Τις περισσότερες μουσικές της τις έχω στα αυτιά μου από την ώρα μηδέν, από τις πρώτες νότες της έμπνευσής της. Μέχρι οι νότες να γίνουν μελωδίες, οι μελωδίες ενορχήστρωση και η έμπνευση να ολοκληρώσει το έργο της, η Ευανθία δουλεύει ήσυχα, αθόρυβα, ήρεμα, με σιγουριά για το αποτέλεσμα, με αυτή τη σπάνια και δύσκολη πειθαρχία που ξεχωρίζει τους καλλιτέχνες και στη δημιουργία και στη ζωή.
Σκορπιός με χαίτη λιονταριού, καλλιτέχνις με όραμα στη διαπασών, άνθρωπος με πίστη De profundis, η Ευανθία μεταξύ μουσικής και ζωής δεν κάνει βόλτες στο λάιφσταιλ, δεν αγωνιά για ένα κλικ, δεν ανησυχεί για την επιτυχία. Μεταξύ μουσικής και ζωής μόνο η αλήθεια χωράει, κι αυτή μοιράζεται με τους δικούς της ανθρώπους και το κοινό της επί σκηνής. Όσο πιο κοντινός σου είναι κάποιος άνθρωπος τόσο καλά νομίζεις ότι τον ξέρεις, όσες ατέλειωτες κουβέντες κι αν έχεις κάνει, πάντα υπάρχουν απαντήσεις που δεν έχουν δοθεί, ερωτήσεις που δεν έχουν γίνει, σκέψεις που δεν έχουν ειπωθεί.
Ανοίγω το τετράδιό μου και γράφω, ανοίγει την καρδιά της και λέει, τα υπόλοιπα μια κουβέντα σε χίλιες λέξεις μέσα από μια φιλία 30 χρόνων.
Τι μέλλον μπορεί να έχει μια χώρα όταν το μεγαλύτερο όραμα του λαού της είναι η επιβίωση; Τι μέλλον μπορεί να έχει ο πολιτισμός;
Το μέλλον μιας χώρας εξαρτάται από τον πολιτισμό της που είναι το Α και το Ω. Αν ο πολιτισμός της διαλυθεί δεν υπάρχει μέλλον. Ακόμα κι αν τίθεται θέμα επιβίωσης, πρέπει να μην κάνουμε εκπτώσεις στη ζωή μας. Δεν μπορώ το σε «δουλειά να βρισκόμαστε», δηλαδή πάρα πολλοί σε εποχές όπως η σημερινή της κρίσης, αντί να χτίσουν ένα καλύτερο μέλλον ασχολούνται με τα ευτελή και δεν επενδύουν στην ουσία και την αληθινή δημιουργία.
Υπάρχει αξιοκρατία; Υπάρχει δικαιοσύνη;
Όλα κινούνται ανάλογα με τα συμφέροντα και τις κλίκες και έτσι στην πορεία χάνονται και η δικαιοσύνη και η αξιοκρατία.
Υπάρχουν ίσες ευκαιρίες για όσους είναι έξω από το κοπάδι;
Δεν το νομίζω, όμως αυτό δεν πρέπει να μας σταματά από το να κάνουμε αυτό που αγαπάμε πραγματικά. Τα πράγματα λειτουργούν πια πολύ διαφορετικά. Άνθρωποι που κάποτε μπορεί να είχαν σεβασμό και μια αξία στη ζωή, παρασυρμένοι είτε από την κρίση είτε από την προβολή τους είτε από τον εγωκεντρισμό τους ή τα κόμπλεξ τους μπορεί να θρέψουν τέρατα για αξίες και οι κανονικές αξίες να μην έχουν αυτή την ευκαιρία…
Ταξίδεψες στην Ελλάδα παντού, βραβεύτηκες, γέμισες τη βιβλιοθήκη σου τιμητικές διακρίσεις… Σε τίμησε ποτέ αυτή η χώρα με τη σειρά της καλώντας τη μουσική σου να γεμίσει σημαντικούς χώρους;
Είναι σπουδαίο να σε τιμά η χώρα σου και να αναγνωρίζει το έργο σου, αλλά για μένα το κοινό που έρχεται στις συναυλίες και με παρακολουθεί είναι η πιο τιμητική διάκριση που μπορώ να έχω. Θα ήθελα να υπάρχει αξιοκρατία και να μην αντιμετωπίζω κάποια εμπόδια, όπως και άλλοι καλλιτέχνες.
Είσαι αποστασιοποιημένη, πλήρως αδιάφορη και δεν συμμετέχεις ούτε στο ελάχιστο στο κοινωνικό γίγνεσθαι της πόλης. Περνώντας από το ταμείο του πολιτισμού πληρώνεις ακριβά;
Και βέβαια. Είναι επιλογή μου αυτή, γιατί η δουλειά μου δεν χρειάζεται το κοινωνικό γίγνεσθαι. Σαφώς χρειάζεται η προβολή του έργου μας για να ενημερώνεται το κοινό, όμως αυτό δεν είναι αυτοσκοπός. Ο καθένας είναι ελεύθερος να επιλέξει τον τρόπο προβολής του. Ξέρω ένα πράγμα, σε όλα υπάρχει ένα όριο και αξιοπρέπεια, αν αυτό χαθεί, χάνεται η ουσία και η προσωπικότητά μας. Για παράδειγμα, έχω δει με τους αγκώνες να σπρώχνουν σε πρεμιέρες σημαντικούς ανθρώπους για να προωθήσουν κάποιον του λάιφσταϊλ, εκεί δεν είναι μόνο η μοιρασιά κάτω από το τραπέζι αλλά είναι επίπεδο παιδείας και πολιτισμού. Η ιδιωτική τηλεόραση έπαιξε μεγάλο ρόλο στη ζωή μας, αρνητικό ως προς τη διαμόρφωση της κοινωνικής μας ζωής. Όσον αφορά τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχω επιλέξει να ενημερώνω μόνο για ό,τι αφορά τις επαγγελματικές μου υποχρεώσεις στην επίσημη σελίδα και στις προσωπικές να μοιράζομαι φωτογραφίες και μελωδίες που αγαπώ. Δεν μου αρέσει αυτό που βλέπω γύρω μου, να είναι συνδεδεμένες οι ζωές μας σε ένα live timeline, ακόμα χειρότερα να εξαρτώνται από αυτό.
Τι μπορεί να κάνει κανείς, όταν πλημμυρίζεται από σκουπίδια που όχι μόνο έχουν λόγο και βήμα αλλά και εξουσία;
Ή θα πρέπει να αδιαφορήσει και να τους κάνει αόρατους ή να προσπαθήσει μέσα από καλούς συνεργάτες και ομάδες να παράγει συνέχεια με αγάπη και προσπάθεια για ένα έργο, αλλά πάντα σε όλα αυτά χρειάζεται πολύς κόπος αφού τα σκουπίδια στην εποχή μας είναι περισσότερα από ποτέ. Πρέπει να είμαστε μαχητές για ένα καλύτερο μέλλον για εμάς και τα παιδιά μας.
Πόσο δύσκολο είναι να μην προδίδεις τον ηθικό σου κώδικα;
Γιατί να είναι δύσκολο; Για μένα δεν είναι. Αν και οι προκλήσεις είναι μεγάλες χρειάζεται δύναμη ψυχής. Μπορεί να παρασυρθείς σε καταστάσεις και γεγονότα άσχημα πρώτα για εσένα τον ίδιο. Και τα παραδείγματα είναι πολλά ακόμα και από ανθρώπους που γνωρίζω και φίλους που αγαπώ.
Έχεις δύο παιδιά, μια κόρη κι έναν γιο που από μικρά είχαν την πάστα του καλού παιδιού. Μεγαλώνοντας με δύο γονείς καλλιτέχνες, με μια κοσμοθεωρία σαν τη δική σας, πώς μπαίνουν στο ρινγκ της ζωής;
Είναι και οι δύο προσωπικότητες αυτόνομες, με όνειρα ο καθένας στον τομέα και τη ζωή του. Νομίζω πως τους δώσαμε όσα περισσότερα εφόδια μπορούσαμε και μια κοσμοθεωρία για να χτίσουν επάνω της τις δικές τους ιδέες, τις δικές τους ζωές.
Η κρίση πόσο επηρέασε τη μουσική; Έβγαλε τον καλό της εαυτό ή λοξοδρόμησε προς την ευκολία;
Η μουσική έχει πάντα τον ίδιο εαυτό. Οι άνθρωποι χαράζουν τον δρόμο της, σε εποχές κρίσης, ένθεν κακείθεν και οι μουσικοί και το κοινό οφείλουν να στέκονται στο ύψος των περιστάσεων μέσα από ώριμες και συνειδητοποιημένες επιλογές.
Ποιον ή ποιους μουσικούς θαυμάζεις; (και σε διεθνές επίπεδο)
Πάντα θαύμαζα τον Μάνο Χατζηδάκι, τον οποίον γνώριζα και προσωπικά, τον Nino Rota, τον Maurice Jarre, τους συνθέτες που έγραψαν μεγάλες μουσικές –soundtracks– για μεγάλες ταινίες.
Για ποιον τραγουδιστή θα ήθελες να γράψεις μουσική;
Η στιγμή τα αποφασίζει αυτά και έτσι προχωράω πάντα στη δουλειά μου.
Ποια είναι τα επόμενά σου σχέδια;
Σχέδια υπάρχουν πολλά, όταν ολοκληρωθούν θα τα μοιραστούμε. Προς το παρόν αυτό που μπορώ να πω είναι ότι προετοιμάζω τις καλοκαιρινές μου συναυλίες σε όλη την Ελλάδα, και ότι σε λίγες μέρες ολοκληρώνεται η ηχογράφηση με τραγούδια σε στίχους της Λίνας Νικολακοπούλου που θα τα ερμηνεύσει ο Γιώργος Περρής.
Κάνεις πειραματισμούς με καινούργια πρόσωπα ή προτιμάς να έχεις σταθερούς συνεργάτες;
Μου αρέσει να έχω σταθερούς συνεργάτες, κι έτσι πορεύομαι, πάντα όμως στο σχήμα υπάρχει θέση για κάποιον με ιδιαίτερο ηχόχρωμα που με συγκινεί.
Θα ήθελες να φύγεις από την Ελλάδα και να ανοίξεις τα φτερά σου εκτός;
Πολλές φορές φεύγω από την Ελλάδα, το τελευταίο όμως διάστημα υπάρχουν προτάσεις, τις σκέφτομαι σοβαρά, και ίσως χρειαστεί να μένω μεγαλύτερα διαστήματα στο εξωτερικό. Κι αυτό το θέλω πολύ.
Τι σου αρέσει πιο πολύ; Να γράφεις τραγούδια ή μουσικές για ταινίες/παραστάσεις;
Μου αρέσει να γράφω μουσικές για ταινίες και μέσα από αυτές να ξεπηδάνε τραγούδια.
Πόσο σημαντικός είναι ο στίχος; Συμμετέχεις, τον παραγγέλνεις, πώς ακριβώς συμβαίνει;
Ο στίχος, η μουσική ο ερμηνευτής είναι μια πλεξούδα για μένα. Μόνο έτσι το αποτέλεσμα είναι σημαντικό. Συνήθως δίνω τις μουσικές στον στιχουργό, συνεργαζόμαστε στενά, μου αρέσει να εμπνέεται ελεύθερα, ντύνοντας με τον δικό του τρόπο τη μουσική μου.
Τι κάνεις όταν δεν έχεις τίποτα να σκεφτείς;
Θα απολαύσω αυτό που δεν έχω τίποτα να σκεφτώ και μετά θα κάνω αυτό που πρέπει, να σκεφτώ καινούργια και δημιουργικά πράγματα.
Πώς θα πέρναγες τον χρόνο σου, αν ήταν όλος δικός σου;
Ο χρόνος για μένα έχει μεγάλη αξία στη ζωή μου και δεν θέλω να τον σπαταλάω χωρίς λόγο και αφορμή. Τα τελευταία χρόνια ο χρόνος είναι όλος δικός μου και είμαι ευτυχής γι’ αυτό. Θέλω να τον ζω με πράγματα και καταστάσεις που με ευχαριστούν. Να ζωγραφίζω, να φωτογραφίζω, να γράφω μικρά ποιήματα, να διαβάζω, να κάνω βόλτες και να συζητώ με τον αγαπημένο μου, να γράφω τη μουσική μου, να βρίσκομαι με αξιόλογους φίλους και ανθρώπους που έχουν κάτι να μου πουν. Μου αρέσει πολύ να μαγειρεύω και να βρίσκομαι όσο περισσότερο μπορούμε με τα παιδιά μου στο σπίτι και να τρώμε μαζί με ωραίες κουβέντες, να ταξιδεύω και να χαμογελώ τα πρωινά της καινούργιας μέρας μου.
Τι σου δίνει χαρά;
Η χαρά των παιδιών μου, η χαρά των φίλων μου είναι και δική μου χαρά. Μια διάκριση, ένα επίτευγμα ενός ανθρώπου στον κόσμο πάντα με επηρεάζει και με γεμίζει ελπίδα και χαρά.
Ποιο είναι το αγαπημένο σου φαγητό;
Μου αρέσει να μαγειρεύω και να δημιουργώ καινούργιες συνταγές πάνω σε αγαπημένα φαγητά, ποτέ δεν κάνω τα ίδια πράγματα, πειραματίζομαι με τις γεύσεις. Λατρεύω την τηγανητή πατάτα με φέτα.
Η καριέρα ή η ζωή είναι μεγαλύτερο στοίχημα;
Και τα δύο, γιατί τουλάχιστον για μένα είναι αλληλένδετα. Σαν μάνα, σαν εργαζόμενη μουσικός, σαν σύντροφος, όλα ήταν και παραμένουν ένα μεγάλο στοίχημα για να τα καταφέρω όπως ακριβώς με εκφράζουν.
Πώς θα ήθελες να είναι το αύριο;
Πάντα λέμε να έχουμε ένα καλύτερο αύριο, υπάρχουν πολλά πράγματα που θα ήθελα όχι μόνο για τη χώρα μας αλλά και για τον πλανήτη αφού ανήκουμε στον ίδιο κόσμο. Ένα αύριο χωρίς βία, πολέμους, παιδιά δυστυχισμένα και πεινασμένα.
Εμπιστεύεσαι τους ανθρώπους;
Θέλω να τους εμπιστεύομαι, πραγματικά το θέλω. Αλλά η ζωή μού έχει μάθει, και σε μεγάλη ηλικία, να προσέχω. Τόσο απλά.
Η μεγαλύτερη αξία ενός ανθρώπου; Είναι το σύνολο των αρετών που δίνει αξία σε έναν άνθρωπο. Να έχει σεβασμό και εκτίμηση, να είναι δίκαιος, να συγχωρεί γιατί μόνο έτσι μπορείς να προχωρήσεις στη ζωή σου.
Η μεγαλύτερη τοξικότητα;
Το ψέμα, η αχαριστία, το πισώπλατο χτύπημα. Να ζεις με κάποιον άνθρωπο νομίζοντας πως ζεις σε μια αληθινή σχέση, που όμως αποδεικνύεται ψεύτικη. Το συμφέρον δυστυχώς δημιουργεί τέτοιες σχέσεις.
Ένα χρόνο πριν σου είχα πει γιατί δεν γράφεις για τον Αντώνη Ρέμο, μόλις είχα ακούσει ένα σιντί του που μου άρεσε πολύ. Δεν πήρα ποτέ απάντηση.
Κάθε πράγμα έρχεται στην ώρα του, για κάποιο λόγο δεν έγινε και ίσως να γίνει.
Τι είναι ευτυχία;
Προσπαθώ κάθε μέρα να είμαι κοντά της, θέλει προσπάθεια και αγώνα, θέλει να ξέρει τι ζητάς, είναι φλασιές μέσα στη ζωή μας. Ποτέ δεν μου έχει τύχει για μεγάλη περίοδο να είμαι ευτυχισμένη, μονάχα στιγμές.
Όταν προσεύχεσαι, τι αναζητάς;
Την αλήθεια, τη λύτρωση, την αγαλλίαση.
Έχεις φίλους πραγματικούς;
Ήμουν τυχερή στη ζωή μου όσον αφορά τις φιλίες μου, διατηρώ φίλους για μια ολόκληρη ζωή.
Πέφτοντας να κοιμηθείς τι όνειρο θες να δεις;
Συνήθως πριν κοιμηθώ ή διαβάζω ή γράφω, βλέπω μια ευχάριστη ταινία για να ονειρευτώ πράγματα που θα με κάνουν χαρούμενη. Γιατί όσες φορές έχει γίνει το αντίθετο, ο ύπνος μου ήταν δύσκολος και εφιαλτικός.
Ξέρω πόσο σημαντικός ήταν ο πατέρας σου για σένα. Αν μπορούσες να τον δεις τι θα του έλεγες;
Θα του μιλούσα σαν να ήμουν ένα ξενιτεμένο παιδί που έμεινε μόνο στη ζωή του και θα του έλεγα όσα έζησα χωρίς αυτόν.
Τι είναι η έμπνευση και από πού έρχεται;
Η έμπνευση τελικά είναι κάτι προσωπικό για τον κάθε δημιουργό. Μπορεί να επηρεάζομαι και να εισπράττω εικόνες και ιστορίες από τη ζωή, αλλά η έμπνευση είναι ένας προσωπικός διάλογος με τον εαυτό μου.
Στις 15 και 16 Απριλίου με το κόκκινο βιολί της να παίρνει φωτιά θα γεμίσει το Παλλάς με χτύπους καρδιάς και μουσικές που δεν έχουν σύνορα. Δείτε περισσότερες πληροφορίες στο Guide της Athens Voice
4°
