Όλα γύρω μας φωνάζουν, είναι έντονα, είναι εντυπωσιακά, θέλουν να ξεχωρίσουν κάνοντας φασαρία. Στην εποχή μας οι χαμηλοί τόνοι –γενικώς– θεωρούνται αδυναμία, όμως όσοι έχουν τη διάθεση να συγκεντρωθούν σε κάτι, να εμπλακούν με ένα έργο τέχνης, να αφοσιωθούν σε ένα δίσκο, να βρουν σημείο επαφής με την «ησυχία» και τους χαμηλούς τόνους, τότε η απόλαυση που μπορούν να εισπράξουν είναι μοναδική και ανεπανάληπτη. Κλείσε το κινητό, το You tube και άκου...
Stephan Micus - White Night
Ένας ασταμάτητος ταξιδευτής στο μουσικό σύμπαν, ένας κοσμοκαλόγερος που διαδίδει τους ήχους του κόσμου, ένας μουσικός που αναζητά την πνευματικότητα μέσα από την αλήθεια των παραδοσιακών οργάνων.
Τον Stephan Micus δεν μπορείς να τον συγκρίνεις με κάτι «παρόμοιο», είναι από μόνος του μία κατηγορία, ένα είδος, μία οντότητα, κι έτσι κάθε φορά μπορείς μόνο να τον συγκρίνεις με ό,τι έχει κάνει ο ίδιος στο παρελθόν και συγκεκριμένα με τα 23 άλμπουμ του που έχουν προηγηθεί. Εν προκειμένω, μπορώ να πω πως έχει υπάρξει και πιο αποτελεσματικός.
Εδώ φτιάχνει το σάουντρακ για τις αγαπημένες του «Λευκές νύχτες», όταν το φεγγαρόφωτο φωτίζει τον κόσμο του με αυτό το ασυνήθιστο φως που όλα φαίνονται αλλά και όλα παραμένουν κρυμμένα. Όπως λέει και ο ίδιος: «Το φεγγαρόφωτο με εμπνέει. Όταν περπατάω, όταν κολυμπάω, όταν κάνω cross-country ski και το φως του φεγγαριού μετατρέπει το χιόνι σε εκατομμύρια διαμάντια». Εδώ οι ήχοι βασίζονται σε θιβετιανά κύμβαλα, σε αφρικάνικες καλίμπες, σε αρμένικα πνευστά, σε σφυρίχτρες από ζαχαροκάλαμο, σε 14χορδες κιθάρες και σε μία «άρπα» από βαμβακερές χορδές. Όπως και να ’χει, η εμπειρία της ακρόασης ενός δίσκου του Stephan Micus είναι πάντα μια πνευματική εμπειρία, αρκεί να μπορείς να συγκεντρωθείς...
Damien Jurado - In the Shape of a Storm
Το μεγαλείο της απλότητας, αυτός ο αρχέγονος τρόπος των τροβαδούρων που με μια φωνή και ένα όργανο έλεγαν την ιστορία των ανθρώπων και της ζωής, τριγυρνώντας τον κόσμο. Αν έχεις κάτι να πεις, δεν έχουν αλλάξει και πολλά. Βέβαια η εποχή δεν δίνει και μεγάλη σημασία στην απλότητα και στη λιτή έκφραση. Όλα θέλουμε να είναι ογκώδη, θεαματικά, πολύχρωμα, να φωνάζουν, να κάνουν εντύπωση και εφέ, να κατευθύνονται στο θυμικό και να είναι εύκολα για μια «αρπαχτή» ακρόαση μερικών δευτερολέπτων. Ο Damien Jurado αποφασίζει συνειδητά να πάει κόντρα στην τρέχουσα τάση –όπως τα ψάρια που κολυμπάνε αντίθετα στο ρεύμα για να γεννήσουν– αναζητώντας την αφετηρία ενός τραγουδοποιού. Με μια φωνή και μια κιθάρα λέει με τρυφερό, γλυκόπικρο, αληθινό τρόπο όσα έχει να πει. Κι επειδή είναι φανερό πως έχει εσωτερικό κόσμο, πως είναι πραγματικός καλλιτέχνης, τα τραγούδια του έχουν υπόσταση, μας αφορούν και μπορούν να μας κάνουν καλή παρέα. Ηχογραφημένο σε ένα απόγευμα, 10 τραγούδια σε 2-3 ώρες, με τον Josh Gordon να τον συνοδεύει στην κιθάρα, όλα είναι τόσο απλά και όμορφα, που είναι καταδικασμένα να «αποτύχουν».
Smalfeels - Indoors / Outdoors EP
Περιορισμένος σε ένα μικροσκοπικό διαμέρισμα του Λονδίνου ο Νίκος Γιαννακάκης επιθυμεί ανοιχτά τοπία και, αφού δεν μπορεί να τα δει, τα ονειρεύεται και φτιάχνει σάουντρακ γι’ αυτά. Το πρώτο του EP περιλαμβάνει 4 τραγούδια που βασίζονται στα ηλεκτρονικά και τις κιθάρες και μας δίνουν τη δυνατότητα να δούμε κι εμείς αυτά τα υγρά, μελαγχολικά, συναισθηματικά, προσωπικά, αληθινά τοπία που βλέπει και ο Smalfeels. Αυτός είναι πάντα ένας σίγουρος τρόπος να νιώσουμε μια οικειότητα μαζί του και κυρίως να αναγνωρίσουμε τις υποσχέσεις του για το μέλλον, τώρα που επέστρεψε στην Ελλάδα.
13°
