Στάθης Δρογώσης: Πρέπει να πιστέψουμε το «Μένουμε Σπίτι»

Απόψε, βράδυ Τρίτης 17 Μαρτίου 2020, στις 21.30 δίνει μια αυτοσχέδια συναυλία από το σπίτι του, όπως ανακοίνωσε πριν μερικές ώρες στο facebook. Ο Στάθης Δρογώσης με πιάνο και ο Μανώλης Φάμελλος με κιθάρα. Θα κρατήσει περίπου μια ώρα, θα μεταδοθεί online από τα social media κι όπως είπε κι ο ίδιος «ελπίζουμε να σας κάνουμε καλή παρέα και να σας κρατήσουμε στο σπίτι». Ο τραγουδοποιός Στάθης Δρογώσης μοιράζεται στη νέα στήλη «Μένουμε Σπίτι» της ATHENS VOICE πώς βιώνει αυτές τις μέρες και νύχτες έγκλειστος εξαιτίας της πανδημίας του κορωνοϊού με λέξεις και εικόνες από τον αυτοπεριορισμό του στο σπίτι.

Πριν λίγους μήνες μετακόμισα σε ένα μικρό πολύ μικρό σπιτάκι στη Νέα Σμύρνη. Ισόγειο με μικρή αυλή… Με λεμονιές πορτοκαλιές στριμωγμένες δίπλα δίπλα… Με γάτες και με τρομερή καλόκαρδη σπιτονοικοκυρά. Ήδη της χρωστάω το νοίκι αυτού του μήνα.

Οι συναυλίες μας όλες ακυρώθηκαν. Το θεατρικό που έγραφα μουσική επίσης. Κάποιοι που μας χρωστούσαν μας χρωστάνε ακόμα. Και τα βράδια σκέφτομαι ότι δούλευα τόσα χρόνια αλλά όλα σκορπίζονται στον άνεμο σε αυτή τη δουλειά.

Μήπως διάλεξα λάθος; Μέρες στο σπίτι περνάω από διάφορες ψυχολογικές καταστάσεις. Όταν είμαι με την κόρη μου είμαι γενναίος και χαρωπός. Η μικρή αρχίζει να θέλει να παίξει με παιδιά ξανά. Δεν το ρισκάρουμε ακόμα γιατί προσέχουμε αυτά που λένε οι επιστήμονες. Βγαίνει στην αυλή μαζί μου και χτες φτιάξαμε με κιμωλίες τα τετράγωνα που παίζεις κουτσό. Παίξαμε λίγο, μετά βαρεθήκαμε, ύστερα ήρθαν οι γάτες. Οι γάτες δεν καταλαβαίνουν τίποτα. Μια φανταστική μας υιοθέτησε. Είναι έγκυος και την λέμε «λαιμαργούλα» επειδή τρώει συνεχώς τα πάντα. Είναι χαδιάρα και κτητική. Η μικρή την λάτρεψε και την χαϊδεύει όλη τη μέρα. Της φτιάξαμε σπιτάκι να γεννήσει και κάθε μέρα τώρα έχουμε αυτή την έγνοια. Και μας κάνει καλό.

Μουσική δεν παίζω πολύ. Φοβάμαι. Για ποιον να γράψω. Είναι πολύ εγωιστικό να κάθεσαι στο πιάνο ενώ κυριολεκτικά ο κόσμος χάνεται. Μελετάμε μόνο πιάνο με την κορούλα. Κομμάτια για 4 χέρια. Όμως μου έχουν λείψει οι συναυλίες. Είπαμε με τον Μανώλη (Φάμελλο) να κάνουμε μια αυτοσχέδια από το σπιτάκι μου. Κιθάρα πιάνο φωνές. Έτσι για να γουστάρουμε κυρίως εμείς. Αλλά και για να στηρίξουμε το μήνυμα «Μένουμε Σπίτι». Το βραδάκι απόψε στις 9.30…

Τηλεόραση δεν πολύ βάζω. Διαβάζω φανατικά ξένα sites και σπαράζει η ψυχή μου για την Ιταλία. Εκατοντάδες νεκροί. Και τα πλάνα που τραγουδάνε στα μπαλκόνια… Όταν μένω μόνος σκέφτομαι πρώτα τον μικρόκοσμό μου. Φίλους μουσικούς με παιδιά νοίκια και υποχρεώσεις. Όλοι με το ίδιο άγχος. Πώς θα ζήσουμε τώρα και μετά… Βάζω και ακούω μουσικές. Μόνο κλασική αντέχω. Μπετόβεν κυρίως. Έκανα και μια απερισκεψία και το λέω για να εξιλεωθώ. Η τελευταία συναυλία που πήγα ήταν την Τετάρτη στο μέγαρο. Άκουσα την Λεόνσκαγια να παίζει Σούμπερτ. Την τελευταία σονάτα του. Την 960…

Δεν μου αρέσει που έχουμε κλειστεί στα σπίτια μας. Και μου φαίνεται παράξενο γιατί όταν μπορούσα πάλι σπίτι έμενα. Είμαι αντιδραστικός. Αλλά έχω πολλούς δικούς μου με προβλήματα υγείας. Δεν θα το ρισκάρω. Δεν είμαι πιο ευαίσθητος από κανένα. Απλά συνεχώς σκέφτομαι τους πραγματικά φτωχούς και μόνους. Πώς να περνάνε τώρα; Οι δομές που έχουν ορφανά; Τα προσφυγάκια; Οι φυλακισμένες μάνες; Οι φυλακισμένοι γενικά… Αηδιάζω με τους τύπους που αγοράζουν δέκα δέκα τα αντισηπτικά και τις μάσκες. Υπάρχει κόσμος που τα έχει ανάγκη. Για αυτούς πρέπει να κάνουμε κάτι. Αλλά ο ιός μας έχει διαλύσει. Δεν ξέρω τι εθελοντικό μπορεί να γίνει χωρίς να κινδυνέψουμε μεγαλύτερη διασπορά. Είναι απίστευτο αλλά το να μένουμε σπίτι είναι κάτι! Πρέπει να το πιστέψουμε. Από τον Φεβρουάριο διάβαζα και την Πανούκλα του Καμύ. Έγραψα μουσική για την παράσταση που θα ανεβάσει η Σοφία Καραγιάννη στο 104… Δεν ξέρω πια πότε θα ανέβει. Αλλά είναι τόσο ειρωνικό όλο αυτό. Σα να παίζω σε θρίλερ επιστημονικής φαντασίας. Δυνατός για το παιδί μου, τσακισμένος στους φίλους μου, αισιόδοξος τα πρωινά, μαυρισμένος τα βράδια. Μακάρι να ήμουν γιατρός να πάλευα με κάτι. Με τον ιό. Τώρα παλεύω με τον εαυτό μου.

Χάνεται ο κόσμος αλλά ελπίζω ότι δεν θα χάσουμε την ανθρωπιά μας. Πρέπει να προσέξουμε τους αδύνατους. Και τους δικούς μας. Τους γονείς μας εμείς οι 40ρηδες. Και δεν θα λύσουμε τώρα ιδεολογικές διαφορές αιώνων. Δεν δικαιώνεται κανείς από μια πανδημία. Από τον όλεθρο. Τώρα παλεύουμε για τα αδέρφια μας. Μακάρι να βρεθεί κι άλλος τρόπος να βοηθήσουμε εκτός από τον εγκλεισμό μας. Μακάρι να μετρηθούμε ξανά σε 2-3 εβδομάδες και να είμαστε όλοι εδώ. Κουράγιο, αδέρφια.