Μουσικη

Η δημιουργικότητα χρόνια δεν κοιτά

Για μία ακόμη φορά ένας παλαίμαχος είναι που δίνει μαθήματα για το πώς γίνεται η δουλειά

max.jpg
Μάκης Μηλάτος
ΤΕΥΧΟΣ 635
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
milatos-anoigma.jpg

Quantico Official Trailer (HD) Priyanka Chopra ABC TV Drama

Four Tet - New Energy
Σαραντάρης πια, με ένα μικρό παιδί, με 9 άλμπουμ στο ενεργητικό του, πολλές συνεργασίες και remix για σπουδαία ονόματα, με παγκόσμια djset, με το χαρακτηρισμό «next big thing» να τον συνοδεύει όταν πρωτοεμφανίστηκε πριν από 20 χρόνια και τον οποίο ποτέ δεν μπόρεσε να δικαιώσει απολύτως, ο Kieran Hebden ήρθε η ώρα να κάνει ταμείο. Στοχάζεται πάνω στη μουσική του δημιουργία αναζητώντας νέα ενεργειακά πεδία, απλοποιώντας όσα έχει κάνει ως τώρα και δίνοντάς τους μια πιο ώριμη και θετική ενέργεια. Μόνος με ένα λάπτοπ κάνει νέο tuning μουσικής και ζωής και είναι σαν να κοιτάζει το άλμπουμ με τις παλιές φωτογραφίες και να τις απαλλάσσει από κάθε είδους εφέ και επεξεργασία γιατί γνωρίζει πια πως τα ενεργειακά πεδία δουλεύουν καλύτερα όπου υπάρχει απλότητα και φυσικότητα.

The War on Drugs - Pain [Official Video]

The War of Drugs - A Deeper Understanding 
Πώς πιστεύαμε πως η ιλαρά είχε εξαφανιστεί και επανεμφανίστηκε… Είχα την εντύπωση πως αυτός ο FM ήχος που δοξάστηκε στις δεκαετίες του ’70 και του ’80, όταν ένα μεγάλο μέρος του ροκ έγινε συνώνυμο του λευκού μεσοαστού, συχνά με απεχθή χαρακτηριστικά (σεξιστής, μισάνθρωπος, συντηρητικός) και με συμβολικά πράγματα στην κατοχή του επειδή πίστευε στο σχηματοποιημένο ροκ (Harley στο γκαράζ, φλιπεράκι στο σαλόνι, ανακατασκευασμένη Mustang για να πηγαίνει στη δουλειά), είχε οριστικά εκλείψει, αφού είχε επιτελέσει την όποια ιστορική αναγκαιότητα το γέννησε. Όμως οι The War of Drugs με διαψεύδουν εμφατικά και ανασύρουν από το χρονοντούλαπο της ιστορίας την αισθητική και τη φόρμα που γέννησε τους America, τους Eagles, τους Dire Straits, ένα μέρος του λεγόμενου «Ήχου της Καλοφόρνια», ενεργοποιώντας και πάλι το κλισέ περί «ταξιδιάρικου ροκ». Το μόνο ταξίδι που μπορείς να κάνεις με αυτή τη μουσική είναι από τη μία άκρη του καναπέ στην άλλη. Αν όμως δεν έχεις «ιδεολογικό» θέμα με αυτόν τον ήχο, τότε ο Adam Granduciel και οι παρέα του είναι ικανότατοι αναβιωτές του. 

The Horrors - Something To Remember Me By (Official Video)

The Horrors - V
Το απόλυτο black out… Στο 5ο τους άλμπουμ φανερώνουν απόλυτη αδυναμία να δημιουργήσουν έστω και ένα τραγούδι της προκοπής, να συγκροτήσουν μία σύνθεση που να μη φανερώνει αμηχανία και δημιουργικό αδιέξοδο. Είναι απορίας άξιο το ότι αυτό το συγκρότημα, που τόσα καλά μας έχει πει στο παρελθόν, βρίσκεται σε αυτή τη θέση και κυρίως πως δεν μπόρεσαν να προστατευθούν από το δημιουργικό αδιέξοδο. Πομπώδεις εκφράσεις, αχρείαστος θόρυβος, μπλιμπλίκια αμηχανίας, αισθητική σταδίου και ούτε μια μελωδία που να έχει υπόσταση. Δεν λέω… Στον καθένα μπορεί να συμβεί μια περίοδος αντιδημιουργική αλλά δεν την κάνει και δίσκο. (Αν και, τώρα που το ξανασκέφτομαι, είναι μάλλον πολλοί αυτοί που κάνουν το ίδιο.)

Robert Plant - Carry Fire | Official Audio

RobertPlant - Carry Fire
Η αλήθεια είναι πως τα έχει καταφέρει και καλύτερα στη μετα-Zeppelin σόλο καριέρα του αλλά ακόμη κι όταν δεν αποδίδει τα μέγιστα, ο 70χρονος (πια) Robert Plant είναι ικανός να δημιουργήσει ένα άλμπουμ αισθητικής αξιοπρέπειας. Δουλεμένο στη λεπτομέρεια, με το αγαπημένο του παγανιστικό φολκ ύφος πανταχού παρόν, με τη βαθιά γνώση του παλιού τεχνίτη για το πώς χτίζεται ένα τραγούδι, με στέρεα υλικά μελωδίας και ρυθμού και με την αποφασιστική ερμηνεία του σαν κερασάκι στην τούρτα, το «Carry Fire» στέκει αυτόφωτο και αυτοτελές σε ένα μουσικό σύμπαν δανείων, δημιουργικής αμηχανίας, αντιγραφών και σοβαρής έλλειψης μελωδιών.

ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ NEWSLETTER ΜΑΣ

Tα καλύτερα άρθρα της ημέρας έρχονται στο mail σου

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.