Μπορώ να δω μουσική;

NICO, 1988
Μια ιέρεια της ποπ κουλτούρας η οποία κατέληξε παραπεταμένο τζάνκι που τα έφερνε δύσκολα πέρα τα τελευταία χρόνια της ζωής της και σκοτώθηκε άδοξα το 1988. Όπως συνήθιζε να λέει: «Δεν ήμουν ευτυχισμένη, όταν ήμουν όμορφη». Οι τελευταίες μέρες της τσακισμένης Nico γίνονται ταινία από την Ιταλίδα Σουζάνα Σακιαρέλι και η δανή ηθοποιός Τρίνε Ντίρχολμ την αποδίδει εξαιρετικά. Δεν βλέπουμε την άνοδο αλλά την πτώση, και να θυμίσω πως εκείνη την εποχή είχε περάσει και από την Αθήνα – σταθμός στην τελευταία  ευρωπαϊκή της περιοδεία που είχε κάτι από το decadence των τελευταίων της χρόνων.

Django
Το gipsys wing είναι πάλι της μόδας και ο πατριάρχης του γίνεται (γαλλική) ταινία από τον πρωτοεμφανιζόμενο σκηνοθέτη Étienne Comar και με τον Reda Kateb να υποδύεται τον Django Reinhardt, που ζει τη μεγάλη του δόξα όταν το Παρίσι είναι υπό γερμανική κατοχή κι ο ίδιος αποθεώνεται όταν η φυλή του είναι υπό διωγμό σε όλη την Ευρώπη.

Tina: The Musical
Μια τόσο περιπετειώδης ζωή με τόσο πολλές επιτυχίες και εκρηκτική σκηνική παρουσία είναι ό,τι πρέπει για μιούζικαλ. Η Tina Turner έδωσε τη συγκατάθεσή της και η παράσταση είναι υπό την εποπτεία της, η Adrienne Warren θα την υποδυθεί, τον Ike θα παίξει ο Kobna Holdbrook-Smith, οι παραστάσεις ξεκινάνε τον Μάρτιο στο Λονδίνο.

Bohemian Rhapsody
Το πολυσυζητημένο πρότζεκτ που σέρνεται επί μία 5αετία, να γίνει ταινία η ζωή του Freddy Mercury και των Queen, τελικά θα ολοκληρωθεί το ’18, αλλά όλα τα σημάδια λένε πως θα δούμε μία ακόμη μουσική βιογραφία να αποτυγχάνει.

Υπάρχει (ακόμη) το σινεμά, υπάρχει και η βιομηχανία που έχει εφεύρει τους εντελώς αντικινηματογραφικούς όρους: franchise, sequel, prequel, blockbuster και πάει λέγοντας. Οι ταινίες γίνονται brandnames, οι πελάτες συνδέονται με αυτά και το σκοινί τραβιέται μέχρι να σπάσει. 

Τι εννοώ; Το μαγαζάκι του Τομ Κρουζ συνεχίζει με «Mission Impossible 6», οι αποχρώσεις του γκρι γίνονται 52 με την «Απελευθέρωση», η «Μαίρη Πόπινς επιστρέφει», όπως και το «A star Is Born», το «Βιβλίο της Ζούγκλας», το «Tomb Raider» και το «Mamma Mia!» με το συμπληρωματικό «Here We Go Again», άσε δε τα Νο 2 του ’18 με «Paddington 2», «The Strangers 2», «Deadpool 2», «Insidious: The Last Key», «The Incredibles 2», «Hotel Transylvania 3», «Ralph Breaks the Internet: Wreck It Ralph 2».

Σκάβουν τόσο βαθιά για να βρούνε κάτι να θυμίζει κάτι, που φτάσανε πάλι στην εποχή των δεινοσαύρων ή «Jurassic World - Το βασίλειο έπεσε» και φυσικά κάτι από «Star Wars» με το «Han Solo».

Εκεί που χρειάζονται 11 ή 12 άνδρες για να τα βγάλουν πέρα αρκούν 8 γυναίκες, λέει το «Ocean’s 8», την ώρα που ακόμη και οι δευτεροκλασάτοι ήρωες της Marvel βρίσκουν το δρόμο προς τη μεγάλη οθόνη («Avengers: Infinity War», «Black Panther»).

Το box office περιμένει να μετρήσει τα εισιτήρια του 2018 (αν και το 1 δις του «Star Wars» δεν το βλέπω πουθενά), όμως αντί για σαμπάνιες θα ακούγεται πάλι το «μπαφ» από καλαμπόκια που σκάνε για να γίνουν ποπ κορν.