Μουσικη

Various artists 293

Παρασκευή βράδυ στη Σταδίου, βγαίνω απ’ τον Ιανό μόλις έχει τελειώσει ο «Πρώτος  Ήχος».

max.jpg
Μάκης Μηλάτος
ΤΕΥΧΟΣ 293
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
4657-11319.jpg

Παρασκευή βράδυ στη Σταδίου, βγαίνω απ’ τον Ιανό μόλις έχει τελειώσει ο «Πρώτος  Ήχος». Το γνωστό μποτιλιάρισμα και μια παρέα που ακούει δυνατά λαϊκά μέσα σ’ ένα «πειραγμένο ρημάδι» αυτοκίνητο. Ο ένας βγάζει το κεφάλι του απ’ το παράθυρο και φωνάζει στον μπροστινό, που έχει σταματήσει για να επιβιβαστεί ένας φίλος του που έχει βγει απ’ το σινεμά: «Άντε, ρε μ…!».

Το τριπ μόλις τελειώνει, επανέρχομαι γρήγορα στην ελληνική πραγματικότητα, σαν ένα μπαλόνι που τρυπάει και διαγράφει μια τρελή τροχιά μέχρι ν’ αδειάσει εντελώς και να πέσει... στη Σταδίου.

Λίγο πριν είχα βρεθεί σε μια γκαλερί του Λονδίνου, σ’ ένα βερολινέζικο κλαμπ, σ’ ένα art-café της Νέας Υόρκης, σ’ ένα «λαϊβάδικο» του Τόκιο, με τη βοήθεια των Neon και της Etten, που θα μπορούσαν να παίζουν σε οποιαδήποτε απ’ αυτές τις πόλεις. Εκείνο το βράδυ, όμως, έπαιζαν στην Αθήνα για μας.

Συνάδελφοι μου έλεγαν πως ήταν από τα καλύτερα live του «Πρώτου  Ήχου», ο Μιχάλης Δέλτα κι ο Coti K. χειροκροτούσαν ευχαριστημένοι, ο κόσμος τριγύρω, σε απόσταση αναπνοής από τα γκρουπ, ένα «συμβαίνει τώρα» ηλεκτρονικό ταξίδι με συνθεσάιζερ, πιάνο, πριόνι, laptop, εικόνες και η Ελένη με άψογο στιλ και μοναδική performance. Τυχεροί όσοι ήμασταν εκεί, βλέποντάς το να συμβαίνει. 

Toy Story

Το theremin είναι το καινούργιο μυστικό που εξαπλώνεται από στόμα σε στόμα. Οι μουσικοί ψάχνουν, τα γκρουπ γοητεύονται, το internet έχει πάρει φωτιά από σχετικές συζητήσεις αλλά και από το ντοκιμαντέρ “Theremin: An Electronic Odyssey”. H pop κουλτούρα κάνει όλο και περισσότερο χώρο σ’ ένα παλιό και γοητευτικό ηλεκτρονικό όργανο που έχει χρωματίσει στο παρελθόν τραγούδια των Led Zeppelin, των Hawkwind αλλά και των Portishead, ενώ συγκροτήματα όπως οι TheKurstins βασίζονται σε αυτό. Στο πολυσυζητημένο μουσικό ντοκιμαντέρ “It Might Get Loud” για τον ήχο της ηλεκτρικής κιθάρας, εμφανίζονται ο Jimmy Page, ο Edge και ο Jack White να συζητούν γύρω από ένα τέτοιο όργανο.

Η γοητεία του εξαπλώνεται ταχέως και στην Ελλάδα. Πρόσφατα κυκλοφόρησε ο δίσκος της Θεσσαλονικιάς May Roosevelt με τίτλο “Panda”, βασισμένος στον ήχο του, ενώ ο Φοίβος Δεληβοριάς το χρησιμοποιεί στην παράστασή του στο «Μετρό». Η γοητεία τού να παίζεις στον αέρα, δηλαδή στο σύμπαν, δηλαδή στο άπειρο.

Εξελίξεις...

Έχει μπει το νερό στ’ αυλάκι πια και η «σκηνή» έχει δημιουργηθεί. Και δεν είναι μόδα, όπως πιστεύουν κάποιοι «ειδικοί», αλλά η μοναδική ενδιαφέρουσα μουσική πρόταση που παράγεται στην Ελλάδα (έστω κι αν μιλάει –κυρίως– αγγλικά). Καινούργια γκρουπ εμφανίζονται από παντού 

Tea Time

Η μουσική πραγματικότητα της Αγγλίας τα πάει μια χαρά (πάλι) και διαρκώς εμφανίζονται συγκροτήματα που μας εκπλήσσουν ευχάριστα. Είναι τόση δε η επιδραστικότητά τους στη διεθνή ποπ, που επιδρά καταλυτικά και στην αμερικανική μουσική, από τους Cold Cave και τον Jay Reatard ως τους Eagle Seagull από τη Νεμπράσκα, που με το 2ο άλμπουμ τους “The Year Of The How-To-Book” (***) προ- σπαθούν να ισχυροποιήσουν την αίσθηση που είχαν προκαλέσει με την πρώτη τους εμφάνιση. Με παραγωγό τον Ryan Hadlock (Gossip, Blonde Redhead) συνδυάζουν τον αμερικανικό pop/rock ήχο των Cars με τη γερμανική ορχηστρική pop και την κιθαριστική «αγγλούρα» σ’ ένα ευχάριστο σύνολο.

Οι Άγγλοι όμως τα καταφέρνουν καλύτερα... Ο Kieran Hebden επιστρέφει ως Four Tet μετά από 5 χρόνια, με το ώριμο και καταπραϋντικό “There Is Love In You” (****). Εδώ ο ρυθμός αποκτάει αναλογική ψυχή και το ταξίδι φτάνει στον προορισμό του. Δεν εί- ναι πια «μοντέρνος», είναι ανθρώπινος.

Οι These New Puritans απ ο δ ε ι κ ν ύου ν μ ε το 2ο άλμπουμ τους

“Hidden” (****) ότι έχουν κάτι να πουν. Δημιουργούν το σάουντρακ για μια πα γανιστική τελετή της pop κουλτούρας του 21ου αιώνα.

Όσο για τους Wild Beasts με το 2ό τους “Two Dancers” (****) μας φανερώνουν πώς θα μπορούσε να είναι ο mainstream pop ήχος. Αποστασιοποιημένη ερμηνεία, θεατρικότητα, ουράνια φωνητικά και απλή ρυθμική electropop.

Electric Litany- How To Be a Child & Win the War (****) Το όνομά τους δικαιώνεται απόλυτα από τον ήχο τους. Το ελληνοαγγλικό τρίο δημιουργεί μια λιτανεία κιθαριστικής pop, ένα ρέκβιεμ νεανικής ορμής και αληθινού πάθους, ένα noisy μελαγχολικό νέφος που σε τυλίγει από παντού, αφιερωμένο στα «δεκεμβριανά», στην αναρχία και την κοινωνική απελευθέρωση. A

* Αδιάφορος** Μέτριος*** Καλός**** Πολύ καλός***** Εξαιρετικός

ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ NEWSLETTER ΜΑΣ

Tα καλύτερα άρθρα της ημέρας έρχονται στο mail σου

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.