Τα ονόματά τους τα πρωτοακούσαμε φέτος, όπως και τον ήχο τους. Μας συστήθηκαν, τις γνωρίσαμε, τις θαυμάσαμε, τις ζηλέψαμε, τις ερωτευτήκαμε ή τις απορρίψαμε (κιόλας;). Τα ντεμπούτο άλμπουμ τους θα τα βρείτε σε αρκετές λίστες με τα καλύτερα άλμπουμ της χρονιάς. Δικαίως, ως επί το πλείστον... Κι επειδή τίποτα δεν είναι τυχαίο, αξίζει να ειπωθεί πως από τα 20-30 ενδιαφέροντα ντεμπούτα του 2013, τα μισά προέρχονται από γυναίκες.
Folk τραγουδοποιία, electropop, rock, r&b, μελαγχολική ή χορευτική διάθεση, δεύτερες σκέψεις και σκληροί στίχοι, ένα πολύχρωμο γυναικείο καλειδοσκοπικό πάτσγουορκ ήχων, ρυθμών, σκέψεων και διάθεσης που ξεδιπλώθηκε για χάρη μας μέσα στο 2013. Μένει να δούμε αν πρόκειται για γνωριμίες που θα τις σκεπάσει εύκολα η σκόνη του χρόνου, αν θα μείνουμε πιστοί σ’ αυτά τα κορίτσια που γνωρίσαμε διασχίζοντας το 2013 ή θα δείξουμε την πατροπαράδοτη αστάθεια της ποπ κουλτούρας που τα κάνει όλα εφήμερα και φτιαγμένα να κρατάνε λίγο. Όπως πάντα σε τέτοιες γνωριμίες που τις κινητοποιεί ο αρχικός ενθουσιασμός, είναι ο χρόνος που τους δίνει διάρκεια και αξία…
1. Lorde Pure Heroine
Πριν προλάβει να αποκτήσει στεγανά λόγω ηλικίας, η 17χρονη Ella Maria Lani Yelich - O’Connor από τη Νέα Ζηλανδία βουτάει στα βαθιά και χρησιμοποιεί χωρίς ενδοιασμούς οτιδήποτε της κάνει εντύπωση από mainstream του κεράτα μέχρι «προχωρημένο» post γενικώς, ενώ οι στίχοι της κάνουν αίσθηση καθώς δεν συνάδουν με την ηλικία της.
Οι τρεις αδελφές από το LA δεν έχουν αισθητικούς φραγμούς και οι επιρροές τους κινούνται με άνεση από τη γλυκανάλατη pop ως τις πιο ψαγμένες εκδοχές της electronica, δημιουργώντας ένα χαρμάνι που –συνεπικουρούμενο και από τους δεσμούς αίματος– είναι μοναδικό.
4. Savages Silence Yourself
Καιρό είχαμε να δούμε ένα ενδιαφέρον –με την πρώτη–γυναικείο γκρουπ κι αυτά τα 4 κορίτσια από την Αγγλία έπεισαν τους πάντες, αντλώντας έμπνευση από το post-punk της δεκαετίας του ’80. Κι αν η τραγουδίστρια Jehnny Beth θυμίζει κάτι από Siouxsie, για καλό είναι...
5. Valerie June Pushin' Against A Stone
Ξεκίνησε από το Τενεσί κι έφτασε στη Νέα Υόρκη κουβαλώντας την παράδοση της περιοχής της με τα blues, τη soul και τα gospel, αλλά η ιδιότυπη φωνή της δεν της άνοιγε εύκολα τις πόρτες μέχρι που την «υιοθέτησε» ο Dan Auerbach (Black Keys), κάνοντας παραγωγή στο δίσκο της, κι όλα τώρα φαίνονται πιο απλά.
6. Brandy Clark 12 Stories
H alt-country αποκτάει διαρκώς νέα μέλη και οι πιο ενδιαφέρουσες περιπτώσεις εσχάτως είναι γυναίκες. Η Brandy Clark αφηγείται με προσωπικό ύφος 12 αληθινές, πειστικές, country/folk/rock ιστορίες γεμάτες ναρκωτικά, πιστόλια, βία, αμερικάνικη ενδοχώρα και Ιησού.
Το 20άχρονο κορίτσι από τη Φλόριντα ξεκίνησε παίζοντας ως ηθοποιός σε παιδικές σειρές του Nickelodeon κι από κει πέρασε στο τραγούδι, συνεχίζοντας τη μεγάλη παράδοση της χώρας της που «παράγει» διαρκώς και με γρήγορους ρυθμούς συμπαθητικές τραγουδίστριες για την τεράστια πελατεία των Αμερικανών τινέιτζερ.
8. Laura Mvula Sing To The Moon
Μία ακόμη νεαρή ντίβα της nu-soul που φαίνεται να μπορεί να τραγουδήσει πειστικά τα πάντα, από jazz μέχρι soul και από γλυκερές μπαλάντες μέχρι funky tunes.
9. Aluna George Body Music
H Aluna Francis τραγουδάει και ο George Reid γράφει τη μουσική και χειρίζεται τα ηλεκτρονικά μαραφέτια. Το λονδρέζικο ντουέτο δημιούργησε ένα χορευτικό και ευδιάθετο χαρμάνι από electropop, hip-hop, r&b με μερικές σταγόνες soul νοσταλγίας και οι συμπατριώτες τους ενθουσιάστηκαν.
10. Icona Pop This Is... Icona Pop
Όχι ακριβώς ντεμπούτο, αλλά ο δεύτερος δίσκος του γυναικείου ντουέτου από τη Σουηδία, που όμως είναι το άλμπουμ που τους δίνει διεθνές διαβατήριο (και περιλαμβάνει και τραγούδια που υπήρχαν στο πρώτο τους άλμπουμ, που κυκλοφόρησε το 2012 στη Σουηδία). Εχοντας πια μετακομίσει στις ΗΠΑ, η Caroline Hjelt και η Aino Jawo κάνουν μουσική «που μπορεί να σε κάνει ταυτόχρονα να κλαις και να γελάς», όπως λένε οι ίδιες για το electro/indie/house χαρμάνι τους.
11. Chvrches The Bones Of What You Believe
To synth/pop τρίο από τη Γλασκώβη που μας θυμίζει τι συνέβη στο μεγάλο νησί στις ωραίες electropop εποχές της δεκαετίας του ’80, έχει για τραγουδίστρια τη Lauren Mayberry.
12. London Grammar If You Wait
Αν παλιά λέγαμε πως μια κιθάρα, ένα μπάσο και μια ντραμς είναι αρκετά, στη σύγχρονη εκδοχή αυτό θα μπορούσε να αντικατασταθεί από μια κιθάρα, ένα σινθεσάιζερ και μια γυναικεία φωνή ίσως; H Hannah Reid θυμίζει κάτι από Florance και το αγγλικό τρίο κάτι από τη «σκηνή του Bristol» σε πιο σύγχρονη εκδοχή.
13. Melentini Explosions Around, The Desert Inside
Όπως έγραφα και στην κριτική μου για το πρώτο άλμπουμ της στην A.V.: «Ονειρική μελαγχολία χρωματισμένη από τον ήχο του πιάνου και του τσέλου, αισθητική καμπαρέ (που θα μπορούσε να συχνάζει η οικογένεια Άνταμς), ο αέρας που φυσάει, η νεορομαντική συσκευασία του cd που θυμίζει “τετράδιο της γιαγιάς”, χροιά φωνής που έρχεται από animation του Τιμ Μπάρτον, μελωδίες με υπόσταση». Η ελληνική παρουσία σε αυτή τη λίστα στέκεται άνετα δίπλα σε όλες τις υπόλοιπες.
9°
