Ο Κιθ Φλιντ βρέθηκε σήμερα νεκρός στο διαμέρισμα του στο Έσεξ, χωρίς ακόμα να έχουν γίνει γνωστά τα αίτια του θανάτου του. Ο 49χρονος frontman των The Prodigy από το 1996, έκανε το ντεμπούτο του με το τραγούδι «Firestarter», ενώ μέχρι τότε είχε το ρόλο χορευτή του συγκροτήματος.
Μεταξύ άλλων, ο Φλιντ υπήρξε και δεινός μοτοσυκλετιστής και είχε βρεθεί σε πρωταθλήματα, ενώ είχε και την δική του μοτοσυκλετιστική ομάδα, την «Traction Control», που μετρούσε και νίκες στο άθλημα.
Οι φαν του δεν πρόκειται να τον ξεχάσουν όχι μόνο για τα τραγούδια και την προσωπικότητα του, αλλά και για όλα εκείνα που είχε πει στην πορεία.
«Δεν είμαι μία περσόνα, είμαι εγώ, οδηγούμενος από την αδρεναλίνη και την καταπληκτική μουσική».
«Απολαμβάνω το να μπορώ να εκφράζω πλήρως τον εαυτό μου και το συγκρότημα είναι μία καλή δικαιολογία να το κάνω. Δεν είναι τόσο τραγούδι, όσο φωνητική έκφραση».
«Στο τέλος της ημέρας, αν οι άνθρωποι με βρίσκουν τρομαχτικό, γάμα τους».
«Όταν και εάν φτάσω τα 65, θα ήθελα να λέω ότι έκανα τα πάντα. Θα ήθελα να σκέφτομαι ότι έριξα στο κρεβάτι πάρα πολλά μωρά και ότι έζησα τις πιο ακραίες σεξουαλικές μου φαντασιώσεις. Θα ήθελα να σκέφτομαι ότι πέρασα κάθε χρώμα από τα μαλλιά μου και έκανα piercing σε όλα τα δυνατά σημεία του σώματος μου. Ακόμα κι αν όλα τα αγαπημένα μου τατουάζ έχουν ξεθωριάσει μέχρι τότε, τουλάχιστον θα μπορώ να σηκωθώ και να πω ότι το έκανα».
«Μερικές φορές, μετά από μερικές ώρες ύπνου, μου έρχεται ένα μικρό κλαψούρισμα, αλλά σπάνια του δίνω σημασία».
«Κοίτα, στο τέλος της ημέρας, κάνουμε ό,τι κάνουμε, γιατί μας ταιριάζει. Δεν νομίζεις ότι είναι κάπως ωραίο να έχεις ένα συγκρότημα που προσβάλει το MTV, που βγάζει ένα βίντεο που οι πραγματικοί φαν θα πρέπει να ψάξουν για να το βρουν ή να μείνουν ξύπνιοι μέχρι αργά; Το ζήτημα είναι να μείνεις αληθινός στον εαυτό σου, αλλιώς είναι το ίδιο και να τα παρατήσεις απλά».
«Δεν νομίζω ότι οι στίχοι είναι μέρος κάποια έκφρασης, είναι ωραίο να είναι αληθινοί για εσένα, αλλά δεν είναι αυτό το ζητούμενο τους. Οι στίχοι είναι πράγματα που απλά ακούγονται καλά, δυνατά και γρήγορα. Περισσότερο έχει σημασία ο ήχος που κάνω, παρά αυτό που όντως λέω. Το μέσο είναι πιο σημαντικό από το μήνυμα».
«Ξόδεψα χρόνια εκφράζοντας τον εαυτό μου με το σώμα μου και ξαφνικά είχα την ευκαιρία να εκφραστώ με την φωνή μου».
«Δεν μπορώ να βγαίνω στη σκηνή και να έχω glow sticks να κουνιούνται μπροστά μου! Αυτό δεν αντιπροσωπεύει τίποτα!»
«Κάθε εμφάνιση είναι μία ώρα τρέλας και μετά είμαι απόλυτα εξουθενωμένος, κομμάτια. Τα επίπεδα αδρεναλίνης και ενέργειας που χρειάζονται είναι συντριπτικά».
Μιλήσαμε με τον τραγουδοποιό, μουσικό παραγωγό και γιατρό, Βασίλη Παπαζώτο, για τις πετυχημένες διασκευές στο project Μουσικό Μπαλκόνι και την αγάπη του για τη μουσική και ιατρική
