Borderline Festival, μoυσική πρωτοπορία στη Στέγη

Το διεθνές φεστιβάλ, που αμφισβητεί κάθε είδους οριογραμμές και σύνορα, συνεχίζει για 9η χρονιά να διευρύνει τους ηχητικούς μας ορίζοντες. Φέτος, σε συνεργασία με το φεστιβάλ μουσικής της Βηρυτού Irtijal και με το βλέμμα στραμμένο προς Ανατολή και Δύση, το Borderline παρουσιάζει ακόμα ένα περιπετειώδες πρόγραμμα εντός και εκτός Στέγης, από 3 έως 7 Απριλίου, σε επιμέλεια του Μιχάλη Μοσχούτη. Του ζητήσαμε να μας ξεναγήσει στις φετινές δράσεις. 

Στον χώρο της σύγχρονης μουσικής και της sound art συνεχώς αναπτύσσονται νέες τάσεις και μέσα. Πώς αλληλεπιδρούν με τις νέες τεχνολογίες και πόσο γοητεύονται από αναλογικούς ή φυσικούς ήχους;
Πέρυσι το φεστιβάλ ξεκίνησε με ένα telematic performance, όπου παίξανε μαζί ζωντανά καλλιτέχνες σε διαφορετικές πόλεις της Ευρώπης, χρησιμοποιώντας ως βασική πηγή τους ήχους δικτύων, modem και άλλων εφαρμογών και αντικειμένων. Φέτος ξεκινάμε με το Data Mining, όπου η ψηφιακή πληροφορία που προκύπτει από live feeds συνδιαμορφώνει την παρτιτούρα που παίζουν ζωντανά οι μουσικοί επί σκηνής. Θα έλεγα ότι αυτό αποτελεί μια πολύ ενδιαφέρουσα συνύπαρξη νέων μέσων και ακουστικού ensemble σύγχρονης μουσικής και ότι όλο και περισσότερο βρίσκουμε μια ισορροπία μεταξύ τεχνολογίας, νέων μέσων και αναλογικών ή ακουστικών ήχων.

Συχνά υπάρχει μια νοσταλγική διάθεση, όπως για παράδειγμα στη δουλειά της Maia Urstad με τους ραδιοφωνικούς ήχους και τα ΑΜ. Ποια είναι η δική σας σχέση με την ψηφιακή παλίρροια της πληροφορίας;
Όπως κάθε άλλος άνθρωπος είμαι και εγώ μέρος αυτής της ψηφιακής πλημμύρας, αλλά η αλήθεια είναι ότι ακόμα στην Ελλάδα είμαστε αρκετά analog. Συνάντησα σήμερα τη Maia Urstad, η οποία είναι από τη Νορβηγία όπου πια δεν μπορείς να βρεις κάτι να εκπέμπει στα FM, καθώς είναι όλα ψηφιακά. Για το στήσιμο της εγκατάστασής της είναι απαραίτητο να βρει κενές συχνότητες στα FM προκειμένου να εκπέμψει τους δικούς της ήχους. Μου έλεγε ότι πρώτη φορά δυσκολεύεται τόσο πολύ να βρει άδειες συχνότητες.

Ποιον/α καλεσμένο ανυπομονείτε να γνωρίσετε από κοντά;
Γνώρισα αρκετούς το περασμένο Σαββατοκύριακο στη Βηρυτό, αλλά σίγουρα ανυπομονώ να γνωρίσω την Aisha Devi και τον Sam Kidel.

Tι να περιμένουμε από το Φεστιβάλ είτε ως μυημένοι είτε ως πρωτάρηδες θεατές;
Το ιδανικό είναι οι μυημένοι να προσεγγίζουμε τις συναυλίες ως πρωτάρηδες και να αφήνουμε χώρο να εκπλαγούμε χωρίς να προτρέχουμε σε συμπεράσματα. Όσοι είστε πρωτάρηδες ελάτε με ανοιχτά αυτιά και μυαλό! Μόνο αυτό, τίποτε άλλο!

Τι να περιμένουμε από το φετινό το Borderline Festival;
Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος οι δράσεις πραγματοποιούνται εντός και εκτός της Στέγης. Από τη Γερμανική Εκκλησία της Σίνα με τους ήχους του εκκλησιαστικού οργάνου, μέχρι το Ρομάντσο τις πιο βραδινές ώρες με πιο δυνατούς ηλεκτρονικούς ήχους και χορευτική διάθεση, το φεστιβάλ δεν περιορίζεται από όρια, ταμπέλες και κατηγορίες. Φέτος κεντρική θέση έχει η συνεργασία με το φεστιβάλ της Βηρυτού Irtijal, καθώς θα έχουμε πολλούς καλλιτέχνες από το Λίβανο, συνεργασίες Ελλήνων και Λιβανέζων αλλά και καλλιτέχνες από Γερμανία, Αυστρία, Καναδά, Αυστραλία και Κάιρο που θα παίξουν και στα δύο φεστιβάλ.

Τι νέο έρχεται αυτή τη χρονιά στο Borderline;
Κάθε χρονιά το πρόγραμμα είναι εντελώς ανανεωμένο και προσπαθούμε να μην επαναλαμβανόμαστε. Φέτος, από όσο γνωρίζω κανένας από τους ξένους καλλιτέχνες δεν έχει συμμετάσχει σε κάποια παλαιότερη δράση της Στέγης και μάλιστα οι περισσότεροι θα εμφανιστούν για πρώτη φορά στην Αθήνα. Για παράδειγμα η Ελβετο-νεπαλέζα Aisha Devi με τον Emile Barret, ο Καναδός conceptual artist Christof Migone, η τραγουδίστρια Nadah El Shazly από το Κάιρο μαζί με το σχήμα της, το συλλογικό πρότζεκτ με τίτλο Spire που φέρνει κοντά το εκκλησιαστικό όργανο και την ηλεκτρονική μουσική, ο Sam Kidel που στήνει τον χώρο της σκηνής έτσι ώστε να μοιάζει με γραφείο σε τηλεφωνικό κέντρο, οι Two Or The Dragon από το Λίβανο που παίζουν μπουζούκι, κρουστά και ηλεκτρονικά, καθώς και πολλοί άλλοι Έλληνες και ξένοι καλλιτέχνες.

Ποια είναι τα πιο απρόσμενα acts ή συμπράξεις που θα μας προτείνατε;
Φέτος, λόγω και της συνεργασίας μας με το Irtijal της Βηρυτού, έχουμε τη σύμπραξη του ελληνικού ντουέτου Acte Vide με τον Λιβανέζο μπασίστα και εικαστικό Raed Yassin. Μια άλλη πολύ πετυχημένη σύμπραξη είναι αυτή των Λιβανέζων Rouba3i με τον Αυστραλό ντράμερ Tony Buck, τον οποίο γνωρίζει πολύ καλά το κοινό μας και ως τον ντράμερ των Necks. Είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω τη συναυλία των Rouba3i με τον Tony Buck το περασμένο Σάββατο στο Irtijal της Βηρυτού και ήταν πραγματικά ένα από τα καλύτερα αυτοσχεδιαστικά σετ που έχω δει ποτέ. Σίγουρα απρόσμενη θα είναι και η περφόρμανς που θα προκύψει από τη συνεργασία του Christof Migone με έξι Αθηναίους καλλιτέχνες, καθώς οι δράσεις θα γίνουν πάνω αλλά και κάτω από την Κεντρική Σκηνή της Στέγης, ενώ το κοινό θα κινείται ελεύθερα πάνω στη σκηνή.