Η Idra Kayne μένει στο σπίτι και το απολαμβάνει

Η ζωή στα χρόνια του corona…

Πέμπτη μέρα σήμερα καραντίνας και παραδόξως είμαι ακόμα καλά. Ομολογώ ότι το γεγονός ότι είμαστε όλοι σε καραντίνα κι όχι μόνο εγώ σαν τον κούκο, το κάνει λίγο πιο εύκολο. Προσπαθώ λοιπόν να πείσω τον εαυτό μου να το αντιμετωπίσω σαν το πολυπόθητο break που χρόνια τώρα λαχταράω. Εντάξει, χωρίς βόλτες, χωρίς ποτά, χωρίς ξενύχτια με φίλους, χωρίς έξοδα όμως. Καλό; Ας πούμε ναι μπας και το πιστέψω.

Η αλήθεια είναι ότι αυτές τις πέντε μέρες δεν έχω κάνει τίποτα το εποικοδομητικό χωρίς κανένα ίχνος ενοχής. Κοιμάμαι κάθε φόρα όποτε νιώσω την επιθυμία, όπου κι αν τη νιώσω (καναπές και κρεβάτι όλες κι όλες οι επιλογές), βλέπω ότι σειρά-ταινία-ντοκυμαντέρ θέλω χωρίς να πρέπει να το διαπραγματευτώ με κάποιο φίλο ή σύντροφο, τρώω σα να μην υπάρχει αύριο (σε τρεις ημέρες κατανάλωσα τις προμήθειες έξι ημερών) και κυκλοφορώ με τις πυτζάμες,αμακιγιάριστη κι αχτένιστη.

Έξω βγαίνω μόνο για να βολτάρω το σκυλί μου, τη Ζουλού. Κι αυτή πια αδυνατεί να πιστέψει ότι περνάμε τόσο χρόνο μαζί, είμαι σίγουρη…

Μόνη επικοινωνία με τον έξω κόσμο τα stories στο ιnstagram. Eκεί τα δίνω όλα! αχαχαχαχα! Και το χαίρομαι πολύ γιατί έχω δεχτεί πάρα πολλά μηνύματα «συμπαράστασης» και ευχαριστίες γιατί κάποιοι ξεκαρδίζονται με αυτά που ανεβάζω. Αυτή είναι η γνήσια η ξεκούραση κύριοι.

Επειδή όμως το πρόγραμμα και η τάξη και η λαχτάρα να κάνω πράγματα κυλάει στις φλέβες μου, από σήμερα ξεκινάω τα online μαθήματα φωνητικής με τους μαθητές μου, ξεκίνησα γυμναστική με youtube video (tae bo όχι αστεία), τακτοποίησα ήδη δύο ντουλάπες, σιδέρωσα και επέστρεψα στην κανονική μου διατροφή (για να μη με βγάζουν με γερανό από το σπίτι μετά τη ληξη της καραντίνας). Α! και γράφω και κάτι στίχους και οργανώνομαι και για τις επόμενες live εμφανίσεις μου (όποτε κι αν είναι αυτές!).

Όσο για το πανηγύρι που επικρατεί στο facebook, το παρακολουθώ σχεδόν σαν εξαιρετική σαπουνόπερα. Εκπλήσσομαι με απόψεις «φίλων», συγχύζομαι, γελάω, κάνω κι εκεί την «εκκαθάρισή» μου… Από αύριο θα συνεχίσω και το διάβασμα. Αυτό το βιβλίο που πάντα ξεκινάς στις διακοπές αλλά σε βρίσκει ο Σεπτέμβρης πριν το καταλάβεις κι ενώ το έχεις στο κομοδίνο και λες κάθε βράδυ «θα διαβάσω λίγο μέχρι να με πάρει ο ύπνος», σε παίρνει ο ύπνος πριν προλάβεις να ακουμπήσεις στο μαξιλάρι; Ε αυτό το βιβλίο θα το τελειώσω τώρα!

Τα είπαμε, τα συμφωνήσαμε… Εμένα ο corona θα με κάνει καλύτερο άνθρωπο, αγάπες μου!