Μουσικη

Randy Rhoads: Το μοναδικό παίξιμο ενός μοναδικού κιθαρίστα

Γεννήθηκε σαν σήμερα 6 Δεκεμβρίου 1956 και σκοτώθηκε πρόωρα στις 19 Μαρτίου 1982 έχοντας γράψει ιστορία

Αλέξανδρος Ριχάρδος
12’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Αφιέρωμα στον κιθαρίστα Randy Rhoads: Ο Αλέξανδρος Ριχάρδος γράφει για το χαρισματικό παίξιμο του κιθαρίστα που άλλαξε το heavy metal και το rock.

Έχουν γραφτεί πολλά για τον Ozzy Osbourne και την περίοδο συνεργασίας του με τον χαρισματικό κιθαρίστα Randy Rhoads, που γεννήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 1956. Το σημερινό άρθρο επικεντρώνεται στα πρώτα δύο άλμπουμ του Double O και κυρίως στον Randy Rhoads. Άγνωστα περιστατικά από την ένδοξη ιστορία του σπουδαίου κιθαρίστα, από την αρχή της καριέρας του, ποιος μεσολάβησε για να κάνει οντισιόν για τον Ozzy, γιατί κυκλοφόρησε το live άλμπουμ «Speak Of The Devil», η σχέση με τον πατέρα του, οι νάιλον χορδές και η αγάπη του για την κλασική κιθάρα και πολλά άλλα. H ιστορία μας ξεκινά… Οι πυλώνες του σημερινού άρθρου είναι δυο: Ο Ozzy κι ο Randy Rhoads.

Ας ξεκινήσουμε από τον πρώτο πυλώνα, τον Ozzy που τον βρίσκουμε απολυμένο από τους Black Sabbath και κλεισμένο σε ένα δωμάτιο του ξενοδοχείου Le Parc του Χόλιγουντ. Ανοίγει την πόρτα μόνο σε dealers ναρκωτικών και πιτσαδόρους! Χωρισμένος με την πρώτη σύζυγό του Thelma, ζει με την Sharon Adler, κόρη του μαφιόζου παραγωγού δίσκων και ιδιοκτήτη εταιρείας δίσκων Jet, Don Arden. Μετά από παρακάλια(!) ο Arden τον υπογράφει και μάλλον δεν περιμένει τίποτε από αυτόν αφού ο εθισμό του δεν του επιτρέπει να ασχοληθεί επαγγελματικά με …οτιδήποτε.

Ο δεύτερος πυλώνας της ιστορίας μας είναι ο Αμερικανός κιθαρίστας Randy Rhoads. Πριν ακόμα αποκτήσει την Flying V με τις μαύρες βούλες, ο 6χρονος Randy γρατζούναγε την παλιά κιθάρα του παππού του κι επειδή δεν είχε λουρί την ακουμπούσε στο πάτωμα κι έπαιζε. Η μητέρα του βλέποντας τη διάθεσή του, του έφερε δάσκαλο μουσικής, ο οποίος 9 μήνες μετά (!!!) της είπε ότι ο μικρός δεν έχει ανάγκη από άλλα μαθήματα αφού έδειχνε τρομερή εξοικείωση και ικανότητα μάθησης. Το 1971 ο μεγαλύτερος αδελφός του Douglas, τον παίρνει μαζί του σε μια συναυλία του Alice Cooper, και αυτό ήταν. Είχε ήδη ξεχωρίσει το παίξιμο των Jimmy Page, Jeff Beck και Leslie Mountain, ενώ λίγο αργότερα ανακαλύπτει και τον Mick Ronson, τον κιθαρίστα που συνόδευε τον David Bowie.

Πώς πήραν το όνομά τους οι Quiet Riot

Το επαγγελματικό ξεκίνημα του Randy Rhoads έγινε το 1973 όταν αυτός κι ο παιδικός του φίλος Kelly Garni (μπάσο) σχημάτισαν τους Mach1. Κατά τη συνηθισμένη τακτική όλων των νεανικών συγκροτημάτων άλλαξαν αρκετά ονόματα για να καταλήξουν στο Quiet Riot (Μάιος 1975). Κι αυτό κατά λάθος! Ο κιθαρίστας των Status Quo, Rick Parfitt μιλούσε με τον μπασίστα Rudy Sarzo και του πρότεινε το όνομα Quite Right, αλλά η αγγλική προφορά του δεν τον άφησε να καταλάβει τι έλεγε κι αυτός νόμισε Quiet Riot. Κι αυτό επέλεξαν!

Με σύνθεση Randy Rhoads στην κιθάρα, Kelly Garni στο μπάσο, Kevin Du Brow στο τραγούδι και Drew Forsyth στα ντραμς, κυκλοφορούν τον Μάρτιο του 1978 το πρώτο ομότιτλο άλμπουμ τους που δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τον ήχο των Quiet Riot που ξέρουμε. Το ίδιο αδιάφορο είναι και το δεύτερο άλμπουμ τους Quiet Riot IΙ με τον μπασίστα Rudy Sarzo να εμφανίζεται στο εξώφυλλο, ενώ στα τραγούδια παίζει ο Garni που μετά την κυκλοφορία του έφυγε μαζί με τον Rhoads. Μόνο που ο Garni σταμάτησε να ασχολείται με τη μουσική ενώ ο Rhoads συνέχισε στο συγκρότημα του Ozzy.

Το εξώφυλλο του πρώτου άλμπουμ των Quiet Riot

Εδώ να πούμε ότι και τα δύο άλμπουμ των Quiet Riot κυκλοφόρησαν μόνο στην Ιαπωνία, ενώ κατά καιρούς επανεκδίδονται. Για την ιστορία, τη θέση των Garni και Rhoads πήραν οι Rudi Sarzo και Carlos Cavazo, ενώ τη θέση του ντράμερ που κι αυτός αποχώρησε, πήρε ο Frank Banalli κι ακολούθησε η γνωστή πετυχημένη καριέρα.

Μετά από 5 χρόνια παραμονής στους Quiet Riot και μετά από 2 απογοητευτικούς δίσκους, ο Rhoads ψάχνει την τύχη του.

O Randy Rhoads κάνει οντισιόν για τον Ozzy Osbourne

Είναι η εποχή που ο Ozzy αποφασίζει να σχηματίσει δικό του συγκρότημα και ψάχνει για μέλη. Δίπλα του η Sharon Arden κι ένας πιτσιρικάς μπασίστας που αργότερα έγινε πολύ γνωστός παίζοντας στους Slaughter, ο Dana Strum. Πηγαίνει στο studio που κάνει πρόβες ο Fran Zappa και συναντά τον Gary Moore, τον οποίον ο Ozzy ήθελε, αλλά ο Moore τότε έστηνε τους G Force και ήθελε να παίζει blues. Ο Dana Strum, τότε ήταν 19 ετών κι έπαιζε στους Bad Axe. Με τη μεσολάβησή του κανονίζει να κάνει ο Rhoads μια ακρόαση για τον Ozzy. Η ακρόαση γίνεται σ ένα studio στη Santa Monica. O Rhoads δεν ήταν ένθερμος οπαδός των Black Sabbath κι όπως έχει δηλώσει ο Strum ίσως και να μην ήξερε το όνομα του τραγουδιστή του συγκροτήματος!

Ο κιθαρίστας Randy Rhoads σε συναυλία της περιοδείας «Blizzard Of Ozz», 26 Αυγούστου 1981 © John Atashian/Getty Images/Ideal Image

Στα πρώτα 10 λεπτά τόσο ο Ozzy όσο κι η  Sharon έχουν καταλάβει ότι ανακάλυψαν… φλέβα χρυσού. Στην κονσόλα κάθεται ο Strum που ανοιγοκλείνει το διακόπτη επικοινωνίας μεταξύ studio και control room. Ξαφνικά ο Ozzy λέει: «Πες στο μικρό ότι πήρε τη δουλειά». Ο Strum επέστρεψε τον Ozzy και την Sharon στο ξενοδοχείο τους κι όταν επέστρεψε στο studio βρήκε τον Rhoads να παίζει ακόμα!

Κάποια προβλήματα που είχε με την πρώτη σύζυγό του Thelma υποχρεώνουν τον Ozzy να επιστρέψει στο Λονδίνο, όπου αρχίζει να ψάχνει για μπασίστα και τραγουδιστή με δεδομένη τη θέλησή του τα άλλα μέλη του συγκροτήματός του να είναι βρετανοί. Είναι άγνωστο γιατί δεν απευθύνθηκε στον Dana Strum. Πιθανόν να μην είχε την τεχνική κατάρτιση που θα ήθελε ο Ozzy. Στο μυαλό του έχει τον Αυστραλό Bob Daisley, πρώην μέλος των Chicken Shack και Widowmaker. Ο Daisley είναι μέλος των Rainbow και μόλις τελειώνουν οι υποχρεώσεις του μαζί τους, τον πλησιάζει ο αδελφός της Sharon, David  για να τον κλείσει! Λίγο αργότερα τον Δεκέμβριο του 1979 ο Ozzy κλείνει και τον πρώην ντράμερ των Uriah Heep, Lee Kerslake. Η μπάντα είναι έτοιμη και καταλήγουν στο όνομα Blizzard of Ozz. Έτσι στο γκρουπ υπάρχουν δύο Βρετανοί, ένας Αμερικάνος κι ένας Αυστραλός.

Η απίστευτη δήλωση του Bob Daisley για τον Randy Rhoads

Ο Daisley συνάντησε τον Randy Rhoads για πρώτη φορά στα γραφεία της Jet Records και η εντύπωση που τον έκανε δεν ήταν η καλύτερη. Πλησιάζει τον Ozzy και του λέει στο αυτί: «Είναι gay»! Ο λόγος που κατέληξε σε αυτή την άποψη ήταν γιατί είχε περιποιημένη χέρια και μαλλί… κομμωτηρίου. Φυσικά αργότερα κατάλαβε το λάθος του! Έγιναν κολλητοί σε σημείο που ο Rhoads τον αποκαλούσε Sid Vicious, ενώ ο Ozzy ήταν στον κόσμο του.

Όλοι είχαν μείνει με την εντύπωση ότι θα ήταν συγκρότημα με συγκεκριμένο όνομα, εν προκειμένω Blizzard of Ozz. Μάλιστα όταν ο Rhoads πλησίασε τον Ozzy για να τον ρωτήσει αν μπορούσε να συμπεριλάβει στο πρώτο άλμπουμ ένα instrumental κομμάτι με τίτλο Dee (αφιερωμένο στη μητέρα του Dolores) o Ozzy του απάντησε «Eναι και δικός σου δίσκος». Προσγειώθηκαν όμως ανώμαλα, όταν έφθασε στα χέρια τους το μπουφάν με την περιοδεία που έγραφε OZZY OSBOURNE, ενώ το άλμπουμ ονομάστηκε «Blizzard of Ozz» (No 7 στη Μεγάλη Βρετανία, Νο 21 στην Αμερική). Την παραγωγή έκανε ο «πολύς» Max Norman και το άλμπουμ είναι «masterpiece». Όλα τα κομμάτια είναι ένα κι ένα! «I Don’t Know», «Mr. Crowley», «Suicide Solution», «Goodbye To Romance», «Revelation», «Steal Away», όλα ένα κι ένα. Ο Sarzo μετά από χρόνια δήλωσε ότι είχε γράψει πολλά τραγούδια για τους Quiet Riot τα όποια δεν τα χρησιμοποίησε με αυτούς αλλά τα παρουσίασε στον Ozzy αλλαγμένα. Ένα από αυτά ήταν και το «Suicide Solution» του οποίου αρχικός τίτλος ήταν «Force Οf Habit».

Το «Blizzard of Ozz» έβγαλε από τα … αζήτητα τον Ozzy και γνώρισε στον κόσμο έναν εκπληκτικό κιθαρίστα. Το 1980 κι οι χρονιές που ακολούθησαν αποδείχθηκαν χρυσές για το hard rock και βοήθησαν στην ανάδειξη εκατοντάδων ταλέντων. Σαν τον Randy Rhoads όμως κανένας. «Πριν γνωρίσω τον Ozzy ήμουν πολύ ανασφαλής.  Σχεδόν δεν μπορούσαν να ανέβω στη σκηνή κι αν παρουσιαζόταν ένα τεχνικό πρόβλημα, τότε τα έχανα τελείως» δήλωνε ο Rhoads.

Το πρώτο πράγμα που έκανε μόλις «έπιασε» χρήματα στα χέρια του ο Rhoads ήταν να παραγγείλει μια κλασική ισπανική κιθάρα για να συνεχίσει τη μελέτη του. Η αξία της ήταν 5.000 δολάρια. Η κυκλοφορία του δεύτερου άλμπουμ του «Diary Οf Α Madman» (1981, Νο 14 στη Μεγάλη Βρετανία, Νο 16 στην Αμερική) εκτινάσσει το συγκρότημα. Ο Rhoads ήλπιζε να σταματήσουν να παίζουν τα κλασικά Black Sabbath τραγούδια που κάθε βράδυ ο κόσμος ζητούσε να ακούσει, αλλά κάτι τέτοιο δεν συνέβη. Όχι τότε αλλά ούτε στις ημέρες μας! Με πρόταση της Sharon οι συναυλίες τους ανοίγουν με το «Carmina Burana» και τώρα το ρεπερτόριό τους είναι πιο πλούσιο, αφού κυκλοφόρησαν και το «Diary Οf Α Madman». Μια νέα γενιά metal fans έχει εμφανιστεί, παίρνοντας τη θέση του hard rock κοινού που τη δεκαετία του 1970 είχε επισκιάσει τα πάντα. Νέα μόδα, νέο ύφος μουσικής, νέα περιοδικά, όλα καινούργια και μεγαλύτερα.

Οι αρένες μπαίνουν στη ζωή των hard rock συγκροτημάτων κι ο Ozzy ξεφεύγει από τα μεγάλα clubs και παίζει μεγάλους ανοιχτούς χώρους αλλά κι αρένες. Σχεδόν ολόκληρο το 1982 το περνούν σε περιοδεία με δύο σημαντικά κουτσομπολίστικα θέματα να ξεχωρίζουν.

Όταν ο Randy Rhoads «κουτούπωσε» τη Sharon

Σύμφωνα με τον Rudy Sarzo (που αποδεικνύεται τεράστιος κουτσομπόλης), ο Ozzy κι η Sharon μόλις είχαν ξεκινήσει τη σχέση τους. Όπως περιέγραψε ο Rhoads στον Sarzo στο studio του Ridge Farm που ηχογραφούσαν το «Diary Οf Α Madman», εμφανίστηκε η πρώην σύζυγος του Ozzy, Thelma κι η Sharon για μια νύχτα μπήκε στο περιθώριο και δεν είχε πού να κοιμηθεί. Με λίγα λόγια η Thelma την έβγαλε από το δωμάτιο της. Ο Rhoads κι η Sharon περάσαν κάποιες ώρες πίνοντας και τελικά κατέληξαν το δωμάτιό του για ένα one night stand. «Δεν ήθελα με τίποτε να μπω μεταξύ τους» είπε στον Sarzo. Εξ άλλου αγαπούσε την αρραβωνιαστικιά του, Jodi Raskin που τον περίμενε στο Λος Άντζελες.

Το δεύτερο κουτσομπολιό έρχεται στο φως της δημοσιότητας και πάλι από τον Sarzo κι αφορά τη σχέση του Rhoads με τον πατέρα του William, o οποίος τους είχε αφήσει κι είχε εξαφανιστεί. Μόλις έμαθε ότι ο γιός του παίζει με τον Ozzy και κάνει καριέρα θεώρησε σκόπιμο να εμφανιστεί! Παρ’ όλες τις οχλήσεις του προς το γιό του, ο Rhoads δεν ήθελε να τον συναντήσει και τελικά υποχώρησε και βρέθηκαν στο New England κατά τη διάρκεια της περιοδείας  τους. Σύμφωνα με τον Sarzo συναντήθηκαν κι έκτοτε ο Rhoads δεν είδε ποτέ ξανά τον πατέρα του.

Οι Bob Daisley και Lee Kerslake απολύονται: Ποιοι κάνουν οντισιόν

Λίγο πριν την αμερικάνικη περιοδεία του 1982 και μετά τις ηχογραφήσεις για το «Diary Οf Α Madman, οι Bob Daisley και Lee Kerslake απολύονται με την αιτιολογία ότι ζητούν διαρκώς παραπάνω χρήματα. Οι πρώτοι επιλαχόντες για τις δύο θέσεις είναι κι οι δύο μέλη των Quiet Riot: ο ντράμερ Frank Banali κι ο μπασίστας Rudi Sarzo. Τελικά μένει μόνο ο Sarzo και στο καρεκλάκι του ντράμερ κάθεται ο Tommy Aldridge. Για μια ακόμα φορά το όνομα του Dana Strum δεν «παίζει» κι ο ίδιος πιθανολογεί ότι το όνομά του μπορεί να είχε προκύψει, αλλά να το απέρριψε ο Randy ή ακόμα να προτίμησαν το παίξιμο του Sarzo.

Τα δύο άλμπουμ του(ς) καθημερινά παρουσίαζαν αύξηση πωλήσεων κι άρχισαν να κλείνουν συναυλίες σε μεγάλους χώρους. Ο χρυσόδετος κι ασήκωτος τόμος της ιστορίας του rock μας θυμίζει οι πωλήσεις των πρώτων δίσκων στην Αμερική μόνο είναι 4.000.000 για το «Blizzard Οf Ozz» και 3.000.000 για το «Diary Οf Α Madman»!

Με πρόταση της Sharon το συγκρότημα πλουτίζει τη σκηνική του παρουσία με ένα… κάστρο, πυργίσκος και γερανούς ενώ οι ίδιοι είναι ντυμένοι μεσαιωνικά (σ.σ. ποτέ μου δεν κατάλαβα τη μανία των Αμερικάνων να ντύνονται μεσαιωνικά όταν οι ίδιοι δεν γνώρισαν μεσαίωνα. Μάλλον ψυχολογικό κατάλοιπο). Και φυσικά  σε πρώτη ζήτηση ο νάνος που ο Ozzy τον φώναζε Ronnie για να καννιβαλίσει τον Ronnie James Dio, που ήταν κοντός κι ήδη είχε πάρει τη θέση του τους Black Sabbath. Για την ιστορία, το πραγματικό όνομα του νάνου ήταν John Allen.

Να ξαναγυρίσουμε στα κάστρα και στο μεσαιωνικό σκηνικό των συναυλιών τους που δεν άρεσε σε κανένα μέλος του συγκροτήματος. Ο Tommy Aldridge ήταν πίσω από ένα πυργίσκο  και δεν άκουγε ούτε έβλεπε τους άλλους να παίζουν, ενώ οι ενισχυτές των Rhoads και Sarzo ήταν κρυμμένοι πίσω από το τείχος του κάστρου κι έτσι αντιμετώπιζαν πρόβλημα με τον ήχο. Ο δε Ozzy στο encore ανέβαινε σε ένα γερανό που έμοιαζε με χέρι και πέρναγε πάνω από τις πρώτες σειρές του ακροατηρίου. Καθόλου ασφαλές και καθόλου πρακτικό για εκείνη την εποχή. Στα μέσα της δεκαετίας του 1980 οι γερανοί έγιναν ασφαλέστεροι και αναπόσπαστο μέρος των συναυλιών σε αρένες.

Κι όμως ο Randy Rhoads ήθελε να φύγει…

Τα δύο άλμπουμ που ηχογράφησε με τον Ozzy έφθαναν για να ανατείλει το τεράστιο ταλέντο του.  Κι εκεί που κανείς δεν τον ήξερε όταν έπαιζε με τους Quiet Riot, τώρα αρχίζουν τα περιοδικά να τον βραβεύουν σαν τον καλύτερο νέο κιθαρίστα (βραβεία Guitar Player και Sounds).

Όμως ο ίδιος νιώθει καθηλωμένος σε ένα είδος μουσικής που ΔΕΝ θέλει να παίζει. Κι όχι μόνο έπαιζε, αλλά όλα τα φώτα ήταν στραμμένα πάνω του κάθε βράδυ. Σε αυτόν και το παίξιμό του. Στην περιοδεία του 1982 σε κάθε πόλη που επισκέπτονται βρίσκει δασκάλους κλασικής κιθάρας και τους ζητάει να του κάνουν μαθήματα, ενώ διαρκώς κάνει εξάσκηση στην κλασική κιθάρα. Το πρωί παίζει κλασική και το βράδυ ηλεκτρική! Ο Ozzy ενοχλείται από την καθημερινή εξάσκησή του με νάιλον χορδές, αλλά και με την σύνθεση neo classical κομματιών που δεν έχουν καμία σχέση με το συγκρότημα. Στο μυαλό του αρχίζει να καλλιεργεί την ιδέα να φύγει από το συγκρότημα και να ακολουθήσει καριέρα κλασικού κιθαρίστα. Μάλιστα είχε σκοπό μετά το πέρας της περιοδείας του 1982 να το ανακοινώσει στον Ozzy. Τον ενοχλούσε ακόμα και η πίεση των fans κι ένα βράδυ αφού αυτός κι ο Ozzy είχαν πιει, άρχισαν να πετούν από το παράθυρο του δωματίου τους στο ξενοδοχείο τα έπιπλα! «Δεν αναγνώρισα τον εαυτό μου» δήλωσε αργότερα.

Τον καταλαμβάνει μεγάλος εκνευρισμός όταν μαθαίνει ότι η Sharon για να πάρει το συγκρότημα από την Jet Records (την εταιρεία του πατέρα της), τους προτείνει την κυκλοφορία ενός live άλμπουμ μόνο με υλικό των Black Sabbath. «Δεν είναι αυτός ο λόγος που άρχισα να παίζω κιθάρα» λέει και καταλαβαίνει ότι έχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση σχετικά με την παραμονή του στο συγκρότημα. Ήταν πλέον τόσο αρνητικός σε σχέση με τον Ozzy που μετά την πληροφορία που είχε για το live άλμπουμ με υλικό των Black Sabbath προσπάθησε να κατευθύνει τους Sarzo και Aldridge εναντίον του Ozzy. Όταν αυτός το έμαθε απείλησε ότι θα τους απολύσει όλους, ενώ η Sharon προσπάθησε να κατευνάσει τα πνεύματα. Ο Ozzy για να μαλακώσει τους άλλους δύο, τους είπε ψέματα ότι στον καινούργιο δίσκο θα έπαιζε κιθάρα ο Frank Zappa (!) κι ο Gary Moore! Το τέλος της σχέσης των Ozzy και Rhoads ήταν δεδομένο με το χάος μεταξύ τους να κορυφώνεται μεταξύ τους όταν κατά τη διάρκεια της περιοδείας του 1982 έπαιξαν μπουνιές μέσα στο tour bus!

Kαι εδώ κλείνει το κεφάλαιο του live άλμπουμ με τραγούδια των Black Sabbath, αφού ο Rhoads δεν πρόλαβε να το ηχογραφήσει, καθώς σκοτώθηκε στις Μαρτίου 1982. Το συγκρότημα το ηχογράφησε με κιθαρίστα τον Brad Gillis (Night Ranger) και κυκλοφόρησε στην Αμερική με τίτλο «Speak Of The Devil» (Νο 14 στην Αμερική, Νο 21 στη Μεγάλη Βρετανία) και στη Μεγάλη Βρετανία με τίτλο «Talk Οf Τhe Devil».

Ο κιθαρίστας Zakk Wlyde, ο Ozzy Osbourne, η Delores Rhoads, η μητέρα του αείμνηστου κιθαρίστα Randy Rhoads, η Sharon Osbourne και η αδερφή του Kathy Rhoads παρουσιάζουν πλακέτα, στο Hollywood RockWalk, 18 Μαρτίου 2004 © EPA/ARMANDO ARORIZO

19 Μαρτίου 1982-Το δυστύχημα και ο θάνατος του Randy Rhoads

Το συγκρότημα βρισκόταν σε περιοδεία στην Αμερική όπου μετακινούνταν με λεωφορείο. Στις 18 Μαρτίου έπαιξαν στο Knoxville και την επόμενη κατευθύνθηκαν προς το Ορλάντο της Φλόριντα για να πάρουν μέρος στο φεστιβάλ Rock Super Bowl XIV. Μετά από μία κουραστική νυχτερινή οδήγηση έφθασαν στο Leesburg για να επιδιορθώσουν το air condition του λεωφορείου. Συμπτωματικά ακριβώς δίπλα είχε ένα μικρό αεροδρόμιο με λέσχη αεροπλάνων. Ο οδηγός του λεωφορείου και πιλότος ιδιωτικών αεροπλάνων Andrew Aycock, ο οποίος καθ’ όλη τη διάρκεια της νυχτερινής οδήγησης είχε πάρει μαζί του την εν διαστάσει σύζυγό του, παρ’ όλες τις αντιρρήσεις της Sharon, νοίκιασε ένα μονοκινητήριο αεροπλάνο τύπου Beechcraft F35. Στην πρώτη βόλτα πήρε μαζί του τον οργανίστα Don Airey που έχει προστεθεί στο συγκρότημα και τον tour manager Jake Duncan. Στη δεύτερη βόλτα πήρε τον Rhoads και τη μακιγιέζ Rachel Youngblood, η οποία υπέφερε από την καρδιά της. Κατά τη διάρκεια της δεύτερης πτήσης ο Aycock άρχισε τα ακροβατικά με εφορμήσεις προς το tour bus για να τρομάξει όσους ήταν εκεί. Ήταν 10 το πρωί κι το αεροπλάνο ήταν ήδη 5 λεπτά στον αέρα όταν ο Aycock δοκίμασε μια ακόμα ακροβατική φιγούρα. Όλοι είχαν μπει στο λεωφορείο να κοιμηθούν εκτός του Don Airey που τους έβλεπε και παρατήρησε μια ένταση στο πιλοτήριο (το αεροπλανάκι έκανε κάθετη βουτιά γι’ αυτό ο Airey μπόρεσε κι είδε τι συνέβαινε). Σε λίγα δευτερόλεπτα το φτερό του μικρού αεροπλάνου βρίσκει το λεωφορείο, ξυρίζει κάποια πεύκα που ήταν δίπλα και παίρνει φωτιά αφού χτύπησε στη στέγη ενός παρακείμενου γκαράζ. Τα τρία πτώματα βρέθηκαν απανθρακωμένα και η σωρός του Rhoads αναγνωρίστηκε λόγω της οδοντοστοιχίας αλλά και των βραχιολιών που φορούσε. Δεν θα αναφέρω τις παραστατικές λεπτομέρειες που έδωσε η Sharon μετά το δυστύχημα. Ας περιοριστούμε στο γεγονός ότι τρεις ζωές χάθηκαν άδικα.

Απλά να διευκρινίσω ότι σύμφωνα με τους εμπειρογνώμονες και βασιζόμενοι στην κατάθεση που έδωσε ο Airey, η ένταση που είδε στο πιλοτήριο πρέπει να προήλθε από την Youngblood που πιθανόν να έπαθε καρδιακή προσβολή, να έγειρε στο τζάμι  και να συνέβαλε να χάσει τον έλεγχο ο Aycock. Ο Ozzy δήλωσε ότι ο Aycock είχε κάνει χρήση κοκαΐνης το προηγούμενο βράδυ, ενώ η εμφάνισή τους στο φεστιβάλ ακυρώθηκε. Συμπωματικά οι Daisley και Kerslake που δεν ήταν πλέον μέλη του συγκροτήματος ήταν σχετικά κοντά τους, στο Texas παίζοντας με τους Uriah Heep.

A Tribute To Randy Rhoads

Πέντε χρόνια μετά το δυστύχημα, κυκλοφόρησε το διπλό άλμπουμ «Tribute» (No 6 στην Αμερική, Νο 13 στη Μεγάλη Βρετανία). Το «Tribute» περιλαμβάνει live ηχογραφήσεις που έγιναν μεταξύ 1979 και 1982 και περιλαμβάνει και ορισμένα studio outtakes του Rhoads με έντονη την κλασική επιρροή.

Το μεγαλύτερο μέρος των ηχογραφήσεων έγινε στις 11 Μαΐου 1981 στο Κλίβελαντ με το παράδοξο το σόλο του «Suicide Solution» να έχει ηχογραφηθεί στο Μόντρεαλ, ενώ το υπόλοιπο κομμάτι στο Κλίβελαντ! Τα «Goodbye Τo Romance» και «No Bone Movies» ηχογραφήθηκαν στο Σάουθάμπτον τον Οκτώβριο του 1980 με τους Daisley και Kerslake. Επίσης, υπάρχουν και τρεις διασκευές κομματιών των Black Sabbath.

Από το tribute το τραγούδι «Crazy Train» κυκλοφόρησε σαν σινγκλ, ενώ η φωτογραφία του εξωφύλλου είναι από εμφάνισή τους στο Ρόουζμοντ του Ιλινόις στις 24 Ιανουαρίου 1982.


Το κείμενο δημοσιεύτηκε αρχικά στο rockmachine.gr, το site που γράφει την ιστορία και τα νέα του κλασικού rock.