Toots Hibbert 1942 - 2020: Η φωνή που έδωσε ψυχή στην reggae

Ο Toots Hibbert τραγουδιστής και ιδρυτικό μέλος των Maytals, άφησε τα ξημερώματα την τελευταία του πνοή στο University Hospital Of The West Indies του αγαπημένου του Kingston. Είχε βρεθεί θετικός στον κορωνοϊό, αλλά ακόμα δεν έχει επιβεβαιωθεί αυτή ως η επίσημη αιτία θανάτου του.

Για τους φίλους της reggae μουσικής είναι η φωνή πίσω από θρυλικά κομμάτια του είδους όπως τα «Pressure Drop» και «Monkey Man», ενώ για τους μελετητές του ήχου της Τζαμάικα θεωρείται ο ερμηνευτής και δημιουργός που εισήγαγε soul και αισιόδοξα στοιχεία στην rocksteady ρυθμολογία, καθώς και η φωνή που σύστησε παγκόσμια το είδος της reggae μέσα από το περίφημο «Do The Reggae».

Γεννημένος το 1942 στην περιοχή Claredon, οι γονείς του ως ευαγγελιστές της Εκκλησίας των Αντβεντιστών της Εβδόμης Ημέρας φρόντισαν να τον μυήσουν από νωρίς στα gospel και τα blues ενώ μόλις στα 16 του μετακομίζοντας στο Kingston δημιούργησε το φωνητικό τρίο των Maytals μαζί με τους Henry “Raleigh” Gordon και τον Nathaniel “Jerry” Matthias και ξεκίνησαν να ηχογραφούν για την εμβληματική ετικέτα Studio One, δίπλα σε γκρουπ όπως οι Skatalites.

Μέσα στο 2020, δηλαδή σχεδόν 60 χρόνια μετά την δημιουργία τους, οι Toots & Maytals κυκλοφόρησαν το σινγκλ «Got To Be Tough» επιβεβαιώνοντας για μία ακόμη φορά ότι στο μέλλον θα μνημονεύουμε τον τραγουδιστή με την βαθιά φωνή σαν την ευγενή προσωπικότητα που όρισε την αισιόδοξη και ενωτική πλευρά της reggae, όμως αξίζει να σημειωθεί ότι πίσω στα 1966 ο Hibbert πέρασε έναν ολόκληρο χρόνο στις φυλακές του Kingston για παράνομη κατοχή μαριχουάνας.

Τότε προέκυψε και το θρυλικότερο ίσως κομμάτι τους. Το πολυδιασκευασμένο σήμερα «54-46 Was My Number» ήταν όντως ο αριθμός του Toots στην σύντομη διαμονή του στην φυλακή και η επιστροφή του κάπου στα 1966 στις δραστηριότητες των Maytals, όρισε τη νέα τους πορεία κάτω από το όνομα Toots And The Maytals με την δημοτικότητα του γκρουπ εντός της Τζαμάικα να εκτοξεύεται.

Ήταν αναμενόμενο στις αρχές των 70s, οι Maytals να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των reggae συγκροτημάτων που υπέγραψε ο Βρετανός Chris Blackwell στην Island Records με στόχο την παγκοσμιοποίηση του ήχου του νησιού της Καραϊβικής, δεδομένου ότι ήταν αρκετά δημοφιλείς ώστε να γίνουν οι μπροστάρηδες του ήχου δίπλα σε εξίσου θρυλικά ονόματα όπως ο Bob Marley And The Wailers ή ο «τρελός επιστήμονας» της κονσόλας Lee Scratch Perry.

Το πλάνο για την παγκόσμια αναγνώριση των μελωδιών και των ρυθμών που σκάρωναν οι μουσικοί του νησιού ήταν σχετικά απλό και άμεσο.

Αρχικά το επιτυχημένο φιλμ του 1972 «The Harder They Come» με τον Jimmy Cliff στο οποίο ξεχώριζε το σινγκλ των Maytals «Pressure Drop» που έπειτα διασκεύασαν και οι Clash, καθώς και η διασκευή των Specials στο περίφημο «Monkey Man» (από τους Specials θα το μάθει και θα το διασκευάσει στα 00s η Amy Winehouse μετέτρεψαν το γκρουπ του Toots Hibbert σε μία από τις επιδραστικότερες μπάντες της Τζαμάικα.

Δύο δεκαετίες μετά τη σύστασή τους, ακόμα και μέσα στο νησί, η επίδραση τους ήταν τέτοια που το νέο κύμα καλλιτεχνών της reggae / dub όπως η Sister Nancy, στις αρχές των 80s δανείζονταν μελωδίες από τους Maytals. Βλέπε το πολυσαμπλαρισμένο τελευταία «Bam Bam», που η βασική μελωδία του ανήκει στους Toots And The Maytals και από το sample της Sister Nancy επέστρεψε στην Τζαμάικα μέσω Jay Z και Damian Marley. 

Βέβαια μέχρι το 1982, ο Toots είχε διαλύσει τους Maytals και συνέχιζε σόλο. Το 1988, είδε τον δίσκο του «Toots In Memphis» να αποσπά 4 Grammy υποψηφιότητες αλλά αναγνώριση και το βραβείο Grammy ήρθε το 2004 με το άλμπουμ «True Love» στο οποίο επαναπροσδιόρισε μερικά από τα classics των Maytals με την βοήθεια σπουδαίων ονομάτων της Αμερικάνικης μουσικής βιομηχανίας που έδειχναν έτσι τον σεβασμό τους. Από τον Bootsy Collins και τους Roots μέχρι τον Eric Clapton και τον Keith Richards, η μουσική και η φωνή του Toots και των Maytals αποτελούσε και με την Grammy βούλα σημαντική έμπνευση για τις επόμενες γενιές, ανοίγοντας ακόμα περισσότερο το κοινό στο οποίο επιδρά η reggae.

Καθόλου τυχαία ο Ziggy Marley ήταν νωρίς σήμερα από τους πρώτους που αναφέρθηκαν στην σημαντική απώλεια του Toots Hibbert χαρακτηρίζοντας τον μάλιστα «πατρική φιγούρα» για την ιστορία και την επίδραση της Τζαμαϊκανής μουσικής ενώ είναι αξιοσημείωτο ότι o Hibbert ακόμα και στις τελευταίες συνεντεύξεις του τόνιζε τον ενωτικό και αισιόδοξο χαρακτήρα που πρέπει να έχει η σύγχρονη μουσική δημιουργία είτε πρόκειται για reggae, soul ή pop, είδη τα οποία ο ίδιος υπηρέτησε και συνδύασε με μοναδικό τρόπο ώστε να βοηθήσει στην παγκόσμια αναγνώριση του ήχου που γέννησαν οι γειτονιές του Kingston.