Μια τελευταία βόλτα με τον Ric Ocasek

Κιθαρίστας, συνθέτης, τραγουδιστής, παραγωγός, περφεκτιονίστας. Δημιουργός των new wave popsters, Cars, ο Ric Ocasek έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 75 ετών. Γνωστός για κλασικά tracks όπως την μπαλάντα «Drive», ο Ocasek είχε την ικανότητα να συνδυάζει την ποπ απήχηση με art rock αισθητική. 

Γραμμένο από τον Ocasek με τη φωνή του μπασίστα Benjamin Orr το τραγούδι των Cars «Drive» ήταν μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του 1984, των eighties και της μουσικής ιστορίας με μια σειρά από ρητορικές ερωτήσεις καθολικής αποδοχής.

Who’s gonna pick you up when you fall? / Who’s gonna hang it up when you call? / Who’s gonna pay attention to your dreams? / And who’s gonna plug their ears when you scream?

Στη σκηνοθεσία του videoclip ο Τίμοθι Χάτον, πού είχε κερδίσει Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου για την ταινία «Συνηθισμένοι άνθρωποι» το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Ρόμπερτ Ρέντφορντ. O Ocasek του πρότεινε το clip και ο Hutton δεν έχασε την ευκαιρία. Στο καστ για τον πρωταγωνιστικό ρόλο ένα μοντέλο από την Τσεχοσλοβακία. Η Paulina Porizkova. Στην οντισιόν ο Ocasek τη συναντά για πρώτη φορά. Έρωτας. 5 χρόνια αργότερα παντρεύτηκαν και έκαναν δύο αγόρια. Ο Οcasek είχε άλλα τέσσερα παιδιά από τους δύο προηγούμενους γάμους του. 

O πατέρας του Ocasek δούλευε σε top secret πρότζεκ της ΝASA. Κάποια στιγμή θυμάται πράκτορες να έρχονται στο σπίτι τους και να ανακρίνουν τη μητέρα του για τα όνειρα που είχε δει ο πατεράς του.

Ξεκίνησε μαζί με τον μπασίστα Ben Orr το 1972 με το όνομα Milkwood παίζοντας folk. Mε την προσθήκη του ντράμερ David Robinson και άλλους μουσικούς σχηματίζει το 1976 τους Cars. Υπέγραψαν στην Elektra την περίοδο που έπαιζαν στο CBGB’s. Εκεί  ξεκίνησε και μια μακρόχρονη φιλία με τους Suicide του Alan Vega και του Martin Rev.

Γνωρίστηκαν μετά από μια συναυλία των Suicide στη Βοστώνη. Εκεί, απορημένοι, άκουσαν ότι οι Cars ήταν στο κοινό. Συναντήθηκαν στα καμαρίνια και έγιναν αμέσωs φίλοι. Eκείνη την περίοδο ο σταρ του γκρουπ ήταν ο Ben Orr αλλά λίγα χρόνια αργότερα όλοι αναρωτιόντουσαν ποιος είναι αυτός ο ψηλόλιγνος τύπος που γράφει όλα τα τραγούδια. 

Σύμφωνα με τον Alan Vega όπως έχει καταγραφεί στο βιβλίο «Suicide: No Compromise» του David Nobakht η παρουσία του Ric στη ζωή του Vega ήταν καταλυτική καθώς τον βοήθησε να ξεπεράσει πολλές δύσκολες στιγμές. Από τη μεριά του ο Ric Ocasek θυμάται ότι σε εκείνη τη συναυλία στη Βοστώνη δίσταζε να τους πλησιάσει. «Όταν τους συνάντησα μετά τη συναυλία τους βρήκα ευφυείς. Με είχε εντυπωσιάσει  το στήσιμό τους . Δύο τύποι στη σκηνή μόνο με drum machines και καταπληκτικούς στίχους. Μετά τις πρώτες κουβέντες ήξερα ότι ήθελα να κάνω την παραγωγή στο επόμενό τους άλμπουμ. Κάναμε παρέα, το συζητήσαμε και έτσι ακριβώς έγινε». Για τον έτερο Suicide, Martin Rev, ήταν απρόσμενο να τους αγκαλιάσει ένα τόσο δημοφιλές γκρουπ. Ο Ric τους στήριζε ακόμη κι όταν χιλιάδες κόσμος από το κοινό του αποδοκίμαζε τους Suicide στa support των Car.  Στις κοινές τους εμφανίσεις οι Cars έφερναν τον εξοπλισμό τους με τεράστια φορτηγά και τόνους εξοπλισμούς ενώ οι Suicide έβγαζαν από ένα μικρό αυτοκίνητο ένα keyboard και ένα drum machine τρελαίνοντας τους διοργανωτές που αναρωτιόντουσαν αν πρόκειται για αστείο. 

Ένα βράδυ μετά από μία συναυλία ο Alan Vega επέστρεφε στη Βοστώνη σε μια λιμουζίνα με τον Ric Ocasek. «Eιχα ξεχάσει το μοναδικό δερμάτινο που είχα», θυμάται ο Vega, «και δεν είχα άλλο να φορέσω. «Μη στενοχωριέσαι», μου είπε ο Ocasek. Όταν φτάσαμε με πήρε μαζί του σε ένα πολύ όμορφο σπίτι και μου άνοιξε στο υπόγειο την τεράστια ντουλάπα του γεμάτη σακάκια. «Πάρε ότι θες» μου είπε. Διάλεξα δύο παρότι φοβόμουν ότι δεν θα μου κάνουν γιατί ο Ric ήταν πολύ ψηλότερος  αλλά ήταν μια χαρά. Τα φορούσα και τα δύο μέχρι που έλιωσαν. Ο Ric είχε πάντα καταπληκτικό γούστο και ωραία ρούχα. Και ήταν εκπληκτικά γενναιόδωρος. 

To 1980 ο Οcasek κάνει την παραγωγή στο δεύτερο άλμπουμ των Suicide για το label ZE Records στο Power Station του Μανχάταν, το στούντιο των Chic και του Bruce Springsteen. O Michael Zilkha της ΖΕ οραματιζόταν τη μετεξέλιξή τους με απόηχο Moroder και παράδειγμα το εμπορικό shift των Blondie.  Δεν ήρθε ποτέ. Η συνεργασία του Ocasek με τον Vega θα συνεχιστεί στην προσωπική του δισκογραφία, Collision Drive, Saturn Strip,  Just a Million Dreams, A Way Of Life. Μαζί γράφουν το κομμάτι «American Dreamer». 

Το 1983 ο Vega δήλωσε στην Daily News πως η σύμπραξη αυτή απελευθέρωσε διαφορετικές πλευρές και των δυο μουσικών. «Μπορεσε να διευρύνει την απήχηση του ήχου μου ενώ εγώ τον έφερνα πιο κοντά σε μια πιο πειραματική πτυχή της μουσικής μου».  Πέρα από τους Suicide και τον Αlan Vega  ο Οcasek συνεργάστηκε ως παραγωγός με ονόματα όπως οι Jonathan Richman, Ιggy Pop, Romeo Void, Weezer, Bad Brains, Guided By Voices, Le Tigre, Brazilian Girls, Wannadies, Nada Surf. 

Μια ξεχωριστή περίπτωση μουσικού που ενώ διεύρυνε με άνεση το κοινό του new wave ήχου την ίδια στιγμή γοητευόταν από έναν εναλλακτικό αντιεμπορικό ήχο που στήριξε έμπρακτα ως παραγωγός σε όλη του την πορεία.