Μουσικη

O Θοδωρής Μαραντίνης συνθέτει το Timeline της 18χρονης πορείας των Onirama

Mε αφορμή τη συναυλία τους στο «Ξέφωτο» του ΚΠΙΣΝ στο πλαίσιο του Summer Nostos Festival

18 χρόνια γεμάτα τραγούδια, live εμφανίσεις, δυνατές στιγμές, πολλές πολλές συνεργασίες, διασκευές, όνειρα. Οι Onirama με το νέο τους τραγούδι τους «Η Ζωή Μαζί Με Σένα» στην Minos EMI-Universal να κυκλοφορεί από την 1η Ιουνίου σε παραγωγή του Γιώργου Κυβέλου μέσα από το επερχόμενο άλμπουμ που θα κυκλοφορήσει μέσα στο 2018. Το νέο αυτό μουσικό ταξίδι δεν θα μπορούσε παρά να συνοδεύεται και από ένα δυνατό live τους συγκροτήματος στις 21 Ιουνίου στο «Ξέφωτο» του ΚΠΙΣΝ στο πλαίσιο του Summer Nostos Festival που διοργανώνει το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Λίγο πριν ο Θοδωρής Μαραντίνης δημιουργεί το ονειρικό timeline της 18χρονης πορείας τους...

21 Ιουνίου στο «Ξέφωτο» του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος. Τι ετοιμάζετε για το live;
Η ζωή κύκλους κάνει. Κι όταν αυτοί κλείνουν είτε ανοίγει ένας άλλος η απλά προκύπτει η ανάγκη για αλλαγή. Κι έτσι προκύπτει η εξέλιξη. Έτσι δε πεθαίνεις. Μετά από 18 χρόνια η μπάντα κλείνει τον κύκλο της εφηβείας κι ενηλικιώνεται. Η όχι; Η συναυλία στο Ίδρυμα Νιάρχος είναι μια αφορμή για μουσικό και όχι μόνο απολογισμό. Τραγούδια που γράψαμε και τραγούδια που αγαπήσαμε στην ίδια παλέτα υπό το πρίσμα του τώρα σε mixing up με τη νοσταλγία του χθες. Ένα πάρτι. Το μυαλό ξεχνάει. Η ψυχή ταξιδεύει. Το σώμα ιδρώνει από το χορό. Ενέργεια κινείται. Και για λίγο αλλάζουν όλα.

ΤΟ ΤΙΜΕLINE ΤΩΝ ΟΝΙRAMA

2018 «Η Ζωή Μαζί Με Σένα»

Ένα τραγούδι σε μουσική του Γιάννη Στίγκα. Στίχους του Νίκου Μωραΐτη και παραγωγή του Γιώργου Κυβέλου. Σε χρώμα Goldies but not Oldies. Είναι το soundtrack του δικού μας καλοκαιριού. Ελπίζω και του δικού σου.

2017 «Ποπ Αρτ»

Το πιο παιχνιδιάρικα και χαμογελαστό άλμπουμ μας. Το άλμπουμ που μας φτιάχνει το κέφι και το ακούς στο repeat δυνατά μέσα στο αυτοκίνητο είτε είσαι 3 είτε 103 χρόνων. Αγαπημένες διασκευές και πολύχρωμες συνθέσεις χωρίς δεύτερες σκέψεις κ ενοχές.

2017 Η διασκευή «Κλείσε Τα Μάτια 2017»στο κομμάτι της Coca Cola «Taste The Feeling»

Ίσως το πιο μεγάλο μας project. Ίσως η πιο μεγάλη μας πρόκληση. Το κλείσε τα μάτια ξαναχτυπά και η Ατλάντα χορεύει στο ρυθμό μας… Sky is the limit.

2016 Η συναυλία στο Λονδίνο στο O2 Forum – Kentish Town

Τι θυμόμαστε πιο έντονα; Τη μυρωδιά της μπύρας κ του ιδρώτα να στάζει από τους τοίχους και τα καθίσματα. Κ τα χειροκροτήματα και τις ιαχές του κοινού να βουίζουν σε κάθε γωνία. God save the queen!

Η διασκευή του τραγουδιού «Το Μηδέν» της Ελευθερίας Αρβανιτάκη

Ένα από το πιο αγαπημένα μας τραγούδια. Μικρούτσικος και Λαζόπουλος σε απόλυτη καλλιτεχνική αρμονία. Άγχος κaι ενθουσιασμός. Σε surf - rock n roll τέμπο. Ευτυχώς μας έμεινε το γκάζι.

2014 «Μεθυσμένο Τατουάζ»

Το αγαπημένο μας άλμπουμ! Ο άσωτος υιός μας! Η σκοτεινή μας πλευρά. Ο Κραουνάκης ράπερ. Η Ελπίδα, συγκατοίκους δίχως καμία λογική. Η Αλλαγή. Η Άννα Παναγιωτοπούλου αφηγείται. Και πάνω στην τρέλα κάνεις κάτι που πονάει. Αλλά κρατάει για πάντα. Όπως ένα μεθυσμένο τατουάζ. Κυκλοφόρησε και σε βινύλιο.

«Εκεί για σένα εγώ». Ο ύμνος της ελληνικής ομάδας Special Olympics

Για την ομορφιά και τη μαγκιά της διαφορετικότητας. Όταν ο κάθε λογικός είναι τρελός. Κι όταν πιστεύεις πως σε ξέχασε ο Θεός. Άκου μονάχα την καρδιά…

2010 Ηχογράφηση «Στη Χώρα Των Τρελών» με τον Greg Haver

Ηχογράφηση στο Black Rock studio στη Σαντορίνη, στο καλύτερο νέο στούντιο στον κόσμο. Μαέστρος ο Greg Haver, παραγωγός των Manic Street Preachers.. Κι εμείς γλυκά μεθυσμένοι χορεύουμε στο ρυθμό τους. Η πιο δημιουργική μας στιγμή. Η πιο «ααα, ετσι γίνεται στο εξωτερικό» στιγμή… αφιερωμένο στη μία και μοναδική Χώρα των τρελών.

Συνεργασία με Χαρούλα Αλεξίου στο άλμπουμ της «Η Αγάπη Θα Σε Βρει Όπου Και Να ’Σαι»

Ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα που έμοιαζε με όνειρο. Ένα τραγούδι της Χαρούλας στα χέρια μας. Κι αυτή τραγουδά. Κι εμείς απλώς ακούμε. Σσσσσσ. Ακούμε.

Διασκευή στον «Ύμνο Των Μαύρων Σκυλιών» του Λουκιανού Κηλαηδόνη

Μία Τετάρτη πρωί στο σπίτι του φτωχού και μόνου καουμπόι. Ιστορίες για το πάρτι της Βουλιαγμένης… Τον Έλβις… Και το twist… Δίπλα στο honky tonk πιάνο… Κι ένα σημείωμα με τις ευλογίες του. Παιδιά είναι ένα τραγούδι κατά των ναρκωτικών. Όλα τα άλλα είναι για το χαβαλέ. Όχι παιδιά στις ψόφιες. Όχι και στους κρυόκωλους. Όχι στους σοβαρούς.

2009 «Χωρίς Aιτία»

Η στιγμή που τσιμπάς τον εαυτό σου για να δεις αν ονειρεύεσαι η απλά ζεις ένα όνειρο. Η στιγμή που σου λέει ο Διονύσης Σαββόπουλος ότι είναι πολύ ωραίο το τραγούδι σου.. Η στιγμή που δακρύζεις με την αέρινη φωνή της Αφροδίτη Μάνου να λέει.. «επιστρέφω σε λίγο», η στιγμή που συνειδητοποιείς πως πριν λίγα χρόνια έδινες ντέμο στο Μπάμπη Στόκα, τώρα τραγουδάει τους στίχους σου. Και που γίνεσαι τα ψηλά ρεβέρ του Λάκη Παπαδόπουλου. Και ταξιδεύει από ψηλά στην ήπειρο με τον Πετρολούκα Χαλκιά. Έτσι απλά. Χωρίς αιτία.

Support στη συναυλία του Lenny Kravitz στο Terra Vibe

Μπουκάλι δε φάγαμε. Τον Lenny τον είδαμε. «Well done, you guys. Nice sound. Keep rocking» μας είπε.

2008 «Κλεψύδρα»

Η πρώτη μας πλατίνα. 2 νούμερο 1 σινγκλ. Και 5 τοπ 20 τραγούδια.. Κι εγώ έλεγα στη Σίσσυ. Έλα να ακούσεις μια βλακεία που έγραψα, «την κλεψύδρα να γυρνούσα κι ότι βγει».

2005 «Δύσκολος Καιρός Για Πρίγκιπες»

Το άλμπουμ αυτό θα μπορούσε εναλλακτικά να λέγεται «μια βαλίτσα γεμάτη όνειρα». Οι μεγαλύτερες μας επιτυχίες. Η ατάκα της μαμάς μου «δύσκολος καιρός για πρίγκιπες» κι η διασκευή (το ξέρω... θα ’ρθεις) που μας άκουγες παντού. Σε βαθμό να αλλάζεις σταθμό. Το πρώτο μας παιδί. Το αγαπημένο. Το μοναδικό.

Εμφανίσεις στο Cinema

Κάτι που συμβαίνει κάθε 15 χρόνια. Όλη η πόλη εκεί. Ο βασιλιάς. Οι πολιτικοί. Μαϊντανοί. Οι καλλιτέχνες. Να παίζουν ξύλο για το πρώτο τραπέζι. Να κάνουν φίλο το μετρ. Σε καναπέδες. Για πρώτη φορά, κι απ’ έξω ουρές. Κι εμείς να λέμε.. «μήπως να βάλουμε κουρτίνα να μικρύνει ο χώρος;»

Χορός (Κλείσε τα μάτια)

Με το Γιώργο μέναμε μαζί. Σε ένα υπόγειο στην Τσιμισκή. Εκείνη τη περίοδο άκουγα συνέχεια το «We can work it out» των Beatles, οπότε σκαλίζοντας σχετικά ακόρντα μου βγήκε πολύ εύκολα το ρεφραίν. Την επόμενη ημέρα έγραψα το στίχο και το παρουσίασα στο Γιώργο. Μέσα σε τρία λεπτά είχε γράψει τα κουπλέ. Ήταν μοιραίο. Ο χορός είναι για η απόλυτη μορφή ελευθερίας. Ερωτισμού. έκφρασης. Με τα μάτια κλειστά. Βλέπεις την αλήθεια. The rest is history.

2003 Onirama. Η επιλογή του ονόματος

Πρώτη συναυλία στο Μύλο Θεσσαλονίκης με δικά μας τραγούδια. Το mixin up. Τέλειο. Αλλά κάτι του έλειπε. Έπρεπε να τυπωθεί αφίσα αύριο. Επόμενη εναλλακτικά. «Η Αλίκη στο Ναυτικό». Thank God… Βρήκαμε το Όνειρα Μας!

2000 Ξεκίνημα ως Μixin up the medicine

Έχουν αλλάξει πολλά από τότε. Πολλά έμειναν ίδια. Ακόμη και αν μπορούσα να τα αλλάξω όλα,δε θα άλλαζα τη διαδρομή. Ένα ταξίδι ξεκινάει. Ένα ταξίδι μακρινό. Ίδια φιλιά. Ίδιο πάθος για μουσική. Ίδια ένταση στη σκηνή..Άλλη ματιά. Άλλη εποχή. Αλλά προβλήματα. Ίδια λύση. Η Μουσική!