Οι Playground Theory μοιράζονται το νέο τους video από την καραντίνα

Το lockdown του Covid-19 άλλαξε τα πάντα για τη μουσική σκηνή με την αναστολή των συναυλιών που αποτελούσαν το ζωτικό της κομμάτι. Τα livestreams με τους τραγουδιστές και τα γκρουπ να κάνουν το δικό τoυς broadcasting from home αναπληρώνουν την χαμένη επαφή με τους φαν έστω και σε μία virtual διάσταση. Χωρίς να μπορεί φυσικά να υποκαταστήσει την ουσία των συναυλίων που είναι η ζωντανή επαφή με το κοινό. Κάτι απαγορευμένο στην νέα εποχή του social distancing. Είναι νωρίς ακόμη να δούμε πως θα διαμορφωθεί η επερχόμενη μετά-Covid περίοδος για τη μουσική. Λίγο πριν την επιδημία και τα μέτρα περιορισμού είχαμε μιλήσει με τους αθηναίους dreampopers Playground Theory για την κυκλοφορία του νέου τους άλμπουμ «Tears Go Upwards» στην PuzzleMusik που τους βρίσκει στην πιο δημιουργική τους περίοδο με ένα καλοδουλεμένο ήχο ξεχωριστής και ενιαίας ταυτότητας με αιθέριο dreampop ύφος. Στα τρία βασικά μέλη του γκρουπ Μάρσια Ισραηλίδη (vocals- lyrics- synths), Δημήτρης Νέγκας (synths), Βαγγέλης Κατσουλάκης (drums- percussion) προστέθηκαν για τη συγκεκριμένη δουλειά και ο Διαμαντής Καζούρης (κιθάρα) και ο Τόλης Μετζηδάκης (μπάσο). Μέσα από την καραντίνα τα μέλη του γκρουπ ηχογράφησαν ένα stay home edition για το τραγούδι «Lull». 

Ζητήσαμε από τους Playground Theory να μας μιλήσουν για την μετα-covid περίοδο προλογίζοντας την συνέντευξη που είχαμε κάνει πριν την επιδημία μιλώντας αμέριμνοι για τις επερχόμενες συναυλίες χωρίς να μπορούμε να φανταστούμε τι θα ακολουθούσε...

Κυκλοφορήσαμε το τρίτο άλμπουμ μας 7 Φεβρουαρίου. Δεν θα ήμασταν έτοιμοι για Live παρουσίαση πριν τον Απρίλιο οπότε κανονίσαμε ενα release party στο It’s a Βίλλατζ στην Κυψέλη λίγο πριν τα τέλη Φλεβάρη. Στα πλαίσια την προώθησης της δουλειάς μας παρουσιάστηκε και η ευκαιρία για αυτή την συνέντευξη. Όσο περνούσαν οι μέρες και μπαίναμε περισσότερο στον κλοιό του Covid-19 και του lockdown όλο και λιγότερο βρίσκαμε νόημα στο να προωθήσουμε οτιδήποτε.

Βάλσαμο βρίσκαμε στις ατομικές πρόβες που έτσι και αλλιώς ήταν πολύ βασικές για την επόμενη πορεία μας. Πάνω σε αυτές με την προτροπή και διεύθυνση του Διαμαντή αποφασίσαμε να παίξουμε το «Lull» ο καθένας (πλην του ντράμερ μας Βαγγέλη καθώς το κομμάτι έτσι και αλλιώς είχε μόνο ηλεκτρονικά τύμπανα) με το κινητό του και ότι εξοπλισμό διέθετε στο χώρο καραντίνας του και να το μοιραστούμε μαζί με τους φίλους μας - μαζί με τις απαντήσεις μας στη συνέντευξη, οι οποίες είχαν γραφτεί στη μεγάλη πλειοψηφία τους προγενέστερα...

Ποια στοιχεία, επιρροές και εμμονές διαμόρφωσαν το τρίτο σας άλμπουμ «Tears Go Upwards»;
Οι μελωδίες και οι ατμόσφαιρες που μας «λυτρώνουν» είναι πάντα στοιχεία και εμμονές που μας διαμορφώνουν. Δεν θέλουμε να μιλήσουμε για συγκεκριμένες επιρροές, καθώς είναι δύσκολο να αποτιμήσεις πόσο τελικά σε αλλάξαν αυτές. Στόχος μας ήταν η δημιουργία ενός soundtrack μιας ταινίας που θα θέλαμε να ζήσουμε. 

Ποια στοιχεία το διαφοροποιούν σε σχέση με τις προηγούμενες δουλειές σας;
Υπάρχουν αρκετά πιο ηλεκτρονικά στοιχεία όπως επίσης συνδυασμός dream pop, synthwave και ανατολίτικου ήχου, όχι με την λογική του πειραματισμού, αλλά του αυθορμητισμού. Η θεματολογία του είναι περισσότερο εξωστρεφής, ενώ πολλά  τραγούδια επικεντρώνονται σε καθημερινά θέματα που μας απασχολούν. Επίσης περιέχει πολύ περισσότερες συνεργασίες με φίλους μουσικούς.

Πόσα έχουν αλλάξει για σας από το ντεμπούτο του 2013 «Speaking of Secrets»;
Σχεδόν όλα. Στο συγκρότημα τα τρία μέλη που παραμένουν από τότε είναι ο Δημήτρης, η Μάρσια και ο Βαγγέλης, τα υπόλοιπα μέλη είναι διαφορετικά, πλέον έχουμε τον Διαμαντή και τον Τόλη.  Οι μουσικές μας αναζητήσεις, ακόμα και τα ακούσματα μας έχουν αλλάξει, όπως και εμείς οι ίδιοι.  Αυτή η εξέλιξη πιστεύω αντικατοπτρίζεται και στη μουσική μας.

Πώς ξεκινούν και πόσο αλλάζουν μέχρι τη στουντιακή τους τελική εκδοχή τα κομμάτια; 
Συνήθως η πρωτόλεια μορφή των κομματιών είναι μία home version με μόνο πλήκτρα/ φωνή. Από εκεί και πέρα κάθε μέλος προσθέτει το δικό του μέρος και πολλές φορές διαμορφώνονται αρκετά πράγματα - ίσως και απρόβλεπτα- στο στούντιο με τη βοήθεια του Γιώργου Πρινιωτάκη.  

Tι ρόλο παίζουν σήμερα τα νοσταλγικά ακούσματα της εφηβείας σας σε σχέση με νέα ακούσματα; 
Ωραία ερώτηση… Πάντα γυρνάμε πίσω στο γνώριμο και οικείο. Ακόμα και αν δεν θέλουμε συνειδητά.  Πολλά από τα ακούσματα της εφηβείας μας πλέον δεν μας εκφράζουν μουσικά, όμως σίγουρα έχουν παίξει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της μουσικής μας ταυτότητας και σίγουρα είναι τόσο βαθιά εντυπωμένα μέσα μας που σίγουρα κανείς μπορεί να εντοπίσει ψήγματα και στη μουσική που παίζουμε σήμερα. Από την άλλη όμως πιστεύω ότι αρκετά επιδραστικά είναι πιο πρόσφατα ακούσματα και επιρροές που βοηθούν στο να εξελίξουμε τον ήχο μας.    

Aκολουθείτε και σε αυτό το άλμπουμ την τακτική διασκευής παραδοσιακού επτανησιακού τραγουδιού επιλέγοντας μια δική σας εκδοχή στο Λιμάνι. Πώς προέκυψε η ιδέα;
Η ενασχόληση με τη διασκευή του «Φυλακίσια» μας άρεσε τόσο ώστε να επιλέξουμε και ένα ακόμα πιο γνωστό επτανησιακό κομμάτι, το «Λιμάνι», που ο Δημήτρης το είχε άκουσμα από μικρός στη Ζάκυνθο.

Πώς ήταν η συνεργασία με το ντουέτο των Marva Von Theo; Θα συνεχιστεί;
Βεβαίως και θα συνεχιστεί! Ήδη ετοιμάζεται ένα remix ενός κομματιού μας απο τον Theo, ενώ κάποια στιγμή θα θέλαμε και ένα κοινό live. Με τα παιδιά είμαστε φίλοι, κάναμε παρέα τον τελευταίο χρόνο οπότε άκουγαν και το υλικό μας πριν ολοκληρωθεί και έτσι ήμασταν πολύ τυχεροί που αποδέχτηκαν την πρόσκληση μας να τους δώσουμε την βασική ιδέα του «Don’t let me down» και να το μεταμορφώσουν. Ανέλαβαν εξ ολοκλήρου την ενορχήστρωση και την παραγωγή και δεν θα αλλάζαμε τίποτα από το τελικό αποτέλεσμα. 

Ποιον ξένο καλλιτέχνη θα θέλατε να δείτε στην Αθήνα;
Προφανώς σε αυτήν την απάντηση αποκλείουμε τα ονόματα που εμφανίζονται στην επόμενη ερώτηση: Aphex twin, Beach House, Tom Waits, Radiohead, Nicolas Jaar, Arcade Fire, Faith No More, Portishead είναι κάποια ονόματα που μας έρχονται αυθόρμητα. 

Ποιες συναυλίες ξεχωρίζετε από όσες έχουν ανακοινωθεί;
Orbital, Chromatics, Underworld (απωθημενο απο το 2007), Massive attack, Bicep, Boy Harsher (κρίμα που δεν θα δούμε κανέναν μάλλον…)

Ποιες τηλεοπτικές σειρές θα μας προτείνατε;
Είδαμε πρόσφατα: Better Call Saul, High Fidelity (ναι μας άρεσε το remake), Fargo, Silicon Valley, Peaky Blinders, Handmaid’s Tale.

Ποιοι είναι οι φίλοι σας στην εγχώρια μουσική σκηνή;
Εκτός από τους MVΤ και τους Γιώτη και Αλεξ (συμμετέχοντες στο άλμπουμ μας) έχουμε αναπτύξει σχεσεις και με τους Envy Never Dies, Fading Soul, Magenta Flaws, Jane Doe, Church of the Sea, Skinner Box, One Man Drop, Lia Hide, Cryintro, The Mute, Lowtronik, Παιδί Τραύμα, Emi Path (και φυσικά άλλους που ξεχνάμε) ενώ ο Τόλης ο μπασίστας μας παίζει και στους Blame Canada.

Tι ακολουθεί;
Θα θέλαμε να παρουσιάσουμε το άλμπουμ live, νέο υλικό, καινούργιο δίσκο μέσα στον επόμενο χρόνο, νέες συνεργασίες.

Το Tears Go Upwards κυκλοφορεί σε βινύλιο, cd και ψηφιακή μορφή από την PuzzleMusik
Σε αυτή την περίοδο είναι ακόμη πιο σημαντικό να στηρίξουμε τις ανεξάρτητες μικρές δισκογραφικές και τα συγκροτήματα που πλήττονται από την εξάπλωση του κορωνοϊού.​