Αντίο, Scott Walker, δεν πρόκειται να σε ξεχάσω ποτέ

Θέλω να πω τόσα πολλά και δεν θέλω να πω τίποτα. Μακάρι η λέξη «Σπουδαίος» να φαινόταν αρκετή, ή η λέξη «Μοναδικός» ή «Ιδιοφυής». Όμως ό,τι και να σκεφτώ μου φαίνεται λίγο και φτωχό, άσε που δεν αισθάνομαι και αρκετός για να μιλήσω γι’ αυτόν τον καλλιτέχνη.

Όπως και να ’χει, ο Scott Walker δεν ζει πια και όλα μου φαίνονται τώρα πιο φτωχά στην ποπ κουλτούρα, σαν το διαστημόπλοιο που μας ταξιδεύει σε αυτό το υπέροχο και ανεξερεύνητο σύμπαν της μουσικής να έχασε ένα ζωτικό του κομμάτι. Όμως δεν θα χαθούμε, κύριε Scott, έχουμε τα έργα σου για σημάδι...

Ενώ γράφω αυτές τις γραμμές τον σκέφτομαι να περιπλανιέται ήδη σε αυτό το απέραντο σκοτάδι που τόσο πολύ λαχτάρησε να εξερευνήσει με τη μουσική του τα τελευταία χρόνια, κι ας ξεκίνησε σαν ένας απλός ποπίστας που έφτιαχνε τραγουδάκια ικανά να κερδίσουν μια θέση ψηλά στα charts. Ακόμη και τότε όμως, όταν απλώς σκάρωνε ποπ επιτυχίες, όποιος ήθελε να δει έβλεπε το βάθος αυτών των τραγουδιών και το σκοτάδι που κρυβόταν πίσω από το φως της ποπ ρηχότητας.

Απ' αυτόν τον μουσικό με τα πολλά πρόσωπα, θέλω να μιλήσω για όσα έκανε τα τελευταία 25-30 χρόνια, βυθιζόμενος αργά και με μοναδικό τρόπο στη σκοτεινή πλευρά του μελοδράματος, βασανίζοντας τον εαυτό του με τέτοια εμμονή στη λεπτομέρεια που κανείς άλλος δεν είχε. Όταν χρειάστηκε έναν ήχο μαστίγιου, έψαχνε μήνες να βρει έναν παλαίμαχο οδηγό άμαξας για να του δώσει ακριβώς αυτό που χρειαζόταν.

Νομίζω πως κανείς άλλος δεν έφτασε τόσο μακριά εξερευνώντας το μελόδραμα και το σκοτάδι και κανείς δεν μπόρεσε να χειριστεί την προσωπική του μονομανία με πιο δημιουργικό τρόπο. Αυτές τις μέρες θα διαβάσετε πολλά, θα δείτε δηλώσεις σπουδαίων καλλιτεχνών για το άτομο που τόσο τους επηρέασε, θα ακούσετε αποσπασματικούς ήχους από αναρτήσεις και τα βιογραφικά του θα τα βρείτε εύκολα παντού.

Όμως ο μόνος τρόπος για να ανακαλύψετε τη μοναδική του γοητεία είναι να βυθιστείτε στο έργο του ολοκληρωτικά. Να ακούσετε από την αρχή ως το τέλος και με αφοσίωση άλμπουμ όπως τα «Tilt» (1994), «The Drift» (2006), «Bish Bosch» (2012) και «Soused» (2014).

Στο δικό μου αξιακό σύστημα της μουσικής ο Scott Walker είναι μέσα στην πρώτη δεκάδα των πιο σπουδαίων δημιουργών.