Η μουσική του Kamasi Washington για το ντοκιμαντέρ «Becoming» για τη Michelle Obama, το μυθιστόρημα «Manhattan Transfer» του John Dos Passos.
➽ Ο Kamasi Washington είναι το τρομερό παιδί της jazz, που αν και γεννήθηκε στη Δυτική Ακτή, δημιουργεί μουσική που σε άλλες εποχές θα ταίριαζε στον ήχο της Νέας Υόρκης. Ζώντας όμως στο Λος Άντζελες έχει την ευκαιρία να αναμίξει το ταλέντο του με το ταλέντο μουσικών όπως ο Thundercat και ο Kendrick Lamar. Δεν είμαι βέβαιος ότι έχει ιδιαίτερο νόημα να συμμετέχει κανείς σε αγιογραφίες, όπως αυτή που δημιουργεί η Nadira Hallgren στο ντοκιμαντέρ «Becoming» για τη Michelle Obama, ιδίως από την άποψη ότι η μουσική του Kamasi ήταν πάντα αρκετά σκληρή για να μπορέσει να συνοδεύσει οποιαδήποτε εικόνα, πόσο μάλλον… αγιογραφία. Παρ’ όλα αυτά το soundtrack του ντοκιμαντέρ έχει μιαν ιδιαίτερη αξία: δίνει την ευκαιρία στον ακροατή που δεν ξέρει τον Kamasi Washington να έρθει με το μαλακό σε επαφή μαζί του. Αν δηλαδή βγάλεις άκρη εδώ, έχεις πιθανότητες να προχωρήσεις στο «The Epic», το «Heaven And Earth» κι εκείνο το απίστευτο κομμάτι, το «Harmony Of Difference». Επιπλέον, καθώς οι διάρκειες των συνθέσεων είναι επιτέλους κανονικές, μπορεί να παιχτεί και κάποιο από τα κομμάτια αυτά στο ραδιόφωνο…
➽ Η Νέα Υόρκη είναι για πολλούς από εμάς το κέντρο του πολιτισμού, ο τόπος όπου μεγάλωσαν και έδρασαν οι πιο πολλοί από τους ήρωές μας. Όμως, είναι βέβαιο ότι είναι και μία από τις πιο σκληρές πόλεις για να ζει κανείς. Κι αν σήμερα ο πολιτισμός που συναντάς εκεί σε κάνει να κλείνεις τα μάτια στις δύσκολες πλευρές της, δεν ήταν το ίδιο 100 χρόνια νωρίτερα. Ο John Dos Passos στο μοντέρνο του μυθιστόρημα «Manhattan Transfer», που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο σε μετάφραση Τρισεύγενης Παπαϊωάννου, παρουσιάζει μια κινηματογραφικής έμπνευσης κοινωνιολογική μελέτη της πόλης, στις απαρχές του καπιταλισμού. Πλούσιοι χρηματιστές και φτωχοί μετανάστες σ’ έναν λεπτοδουλεμένο καμβά εξαιρετικής έμπνευσης και αφήγησης.
➽ Ο Sturgill Simpson, ειδικά μετά το «Metamodern Sounds In Country Music» του 2014 έχει γίνει μία από τις πιο σημαντικές μορφές της μεταμοντέρνας country, της σύγχρονης οπτικής δηλαδή πάνω στη μουσική της αμερικάνικης υπαίθρου. Κι αν έχει πολλούς τρόπους να συνθέσει τον νέο αμερικάνικο ήχο, πράγμα που αποδεικνύει και με το σχετικά πρόσφατο «Sound And Fury» για την Electra, αποφασίζει τώρα να αφήσει τον μεταμοντερνισμό και να επιστρέψει στη λαϊκή μουσική της πατρίδας του, του Κεντάκι, όχι για έναν αλλά για δύο δίσκους, τα «Cuttin’ Grass», Vol. I και Vol. II με τους υπότιτλους «The Butcher Shoppe Sessions» και «The Cowboy Arms Sessions». Τραχύς σαν outlaw του παλιού καλού καιρού, φέρνει στο μυαλό τις πιο σκληρές στιγμές του Waylon Jennings, χωρίς να διστάζει να αναφερθεί και στις ιρλανδικές ρίζες της country και σε μουσικούς, όπως οι Chieftains και ο Van Morrison.
Σημείωση-Μια υπόγεια σχέση: αυτή του συλλογικού δίσκου «The Outlaws» με Jennings και Willie Nelson με την τρυφερότητα του Van Morrison. Συνειδητοποίηση μέσω Kentucky!
➽ Πάει καιρός που περιμένουμε ένα full length άλμπουμ από τον Burial. Κι αυτός όλο και αρνείται κι επιπλέον σαδιστικά κυκλοφορεί δεκάιντσα και δωδεκάιντσα με ιδέες ανάκατες, που δεν μπορούν να στοιχειοθετήσουν μια ολοκληρωμένη πρόταση. Τον Απρίλιο κυκλοφορεί ένα ακόμη δωδεκάιντσο, που στη μια πλευρά έχει το δωδεκάλεπτο «Chemz», ένα rave track που μοιάζει να αποτελείται από καμιά δεκαριά άλλα κομμάτια και στην άλλη το υποθαλάσσιο «Dolphinz», που δείχνει να απευθύνεται στα ομώνυμα θηλαστικά. Όπως κι αν έχει, θα είμαστε εκεί…
Υ.Γ. Ακόμη κι όσοι ήμασταν αρκετά μεγάλοι, αγαπήσαμε το «Μια Φορά Κι Έναν Καιρό Ήταν Ο Άνθρωπος» με πάθος. Η εκπαιδευτική σειρά της δεκαετίας του 1980, με τις φωνές των Μηνά Χατζησάβα, Σοφοκλή Πέππα, Βασίλη Καΐλα, Ανέττας Παπαθανασίου, έχει επιστρέψει και μας περιμένει στο Ertflix.
