26 Απριλίου 1937. Η μέρα που έμεινε στην ιστορία ως η μεγαλύτερη φρίκη του Ισπανικού Εμφυλίου. Η Γκερνίκα καταστράφηκε εντελώς, ο κόσμος άλλαξε για πάντα. Το ντοκιμαντέρ «Markak» του Βάσκου σκηνοθέτη Hannot Mintegia έκανε πρεμιέρα το 2016 στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Σαν Σεμπαστιάν εξερευνώντας την επίδραση του τραγικού γεγονότος στους νεότερους κατοίκους της περιοχής. Το ντοκιμαντέρ είναι μια ξεχωριστή προσπάθεια για τη διατήρηση της μνήμης ενός από τα πιο σκοτεινά κεφάλαια της ισπανικής ιστορίας. Ο συνθέτης και παραγωγός Aitor Etxebarria γεννήθηκε στην Γκερνίκα το 1985. Ξεκίνησε ως ντράμερ αλλά στη συνέχεια τον κέρδισε η ηλεκτρονική μουσική. Το «Μarkak» είναι το πρώτο του κινηματογραφικό score ανοίγοντας ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία του μετά από μια πετυχημένη πορεία στην deep house σκηνή με το όνομα El_Txef_A έχοντας την τύχη να ξεκινήσει από νωρίς στην ενδιαφέρουσα Λονδρέζικη εταιρεία Hypercolour.
Ο ίδιος μαζί με άλλα μέλη της νέας γενιάς δημιουργών της Γκερνίκα δεν θέλει να ξεχαστεί ένα γεγονός σαν κι αυτό τη στιγμή που το ίχνος του φαίνεται να αποδυναμώνεται. Οι γονείς τους δεν αναφέρονται συχνά σε αυτό και οι παππούδες τους έχουν ήδη πεθάνει. Μέσα από τη δουλειά του στο σάουντρακ αυτό ο ίδιος επανερευνά την ιστορική σημασία της καταστροφής μεταφέροντας τις μνήμες με μια καινούργια γλώσσα στις μελλοντικές γενιές. Λίγο πριν την live παρουσίαση του Markak στο φεστιβάλ Sonar μιλάει για το σημαντικό αυτό κεφάλαιο της πορείας του.
Ήταν ο σκηνοθέτης του ντοκιμαντέρ Hannot Mintegia που με κάλεσε να αναμιχθώ στο πρότζεκτ αυτό. Είμαστε και οι δύο γέννημα θρέμμα της Γκερνίκα και φίλοι εδώ και μία δεκαετία. Είναι η πρώτη μου ολοκληρωμένη δουλειά για τον κινηματογράφο που έγινε ακόμη πιο προσωπική καθώς οι παππούδες μου είχαν ζήσει αυτή τη θηριωδία.
Οι εικόνες και οι μαρτυρίες της ταινίας είχαν καταλυτικό ρόλο για τη μουσική. Ήταν αυτές που με οδήγησαν στην κατάλληλη συναισθηματική κατάσταση πριν καν βρεθώ μπροστά στο πιάνο. Ήταν σίγουρα κάτι νέο για μένα. Όμως όσο πρωτόγνωρο κι αν ήταν ένιωθα από την αρχή πολύ άνετα και με βοήθησε να εξερευνήσω νέα δημιουργικά μονοπάτια. Επιπλέον είχα την τύχη να έχω και μια δεύτερη γνώμη από τον σκηνοθέτη που με καθοδηγούσε στην πορεία της σύνθεσης.
Η βασική επιρροή για το έργο αυτό δεν ήταν άλλη από την ενέργεια που κληρονομήσαμε σαν νεότερη γενιά μέσα από τις μνήμες των δικών μας ανθρώπων. Έχοντας γεννηθεί και μεγαλώσει στην Γκουέρνικα, έχοντας ακούσει από τους παππούδες μου τις προσωπικές αφηγήσεις τους από την τραγωδία. Δεν θα μπορούσα να σκεφτώ καλύτερο πρότζεκτ για να δημιουργηθεί το πρώτο μου soundtrack.
Ακύρωσα όλες μου τις εμφανίσεις για αρκετούς μήνες εστιάζοντας στις πρόβες της παρουσίασης του συγκεκριμένου πρότζεκτ. Η πρεμιέρα της ζωντανής παρουσίασης θα γίνει στην Βαρκελώνη, μετά στο Μπιλμπάο και στη συνέχεια θα ταξιδέψει στη Νέα Υόρκη. Θα είμαστε επτά μουσικοί στη σκηνή, με έγχορδα, κρουστά, πιάνο, μπάσο, κιθάρα, σύνθια και φωνές. Πρόκειται για τεράστια πρόκληση και είμαστε ήδη ενθουσιασμένοι που θα κάνουμε πρεμιέρα σε ένα φεστιβάλ σαν το Sonar, θα παίξουμε στο Μπιλμπάο και θα ακολουθήσει η ξεχωριστή εμφάνιση στη Νέα Υόρκη.
Από την εφηβεία μου στην Γκερνίκα θυμάμαι το δενδρόσπιτο που είχαμε με τους φίλους μου, περάσαμε μεγάλο διάστημα εκεί, καπνίζοντας και ακούγοντας κασέτες με πανκ μουσική. Ήταν ένα είδος αντικοινωνικής διάθεσης που μοιραζόμασταν όλοι τότε.
Μου αρέσει να ψάχνω vintage εξοπλισμό σε τοπικά καταστήματα και διαδικτυακά σε ιστοσελίδες, υπάρχουν πάρα πολλά κομμάτια που σήμερα ο κόσμος θέλει να ξεφορτωθεί και μπορείς να βρεις διαμάντια για πολύ λίγα χρήματα. Τελευταία μου ανακάλυψη ένα Kawai organ από τα 70s για μόλις 80 ευρώ και με την ορίτζιναλ καρέκλα παρακαλώ.
Το τελευταίο διάστημα ακούω τα άλμπουμ της Αlice Coltrane και διαβάζω ότι έχω βρει για εκείνη την βαθιά πνευματική περίοδο της ζωής της που άλλαξε το όνομα της σε Turiyasangitananda . Διαβάζω ακόμη το «Food of the gods» του Terence Mckenna.
Θεωρώ ότι οι νέες γενιές έχουν περισσότερη οικουμενική συνείδηση, επιθυμούν να επιστρέψουν στην προγονική συνείδηση που έχει μεγαλύτερη σχέση με τη φύση, τη μητέρα γη. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να αλλάξουμε τα πράγματα.
Όσο μεγαλώνω, τόσο αναγνωρίζω μια μεγαλύτερη σύνδεση μεταξύ όλων των τεχνών, με κοινές αντιλήψεις και ιδέες που μπορούν όμως να εξωτερικευτούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο μέσα από το προσωπικό φίλτρο.
Έχω αρκετούς φίλους από τη μουσική και την ευρύτερη καλλιτεχνική σκηνή σε όλο τον κόσμο, αλλά τον τελευταίο καιρό προτιμώ να κάνω συνεργασίες μέσα από την τοπική κοινότητα, όπως μπορείτε να δείτε όλοι οι μουσικοί που με βοηθούν στις ζωντανές εμφανίσεις προέρχονται από τη χώρα των Βάσκων.
Μετά από μία παρατεταμένη παύση ξεκινάω ξανά ταξίδια και συναυλίες και φυσικά ανυπομονώ για τις επερχόμενες συναυλίες σε Παρίσι, Νέα Υόρκη και Βαρκελώνη.
Μια συνάντηση στο κέντρο του Λονδίνου, λίγες ώρες πριν 2.500 θεατές τον ακούσουν να ερμηνεύει το Πρώτο Κοντσέρτο για πιάνο του Τσαϊκόφσκι και τους Συμφωνικούς Χορούς του Ραχμάνινοφ
10°
