The Festival Generation

Δ εν ξέρω πώς θα ήταν η ζωή χωρίς φεστιβάλ. Πάντα ήθελα να πηγαίνω σε όσα περισσότερα μπορώ. Να ξεκινάω από τον Μάιο και να καταλήγω τον Σεπτέμβριο, γεμάτος εικόνες, μουσικές, μπαντάρες, κάστρα, νησιά, Κροατίες, Ισπανίες, Βερολίνα και τα ρέστα. Ψυχή χορτασμένη.

Θυμάμαι τον Jamiroquai και τους Arcade Fire να τα σπάνε στο Exit, στο Νovisad, το 2011. Το καλύτερο ελληνικό φεστιβάλ Synch στο Γκάζι και τη Florence να σκαρφαλώνει στα κάγκελα. Τους Blur, την Björk και τους My Bloody Valentine και χίλιους άλλους στα Berlin Festival (2011, 2012, 2013), τα καλύτερα Reworks στον Μύλο. Αλλά και να ακούω τις διηγήσεις του Καραμπεάζη και του Βαρνά για το βαρκελωνέζικο Primavera και το ούγγρικο Sziget, του Μπούκλα για το τεξάνικο South By Southwest, αλλά και του Σάββα και του Θανάση για τα λασπωμένα τριήμερα στο Glastonbury!

Kιθάρες, μπλιμπλίκια, τύμπανα του πολέμου, τρομπέτες, μελαγχολία, ρίμες, ξυλίκι, άραγμα, μπίρες, κατεστραμμένα παπούτσια, ζωή ανέμελη… Δεν ξέρω αν ανήκω σε κύκλο που αγαπάει τη φεστιβαλική φάση, αλλά χαμογελάω βλέποντας τους πάντες γύρω μου από τον Μάρτιο ακόμα να σχεδιάζουν το πρόγραμμα του καλοκαιριού. Τhe Festival Generation! Τσάντα στην πλάτη για τους πιο νέους, βαλίτσα στο χέρι για τους βετεράνους, αεροδρόμια, σταθμοί, διόδια, το σωστό line up, τα λιγότερα έξοδα και εμπρός!

28-31 Μαΐου: Βαρκελώνη. Ο βασιλιάς του indie και πάντα το μεγαλύτερο line up, σε σημείο παράνοιας για να τα προλάβεις όλα, το Primavera Sound! Moderat. Neutral Milk Hotel, Antibalas, Dr John, National, Laurent Garnier, Sun Ra Arkestra, Queens Of The Stone Age, Pixies, κουράστηκα ήδη… Όλα εδώ.

6-7 Ιουνίου: Αθήνα. Η χώρα μας μπαίνει στο κόλπο με ό,τι καλύτερο γίνεται εδώ και πάντα. Το Plissken φέρνει φρεσκαδούρα ήχων και ονομάτων από Cooly G, Damien Jurado, Fink, Mount Kimbie, Nightmares On Wax και πολλά ντόπια, η κοσμοσυρροή πρέπει να θεωρείται δεδομένη. Τσεκ.  

 12-14 Ιουνίου, πίσω ξανά Βαρκελώνη, και το ηλεκτρονικό Sonar! Ό,τι μου αρέσει είναι εδώ και συμφέρει: Massive Attack, Moderat, Bonobo, Four Tet, Roll The Dice, Ron Morelli, Daphni b2b James Holden, Theo Parrish! Κλασική αξία! Aαα και πάρτι off sonar παντού στην πόλη! Info εδώ. 

16- 23 Ιουνίου: ένα άτυπο φεστιβάλ στη Θεσσαλονίκη, αφού οι διάφοροι διοργανωτές κατάφεραν σε μία βδομάδα να χωρέσουν ό,τι δεν είδαμε μαζί τόσα χρόνια. Bonobo, Thievery Corporation, Gramatik, Manu Chao, Bob Dylan, και έχουμε καιρό για κάνα δυο liveάκια ακόμη… Site: ερωτική πόλη.gr

25-29 Ιουνίου, το ευρωπαϊκό Woodstock, το μοναδικό βρετανικό Glastonbury. Συνήθως ρίχνει καρέκλες, κάτι που ξέρουν και θέλουν όλοι, για αυτό και εφοδιάζονται με μπότες, αντίσκηνα, αδιάβροχα. Έχει χωρητικότητα 180.000 θεατών, που ξεχνούν πώς τους λένε, γίνεται sold out πάντα σε λίγες ώρες ανεξαρτήτως line up, και έχουν γίνει διάφορα ντοκιμαντέρ της πολύχρονης ιστορίας του. Για το τυπικό, φέτος έχει Metallica, Arcade Fire, Black Keys (με δίσκο σαχλαμάρα), Manic Street Preachers, De La Soul κι άλλα τόσα… Περισσότερα εδώ. 

10-13 Ιουλίου, στο μαγικό δάσος-κάστρο Petrovaradin στο Novisad της Σερβίας, το Exit Festival, με ιστορία παράλληλη με τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία. Παρέα φοιτητών το οργάνωσαν, με αφορμή την έξοδο από τη φρίκη του τότε. Ξεκίνησε διστακτικά και έχει φτάσει να κατατάσσεται πολλές φορές σαν το νούμερο 1 στον πλανήτη. Τα τελευταία χρόνια δεν μου ταιριάζει πολύ το line up του, αλλά η ενέργειά του από μόνη της φτάνει για να πας έστω μία φορά. Αξίζει o Damon Albarn, Pretty Lights και το ξημέρωμα στην καλύτερη Dance Arena ever. Φέτος οργανώνουν και το Sea Dance Festival με Jamiroquai από 15 έως 17 Ιουλίου. Eδώ είσαι. 

17-19 Ιουλίου, Up Festival 4 στα Κουφονήσια με όλη την ελληνική σκηνή παρούσα. Παυλίδης & b movies, Baby Guru, Δεληβοριάς, Xaxakes. Καλές βουτιές! Eδώ.

17-21 Ιουλίου: Soundwave Festival στην Κροατία. Με συνεχή ανάπτυξη σε καλλιτέχνες και αύξηση σε κόσμο, το πιο groovy παραλιακό φεστιβάλ με boat και sea parties και μουσικές από future beats, hip hop, funk και jazz. Madlib, Mr Scruff, Gold Panda, τα δυνατά για φέτος. Mπείτε εδώ.

18-20 Ιουλίου: Melt Festival, στις δύο ώρες από το Βερολίνο, το πιο urban style μέρος (Ferropolis) και με ονόματα κυρίως ηλεκτρονικά. Portishead, Four Tet, Moderat, Darkside, Chet Faker και πολλά γερμανικά για φέτος. Aξίζει. 

11-18 Αυγούστου: λίγο μετά της Παναγίας και το τάμα, παίρνεις το ταίρι σου και βουρ για Ουγγαρία και λίγο έξω από τη Βουδαπέστη. Ωραίες μάσες (Καραμπεάζη, δώσε tips), πολύς χορός, φουλ τρέλα, σχετικά φτηνό και αρκετά ροκ γενικά. Placebo, Queens Of The Stone Age, Prodigy, Outkast. Get In. 

5-6 Σεπτεμβρίου και Berlin Festival. Αν δεν παινέψεις το σπίτι σου, θα πέσει να σε πλακώσει, λένε. Λίγο πριν αρχίσουν τα κρύα στο επιβλητικό αεροδρόμιο Tempelhoff, διημεράκι φωτιά με αέρα βερολινέζικο. Πάντα μεγάλα ονόματα και βολεύει για να κάνεις και clubbing μετά. Το λοιπόν, Neneh Cherry, Darkside, Editors, Trentemoller, Moderat (καλά, παντού παίζουν;), Dj Koze και καλά wurst. Όλη η εβδομάδα είναι Music Week σε όλη την πόλη, ψαχτείτε. Bitte! 

Αυτά και άλλα πολλά για φέτος το καλοκαίρι, που τσεκάρεις εδώ. Είμαστε όλοι φεστιβαλιστές!