Ο Stuart Howard, γνωστός ως Lapalux είναι ο μόνος βρετανός στην δισκογραφική εταιρεία του Flying Lotus, Brainfeeder. Aποφεύγει να κατηγοριοποιήσει τη μουσική του και για το ντεμπούτο του Nostalchic (2013), χρησιμοποίησε τις λέξεις «nostalgia» και «chic». Ακολούθησε το «Lustmore» (2015) και στα μέσα του 2017 το «Ruinism», το τρίτο του άλμπουμ μέσω της Brainfeeder. Ένα άλμπουμ που κινείται σε πιο σκοτεινά μονοπάτια, εμπνευσμένο από το μελαγχολικό soundtrack το οποίο συνέθεσε για την art performance Depart που πραγματοποιήθηκε σε νεκροταφείο του Ανατολικού Λονδίνου. Ακολουθεί η κυκλοφορία «The End Of Industry» στις 13 Οκτωβρίου με πρώτο δείγμα το «Ηοlding On». Λίγο πριν την πρώτη του εμφάνιση στην Αθήνα μέσω του Plissken μάς μιλάει για τον ήχο του, την Brainfeeder, τις συνεργασίες του και τους διαλυμένους ήχους.
info
six d.o.g.s, Αβραμιώτου 6-8, Μοναστηράκι. Έναρξη:21.00. Eίσοδος: 10€, 13€. Προπώληση: Viva.gr, Τηλεφωνικά στο 11876, Viva kiosks (Σύνταγμα, Τεχνόπολη), Seven Spots, Reload Stores, Media Markt, Βιβλιοπωλεία Ευριπίδης. Tην Παρασκευή 6 Οκτωβρίου.
Πάντα έγραφα μουσική είτε όταν ήμουν πιτσιρικάς μαθαίνοντας κιθάρα και δοκιμάζοντας riffs μέχρι αργότερα στη ζωή μου που ξεκίνησα να χρησιμοποιώ υπολογιστές. Στην πορεία η δημιουργική διαδικασία εξελίχθηκε και ξεκίνησα να γράφω ολοκληρωμένα κομμάτια.
Ξεκίνησα να παίζω στο Λονδίνο για μερικές συναυλίες ακολουθησε η συνεργασία μου με την δισκογραφική Pictures Music, το ένα έφερε το άλλο και υπέγραψα με την Brainfeeder. H Brainfeeder ήταν δίπλα μου σε ότι έκανα και με βοηθούσε σε ότι χρειαζόμουν. Πολλά ευχαριστώ στους Steve (Flylo) και Adam για όλα.
Αυτό που με γοητεύει είναι να διαλύω και να μετατρέπω ήχους σε κάτι διαφορετικό. Πάντα είχα την επιθυμία να εξερευνώ ήχους με κάθε δυνατό τρόπο. Το πώς συγχωνεύονται σε ένα νέο αποτέλεσμα είναι αυτό που ενδιαφέρει πραγματικά στη σύνθεση.
Μου αρέσει να δουλεύω μόνος και να έχω τον απόλυτο έλεγχο. Eίμαι λίγο control freak. Συνεργασίες με τραγουδιστές είναι μια χαρά και πάντα βρίσκω τις ερμηνείες τους στα κομμάτια μου αναζωογονητικές και συχνά συντελούν καταλυτικά στην δημιουργία του τελικού αποτελέσματος Η διαδικασία είναι διαφορετική κάθε φορά.
Μου παίρνει πολύ για να βρω το σωστό groove και να τελειοποιήσω μέχρι και στην τελευταία λεπτομέρεια σε ένα κομμάτι. Συνήθως ξεκινάω πάντως με μελωδίες και τα beats ακολουθούν μετά.
Από το πρώτο άλμπουμ μου Nostalchic έχω αλλάξει αρκετά. Είμαι αρκετά τυχερός ώστε να έχω ταξιδέψει στον κόσμο γνωρίζοντας διαφορετικές κουλτούρες. Κάτι που έχει μετουσιωθεί στη μουσική μου. Αισθάνομαι πιο ελεύθερος πια είναι η αλήθεια από τότε που πρωτοξεκινούσα έχοντας ένα πιστό κοινό και δημιουργική ελευθερία για να ανακατευτώ με νέες ιδέες και να προχωρήσω μαζί με το κοινό αυτό σε ακόμη βαθύτερα νερά της μουσικής.
Δύσκολο να προβλέψω το μέλλον της ηλεκτρονικής σκηνής. Άλλωστε προτιμώ να αποτραβιέμαι από τέτοιους όρους και να μην με απασχολούν οι τρέχουσες τάσεις. Αυτός είναι ο τρόπος μου για να μένω συνεπής στο προσωπικό μου ύφος, απομονωμένος κατά κάποιο τρόπο στον δικό μου κόσμο.
Από τα πιο διασκεδαστικά reworks που έκανα ήταν το πρόσφατο 21 savage bootleg.
Σίγουρα είμαι περίεργος να δω το Blade Runner 2049. Φυσικά είμαι λάτρης του παλιού Blade Runner και θέλω να δω την αφήγηση της συνέχειας.
Ένα soundtrack που θα ήθελα να ξαναγράψω είναι το “Under the Skin”. (Κάτω από το δέρμα του Τζόναθαν Γκλέιζερ)
Μιλήσαμε με τον τραγουδοποιό, μουσικό παραγωγό και γιατρό, Βασίλη Παπαζώτο, για τις πετυχημένες διασκευές στο project Μουσικό Μπαλκόνι και την αγάπη του για τη μουσική και ιατρική
14°
