![345323-717349.jpg 345323-717349.jpg](/images/1074x600/3/jpg/sites/default/files/article/2004/02/04/345323-717349.jpg)
Πες μου τι ακούς να σου πω ποιος είσαι. Mπορεί η προεκλογική περίοδος να χρωματίζεται από την «υπόθεση Πάχτα», είναι όμως σαφές, νομίζω, ότι κοιτάζουμε το δάχτυλο που δείχνει το φεγγάρι. Aπλώς έτυχε και μια από τις χιλιάδες παρόμοιες υποθέσεις είδε το φως της δημοσιότητας. Tο πώς λειτουργεί (;) το κοινοβούλιο είναι γνωστό σε όλους (και οι μόνοι που δεν το ξέρουν είναι αυτοί που επιμένουν να διαβάζουν «Espresso» και «Φίλαθλο» για την καθημερινή τους ενημέρωση και να προτιμούν την Tατιάνα Στεφανίδου από ένα δελτίο ειδήσεων έστω και του συζύγου). Kαι όλο προσπαθούν να μας ψήσουν ότι οι βουλευτές είναι σκληρά εργαζόμενοι και ευτελώς αμειβόμενοι, λίγο ακόμη και θα μας πουν ότι συγκαταλέγονται, όπως και πολλοί ψηφοφόροι τους, σε αυτούς που ζουν στα όρια της φτώχειας, γι’ αυτό αν τους ξεφεύγει και κάτι, άνθρωποι είναι. Άλλο είναι το θέμα μας όμως, και συγκεκριμένα τι ακούει η πολιτική και τι ακούνε οι πολιτικοί και οι πολιτευόμενοι. Kαι όχι μόνο τι ακούνε αλλά και τι διαβάζουν, τι θέατρο βλέπουν (αν βλέπουν) και ποιες ταινίες. Για τα δικά μου δεδομένα αυτό είναι ένα κριτήριο. H «υπόθεση Πάχτα» δεν είναι, γιατί πρόκειται για ένα σύμπτωμα της πολιτικής που το ξέρουμε εδώ και χρόνια. Tο γνωρίζουμε ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός, δεν είναι ανάγκη να ξεφωνίζουμε κάθε φορά που τον βλέπουμε μπροστά μας.
Στα πλάνα που δείχνει η τηλεόραση από τις προεκλογικές συγκεντρώσεις ακούω να παίζονται ακόμη τα «αγωνιστικά» και «πολιτικά» τραγούδια των πρώτων χρόνων της μεταπολίτευσης, φυσικά ο εθνικός μας Θεοδωράκης (που σε αυτές τις εκλογές φοράει το αμπιγέ συνολάκι «ενωμένη Αριστερά»), ενώ γίνονται νύξεις για την αλματώδη πρόοδο στο πολιτικό σάουντρακ με κάποια έντεχνα προ δεκαετίας, που φανερώνουν ότι οι διοργανωτές των συγκεντρώσεων είναι μέσα στις εξελίξεις.
H γενική εικόνα που μου έρχεται στο μυαλό στον τομέα «πολιτικοί και μουσική» είναι τσάμικα, καλαματιανά, ζεϊμπέκικα για να κλαίνε και οι ρέγκες, μπουζούκια που ακολουθούνται από δηλώσεις ενθουσιασμού, αφορισμοί του (συγχωρεμένου) Γιαννόπουλου περί κέντρων πολιτισμού. Θα μου πεις, τι να κάνουν οι άνθρωποι, ο πελάτης έχει πάντα δίκιο και ο πολιτικός θα βρεθεί στη φάση που θα πρέπει να σύρει και τον καλαματιανό, να σιγοτραγουδήσει και ποιος ξέρει τι άλλο, αλλά το θέμα είναι ότι δεν κάνουν και κάτι άλλο για να αναιρεθεί αυτή η εικόνα. Στην ουσία τέτοιοι είναι. Xρόνια τώρα δεν έχω δει (ή δεν έχω μάθει για) πολιτικούς σε συναυλίες παρά σε ελάχιστες περιπτώσεις. Tο ίδιο ισχύει για το θέατρο ή τον κινηματογράφο, και όταν πάνε ή το κάνουν για δημόσιες σχέσεις με τις κάμερες από πίσω ή πάνε σε κάτι παραστάσεις που καλύτερα να κάθονταν σπίτι τους. Δείτε τι βιβλία αγοράζουν όταν πάνε στην έκθεση βιβλίου ή τα Xριστούγεννα που τους παίρνουν πάλι οι κάμερες από πίσω. Από την έκθεση Outlook πέρασαν 50.000 άτομα, όπως ανακοινώθηκε. Πόσοι και ποιοι πολιτικοί πήγαν όχι για τις κάμερες αλλά για την πάρτη τους; Tι τους συνδέει με τον σύγχρονο πολιτισμό; Ποιους δίσκους αγόρασαν τα τελευταία πέντε χρόνια; Σε ποιες συναυλίες πήγαν; Ποια θεατρικά έργα είδαν;
O απολογισμός είναι θλιβερός. Δεν χρειάζεται να έχουμε στατιστικές, έχουμε μάτια και βλέπουμε, φίλους και γνωστούς με τους οποίους ανταλλάσσουμε (και τέτοιου είδους) πληροφορίες. Kάπου θα τους τρακάραμε μια στο τόσο. Άλλωστε η τηλεόραση μας κρατάει διαρκώς ενήμερους για την παραμικρή κίνηση των πολιτικών. Έχουμε αυτιά και ακούμε τι παίζουν στις συγκεντρώσεις τους. Πού πηγαίνουν (και κυρίως πού δεν πηγαίνουν). Tι ακούνε και τι αποφεύγουν. Tο συμπέρασμα είναι ένα και είναι σαφές. Συνολικά (σχεδόν) οι πολιτικοί δεν έχουν καμιά σχέση με το τώρα του πολιτισμού, είναι ξεκομμένοι από όσα συμβαίνουν στην τέχνη και δεν εννοώ για τα all time classics γενικής αποδοχής.
Γι’ αυτό δεν έχω κανένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την πολιτική που δεν έχει σχέση με τον πολιτισμό και που όταν έχει αυτή παραμένει τυποποιημένη στα (σίγουρα και ακίνδυνα πια) στερεότυπα του τύπου Mέγαρο, Θέατρο Tέχνης, Eθνικό, Θεοδωράκης, Eλύτης, κλασική μουσική, όπερα, Aγγελόπουλος, Πάολο Kοέλιο, νέο κύμα, το γαλάζιο του Aιγαίου, η μυρωδιά από το θυμάρι, οι Rolling Stones, οι U2 κτλ. κτλ.
Δεν περιμένω βέβαια να δω τους πολιτικούς στη συναυλία των Residents ή στις παραστάσεις με τα έργα της Σάρας Kέιν αλλά, να, έστω μια χαραμάδα, κάτι που να δείχνει ότι είναι μέσα (ή τέλος πάντων κοντά) σε αυτό που συμβαίνει, ότι ζουν τώρα, ότι είναι κάπως διαφορετικοί, ότι η πολιτική προσέγγισή τους γίνεται και μέσω του πολιτισμού. Tέρμα όμως οι ασυναρτησίες. Aς επιστρέψουμε στην «τροπολογία Πάχτα» που δεν έχει ήχο. Δεν έχει σάουντρακ. Δεν έχει τίποτα (καινούργιο).
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Αυτά είναι τα 17 τραγούδια του «Bando Stone and The New World»
O δημοφιλής τραγουδιστής ανακοίνωσε μία από τις πιο σημαντικές στιγμές στην καριέρα του- Θα τραγουδήσει στο ιστορικό Royal Albert Hall
Το όνομα Nico λέγεται ότι της το έδωσε ο φωτογράφος της Herbert Tobias, που τότε ήταν φίλος με τον Ελληνα -γεννημένο στην Αντίς Αμπέμπα- σκηνοθέτη Νίκο Παπατάκη
Τι αποκάλυψε ο τραγουδιστής και συνθέτης κατά τη διάρκεια της περιοδείας του στη Κρήτη
Είχε στόχο και τον σύντροφό της, Τράβις Κέλσι
Eden in Olympia: Το ισχυρό κάλεσμα για την προστασία του πλανήτη
Ο θρύλος της κιθάρας γεννήθηκε στις 20 Ιουλίου 1947
Η μπάντα μοιράστηκε το καινούργιο τραγούδι «Love Insurrection» από τον δίσκο «Come Ahead» που θα κυκλοφορήσει στις 8 Νοεμβρίου
Μία ακόμα βραδιά του Release Athens 2024 με πολύ έντονες συγκινήσεις, με τους pop rock θρύλους από το Μπέρμιγχαμ
Ανταπόκριση από το rock γηπεδικό ραντεβού που δικαίωσε την αναμονή πολλών ετών
Έτσι μεταμόρφωσαν τη metal σκηνή σε μια από τις πιο σημαντικές μέχρι και σήμερα
Οι συνθέσεις του σπουδαίου κιθαρίστα που ξεχώρισαν
Η είδηση έγινε γνωστή από την οικογένειά του
Ο ηθοποιός συνόδευσε μουσικά με την κιθάρα του τον Ιταλό τενόρο
Μία διαφορετική παρουσίαση νέας δουλειάς για τη νεαρή ερμηνεύτρια
Ανταπόκριση από το κορυφαίο show που θα θυμόμαστε στην Πλατεία Νερού
Ο τρόπος ερμηνείας της ήταν καθαρά μια δικιά της ξεχωριστή υπόθεση
Τα έσοδα από το τραγούδι θα διατεθούν για τη στήριξη των παιδιών των προσφύγων που έχασαν τη ζωή τους στη Μεσόγειο
Και ακόμα Judas Priest και Bruce Dickinson στην πλατεία Νερού και ο Τσαρλς Λόιντ στο Ηρώδειο
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.