Οι radio days του Γιώργου Μουχταρίδη

Δεν είναι εύκολο να ξεκλέψεις λίγο από το χρόνο του. Τρεις ραδιοφωνικές συχνότητες τον περιμένουν. Με ασταμάτητη ροή. Παράλληλα ετοιμάζει όλες τις λεπτομέρειες για το πάρτι «Μάτια ερμητικά κλειστά» του Pepper στις 8 Μαρτίου στον Βοτανικό. Συναυλιακοί καλεσμένοι του σταθμού οι RSN & Εsterina, Ιdra Kayne και Burger Project. Η Αthens Voice συμμετέχει με ένα δεκάλεπτο σκετς «Μίλα μου βρώμικα» με ιστορίες των ακροατών του Pepper, που θα απαντηθούν από την ειδική Μυρτώ Κοντοβά. Πιπέρι στη γλώσσα…

---

Ο Pepper 96,6 αποκτά αδερφάκια; Tι ετοιμάζετε;

Στην κυριολεξία, αφού οι περισσότεροι καινούργιοι άνθρωποι που έχουν έρθει και έχουν στελεχώσει τον Μέντα 88 είναι παλιοί γνώριμοι και καλοί φίλοι (ο Ανδρικάκης, η Μυτιληναίου, ο Παντζόγλου, ο Σουρούνης κ.ά.). Όσο για τον 88.6, οι περισσότεροι είναι ήδη γνώριμοι από άλλες συχνότητες. Αυτό που έχει σημασία όμως είναι ότι οι περισσότεροι ραδιοφωνικοί παραγωγοί, τώρα που ο κλάδος μας γνώρισε λόγω της κρίσης δραματική συρρίκνωση, είμαστε φίλοι που μας ενώνει η αγάπη για τη μουσική και σε αντίθεση με την αίσθηση που έχει ο κόσμος που μας ακούει είναι ότι δεν είμαστε ανταγωνιστές με τη σκληρή έννοια αλλά καλοί φίλοι που κατά καιρούς ακούμε και επηρεάζουμε ο ένας τον άλλον.

Tι να περιμένουμε;

Να περιμένετε τρία ραδιόφωνα non playlist, με την έννοια ότι θα υπάρχει πλούτος και ποικιλία στα ακούσματα και τις μουσικές και που θα συγκροτούν έναν όμιλο που θα προσφέρει καλή μουσική για διαφορετικά γούστα. «Different strokes for different folks» είναι η απόλυτη έκφραση.

Το πιο σημαντικό στο καλό ραδιόφωνο είναι η ροή, η παρέα που προσφέρει ή τα κομμάτια που επιλέγει να μην παίζει ποτέ;

Η μουσική ροή είναι σημαντική αν ακούς ραδιόφωνο στη δουλειά για παράδειγμα και πρέπει να μην αποσπάται η προσοχή σου, το ίδιο και η καλή παρέα. Τα κομμάτια που επιλέγεις να μην παίξεις ποτέ είναι ο χαρακτήρας σου σαν ραδιόφωνο. Ο λόγος των παραγωγών είναι σημαντικός γι’ αυτούς που στο ραδιόφωνο αναζητούν έναν άνθρωπο να τους ενημερώσει και να τους οδηγήσει σε κάποιες επιλογές. Το δέσιμο της ομάδας είναι επίσης πολύ σημαντικό, εκεί που τα πολλά διαφορετικά εγώ υπηρετούν έναν κοινό σκοπό.

Από την εποχή που το ραδιόφωνο ήταν η αποκλειστική πηγή ενημέρωσης νέων ήχων και σήμερα, που κάθε νέο άλμπουμ είναι προσβάσιμο online σε «leak» time, τι αλλάζει στο μουσικό ραδιόφωνο;

Tι αποκτά μεγαλύτερη σημασία σήμερα; Αυτό που αποκτά σημασία σήμερα είναι ο ενημερωμένος και με άποψη ραδιοφωνικός παραγωγός. Βρίσκω και εγώ τον εαυτό μου να «παλεύει» με τα 22.000.000 κύματα/τραγούδια του Spotify και να ενημερώνεται απ’ αυτό. Όμως απολαμβάνω να ακούω τον Γιάννη Πετρίδη, όσο λίγα πράγματα στο ραδιόφωνο αυτές τις μέρες. Περισσότεροι Πετρίδηδες, λοιπόν... αυτή είναι η απάντησή στην υπερπληροφόρηση.

Eίναι ριψοκίνδυνο να μην ακολουθήσεις τη νοσταλγική οικειότητα γνωστών ήχων στο αυτί του ακροατή; Ποια συνταγή ακολουθείτε στο μοίρασμα παλιών και καινούργιων τραγουδιών;

Είναι ριψοκίνδυνο, ειδικά στην Ελλάδα που όλοι μας, άλλοι λιγότερο άλλοι περισσότερο, έχουμε μια τάση συντηρητισμού μέσα μας. Ο γνωστός ήχος, το γνωστό τραγούδι, είναι κάτι που το κοινό το αναζητά, ίσως και γιατί θέλει να νιώθει ψυχολογικά ότι αυτά που του προτείνει ο παραγωγός τα γνωρίζει και ο ίδιος. Σ’ ένα καλό ραδιοφωνικό πρόγραμμα τα τραγούδια, είτε παλιά είτε καινούργια, είτε γνωστά είτε άγνωστα, πρέπει να έχουν λόγο ύπαρξης. Αυτή είναι η συνταγή!

Είναι προτιμότερο να ακολουθήσει κάποιος σταθμός τη λογική This is what you want, this is what you get, που τραγουδούσαν κάποτε οι PiL, ή να διαμορφώνει μια νέα αισθητική;

Είναι σαφές ότι σε κάθε τι που στήνεται υπάρχουν δύο δρόμοι, δύο επιλογές. Σε αυτή τη χρονική στιγμή, και με την εμπειρία που έχω, προτιμώ να ηγηθώ παρά να ακολουθήσω, χωρίς καμία διάθεση έπαρσης ή αλαζονείας. Η αίσθηση που νιώθεις όταν ξεκινάς κάτι καινούργιο δεν περιγράφεται και δεν ανταλλάσσεται με τίποτα!

Πόσο δύσκολο ήταν να βάλεις στο χάρτη το Kosmos;

Το Kosmos το βρήκα στο χάρτη σαν μια μικρή κουκίδα που είχε όμως μεγάλη αξία. Καλό όνομα, ποιοτικό brand με εξαιρετικές προδιαγραφές. Αυτό που πετύχαμε στο Kosmos ήταν να κρατήσουμε το καλό όνομα που είχε και παράλληλα να μεγαλώσουμε πολύ το στίγμα του στο ραδιοφωνικό κοινό και στην κοινωνία. Νομίζω ότι με τους συνεργάτες του Kosmos την 8ετία 2003-2011 κάναμε θαύματα που ακόμα συζητιούνται. Και μην ξεχνάμε ότι εκείνη ήταν η εποχή της αποθέωσης του ραδιοφωνικού playlist, την οποία το Kosmos δεν ακολούθησε.

Σου λείπουν οι Jaywalkers;

Μου λείπει η εποχή των Jaywalkers, η σκηνή του Πήγασου, του Κύτταρου και του Mad Club. Το γκρουπ δεν μου λείπει, εξακολουθούμε να κάνουμε πρόβες.

Πουλάει ο χαβαλές στo σημερινό ραδιόφωνο;

Ναι, πουλάει, και ο φτηνός χαβαλές και η ημιμάθεια και οι ανακρίβειες και η κοινοτοπία και τα στερεότυπα και τα πασαλείμματα και οι τσαπατσουλιές και η ελαφρότητα με την οποία αντιμετωπίζονται πολλά θέματα. Είναι μια μεγάλη μας πλευρά σαν επαγγελματίες του ραδιοφώνου δυστυχώς που διαιωνίζει ένα σωρό μύθους γύρω από την κοινωνία και τα μίντια.

Σε τρομάζουν οι ακροαματικότητες; Πόσο επηρεάζουν τη διαμόρφωση του προγράμματος;

Με τρομάζει το γεγονός ότι ακόμη κάνουμε έρευνες ακροαματικοτήτων με την απογραφή πληθυσμού του 2001, λόγω του ότι η Στατιστική Υπηρεσία δεν έχει παραδώσει ακόμη τα στοιχεία της απογραφής του 2011, και με τρομάζει και το γεγονός ότι ακόμη και αυτή η απογραφή του 2011 ίσως να έχει σημαντικές αποκλείσεις, αφού ο πληθυσμός της χώρας λόγω της κρίσης έχει μεταβληθεί σημαντικά και κυρίως στα στοιχεία που αφορούν την πιο ενδιαφέρουσα ηλικία, των 25-35. Σαφέστατα τις παρακολουθώ και σαφέστατα τις διαβάζω και τις αναλύω, αλλά η συμμετοχή των ακροαματικοτήτων στη διαμόρφωση του προγράμματος είναι σχετικά μικρή. Άλλωστε, αν έχεις κάνει λάθος στον αρχικό σχεδιασμό του ραδιοφώνου, τι να διορθώσεις μετά;

H μουσική είναι μία;

«There are two kinds of music. Good music and the other kind», Duke Ellington.

Πώς βλέπεις την εξέλιξη του διαδικτυακού ραδιοφώνου;

Εκτιμώ απεριόριστα τους συναδέλφους που πήραν την τύχη τους στα χέρια τους και πληρώνουν ένα τίμημα να είναι ελεύθεροι, να αποφασίζουν μόνοι τους, να είναι αφεντικά του εαυτού τους. Νομίζω ότι στην Ελλάδα το μοντέλο των web radios θα αργήσει να διεισδύσει στην κοινωνία λόγω των αργών εξελίξεων στην τεχνολογία. Ακούω και εκτιμώ σαν πολύ επαγγελματικά web radios το Join, το offradio και το toradiofono. Πρώτες πολύ σοβαρές προσπάθειες από ανθρώπους που αγαπούν το μέσο και τη μουσική.

Aκούς μουσική σπίτι σου και τι ή χρειάζεται λίγο the sound of silence;

Ακούω μόνο απολύτως αγαπημένα πράγματα και κυρίως ολόκληρα άλμπουμ: Clash, Go Betweens, Springsteen, Cure, Costello, Tracy Chapman, Massive Attack, Gotan Project, Antonio Carlos Jobim, Triffids, Velvets, Beatles, Joni Mitchell, Tom Waits, Pretenders, Nick Cave και REM. Αυτά.

Σκέφτεστε να οργανώσετε παράλληλα και συναυλιακές προτάσεις;

Νομίζω ότι σε αυτόν το χώρο θα μπούμε λίγο πιο μαλακά και κυρίως με συνεργασίες με άλλους διοργανωτές και φορείς. Γενικά όμως θα βάλουμε υπό την ομπρέλα μας αρκετά live.

Ποια ήταν η τελευταία συναυλία που σε καθήλωσε; Στην Ελλάδα, μην μου πεις η Sade στο Παρίσι.

Ο Ludovico Einaudi στο Μέγαρο και οι Allah-Las στο Fuzz.

Ποια είναι η μουσική της Αθήνας; Tι είδος και δεκαετία θα της ταίριαζε;

Η αισθητική σήμερα της Αθήνας μουσικά μού θυμίζει punk και post punk περίοδο, νομίζω πως θα της ταίριαζαν τα 60s αλλά εμένα θα μου άρεσε η μουσική της αισθητική να ήταν η σημερινή σκηνή της indie folk. Σαν τη μουσική των Beirut, του Edward Sharpe και των Mumford & Sons!

Δεν είναι εύκολο πια να κυκλοφορείς πετυχημένες συλλογές. Γιατί πιστεύεις ότι γκέλαρε στον κόσμο η συλλογή σου «Bright Side of the Road»;

Είμαι πολύ χαρούμενος και κολακευμένος που και οι δύο συλλογές που κυκλοφόρησα με τίτλο «The Bright Side of the Road» έγιναν χρυσές και που ο θόρυβος που τις ακολουθεί είναι εγκωμιαστικός, γιατί πιστεύω ότι διάλεξα σε αυτές τραγούδια και καλλιτέχνες που αγαπώ και ήθελα να μοιραστώ με το κοινό του Pepper και με τους φίλους μου.