Ο Τηλέμαχος Μούσας κάθεται σπίτι και μελετάει συνέχεια κιθάρα

Ήμουν στη μέση της περιοδείας με τον Blaine Reininger και ο κόσμος έμοιαζε να είναι σε μια κανονικότητα, παίξαμε Θεσσαλονίκη, Κατερίνη, Σέρρες, Καρδίτσα και Γιάννενα. Τη μέρα που παίζαμε στα Γιάννενα, ανακοινώθηκε από τον υπουργό Υγείας το κλείσιμο των σχολείων και σχεδόν αμέσως ξεκίνησαν οι ακυρώσεις των επόμενων συναυλιών. Καταλάβαμε ότι τα πράγματα είναι δύσκολα και έτσι επιστρέψαμε πίσω στην Αθήνα και μπήκαμε όλοι σε καραντίνα, ο Luc ο τρομπετίστας των Tuxedomoon επέστρεψε στο Βέλγιο. Είχα άλλες δύο συναυλίες μέσα στο Μάρτιο, εκτός της περιοδείας με τον Blaine και πρόβες για την παράσταση της Δήμητρας Κονδυλάκη «Spoon River» για την οποία γράφω μουσική. Όλα αναβλήθηκαν.

Πλέον έχω κλείσει πολλές μέρες σε καραντίνα. Αυτές της ημέρες έχω συνειδητοποιήσει ότι οι ρυθμοί της πόλης μας κάνουν να μη ζούμε το παρόν, ζούμε το παρόν ως μια παρένθεση πριν το μέλλον το οποίο μας καταδιώκει, αυτοπαγιδευόμαστε σε μια κούρσα χωρίς τέλος. Το μόνο τέλος είναι ο θάνατος. Τον οποίο αγνοούμε επιδεικτικά. Ζούμε χωρίς «μνήμη θανάτο» . Είναι σα να πιστεύουμε ότι είμαστε αθάνατοι και αγνοούμε το παρόν, δεν το χαιρόμαστε. Η έγνοια για το μέλλον έφτασε να καταλαμβάνει όλον τον παρόντα χρόνο. Το δε παρελθόν το σβήνουμε συνεχώς, σα να σβήνουμε αρχεία από τον σκληρό δίσκο για να είναι πιο ελαφρύς… Οι μέρες αυτές της απομόνωσης με κάνουν να ζω την κάθε στιγμή διαφορετικά, «όποιος νεκρώθηκε από όλα τα γήινα, αυτός ενθυμείται τον θάνατο». Έτσι όπως ζούμε γινόμαστε εχθροί του εαυτού μας. Η αγάπη είναι η απόρριψη κάθε εχθρικής σκέψης. Είναι μεγάλο δώρο αυτό που μας έχει συμβεί αυτές τις ημέρες και πρέπει να μας αδελφώσει με όλα τα όντα αυτού του πλανήτη.

Ο ιός αυτός δεν κάνει διακρίσεις ούτε ταξικές ούτε φυλετικές, είμαστε όλοι ίσοι απέναντί του. Είναι ευκαιρία με όχημα την αγάπη να ξαναζήσουμε το σήμερα, το Εδώ και Τώρα. Χαίρομαι την κάθε στιγμή με την οικογένειά μου, παίζω επιτραπέζια με την κόρη μου και με την σύντροφό μου. Μελετάω πολύ στην κιθάρα fingerstyle, bebop αλλά και πολύ John Coltrane, αλλά και παλιά μουσική, συγκεκριμένα Folias.

Επίσης μελετάω πολύ και το Theremin ένα όργανο που χρειάζεται meditation για να παίξεις σωστά. Έχω βάλει πρόγραμμα να γυμνάζομαι καθημερινά με έναν ιμάντα τύπου TRX που μου έχει φτιάξει ο φίλος μου ο Λευτέρης Ζημιανίτης και διαβάζω συστηματικά την «Κλίμακα» του Ιωάννη. Βγαίνω μόνο για ψώνια φορώντας μάσκα και γάντια. Κάθε βράδυ βλέπουμε και μια ταινία οικογενειακώς. Δε μου λείπει τίποτε αντιθέτως μου αρέσει το «Safe Mode». Εύχομαι όταν βγούμε από όλο αυτό να έχω γίνει καλύτερος άνθρωπος.