Mc Yinka: Ένας «τσιγγάνος» της τέχνης

Θέλοντας κάποιος να σκιαγραφήσει το μουσικό ύφος του συγκεκριμένου καλλιτέχνη, το πρώτο πράγμα που θα αντιλαμβανόταν θα ήταν σίγουρα ότι οι λέξεις θα φάνταζαν φτωχές και το χαρτί θα έπρεπε να ήταν ατέρμονο για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο. MC Yinka. Ένας άνθρωπος της πόλης που βιώνει τους γρήγορους ρυθμούς της.

Μίλησέ μου για τα παιδικά σου χρόνια.
Kέντρο, Παγκράτι, μετά Πατήσια το ’85. Ψιλoδύσκολα χρόνια, ήταν άλλες οι εποχές. Ο πατέρας μου, περιπλανώμενος, πουλούσε πράγματα, ξέρεις, BURU (λέξη στη νιγηριανή διάλεκτο), η μάνα μου είχε δική της επιχείρηση κινούμενη, πουλούσε κοσμήματα. Τότε τα πράγματα ήταν καλύτερα πάνω στο θέμα δουλειάς. Σχολείο στην περιοχή του Αγίου Λουκά, όπου ακόμα μένω. Θυμάμαι τα δύο πρώτα χρόνια στις πρώτες τάξεις, λίγο περίεργα, ο πρώτος μαύρος, όχι ότι είχα ψυχολογικά προβλήματα, απλώς, ξέρεις, τα πρώτα χρόνια μέχρι να με συνηθίσουν ήταν το όλο θέμα.

Ποια ήταν τα ακούσματά σου όταν ήσουν παιδί;
Ακούγαμε παραδοσιακή αφρικάνικη μουσική και σαν παιδί άκουγα και μουσικές από το MTV, τα πάντα.

Πότε ήταν η πρώτη σου επαφή με την τέχνη;
Μέχρι τα 18 στο κεφάλι μου τα είχα διαφορετικά, ήθελα να γίνω αθλητής, ποδοσφαιριστής, μπασκετμπολίστας, έπαιζα πάρα πολύ, αντίθετα με τον αδερφό μου (MC Dash), ο οποίος ήταν σε άλλη φάση. Από πιτσιρικάς είχε περάσει από 1.000 κύματα πριν σκάσει η hip hop, είχε περάσει από ηλεκτρονικές καταστάσεις, έκανε ακροβατικά, ήταν πιο αλήτης. Παρ’ όλα αυτά, μπορώ να πω ότι στη δευτέρα Λυκείου ξεκίνησα να ακούω ελληνόφωνη rap, Terror X Crew, Παρεμβολές, να μαζεύω τους πρώτους μου ξένους δίσκους. Τρίτη Λυκείου, πρώτος ελληνικός στίχος, freestyle session στο club Asanser, ήμουν τσιτωμένος. Θυμάμαι πήγαινα σε συναυλίες TXC τα παλιά καλά χρόνια, ψαχνόμουν μόνος, την είχα δει σόλο, ξέρεις, για το λόγo ότι είχα πολύ αφηρημένο στιλ.

Πότε ήταν το πρώτο live που έδωσες;
Ήταν το ’98 σε μια ταράτσα ενός φίλου, drum’n’base, καλοκαίρι.

Ποια ήταν η πρώτη συναυλία που παρακολούθησες;
Η πρώτη ήταν, κάτσε… Goldie, drum’n’bass από την Αγγλία.

Μίλησέ μου για την ενασχόλησή σου και με αλλά ακούσματα, π.χ. η συνεργασία που είχες με τον Φίλιππο Πλιάτσικα.
Ανέκαθεν άκουγα πολλά πράγματα. Πήγαινα σε φεστιβάλ με τζαζ ήχους, έθνικ, με λίγα λόγια ψαχνόμουν, πίστευα ότι το MCλίκι κολλάει παντού, μέσα από όλο αυτό το 2000 ήρθε η συνεργασία μου με τους Palyrria. Η μπάντα σαν ηχόχρωμα είχε electric ethnic funk με λαούτα. θυμάμαι τραγούδαγα κιόλας, μετά συνεργάστηκα με τους Dr. Vodkatini, γενικά έχω κάνει συνεργασίες. Τώρα, γι’ αυτό που είπες για τον Πλιάτσικα, ήθελε στο δίσκο του κάτι διαφορετικό, το είχε σκεφτεί και μέσω γνωστών (Locomondo) ήρθαμε σε επαφή, συζητήσαμε, μου παρουσίασε κομμάτια και αμέσως το κοινό μας ήταν η έμφαση που θέλαμε και οι δύο να δώσουμε στο στίχο… Αν θα μπορούσα τον κόσμο να άλλαζα, κοινωνικοπολιτικό τραγούδι όπου ο Φίλιππος μιλά με ένα στιλ ποιητικό, ταξιδιάρικο, κι εγώ είμαι το μπαμ, μιλώ, γίνεται αυτό κι αυτό σταράτα. Συνεργάζομαι με τον Φιλίππο τα δυο τελευταία χρόνια, περνάμε καλά, έχω αποκομίσει πάρα πολλά και θα έλεγα πως όλο αυτό ήταν ένα άλμα για μένα.

Τι ρόλο παίζει η μουσική στη ζωή σου;
Θα δανειστώ κάτι που λέει ένας φίλος μου: δεν μπορώ να κάνω αλλιώς, πώς πας και χ#$εις και κ@!ρας, δεν μπορείς να κάνεις κάτι άλλο, είναι δεδομένο. Δεν μπορώ αλλιώς. Τώρα να αρχίσω να λέω του στιλ για μένα η μουσική είναι αυτό, το άλλο, το παράλλο, μου είναι κάπως.

Πες μου λίγα λόγια για την ελληνόφωνη rap;
Θα πω κάτι που δεν μπορώ να κάνω εγώ, ο κόσμος προσελκύεται από σχήματα που είναι πιο battle, πιο αλανιάρικα, το οποίο εγώ, πέρα από κάποιες εξαιρέσεις, το βλέπω επιτηδευμένο, και αυτό είναι ένα παράπονο. Αυτό όλο έχει βέβαια να κάνει με μικρές ηλικίες και από μικρούς. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν νέα σχήματα που έχουν και το στίχο και τη μουσική για να γίνουν διαχρονικά, όπως τα παλιά λαϊκά τραγούδια.

Πες μου ονόματα από την ελληνική hip hop φάση που ακούς και εκτιμάς;
Razzastar, FFC, Παρεμβολές, Ψυχόδραμα, από underground είναι αυτοί που παραδέχομαι και μου αρέσουν. ΤXC , Εισβολέας – ο οποίος έχει μια πραγματικότητα σε αυτό που κάνει, δεν μπορείς να του το πάρεις αυτό. Παράγει πολύ πράγμα κι αυτό σε κάνει αυτόματα να τον εκτιμάς, παρόλο που δεν συμφωνώ μουσικά… Εεε, και ο Sifu είναι έξυπνος mc.

Με ποιους καλλιτέχνες (του εξωτερικού) θα ήθελες να συνεργαστείς;
Φυσικά Roots, Common Sense, Mos Def, J Dilla, Fela Kuti, αν και οι δύο τελευταίοι έχουν φύγει. Είναι άνθρωποι που εκτιμώ, θαυμάζω και θα ήθελα να κάνουν feat σε κάποιο δίσκο μου, χωρίς όμως να μου έχει γίνει και έμμονη ιδέα.

Ξέρω ότι ασχολείσαι με μια καμπάνια που ακούει στο όνομα «Όχι στο ρατσισμό από την κούνια». Πες μου λίγα πράγματα
 Ναι, γίνονται πολλές κινήσεις. Όλο αυτό έχει να κάνει με το πρόβλημα των παιδιών που έχουν γεννηθεί εδώ, που το κράτος δεν τα γράφει στα δημοτολόγια, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να πολιτογραφηθούν. Με λίγα λόγια, ένα παιδί γεννημένο στην Ελλάδα στα 18 βγαίνει από την άδεια παραμονής των γονιών του και μπαίνει στο καθεστώς του οικονομικού μετανάστη. Τα τρία τελευταία χρόνια έγινε το μπαμ από την Ένωση Αφρικανών Γυναικών, με τη βοήθεια πάντα του Forum μεταναστών. Γίνονται συναντήσεις, συγκεντρώσεις, αντιρατσιστικά φεστιβάλ. Για το τελευταίο αντιρατσιστικό έπαιξα στα Χανιά, τον περασμένο Σεπτέμβρη (27/9/08).

Ποια είναι η γνώμη σου για την κίνηση Τσίπρα, που εθεάθη με μια έγχρωμη στο προεδρικό μέγαρο κι έγινε μείζον θέμα από τα ΜΜΕ;
Αυτό που έχω να πω είναι ότι σ’ αυτούς τους κύκλους παίζονται πολλά. Είναι όπως ο μουσικός, που σε μια εμφάνισή του αποσκοπεί σε πολλά: στην προβολή του, στη δημιουργία επαφών, έτσι κι αυτός. Το μόνο σίγουρο είναι ότι όπου και αν αποσκοπούσε, εμείς επωφεληθήκαμε.

Αν σου έλεγα να φτιάξεις το δικό σου lead, με 5 λέξεις, για να δώσεις σε κάποιον να καταλάβει την προσωπικότητά σου και τι σκοπεύεις να κάνεις στο μέλλον, ποιες θα ήταν αυτές;
Ανήσυχος, φαντασιόπληκτος, αγνός, ημίαιμος, Ελληνοαφρικανός, είμαι και Νιγηριανός και Έλληνας, και μουσικά μπάσταρδος. Μπλέκω σε πολλά, σε σημείο κάποιοι να με παρεξηγούν. Πάντως το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν είμαι μαϊντανός.

Με όλα αυτά που είπες, όσον αφορά τη μουσική, εγώ θα έβαζα κάτι άλλο, τσιγγάνος της τέχνης.
Τσιγγάνος της τέχνης, μου αρέσει αυτό, θα το χρησιμοποιήσω σε ρίμα και θα κάνω αναφορά, ο Στέφανος το είπε… (Γέλια)

Κλείνοντας τη συνέντευξη, πες μου τι ετοιμάζεις.
Λοιπόν, είναι έτοιμο ένα mixtape 10 κομμάτια, παραγωγές από έναν Ρωσοκύπριο παραγωγό, τον Yegor Cergei. Σε δύο μήνες θα κυκλοφορήσει νέος δίσκος με βάση το hip hop. Θα έχει funk ήχους, θα έχει reggae, ένα afrobeat track και συνεργασία με Dash από της παλιές Παρεμβολές. Ετοίμασα μπάντα urbanix, και το άλλο που θα τρέξει είναι guest στον Σταυρό του Νότου, με τους Αλχημιστές, κάθε Τετάρτη .

Peace and love! Να ’σαι καλά, man!

* Ηθοποιός και ραδιοφωνικός παραγωγός