Λίγο μετά την κυκλοφορία του άλμπουμ «Χειμερία Νάρκη», ο Θέμος Σκανδάμης θα βρεθεί για ένα live στο Afrikana Jazz Bar
Όλοι γνωρίζουμε αυτή την αίσθηση γαλήνης, ησυχίας και όμορφης μοναξιάς (αυτή που ευχαριστιέσαι την παρέα του εαυτού σου), που μάς χαρίζει το απλά να στεκόμαστε και να κοιτάμε τη θάλασσα. Αυτήν ακριβώς την αίσθηση ο Θέμος Σκανδάμης κατάφερε να την χωρέσει σε έναν δίσκο.
Ο λόγος για τη «Χειμερία Νάρκη», που μόλις κυκλοφόρησε από τον Μικρό Ερωτικό και την B-Otherside Records. Αποτελείται από εφτά τραγούδια και ένα ορχηστρικό κομμάτι, που ενώθηκαν σε αυτό το άλμπουμ ως ένα αφιέρωμα στις χαμηλές φωνές της ελληνικής και ξένης τραγουδοποιΐας. Πίσω από τις μελωδίες και τους στίχους συναντάμε νοητά από τον Nick Drake, τις μπαλάντες του Tom Waits και το πολύπαθο μουρμουρητό του Leonard Cohen, μέχρι τα «Γράμματα στην αγαπημένη» του Μάνου Λοΐζου και την κινηματογραφική μουσική του Μάνου Χατζιδάκι.
Ο Θέμος Σκανδάμης μπορεί να χάρισε φωνή, στίχους και μουσική στη «Χειμερία Νάρκη» του, αλλά δεν ήταν μόνος του. Δίπλα του βρέθηκαν ο Διονύσης Μακρής με το μπάσο του, η Τώνια Ράλλη στα φωνητικά, ο Κώστας Στεργίου στα πλήκτρα, ο Αλέξανδρος Δανδουλάκης με την ηλεκτρική κιθάρα του και ο Γιάννης Ταβουλάρης στην ηχοληψία. Το όμορφα μελαγχολικό artwork είναι «παιδί» του ισπανού καλλιτέχνη Sam3.
Η «Χειμερία Νάρκη» με όλα της τα κομμάτια, ανάμεσά τους το πανέμορφο «Τραγούδι του παρόντος», θα ακουστεί στο Afrikana. Ο καλλιτέχνης θα ανέβει στη σκηνή του jazz bar, για να μάς βάλει σε έναν κόσμο αυτοσαρκαζόμενου λυρισμού, υπαρξιακών μακροβουτιών και στιχουργικής αλητείας. Μαζί με τους Γιώργο Λαγογιάννη, Διονύση Μακρή, Αλέξανδρο Δανδουλάκη, Ορέστη Γκράβαρη και Τώνια Ράλλη, θα ταλαντευτεί μεταξύ διάφορων μουσικών και ποιητικών ειδών, με βασικό σκοπό να ακούσουμε τη μουσική του, με το ίδιο συναίσθημα που χαζεύουμε τη θάλασσα.
Ο ίδιος ο Θέμος Σκανδάμης αναφέρει για τη δημιουργική πορεία της δουλειάς του: «Ήθελα καιρό να φτιάξω ένα δίσκο που να έχει την ησυχία και την ωραία μοναξιά, κάποιου που απλώς κάθεται και κοιτάει τη θάλασσα. Αφού λοιπόν πέρσι το καλοκαίρι έκανα μια μεγάλη βόλτα στα νησιά, πήγα τον Αύγουστο, κλειδώθηκα στο στούντιο και έδωσα τα κλειδιά στον ηχολήπτη Γιάννη Ταβουλάρη. Βάλε να γράφει και να σου φωνάζω και να χτυπιέμαι μη μου ανοίγεις... Κανόνισε βέβαια και με επισκέπτονταν εκ περιτροπής, ή και όλοι μαζί, ο Διονύσης Μακρής να με στηρίξει με το μπάσο του, η Τώνια Ράλλη να με γλυκάνει με τη φωνή της, ο Κώστας Στεργίου να διευρύνει το δωμάτιο με πλήκτρα όλων των ειδών και ο Αλέξανδρος Δανδουλάκης να το βάψει κόκκινο με την ηλεκτρική κιθάρα του. Πέρασε ο Αύγουστος και ήρθε ο Σεπτέμβρης, αλλά περνούσα τόσο ωραία που δεν ήθελα να βγω ποτέ. Βρε καλέ μου βρε χρυσέ μου, δεν είναι ακρογιαλιά εδώ στούντιο είναι, τίποτα εγώ. Την είχα καταβρεί. Τη λύση έδωσε ο αδερφός μου, ο Γιάννης Σκανδάμης. Έλα βγες και θα πάμε για μίξη και μάστερ σε άλλο στούντιο που να μη χορτάσεις! Ε, χόρτασα όμως μετά, και άρχισα άλλο βιολί, άντε πότε θα τελειώσουμε να βγούμε… Τελειώσαμε όντως κάποια στιγμή να βάζουμε σε σειρά ήχους και σιωπές (κυρίως αυτές) και ανέλαβε ο Sam3, καλλιτεχνάρα εξ Ισπανίας, κάτοικος όμως Αθηνών, και έφτιαξε σχεδιάκια μελαγχολικά σαν και τα τραγούδια μου, και ο Νίκος Δερβίσης με ψηφιακή μαγεία , τα έβαλε να κολυμπούν ανάμεσα στους στίχους. Τους ευχαριστώ όλους!».
12°
