Μόνικα: Το indie pop κορίτσι «προσεύχεται» στην ΕΛΣ
Μιλήσαμε με αφορμή τη συμμετοχή της στο Φεστιβάλ Λατρευτικής Μουσικής όπου ερμηνεύει την προσευχή του John Tavener «Prayer of the Ηeart» ειδικά γραμμένη για την Bjork
Το indie pop κορίτσι της ελληνικής σκηνής έγινε μαμά. Μετά από ένα μεγάλο διάστημα γεμάτο ταξίδια, διεθνείς περιοδείες, συνεργασίες στη Γαλλία και πολλά νέα τραγούδια που ανυπομονεί να μοιραστεί μαζί μας, η Μόνικα προετοιμάζεται για ένα συναρπαστικό νέο κύκλο μουσικής και το κάνει όσο καλύτερα μπορεί. Με αφορμή τη συμμετοχή της στο Φεστιβάλ Λατρευτικής Μουσικής στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ ερμηνεύοντας την προσευχή του John Tavener «Prayer of the Ηeart» γραμμένη ειδικά για την Bjork, μοιράζεται μαζί μας την αξία του να ζεις στο «τώρα».
Θα παρουσιάσεις στην ΕΛΣ τη σύνθεση «Prayer of the Heart» του John Tavener, γραμμένη για μία από τις αγαπημένες μας φωνές. Πώς προσέγγισες το ιδιαίτερο αυτό κομμάτι και την ερμηνεία του ξωτικού από την Ισλανδία;
Πρόκειται για μία μεγάλη πρόκληση να ερμηνεύσω ένα τόσο σπουδαίο και δύσκολο έργο, όπως το «Prayer of the Heart». Όταν δέχτηκα το κάλεσμα του κ. Νίκου Λάαρη για τη συγκεκριμένη ιδέα, οφείλω να ομολογήσω πως ένιωσα μεγάλη τιμή αλλά και φόβο! Η ερμηνεία σε τρεις γλώσσες, ο βουβός ρυθμός, προκαλούν μια αίσθηση γαλήνης, και η φωνή της Bjork είναι τόσο μαγική που σε καταβάλλει. Άκουσα το κομμάτι ξανά και ξανά, πήγαινα περιπάτους ακούγοντάς το, χανόμουν στον ρυθμό και την απλότητά του γεμίζοντας με εικόνες και σκέψεις προκειμένου να βρω τι σημαίνει για μένα προσωπικά ένα τέτοιο έργο. Πρωτού αρχίσω να μελετώ τεχνικά το έργο, επιμένω να θέλω να το απομνημονεύσω με σιγουριά, μόνο έτσι πιστεύω θα καταφέρω την ημέρα της συναυλίας να κλείσω τα μάτια και να ερμηνεύω με τρόπο αληθινό και προσωπικό.
Τι έχεις αποκομίσει από τη συνεργασία σου με σπουδαίους μουσικούς και παραγωγούς, όπως οι Homer Steinweiss και J.B. Flat, αλλά κυρίως από τον τρόπο της δουλειάς τους;
Συνεργάτες σαν τον Homer, τον J.B., τον Leon, τους Έλληνες μουσικούς που συνεργάζομαι, μέλη των Planet of Zeus και πολλοί άλλοι, επιβεβαιώνουν πως υπάρχουν άνθρωποι γεμάτοι από γνώσεις, εμπειρίες και αγάπη για τη μουσική που είναι πάντοτε προσγειωμένοι, με όρεξη να προσφέρουν, να μάθουν όλο και περισσότερα και να χαρούν τη διαδικασία της δημιουργίας ανεξάρτητα με την επιτυχία που θα φέρει. Πρίν λίγα χρόνια είχε τραγουδήσει μαζί μας στο Ηρώδειο ένας πολύ καλός μας φίλος, ο Andrew Wyatt. Tο ήθελε ο ίδιος, xωρίς καμία αμοιβή, χωρίς κανένα κέρδος, ήθελε απλώς να είναι μέρος μιας όμορφης γιορτής. Φέτος ο Andrew μαζί με τον Marc κέρδισαν Όσκαρ καλύτερου τραγουδιού. Ήταν μια πολύ μεγάλη στιγμή. Η παρέα αυτή αξίζει όλη την αναγνώριση του κόσμου γιατί προσφέρουν ανιδιοτελώς τόσο πολλά με οδηγό πάντα την αγάπη τους για τη μουσική κι εμπνέουν κι εμάς τους υπόλοιπους που έχουμε την τιμή να δουλεύουμε μαζί τους.
Ποιοι είναι οι τρεις πιο σημαντικοί άνθρωποι για την πορεία σου; Σαν επιρροή ή και στην πραγματική ζωή;
Πρώτος είναι ο μεγάλος μου αδερφός Θανάσης που μου έμαθε μουσική και με πήρε μαζί του στην μπάντα του, όταν εγώ ήμουν μόλις 14 χρονών. Τότε γνώρισα τον συναυλιακό κόσμο της μουσικής και ξετρελάθηκα. Έπειτα είναι ο κολλητός μου φίλος Δημήτρης Λιλής, ο οποίος δεν σταμάτησε ποτέ να μου ανεβάζει το ηθικό, να είναι δίπλα μου οποιαδήποτε στιγμή χρειαζόμουν βοήθεια και να με ενθαρρύνει να ταξιδεύουμε, να πηγαίνουμε σε φεστιβάλ και να ακούμε όσο περισσότερα διαφορετικά είδη μουσικής μπορούμε. Και τέλος, ο άντρας μου Σταύρος, ο πιο αισιόδοξος και λογικός άνθρωπος που έχω γνωρίσει, με τον οποίο έχουμε μια όμορφη οικογένεια να μας γεμίζει και να μοιραζόμαστε τις εμπειρίες της ζωή μας.
Ποια στοιχεία εκτιμάς περισσότερο στη φιλία;
Εκτιμώ πολύ το χιούμορ και τον αυτοσαρκασμό. Με τους καλούς μου φίλους είμαστε πάντα διατεθειμένοι να αναγνωρίσουμε το λάθος μας και να γελάσουμε με αυτό. Απομακρύνομαι αμέσως από ανθρώπους που παίρνουν πολύ σοβαρά τον εαυτό τους ή που δεν συγχωρούν εύκολα.
Θα μπορούσες να ακολουθήσεις έναν εύκολο δρόμο διατηρώντας τη σταθερή μουσική ταυτότητα που αγαπήθηκε αμέσως. Τι είναι αυτό που σε γοητεύει στις ανατροπές και σε απομακρύνει από τον εφησυχασμό;
Αυτή είναι μία πολύ καλή ερώτηση. Ωστόσο, δεν πιστεύω πως υπάρχει εύκολος ή δύσκολος δρόμος. Θα μπορούσε ένας «εύκολος» δρόμος για κάποιον που έχει μια σταθερή επιτυχία και βγάζει αρκετά χρήματα να είναι ό,τι χειρότερο του έχει συμβεί εάν ο ίδιος μέσα του νιώθει «πνιγμένος» δημιουργικά. Υπάρχουν «συνταγές» δημιουργικές που ενδεχομένως βάσει στατιστικών να αποσκοπούν σε μεγαλύτερη αναγνώριση, αλλά καλώς ή κακώς εγώ προσωπικά δεν μπορώ να λειτουργήσω έτσι. Προσπαθώ να παίρνω μεγάλα διαλείμματα από τη μουσική βιομηχανία ώστε να βρίσκω τη μουσική μου έμπνευση καθαρή σε κάθε περίοδο της ζωής, με τα αντίστοιχα εργαλεία γύρω μου και τις αντίστοιχες εμπειρίες. Για παράδειγμα, η χρήση της τεχνολογίας στη μουσική δημιουργία είναι ένα μεγάλο ζήτημα. Θα μπορούσα μια ζωή να επιμείνω να χρησιμοποιώ φυσικά όργανα, όπως έκανα στην αρχή, και να αποφεύγω πεισματικά τη midi τεχνολογία όπως κάποτε. Με το πέρασμα του χρόνου, όμως, συνειδητοποίησα ότι έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον αυτός ο κόσμος, με τα samples, τα drum machines, κι άρχισα να χρησιμοποιώ όλο και περισσότερα ψηφιακά μέσα για τη μουσική. Τα «εργαλεία» της μουσικής δημιουργίας είτε ψηφιακά είτε φυσικά υπάρχουν για να μπορούμε να εκφράσουμε τις ιδέες μας και την έμπνευση της στιγμής. Ωστόσο, τα ίδια αυτά μέσα είναι που θα καθορίσουν τον «ήχο» ενός καλλιτέχνη με όλα τα σχετικά, την εικόνα του, τα φεστιβάλ που θα παίξει, τη δισκογραφική με την οποία θα υπογράψει κτλ. Μία μελωδία θα μπορούσε να παιχτεί είτε με φυσικά βιολιά είτε με synthesizer, με ηλεκτρική ή κλασική κιθάρα, και η μεγάλη απόφαση έρχεται μετά τη σύνθεση ενός κομματιού, τη στιγμή της παραγωγής. Δεν πρόκειται για κάποιο οργανωμένο σχέδιο όπου προσπαθώ να ανατρέπω το ύφος μου κάθε φορά, απλώς παίρνω τον χρόνο μου ώστε να εξελίσσομαι όσο μπορώ, κάνω μεγάλη έρευνα, γοητεύομαι με καινούργιες μουσικές και τεχνολογίες και όταν είμαι έτοιμη να υποστηρίξω τη δουλειά μου σε όλα τα επίπεδα, το μοιράζομαι με τον κόσμο.
Τι μπορείς να μας πεις για την επόμενη κυκλοφορία σου; Έχεις σχηματοποιήσει την έννοια και το ύφος που θα ήθελες να έχει;
Είναι γεγονός πως δουλεύω τον καινούργιο μου δίσκο εδώ και πάρα πολύ καιρό. Μεσολάβησαν βέβαια μεγάλες αλλαγές στη ζωή μου οπότε δεν παραπονιέμαι γι’ αυτό. Τους τελευταίους δύο μήνες οι ηχογραφήσεις προχωρούν πολύ πιο γρήγορα, η μπάντα στη Νέα Υόρκη μού έστειλε πολύ υλικό και εγώ ηχογράφησα φωνητικά σε ένα φανταστικό στούντιο στο Βέλγιο με την ομάδα του Stromae. Αυτή την εβδομάδα δουλεύω την ενορχήστρωση ενός τραγουδιού που έγραψα πολύ πρόσφατα οπότε θα προστεθεί και αυτό στον δίσκο. Στόχος μου είναι να ξεκινήσω να μοιράζομαι singles με τον κόσμο όσο πιο γρήγορα γίνεται. Όπως ξαναείπα, δουλεύω πάρα πολύ αλλά δεν υπάρχει περίπτωση να κυκλοφορήσω κάτι που δεν το πιστεύω, ακόμη κι αν πάρει χρόνια. Το ύφος του δίσκου είναι μοντέρνο σε παραγωγή αλλά με πολλές γεμάτες μελωδίες. Μου αρέσει πάρα πολύ αυτό που δουλεύω και πραγματικά ανυπομονώ να το τελειώσω και να το μοιραστώ με τον κόσμο.
Ποια είναι τα πράγματα που φώτισαν τις μέρες σου αυτή την περίοδο;
Η κόρη μου! Είναι σχεδόν αδύνατο να μην περνάς όλη τη μέρα μαζί της, όταν σου σκάει τόσα πολλά χαμόγελα. Μεγαλώνει τόσο γρήγορα και δεν θέλω να χάνω στιγμή. Όταν μπορώ την έχω μαζί μου και στο στούντιο έχει πολλή πλάκα και ενθουσιάζεται με όλα τα μουσικά όργανα γύρω της. Τα αγαπημένα της φυσικά είναι τα κρουστά!
Πόσο άλλαξε η σχέση σου με τον χρόνο αλλά και γενικότερα ο τρόπος σκέψης σου και οι ιεραρχίες σου μετά τη μητρότητα;
Νιώθω πως όταν οι μεγάλες αλλαγές της ζωής μας συμβαίνουν τη σωστή στιγμή και με τους κατάλληλους ανθρώπους, δεν μοιάζουν τόσο «μεγάλες» πλέον. Μέσα στα τελευταία χρόνια, έζησα Αμερική, μετακόμισα Λος Άντζελες, παντρεύτηκα, έκανα την πρώτη μου αμερικάνικη και ευρωπαϊκή περιοδεία, άλλαξα εταιρίες και συνεργάτες, κυκλοφόρησα ελληνικό τραγούδι μέσα από το εξοχικό μου, ταξίδεψα πολύ, έκανα αρκετές δουλειές στη Γαλλία, έγραψα πολλά-πολλά καινούργια τραγούδια, έγινα μαμά και νιώθω πιο γεμάτη από ποτέ. Όλα αυτά τα νιώθω σαν κάτι φυσιολογικό, όμορφη εξέλιξη των επιλογών μου για τα οποία ευχαριστώ τη ζωή μέρα και νύχτα. Όσο μεγαλώνω νιώθω όλο και πιο έντονα πως πρέπει να βρίσκουμε αυτό που πραγματικά θέλουμε κι έπειτα απλώς να αφήσουμε το σύμπαν να μας το δώσει. Αρκεί να είμαστε έτοιμοι να το δεχτούμε την κατάλληλη στιγμή. Διαφορετικά δεν χαιρόμαστε τίποτα. Έτσι ακριβώς νιώθω και ως μαμά. Φυσικά υπάρχουν και οι δύσκολες στιγμές, φυσικά μερικές φορές δεν μπορώ να συγκεντρωθώ με τίποτα αλλά το γέλιο ενός παιδιού μες στο σπίτι είναι η πιο όμορφη μελωδία του κόσμου και θα κάνω τα πάντα για να την ακούω ξανά και ξανά. Δεν έγινε και τίποτα εάν περάσει λίγος χρόνος παραπάνω. Τα παιδιά σού μαθαίνουν πως η ζωή είναι το «τώρα», μόνο αυτό υπάρχει. Πιστεύω σε αυτό και προσπαθώ να το εκτιμώ όλο και περισσότερο.
Tι ακολουθεί;
Ένας μεγάλος καινούργιος κύκλος μουσικής για τον οποίο προετοιμάζομαι όσο καλύτερα μπορώ.
INFO: Η Μόνικα στις 20 Απριλίου (20.30) θα ερμηνεύσει μαζί με την υψίφωνο Μαρία Παλάσκα σε μουσική διεύθυνση του Νίκου Λαάρη το έργο «Prayer of the Heart» του Τζον Τάβενερ στο πλαίσιο του Φεστιβάλ «Ήμερες Λατρευτικής Μουσικής» (από 11 ως 23 Απριλίου) στην Εναλλακτική Σκηνή Εθνικής Λυρικής Σκηνής στο ΚΠΙΣΝ, 213088 5700. Είσοδος €12, €15 Φοιτ.-παιδ. €8. Προπώληση Public, Ticket Services, Πανεπιστημίου 39.
15°
