Ο έρωτας τραγουδισμένος από μια φωνή που του πάει, σε μία συναυλία αφιερωμένη σ’ εκείνον με τα ωραιότερα ελληνικά και ξένα ερωτικά τραγούδια των τελευταίων δεκαετιών. Η Φωτεινή Δάρρα επιστρέφει στην ιστορική αίθουσα Παρνασσός με ένα πρόγραμμα που αγαπήθηκε πολύ για τις μουσικές και τις αναμνήσεις του. Μαζί με τρεις κορυφαίους μουσικούς, τον Γιώργο Παπαχριστούδη στο πιάνο, τον Δημήτρη Τσάκα στα πνευστά και τον Κώστα Κωνσταντίνου στο κοντραμπάσο, το ταξίδι στον έρωτα ξεκινά από τους μεγάλους Έλληνες συνθέτες, τον Χατζιδάκι, τον Μίκη και τον Ξαρχάκο και φτάνει μέχρι τον Μιχάλη Σουγιούλ, τα πορτογαλέζικα fados και τους Metallica.
Μιλήσαμε με τη Φωτεινή Δάρρα και μάθαμε για τα τραγούδια που ερμηνεύει, εκείνα που αγαπά, τις μουσικές και όσα εκείνη και η ομάδα της έχουν ετοιμάσει για το βράδυ του Σαββάτου.
Σε τι μουσικό ύφος κινούνται τα ερωτικά τραγούδια του προγράμματος;
Τραγούδια στο ίδιο και άλλα με διαφορετικό ύφος το ένα από το άλλο, πάντα με κοινό χαρακτηριστικό ότι όλα τους είναι τραγούδια αγαπημένα στον κόσμο και διαχρονικά. Τα «Σ’αγαπώ», «Αν είναι η αγάπη αμαρτία», «Μην τον ρωτάς τον ουρανό», «Cancao do mar”, “Ξύπνααγάπημου”, Nothing else matters”είναι μερικά από τα τραγούδια που θα ακουστούν στη συναυλία μας.
Τι ήταν αυτό που έκανε αυτό το πρόγραμμα να αγαπηθεί τόσο από το κοινό;
Η πρώτη μας συναυλία στην αίθουσα Παρνασσός γέμισε από κόσμο, που μας έδωσε την αγάπη του. Γι αυτό αποφασίσαμε να κάνουμε μια ακόμα συναυλία στον ίδιο χώρο το Σάββατο 8 Απριλίου. Στην πραγματικότητα είναι η συνέχεια της πρώτης, με μερικά από τα ωραιότερα ελληνικά και ξένα τραγούδια. Μια διαδρομή από τα τραγούδια των: Σουγιούλ, Αττίκ, Χατζιδάκι, Θεοδωράκη, Ξαρχάκο, Παπαδημητρίου μέχρι τα πορτογαλέζικα fados, τον Jack Brell και τους Metallica. Όλα τους είναι τραγούδια της αγάπης και του έρωτα, συναισθήματα κεντρικά για όλους τους ανθρώπους. Η επιτυχία της συναυλίας αυτής πιστεύω πως οφείλεται στην αλήθεια των τραγουδιών αυτών, τόσο στον στίχο όσο και στη μελοποίηση, αλλά και στην ανάγκη του κοινού να ξεχαστεί για λίγο από τα προβλήματα της καθημερινότητας, ακούγοντας τραγούδια που μας ταξιδεύουν από το παρελθόν μέχρι το σήμερα.
Ποιο είναι το δικό σας αγαπημένο ερωτικό τραγούδι;
Από το διεθνές ρεπερτόριο ένα από τα αγαπημένα μου είναι το «The way we were» της Barbra Streisand. Από τα ελληνικά το δικό μας (μαζί με τον Δημήτρη Παπαδημητρίου σε στίχους Rilke) «Σ’αγαπώ» και «Ο χορός με τη σκιά μου» του Μάνου Χατζιδάκι.
Παρατηρείτε διαφορές στις αντιδράσεις του ξένου και του ελληνικού κοινού στις συναυλίες σας;
Πριν λίγες μέρες ξεκίνησε η ευρωπαική μου περιοδεία από το Ντίσελντορφ και για μια ακόμα φορά συνειδητοποίησα ότι ο ελληνισμός της διασποράς είναι πολύ ενθουσιώδης. Οι ξένοι πάντα εντυπωσιάζονται από την ελληνική μουσική και εκτιμούν πολύ τους Έλληνες καλλιτέχνες. Οι διαφορές στην κουλτούρα μπορεί να διαφοροποιούν κάπως το χρόνο που χρειάζεται για να εκδηλώσει το ενδιαφέρον του το κοινό, ίσως και λόγω της διαφορετικής γλώσσας, όμως στο τέλος όταν κάτι μιλάει αληθινά στην ψυχή των ανθρώπων, έχει την ίδια διειεσδυτικότητα σε όποιο κοινό και αν απευθύνεται.
Περισσότερες πληροφορίες στο guide της Athens Voice εδώ.
«Στις 3 μέρες που φιλοξενήσαμε αυτόν και τον φίλο του Ίγκι Ποπ μαζί με τον αξέχαστο φίλο Μίκη Κορίνθιο, ταξιδεύαμε για στους αρχαιολογικούς τόπους της πατρίδας μας…»
8°
