Μια χρονιά χωρίς Eurovision

Στο Ρότερνταμ της Ολλανδίας ήταν όλα έτοιμα, αφού τα προκαταρκτικά (κληρώσεις, δομές φιλοξενίας, χώροι διοργάνωσης, αλλά και τα video clips των τραγουδιών) πρόλαβαν τις διορίες της EBU, έστω και στις αρχές του Μάρτη. Όμως στις 18 Μαρτίου ανακοινώθηκε κι επίσημα η ματαίωση του φετινού διαγωνισμού, καθότι Eurovision χωρίς τους ρυθμούς, τη ζωή και την πανηγυρίστικη διάθεση, τη γιορτή γύρω από το γεγονός, δεν νοείται. Οπότε σκέψεις να γίνει διαγωνισμός με ζωντανές αναμεταδόσεις των τραγουδιών ανά χώρα ή μόνο με τα video clip των τραγουδιών απορρίφθηκαν. Είναι παράδοση ο διαγωνισμός τραγουδιού της Eurovision να συγκεντρώνει αντιπροσωπείες, καλλιτέχνες και θαυμαστές σε ένα μέρος και να προσφέρει μια ισότιμη πλατφόρμα για όλους τους καλλιτέχνες να ανταγωνίζονται μαζί στην ίδια σκηνή, με την ίδια ευκαιρία να διακριθούν.

Παρότι όλα επανέρχονται σιγά-σιγά, η Eurovision 2020 περνά στην ιστορία ως μη γενόμενη αν και ήταν προγραμματισμένη να γίνει την εβδομάδα που διανύουμε, καθότι όλες οι χώρες είχαν επιλέξει τραγούδι και είχαν φτιάξει το δικό τους video clip. Κι ενώ στα αθλητικά γεγονότα, τις εκκλησίες και τις συνεδριάσεις ακούγαμε ότι γίνονται ή θα γίνουν οι δράσεις κεκλεισμένων των θυρών, κάτι τέτοιο δεν συνέβη με τον διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision…

Έμεινε όμως στο Ρότερνταμ να ετοιμάσει τη Eurovision του 2021. Ο ετήσιος διαγωνισμός δεν μπορούσε να μεταφερθεί απλώς του χρόνου. Αν γινόταν, παραδείγματος χάρη, τον Οκτώβριο, δεν θα προλάβαινε η επόμενη χώρα να τον διοργανώσει την άνοιξη του 2021.  Άσε που ενδέχεται η Eurovision να μη γίνει ούτε του χρόνου. Η κυβέρνηση της Ολλανδίας δηλώνει ότι δεν θα επιτρέψει διοργανώσεις με μεγάλη συγκέντρωση κοινού μέχρις ότου βρεθεί το εμβόλιο ενάντια στον κορωνοϊό. Αυτό σημαίνει ότι φεστιβάλ, αθλητικές και πολιτιστικές διοργανώσεις δεν θα διεξαχθούν επί ολλανδικού εδάφους μέχρι την εύρεση εμβολίου, όσον καιρό χρειαστεί αυτό.

Γλιτώσαμε τα χειρότερα;

Σκέφτομαι επίσης τι θα είχε γίνει −δεν ήθελε και πολύ− αν είχε στεφθεί νικήτρια πέρυσι η Ιταλία με τον Ιταλο-Αιγύπτιο Mahmood και το Soldi, και να έφερνε στο Μιλάνο, όπου διαμένει ο τραγουδιστής, ή γενικά στη Βόρεια Ιταλία τη διοργάνωση του διαγωνισμού, αφού με τις δύο νίκες που μετράει ως σήμερα η Ιταλία το 1964 και το 1990 διοργάνωσε το 1965 τον διαγωνισμό στη Νάπολη και το 1991 στα στούντιο της Cinecittà στη Ρώμη. Τότε η συνωμοσιολογία και ο φόβος θα είχε ξεπεράσει κάθε όριο. Δεν είναι λίγα άλλωστε και αυτά που ειπώθηκαν σημειολογικά για την performance της Madonna στον περσινό τελικό του Τελ Αβίβ.

Κάτι γίνεται όμως…

Αντ' αυτού, ήδη στο ψηφιακό κανάλι της Eurovision στο YouTube έχουν ανέβει δύο ειδικές εκπομπές που προβάλλουν με εορταστικό −και καθόλου ανταγωνιστικό− τρόπο τα video clips των τραγουδιών, των ημιτελικών της Eurovision 2020 και των Big Five συν της οικοδέσποινας!

Ονομάζονται «Eurovision Song Celebration 2020» και σε αυτές μπορείτε να δείτε ορισμένα τραγούδια πώς θα ακούγονταν διαφορετικά (π.χ. αν τα τραγουδούσε ο Έλβις, σε ακουστική έκδοση, σε στιλ όπερας ή και σε καποια άλλη γλώσσα), ορισμένα home tours καλλιτεχνών ή τα Top 3 από τραγούδια της Eurovision από ορισμένους καλλιτέχνες.

Επίσης προβάλλονται οι αντιδράσεις και οι απόψεις των YouTube creators και των WiWibloggers από όλη την Ευρώπη για τα τραγούδια, ενώ και οι φανατικοί θαυμαστές από όλο τον κόσμο έχουν την τιμητική τους. Έτσι αντί του κλασσικού recap (ανακεφαλαίωσης) των συμμετεχόντων τραγουδιών, τους βλέπουμε σε βίντεο να τραγουδούν, χορεύουν και να  παίρνουν μέρος εκείνοι στα τραγούδια του 2020.

Οι συζητήσεις, τα σχόλια οι προτιμήσεις, τα ups & downs για τον φετινό διαγωνισμό και τα τραγούδια δεν σταμάτησαν ποτέ στο διαδίκτυο. Ο μαγικός κόσμος της Eurovision «τρέχει» τον φετινό διαγωνισμό σε μία κανονικότητα. Φέτος δεν έχουμε Eurovision song contest, αλλά Eurovision song celebration 2020.

#EurovisionSongCelebration #StayHome #WithMe

Η ημέρα του «υποτιθέμενου» τελικού

Στις 16 Μάη μήνα όπως έλεγε κι ο Σταμάτης Κόκκοτας με ένα αμάξι η EBU μαζί με τους δημόσιους ραδιοτηλεοπτικούς φορείς στην Ολλανδία (Avrotros, NPO and NOS) διοργανώνουν ένα ειδικό πρόγραμμα με τίτλο «Europe Shine A Light».

Όλοι μιλούν για μια φλόγα. Κι ενώ η Ολυμπιακή φλόγα έφυγε άρον άρον για το Τόκιο, κι ενώ η φλόγα του Άγιου Φωτός ήρθε με δυσκολίες από τα Ιεροσόλυμα, η φλόγα της Eurovision έπρεπε να κρατηθεί αναμμένη. Έτσι αναζητήθηκε μια εναλλακτική λύση.

Λίγες μέρες πριν από την ακύρωση, η ομάδα παραγωγής του Διαγωνισμού 2020 που εδρεύει στην «πρωτεύουσα των μέσων μαζικής ενημέρωσης» των Κάτω Χωρών Hilversum, μια πόλη 30 λεπτά ανατολικά από το Άμστερνταμ, μοίρασε τρόπους εργασίας από το σπίτι, ακολουθώντας τα αυστηρά μέτρα πρόληψης της ολλανδικής κυβέρνησης. Λίγο λιγότερο από 48 ώρες μετά την ανακοίνωση, μια μικρή ομάδα εργασίας της αρχικής ομάδας παραγωγής κατέληξε σε μια τηλεδιάσκεψη έχοντας μια ερώτηση στο μυαλό: «Χωρίς το διαγωνισμό τραγουδιού, πώς μπορούμε ακόμα να δώσουμε στην Ευρώπη αυτό το συναίσθημα της Eurovision, ειδικά σε αυτές τις δύσκολες στιγμές;»

Η φιλοδοξία να τιμήσει τους 41 καλλιτέχνες, να γιορτάσει αυτό που αντιπροσωπεύει η Eurovision και να δημιουργήσει μια αίσθηση ενότητας πέρα ​​από τα σύνορα σε δύσκολους καιρούς − αυτά έγιναν τα συστατικά για την διοργάνωση της 16ης Μαΐου.

Η ιδέα στάλθηκε στους ραδιοτηλεοπτικούς φορείς της EBU και μέσα σε λίγες μέρες περισσότεροι από 40 δημόσιοι ραδιοτηλεοπτικοί φορείς υπέγραψαν για να μεταδώσουν την εκπομπή −σχεδόν όλοι− ζωντανά. Εν τω μεταξύ, μια μικρή ομάδα ανέλαβε τη μνημειακή πρόκληση να παράγει τηλεοπτική εκπομπή διάρκειας δύο ωρών για ένα τεράστιο ακροατήριο, ενώ πολλές χώρες ήταν σε καραντίνα, ή τουλάχιστον έπρεπε να συμμορφωθούν με αυστηρές κοινωνικές αποστάσεις.

Από το Studio 21 του Hilversum οι Chantal Janzen, Edsilia Rombley (Eurovision 1998 και 2007) και Jan Smit, οι Ολλανδοί παρουσιαστές της φετινής Eurovision θα μας παρουσιάσουν αποσπάσματα από τα 41 video clips, θα σχολιάσουν εναλλακτικά προσωπικά «postcards», θα ακούσουν μαζί μας μηνύματα ελπίδας από όλους τους φετινούς συμμετέχοντες, θα αναζητήσουν σε όλη την Ευρώπη παλιούς σταρ της Eurovision και θα «φωτίσουν» μοναδικά με ένα τραγούδι την Ευρώπη και την ελπίδα μας για το μέλλον, με τη συμμετοχή όλων!

Η παραγωγή της EBU θέλει να τιμήσει τους δημιουργούς και τους καλλιτέχνες των 41 εθνικών αποστολών που θα συμμετείχαν στον φετινό διαγωνισμό και όλοι μαζί, από τις χώρες που βρίσκονται, θα ενωθούν για να  τραγουδήσουν το νικητήριο τραγούδι που εκπροσωπούσε το Ηνωμένο Βασίλειο στην Eurovision του 1997, «Love Shine A Light», από την Katrina And The Waves, από το οποίο έχει εμπνευστεί και ο τίτλος της βραδιάς.

Μεταξύ των καλλιτεχνών που θα εμφανιστούν είναι η Gali Atari, που συμμετείχε με τους  Milk&Honey για το Ισραήλ το 1979. Θα ερμηνεύσει το «Hallelujah», μαζί με μια χορωδία από προηγούμενους συμμετέχοντες στον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Junior Eurovision. Ο Σουηδός Måns Zelmerlöw με το τραγούδι Heroes που κέρδισε το 2015. Η Marija Šerifović νικήτρια με την Σερβία το 2007, στο Molitva. Ενώ η Netta που κέρδισε με το Ισραήλ το 2018 παρουσιάζει μια συγκινητική ακουστική έκδοση ενός νέου τραγουδιού με ένα ειδικό μήνυμα για αυτές τις ασυνήθιστες στιγμές. Ο περσινός νικητής της Eurovision, Duncan Laurence, θα ερμηνεύσει το ολοκαίνουργιο τραγούδι του, Some Else, κατά τη διάρκεια της ειδικής εκπομπής.

Οι οπαδοί της Eurovision από όλο τον κόσμο θα βοηθήσουν επίσης να φέρουν στην οθόνη ένα αξέχαστο τραγούδι. Θα σχηματίσουν μια τεράστια χορωδία και θα τραγουδήσουν το What’s Another Another Year του Johnny Logan με τον ίδιο τρεις φορές νικητή της Eurovision.

Χωρίς διαγωνιστικό μέρος και βαθμολογία, το Europe Shine a Light φιλοδοξεί να στείλει μήνυμα ενότητας στους Ευρωπαίους πολίτες μέσα από τη μουσική, να εμψυχώσει τους ήρωες της πρώτης γραμμής στη μάχη κατά του Covid-19 και να δώσει κουράγιο όχι μόνο στους λάτρεις του διαγωνισμού, αλλά σε όλους εκείνους που έχουν μείνει σπίτι κατά τη διάρκεια της πανδημίας και τώρα καλούνται να παραμείνουν ασφαλείς στη νέα πραγματικότητα.

Τα φετινά τραγούδια

Τα τραγούδια του 2020 δεν μπορούν να διαγωνιστούν το 2021 καθώς θα έχουν παλιώσει βάσει λογικής Eurovision. Υπάρχει και σχετική ρήτρα ότι τα τραγούδια που διαγωνίζονται τον επόμενο χρόνο δεν μπορούν να είναι εμπορικά διαθέσιμα πριν από την 1η Σεπτεμβρίου της προηγούμενης χρονιάς, έτσι οι συμμετέχουσες (41 χώρες ήταν φέτος) αποφασίζουν σιγά σιγά πώς θα κινηθούν του χρόνου (με τον ίδιο καλλιτέχνη; με άλλον; με εσωτερικό εθνικό διαγωνισμό;)

Τα φαβορί φαίνεται προς το παρόν να συνεχίζουν και του χρόνου. Απλώς το γκελ που έκαναν με το φετινό τραγούδι δεν είναι σίγουρο ότι θα το έχουν και το 2021. Μεγάλη χαμένη από τα fan club τους θαυμαστές, εκείνους που ασχολούνται με τη Eurovision, ακόμη και τους απλούς ακροατές, φαίνεται να είναι η Λιθουανία που με το συγκρότημα Roop και το Οn fire έδειχνε το φαβορί για το βραβείο αυτή τη χρονιά. Μία χώρα που δεν έχει νικήσει μέχρι σήμερα στον διαγωνισμό, εν αντιθέσει με τις έτερες καππαδόκισσες χώρες της Βαλτικής που χάρηκαν την πρωτιά πολύ πιο νωρίς στον διαγωνισμό, η Εσθονία το 2001 και η Λετονία το 2002, διοργανώνοντας τους τελικούς στις χώρες τους τον ακριβώς επόμενο χρόνο μετά τη νίκη τους.

Τι μάθαμε – Τι ξεχώρισε;

Στα τραγούδια που ακούσαμε, πέρα από την πιασάρικη υπεροχή της Λιθουανίας, διαπιστώνουμε ότι η «επίσημη» μπαλάντα Release me του Βελγίου των Hooverphonic δεν φαινόταν ικανή να πάρει το βραβείο καθώς δεν είχαν, όπως φαίνεται, την αποδοχή από τους Eurofans οι οποίοι θεωρούν βαρετό το κομμάτι τους. Μια χαρά όμως το υποστήριξαν οι fans του συγκροτήματος.

Μία vintage εμφάνιση, στο όριο του κιτς, η συμμετοχή της Ρωσίας (του ύψους ή του βάθους) θα λέγαμε με τους Little Big και το Uno.

Αρκετά δυνατή η ελληνική συμμετοχή που όσο ακούγεται τόσο αρέσει και, αν μάλιστα γινόταν η live μετάδοση, θα βλέπαμε τη Stefania να ίπταται της σκηνής ως Superg!rl.

Φέτος δεν λείπουν όντως και τα τραγούδια για το Μέγαρο (π.χ.η Victoria με τη Βουλγαρία, και η Roxen για τη Ρουμανία), αλλά και για τον παίδαρο όπως η συμμετοχή της Σερβίας με τις Hurricane στο Ηasta la vista babe, που μας θυμίζει την άλλη πλευρά της Eurovision.

Αξιοσημείωτο είναι ότι ορισμένες συμμετοχές, εφόσον προσεχθούν, αναδεικνύονται σε διαμαντάκια ενός διαγωνισμού τραγουδιού. Κρίμα όμως που το κοινό δεν είναι τόσο ψαγμένο για να δηλώσει φαν σε τραγούδια όπως του Ηνωμένου Βασιλείου με τον Τζέιμς Νιούμαν και το My Last Breath, ή της οικοδέσποινας Ολλανδίας με τον Jeangu Macrooy και το Grow.

Το Kemama του Τσεχοαγκολέζου στην καταγωγή Benny Cristo, για την Τσεχική Δημοκρατία, μας βάζει σε αφρικανικούς ρυθμούς με ένα τραγούδι που βασίζεται στις πραγματικές εμπειρίες και τις αντιξοότητες της ζωής.

Με το Répondez-moi, ο Gjon's Tears για την Ελβετία έχει μια ενδιαφέρουσα μπαλάντα που ασχολείται με τα θέματα προέλευσης και αυτοαξιολόγησης.

Αλλά πολύ ωραία δένει και το Story Of My Life της Lesley Roy για την Ιρλανδία.

Χαρούμενο και ελπιδοφόρο το δανέζικο τραγούδι Yes από τον Ben και την Tan.

Δυνατή και η συμμετοχή του Αζερμπαϊτζάν, με την Κλεοπάτρα της Εφέντι. Ένα τραγούδι για να εμπιστευτείς το ένστικτό σου, να υπερασπιστείς τον εαυτό σου και να είσαι «βασίλισσα» − ακόμα και όταν τα πράγματα γίνονται δύσκολα.

Επίσης ξεχωρίζει το τρίο των Mamas από τη Σουηδία, με το τραγούδι τους Move και ο Ισπανός Blas Cantó με το Universo.

O Tornike Kipiani της Γεωργίας τραγουδά στα αγγλικά, ιταλικά, ισπανικά και γερμανικά στο Take Me As I Am, ενώ στο Feker Libi του Ισραήλ, η Eden Alene χρησιμοποιεί αγγλικά, εβραϊκά, αμαρικά και αραβικά.

Στο ενδιάμεσο, εκπομπές για ορεκτικό

Πρόσφατα, πολλοί καλλιτέχνες έπρεπε να ακυρώσουν τις περιοδείες λόγω των τρεχόντων περιορισμών σχετικά με την ομάδα και τα ταξίδια που σχετίζονται με το COVID-19, πράγμα που σημαίνε ότι ένα νέο φόρουμ για τη μουσική που αγαπάμε ήταν πλέον περισσότερο χρήσιμο από ποτέ. Ως εκ τούτου, οι καλλιτέχνες της Eurovision συγκεντρώθηκαν για να ηχογραφήσουν αγαπημένα τραγούδια της Eurovision για τους θαυμαστές από το σαλόνι τους. Έτσι παρουσιάστηκε μια σειρά επτά επεισοδίων στο YouTube: τα Eurovision Home Concerts!

Κάθε επεισόδιο των συναυλιών της Eurovision Home περιλαμβάνει αρκετούς καλλιτέχνες που έχουν συμμετάσχει στην οικογένεια της Eurovision όλα αυτά τα χρόνια, συμπεριλαμβανομένων των καλλιτεχνών από το 2020. Κάθε καλλιτέχνης εμφανίζει το δικό του τραγούδι και μια διασκευή μιας άλλης επιτυχίας της Eurovision που επέλεξαν οι θαυμαστές μέσω των κοινωνικών μέσων.

Η Ολλανδία για όλους και ο καθένας μόνος του

Πέρα από το επίσημο αφιέρωμα που παρουσιάζει η ολλανδική τηλεόραση, πολλοί δημόσιοι ραδιοτηλεοπτικοί φορείς στην Ευρώπη και την Αυστραλία θα μεταδώσουν μοναδικές θεματικές εκπομπές αυτό το τριήμερο με θέμα την Eurovision, συμπεριλαμβανομένων εκπομπών με νέους και παλιούς εκπροσώπους της Eurovision, δημοσκοπήσεις θεατών, ντοκιμαντέρ και άλλα.

Ορισμένες χώρες όπως η Αλβανία, η Αυστραλία,η Γερμανία, η Νορβηγία και η Σουηδία  ζητούν από το κοινό να ψηφίσει ποιος πιστεύει ότι θα είχε φτάσει στον Μεγάλο Τελικό, ή ακόμα και τον νικητή.

Η αυστριακή τηλέοραση παρουσιάζει το ειδικό ντοκιμαντέρ «Αυστρία 12 πόντοι - η ιστορία επιτυχίας του Διαγωνισμού Τραγουδιού», με προηγούμενους αυστριακούς εκπροσώπους της Eurovision.

Ντοκιμαντέρ με τις Eurovision περασμένων ετών στο Ισραήλ παρουσιάζει η δημόσια τηλεόραση της χώρας.

Στο Βέλγιο το κοινό μπορεί να ψηφίσει ζωντανά για τους αγαπημένους του καλλιτέχνες της Eurovision σε 8 διαφορετικές κατηγορίες.

Η Φινλανδία, εκτός από τη ψηφοφορία του κοινού, θα έχει εκπομπές στο στούντιο και ζωντανή μουσική από φινλανδικά αστέρια της Eurovision, όπως οι Lordi, η Hanna Pakarinen και η Krisse Salminen.

Στη Γαλλία, πρώην σχολιαστές και καλλιτέχνες θυμούνται τις αγαπημένες τους επιτυχίες και στιγμές της Eurovision στο Tv France 2.

Η Σλοβενία θα παρουσιάσει τις 25 συμμετοχές της χώρας από το 1993 έως το 2019 και με δημόσια ψηφοφορία θα καθοριστεί μια κατάταξη όλων αυτών από το 1 έως το 25. Κάτι αντίστοιχο θα κάνει και η ουκρανική τηλεόραση.

Στην Ισπανία, το Eurobalcón είναι μια διαδικτυακή συναυλία στην οποία μερικοί από τους πρόσφατους ισπανούς υποψηφίους θα συναντηθούν για να διαδώσουν τη χαρά στο κοινό που μένει σπίτι, με τη μουσική τους. Θα μεταδοθεί επίσης η εκπομπή My Life in the Archive με την Massiel, την πρώτη Ισπανίδα εκπρόσωπο που κέρδισε τον διαγωνισμό το 1968.

Η Ελβετία θα παρουσιάσει μια εκδήλωση με την ιστορία της στον διαγωνισμό.

Το BBC έχει προγραμματίσει μια τεράστια ποικιλία εναλλακτικών προγραμμάτων για τους πιστούς οπαδούς της Eurovision.

Η ΕΡΤ θα παρουσιάσει το δίωρο τηλεοπτικό πρόγραμμα που αντικαθιστά τον Μεγάλο Τελικό μετά τη ματαίωσή του, ζωντανά από την ΕΡΤ1 και το Web Tv της ΕΡΤ στις 22:00, όταν και υπό κανονικές συνθήκες θα διεξαγόταν και θα μεταδιδόταν ο Τελικός του 65ου Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision 2020. Θα ακολουθήσει το πρόγραμμα «Στον δρόμο προς την Eurovision 2020» όπου οι τηλεθεατές της ΕΡΤ1 θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν τη μοναδική συναυλία που πραγματοποιήθηκε στο Ziggo Dome στο Άμστερνταμ την Κυριακή 15 Δεκεμβρίου 2019. Πρόκειται για μια ξεχωριστή συναυλία, κατά τη διάρκεια της οποίας ανέβηκαν στη σκηνή περισσότεροι από κάθε άλλη φορά ερμηνευτές που συμμετείχαν στον διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision.

Στις 15 Δεκεμβρίου 2019 χιλιάδες fans ταξίδεψαν στο Άμστερνταμ. Τριάντα τρεις ερμηνευτές από 17 χώρες συναντήθηκαν στο μεγαλύτερο πάρτι που έγινε ποτέ πριν από το Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision 2020.

Συμμετέχουν μεταξύ άλλων οι: Corinne Hermès, Dana International, Έλενα Παπαρίζου,  Ελένη Φουρέιρα,  Izhar Cohen, Jonny Logan, Katrina and The Waves, Linda Martin, Loreen, Netta Barzilai, Ruslana, Sandra Kim, Serhat, Mahmood και Verka Serduchka.

Οι πολιτικές επεκτάσεις της Eurovision στη χώρα μας

Δίνοντας λίγο χρόνο φέτος στα παλιά κιτάπια διαπίστωσα ότι από το 1974 έως και το 2019, η ΕΡΤ (αρχικά ΕΙΡΤ) έχει λάβει μέρος συνολικά 40 φορές στον διαγωνισμό τραγουδιού της Γιουροβίζιον. Την 11η θέση πήραμε την πρώτη χρονιά (1974), που ακόμα κυβερνούσε η δικτατορία των συνταγματαρχών. Επί Νέας Δημοκρατίας έχουμε συμμετάσχει 19 χρονιές (1976-1981, 1990-1993, 2004-2009, 2012-2014), εκ των οποίων 13 συμμετοχές τερμάτισαν από την 1η έως τη 10η θέση. Επί ΠΑΣΟΚ συμμετείχαμε 15 φορές (1983,1985,1987-1989, 1994-1998, 2001-2003, 2010-2011), εκ των οποίων πέντε κατέλαβαν από την 3η έως τη 10η θέση. Τέλος, επί ΣΥΡΙΖΑ συμμετείχαμε 5 φορές (2015-2019, με τα χειρότερα αποτελέσματα: 2 αποκλεισμούς και θέσεις στο τελικό από 15η έως 21η). Συμπερασματικά ο διορισμός της κάθε διοίκησης στη δημόσια ραδιοτηλεόραση καθορίζει κατά πολύ και την αντιμετώπιση του διαγωνισμού, αλλά και του αποτελέσματος.

Θα λέγαμε πως πρόκειται για το στατιστικά παράδοξο μεταξύ κυβερνώντων και θέσεων της χώρας μας για την Eurovision, αν και χωριό που φαίνεται κολαούζο δεν θέλει. Είναι σαφές ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πριν γίνει κυβερνητικό κόμμα δεν ήθελε καν να ακούει για Eurovision, μάλιστα είχε διοργανώσει αντιφεστιβάλ με τον τίτλο Eurovisioff, καθώς δεν συμφωνούσε με το πνεύμα του ευρωπαϊκού διαγωνισμού τραγουδιού. Ακόμη και στα πρώτα χρόνια διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ έγιναν προσπάθειες να μην συμμετέχουμε στο διαγωνισμό, ενώ μια φορά αιτία ήταν η Εκκλησία που λόγω Μεγάλου Σαββάτου ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ άστραψε και βρόντηξε ότι δεν είναι δυνατόν την ώρα του Χριστός Ανέστη, τα δύο κανάλια που είχαμε τότε, να μη μετέδιδαν την Ακολουθία της Αναστάσεως. Οι κανονισμοί της EBU εκείνη την εποχή δεν επέτρεπαν συμμετοχή χωρίς ζωντανή μετάδοση, έτσι το “Wagon lit” της Πωλίνας, που είχε σίγουρη την 10άδα, τελικά δεν εμφανίστηκε.

Λύση ο Crown-akis;

Όπως διαπιστώσαμε από τα στοιχεία οι χειρότερες συμμετοχές της Ελλάδας ήταν επί ΣΥΡΙΖΑ, οι καλύτερες επί Νέας Δημοκρατίας, και το ΠΑΣΟΚ είχε μία σχετική επιτυχία. Και μου έρχεται εμένα τώρα η σκέψη η κακιά. Μήπως θα έπρεπε και ο Σταμάτης Κραουνάκης να το δει διαφορετικά και να συμμετάσχει, αν και ο ίδιος απαξιεί  να αναφέρεται στην Eurovision. Είναι κάτι που δεν τον αφορά, έχει πει σε συνεντεύξεις του, δεν τον ενδιαφέρει κάτι που ούτε κατά διάνοια έχει σκοπό να ασχοληθεί. Θα του πρότεινα όμως μια υπέρβαση, ειδικά τώρα που ο κορωνοϊός έχει την τιμητική του: Θα φαινόταν ενδιαφέρον, μιας και το επώνυμό του εμπεριέχει την κορώνα του crown (κράουν) = κορώνα. Θα μπορούσε να αναλάβει και μία καμπάνια, από το Corona Virus που σκοτώνει στο Corona Kiss που θεραπεύει. Μια υπόθεση κάνουμε καθότι είναι γνωστό πως του χρόνου η Ελλάδα θα ετοιμάσει νέο τραγούδι για τη Στεφανία, όπως και το μεγαλύτερο από το ένα τρίτο των χωρών, θα συνεχίσουν με τον ίδιο τραγουδιστή.

Υπάρχει νικητής το 2020; 

Μένουμε σπίτι και ασφαλείς φέτος. Για του χρόνου δεν ξέρουμε. Θα περιμένουμε τα νέα τραγούδια για το Rotterdam Ahoy το 2021, να δούμε πώς θα λειτουργήσουν στη διάχυση των Eurovisionιστών. Στα αχαρτογράφητα σημεία των καιρών, αφήνουμε φέτος την Eurovision με μία γλυκιά γεύση, όπου όλοι μπορούν να θεωρούν τον εαυτό τους νικητή, εν αντιθέσει με τον πρώτο διαγωνισμό το 1956 στο Λουγκάνο της Ελβετίας όπου εκτός της πρώτης Lys Assia με το Refrain για την Ελβετία, όλες οι υπόλοιπες χώρες κατετάγησαν δεύτερες.

Υστερόγραφο: Το διπλό CD με τις φετινές συμμετοχές της Eurovision

Ένα αφιέρωμα στους καλλιτέχνες και τα τραγούδια του 2020 κυκλοφορεί από τις 15 Μαΐου, κανονικά στα δισκοπωλεία και το διαδίκτυο για τους συλλέκτες και τα λοιπά και τα λοιπά. Είναι το επίσημο compilation άλμπουμ, το οποίο περιέχει και τα 41 τραγούδια που θα είχαν λάβει μέρος στο διαγωνισμό και κυκλοφορεί από την Universal.