Billie: Το να είσαι «Κυρία» είναι καθημερινή επιλογή

Φωνή που σε σκαλώνει, μούτρο που σε κοιτά χωρίς να παραστήσει κάτι άλλο από αυτό που είναι, στιλ προσωπικό που μπορεί να σε πάει βόλτα από τα ρεμπέτικα στη ρέγκε και τις ρίμες. Η Billie είναι μια κλασική περίπτωση «σε λίγο όλοι θα μιλάνε για αυτή». Παράλογο; Όχι, γιατί δεν βρίσκεις κάθε μέρα στην Αθήνα μια γυναίκα που έχει τον αέρα μιας κυρίας και ξέρει καλά τα της αλητείας. Η Βασιλική Μαλλή παρουσιάζει το πρώτο της άλμπουμ «Σαν Κυρία» ζωντανά στις 23 Μαΐου στο six d.o.g.s μαζί με τους Supernatural. Λίγο πριν, πόζαρε στο δωμάτιο απόδρασης Great Escape Room και εξήγησε τι παίζει με την πάρτη της.

Το «Σαν Κυρία» σκάει σιγά σιγά σαν νέο άλμπουμ. Τι χρειάστηκε για να γίνει πραγματικότητα;
Πέρυσι τέτοια εποχή είχα πει στον εαυτό μου ότι ψάχνω να «παντρευτώ» μια μπάντα. Για μένα, αυτό θα σήμαινε δέσμευση, πρόβες, συνέπεια και πολλή προσπάθεια. Ένιωθα έτοιμη, είχε έρθει η ώρα. Ήθελα να το επισημοποιήσω κάπως το πράγμα. Γράφω μουσική από 15 χρονών, παίζω 7 χρόνια σε μπάντες, αλλά είχα θέσει σαν προτεραιότητα τις σπουδές μου, και έτσι μέχρι τώρα δεν είχε φτάσει η ώρα να παρουσιάσω μια ολοκληρωμένη δουλειά μου. Τώρα είμαι 33. Έτσι μου είπα: ή τώρα ή ποτέ. Μερικές φορές αρκεί να το πεις στον εαυτό σου. Τα υπόλοιπα έπονται. Δεν άργησε και η συγκυρία να γνωρίσω τους Supernatural, ένα δίδυμο ανατρεπτικών μουσικών (Γιώργο Καπή, Θανάση Αλεξανδρή), που είναι και ο βασικός παράγοντας πραγματοποίησης του οράματος αυτού. Στηρίξανε φουλ τις ιδέες μου και τις εμπλούτισαν με δικές τους. Με τον Θανάση κάνουμε τις παραγωγές. Με τον Γιώργο, εκτός του ότι ενορχηστρώσαμε τα κομμάτια, στήσαμε ένα δίκτυο εξαιρετικών μουσικών που θα παρουσιάζουμε όλοι μαζί το άλμπουμ και άλλα πολλά.

Νικήτας Κλιντ, Τάκι Τσαν, Μάριος Νταβέλης από Fundracar: τι έδωσε ο καθένας από τους καλεσμένους σου στα τραγούδια που συνεργαστήκατε;
Ο καθένας τους έχει και μια ιδιαίτερη, σχεδόν μαγική, θα έλεγα, ικανότητα να κάνει εντύπωση. Μπορεί κανείς να το καταλάβει από την προσωπική μουσική πορεία του καθενός. Ο Τάκης έβαλε όλη την αγάπη του και τον σεβασμό του για το ρεμπέτικο με το μπαγλαμαδάκι του, ο Μάριος έφερε όλη του την αυθεντικότητα, όση αλητεία του ζήτησα και ακόμα παραπάνω και τα έκανε όλα όπα! Έπαιξε κιθάρα, τύμπανα και τραγούδησε μαζί μου. Ο Νικήτας ήταν η έκπληξη! Μετέτρεψε με τους στίχους του το κομμάτι στον πιο γκανγκστερικό γάμο που έχει ειπωθεί ποτέ. Το σπουδαίο και με τους τρεις ήταν ότι, ενώ γνωριζόμασταν λίγο σχετικά καιρό, δώσανε τον καλύτερό τους εαυτό, γιατί θέλανε να με δουν ευχαριστημένη με το αποτέλεσμα. Αυτό ήταν συγκινητικό. Μπήκαν με ψυχή, και τους ευχαριστώ μπέσα για αυτό! Είναι επαγγελματίες μερακλήδες.

Τι κάνει μια γυναίκα «κυρία» και τι όχι;
«Κυρία» είναι η τύπισσα που, ενώ θέλει να σπάσει σε κάποιον τα μούτρα, που της έχει φερθεί σκάρτα, βρίσκει έναν πιο έξυπνο τρόπο να κάνει το ίδιο πράγμα χωρίς να λερώσει τα χέρια της, τη συνείδησή της και το καινούργιο της φόρεμα. Μια «κυρία» πλήττει θανάσιμα με κάτι λιγότερο από ό,τι της αρμόζει. Αυτός είναι ένας δρόμος πολύ μοναχικός, όπως μπορείς να φανταστείς. Όταν δεν τον ακολουθείς όμως, έρχονται οι επανειλημμένες φορές που νιώθεις «σαν μαλάκας», πράγμα που δεν το θέλουμε. Για να είσαι «κυρία», θα έχεις υπάρξει, φυσικά, πολλά διαφορετικά πλάσματα στο ενδιάμεσο. «Κυρία» είναι να φέρεσαι με το γάντι πρώτα στον εαυτό σου και μετά στους άλλους. Αν χρειαστεί να διαλέξεις ανάμεσα σε «εκείνους» και σε «εσένα», να διαλέγεις πάντα εσένα. Είναι μια καθημερινή επιλογή.

Θυμάσαι το πρώτο άλμπουμ που αγόρασες;
Το πρώτο που αγόρασα ήταν το σάουντρακ από ένα ριμέικ του Σέξπιρ. Η ταινία ήταν, για την ηλικία που την είδα, ένα από τα συγκλονιστικότερα πράγματα που μου είχε συμβεί. Ήταν τίγκα στα γκάνια και στις συμμορίες, η πιο σύγχρονη βερσιόν ενός πασίγνωστου, γλυκανάλατου, κατά τα άλλα, ρομάντζου, και ξύπνησε ένα μεγάλο μέρος της ποιητικής μου διάθεσης. Ήταν ο λόγος που διάβασα Σέξπιρ, γιατί δεν είχα άλλα σχετικά ερεθίσματα μέχρι τότε. Άκουγα στο repeat το άλμπουμ για έναν μήνα τουλάχιστον, σε καθημερινή βάση, για να μπορέσω να συγκρατήσω εκείνο το συναίσθημα που μου είχε προκληθεί.

Ρεμπέτικα, ρίμες, ρέγκε, μπλουζ, ρυθμοί και μελωδίες που γίνονται ένα. Αλήθεια, έχεις αδυναμία σε είδη;
Υπάρχουν συνθέσεις όλων των ειδών που χωρίς συγκεκριμένο λόγο κάτι ξυπνάνε μέσα μου. Κατά καιρούς έχω αδυναμία σε κάποιο track, που συνήθως ανακαλύπτω τυχαία. Η χαρά που κάνω με τις συνθέσεις αυτές είναι ανεξέλεγκτη. Εκεί ξεκινάνε διάφορα προβλήματα, διότι ξεκινάει μια περίοδος επανάληψης του ήχου που δεν είναι ευχάριστη για τους γύρω μου. Όλη μέρα ακούγοντας ένα κομμάτι μπορεί να είναι η αφορμή για να ζωγραφίσω ή να γράψω ένα πεζό κείμενο ή να χορεύω μόνη μου. Ακούγοντας ένα άλμπουμ, ή θα κάνει trigger μέσα μου ένα κομμάτι ή δεν θα το ξανακούσω ποτέ. Όσο και τεχνικά άρτιο να είναι. Αντιμετωπίζω συναισθηματικά τη μουσική και για αυτό δεν μπήκα στον κόπο να τη μάθω σε βάθος. Φοβήθηκα μην μου το χαλάσω. Ό,τι έχω μάθει σε βάθος το έχω απομυθοποιήσει. Θαυμάζω όσους τη γνωρίζουν και φροντίζω να βρίσκομαι δίπλα τους, αλλά μου αρέσει αυτό το μυστήριο που μεσολαβεί ανάμεσα σε μένα και σε αυτή.

Cocktail μουσικής εκτόνωσης, σπουδών Χημικού Μηχανικού στο Ε.Μ.Π, master στη Ναυπηγική, έρευνας και δημοσιεύσεων, σε συνδυασμό με αντιφατικές σπουδές στο Σχέδιο Μόδας, θέατρο, τραγούδι. Τι σου έμαθε η ζωή μέχρι να φτάσεις στο μικρόφωνο;
Αυτό που σίγουρα έχω μάθει από όλα αυτά είναι ότι η γνώση είναι δύναμη. Όσο μεγαλύτερη η γνώση, τόσο μεγαλύτερη η δύναμη. Αυτό το αλισβερίσι δεν τελειώνει ποτέ. Δεν υπάρχει peak στη γνώση. Είναι ένα ατελείωτο πεδίο εξερεύνησης. Αν είχα λύσει το βιοποριστικό μου ζήτημα με κάποιον διά μαγείας τρόπο, πιστεύω θα σπούδαζα για πάντα. Δεν μπορώ να κάτσω και ήσυχη. Είναι μικρόβιο. Η ολοκλήρωση των σπουδών είναι εθιστική. Κάνεις τα πάντα για να φτάνεις το φως στην άκρη του τούνελ. Βάζεις έναν οποιονδήποτε στόχο και τον ολοκληρώνεις, αυτό σημαίνει ηθική ικανοποίηση. Πέρα από αυτό όμως όλα συνδέονται! Λύνοντας μια άσκηση για την αντοχή πλοίων, κόντευε ξημερώματα, άρχιζα να κουράζομαι και να χαζεύω. Κύκλωσα από την εκφώνηση πέντε λέξεις και έφτιαξα μια αλληγορική πρόταση που τις συμπεριλάμβανε. Τότε κατάλαβα πως μπορώ να χρησιμοποιήσω στη μουσική κάθε μικρό κομμάτι επιστήμης που έχω συναντήσει. Το ρούχο, από την άλλη, δεν είναι απλή υπόθεση. Είναι έξυπνο αντικείμενο και για να σταθεί πάνω σου χρειάζεται αρχιτεκτονική αντίληψη. Οι σπουδές μπορούν να ανοίξουν το κεφάλι σου σαν αερόστατο και να μετατρέψουν τα όσα νόμιζες μέχρι κάποιο σημείο της ζωής σου σαν μειονεκτήματα σε πλεονεκτήματα. Ανατρέπουν τα δεδομένα. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι αυτό το καταφέρνουν με τη χρήση ουσιών. Εμένα μου άρεσε πάντα ο δύσκολος τρόπος. Να έχει τον κόπο του, για να έχει τη γλύκα.

Πόση Αθήνα έχει μέσα του το «Σαν Κυρία»;
Τα δύο τελευταία χρόνια μετακόμισα στο κέντρο της Αθήνας σε ένα διαμέρισμα στην Πατησίων. Αυτό το γεγονός μου τόνωσε το ηθικό, γιατί ανέλαβα εξολοκλήρου την ευθύνη του εαυτού μου και των πράξεών μου. Οικονομικά ήταν δύσκολα, αλλά είχα τον χώρο μου, που για μένα ήταν ζωτικής σημασίας σε εκείνη τη φάση, και τα κατάφερνα μια χαρά. Όταν γυρνάς σπίτι το βράδυ και ο χώρος είναι κενός, μετά την απόγνωση έρχεται η δημιουργία. Οπότε, αν με ρωτάς, θα έλεγα έχει φουλ Αθήνα μέσα του το «Σαν Κυρία» σαν άλμπουμ! Είναι μια περιπλάνηση ανάμεσα στην παράνοια μιας πόλης που ουρλιάζει τα βράδια, μέχρι τις νεραντζιές που περιμένουν τους ερωτευμένους για να ανθίσουν την άνοιξη και συμπεριλαμβάνει τις ωραιότερες συνειδητοποιήσεις που έχω κάνει ποτέ μέχρι τώρα. Ξεκινάει από το «Look like a clown» και μετά από μια συναισθηματική πλοκή με το «Σαν Κυρία», «Όλο σούρωναν», και φτάνει να καταλήγει στον στίχο του τελευταίου τραγουδιού «Ι am not just chasing love, I changed up my mind». Την προσωπική μου λύτρωση δηλαδή. Το δικαίωμα να αλλάζω γνώμη.

H μεγαλύτερη αλητεία που έχεις κάνει;
Με τον όρο «αλητεία» ο καθένας εννοεί κάτι διαφορετικό. Δεν υπάρχει manual για να είναι κάποιος τέζα «αλήτης». Δηλαδή δεν μετριέται με μπίρες, ναρκωτικά, tattoo και περίεργα μαλλιά, κατά την άποψή μου. Για μένα, αλητεία είναι το να μην προσπαθείς να είσαι «αλητεία». Να μπορείς μέσα σε ένα σύνολο ηθελημένης εκκεντρικής ομογένειας να διατηρείς την αυθυπαρξία σου. Η μουσική είναι η μεγαλύτερη αλητεία που έχω κάνει. Μέσα από τη μουσική μπορείς να βάλεις «τελείες» μέσα σου, που με οποιονδήποτε άλλο τρόπο θα σου έπαιρνε μια ολόκληρη ζωή για να τις βάλεις. Μπορείς να είσαι όποιος θες να είσαι κάθε στιγμή μέσα από τη μουσική. Δεν υπάρχει, για μένα, μεγαλύτερη αλητεία από αυτό.

Τι σημαίνει επιτυχία, για σένα;
Επιτυχία, είναι, για μένα, να έχεις τόσα πολλά εύστοχα πράγματα να πεις στον κόσμο μέσα από τη μουσική σου, που να εκφράζεται ολοένα και μεγαλύτερος αριθμός ανθρώπων μέσα από αυτό που κάνεις. Επιτυχία είναι επίσης να κλείνουν άλλοι τα live για σένα και να πληρώνεσαι ανάλογα με αυτό που καταθέτεις πάνω στη σκηνή. Επιτυχία είναι πολλά πράγματα. Εξίσου επιτυχία είναι όμως και το να μην το βάζεις κάτω, όταν η επιτυχία δεν έρχεται. Κάνε ό,τι είναι να κάνεις, ακολούθα τις φωνές μέσα στο κεφάλι σου και τις πεταλούδες στο στομάχι σου και τότε σίγουρα βαδίζεις σε έναν δρόμο που μοσχοβολάει επιτυχία.

Με ποιον-α θα προτιμούσες να περάσεις μια νύχτα σε ένα μπαρ;
Ποτέ δεν ξέρεις με ποιον θα μπορούσε μια νύχτα να κατέληγε υπέροχη σε ένα μπαρ. Θα προτιμούσα να είμαι όμως με κάποιον που θα υπέβοσκε ανάμεσά μας ένας ανεκπλήρωτος κρυφός θαυμασμός. Συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις, όταν συναντάς τον άλλο, σχεδόν καίγεται το κεφάλι σου από τη χαρά. Natural dope! Θα χορεύαμε σαν τρελοί, θα γελάγαμε πολύ, θα τα τσούζαμε, θα γνωρίζαμε τυχαίο κόσμο και θα καταλήγαμε ξημερώματα κάπου που δεν θα μπορούσαμε ποτέ από την αρχή της βραδιάς να έχουμε προβλέψει. Μου αρέσουν οι άνθρωποι που βγαίνουν χωρίς πλάνο και αφήνονται στην τυχαιότητα μιας βραδιάς.

Ταυτίζεσαι με κάποιο καρτούν, σούπερ ήρωα ή όχι;
Κοίτα, αυτή την περίοδο, ευτυχώς, δεν ταυτίζομαι με κανέναν. Έχω διανύσει βέβαια και περιόδους που θα ήθελα να είμαι διάφορες καρτουνίστικες προσωπικότητες, όπως η Cheetara, η Firestar, η She-ra, γιατί φοράγανε λίκρα φαντεζί στολές, συνεργαζόντουσαν με καυτά αγόρια και ήταν μάχιμες. Κατά καιρούς έχω λιγουρευτεί να είμαι «το χέρι» από την οικογένεια Άνταμς, μη με ρωτήσεις γιατί.

Με ποιον σκηνοθέτη θα ήθελες να συνεργαστείς για ένα βιντεοκλίπ σου, αν είχες τη δυνατότητα;
Ταραντίνο θα επέλεγα με όλη μου τη δύναμη. Αλητεία, βία και καρτουνίστικη αισθητική. Χαμός θα γινότανε! Θα είχε από zombie κομμωτηρίου μέχρι γκόμενες ninja να παίζουν μπάσκετ τόπλες με gangsta εξωγήινους.

Το καλύτερο που άκουσες από γνωστούς και αγνώστους για τα πρώτα τραγούδια σου;
Μου είπαν διάφορα ευχάριστα «κλισέ», που δεν με άγγιξαν. Το πιο αυθόρμητο ήταν μια άγνωστη πιτσιρίκα σε ένα live που μου είπε «πες τα επιτέλους, ρε κοπελιά». Εκεί ένιωσα ότι κάτι έκανα σωστά. Τους πολύ κοντινούς δεν τους μετράω, γιατί θα χαιρόντουσαν για μένα, έγραφα δεν έγραφα μουσική. Νομίζω χάρηκαν περισσότερο άτομα που είχαν χρόνια να με δουν και δεν το περίμεναν. Για παράδειγμα, με πήρε ένα τηλέφωνο 12 το βράδυ, 2 μέρες πριν την αλλαγή της χρονιάς, ένας παλιός μου συμφοιτητής τον οποίο είχα να δω τουλάχιστον μια δεκαετία. Δεν κάναμε ποτέ ιδιαίτερη παρέα. Μου λέει: Θέλω να έρθω σε δω έστω για 20 λεπτά, όπου και αν είσαι, γιατί έχω σοκαριστεί με το «Σαν Κυρία». Οκέι του λέω, και έρχεται. Δανείζεται την κιθάρα μου και μου παίζει κάτι άσχετο. Εγώ τον κοιτάζω απορημένη φορώντας πιτζάμες ροζ με καρδουλίνια και περιμένω να δω πού το πάει. Μου τραγουδάει φωναχτά, με εκρηκτικό σχεδόν ταμπεραμέντο. Του λέω, «φίλε, ήρθες για την οντισιόν;», και γελάσαμε. Όντως σε 20 λεπτά είχε φύγει. Δεν μου είπε τίποτα συγκεκριμένο για το άλμπουμ, ήρθε μου τραγούδησε και έφυγε «Σαν κύριος».