Τα 10 καλύτερα τραγούδια της χρονιάς σύμφωνα με την ψηφοφορία της Α.V.

1. Νίκος Πορτοκάλογλου  «Εισιτήριο»

Στίχοι/Μουσική: Νίκος Πορτοκάλογλου

Στίχοι:

Είν' η ζωή ένα μαρτύριο

Αν δε βρεις το εισιτήριο

Να μπεις να ταξιδέψεις

Βαγόνι να διαλέξεις

Κι άμα βρεις το εισιτήριο

Απ' του κόσμου το μυστήριο

Πόσο μπορείς να κλέψεις

Και πόσο φως ν' αντέξεις

Κι όλο πάω μα που πάω

Και κανένα πια στο δρόμο δε ρωτώ

Δε ρωτάω κι όλο πάω

Και το μόνο πια που θέλω

Είναι μόνο, είναι μόνο να χαθώ

Είν' η ζωή ένα μαρτύριο

Αν κλειδωθείς το κρατητήριο

Και δε μπορείς να τρέξεις

Στη θάλασσα να παίξεις

Κι όταν θα πάρεις εξιτήριο

Μες στου κόσμου το μυστήριο

Πόσο μπορείς ν' αντέξεις

Και πόσο φως να κλέψεις

Κι όλο πάω μα που πάω

Και κανένα πια στο δρόμο δε ρωτώ

Δε ρωτάω κι όλο πάω

Και το μόνο πια που θέλω

Είναι μόνο, είναι μόνο να χαθώ

2. Δήμητρα Γαλάνη & Ευστάθιος Δράκος «Εκδρομή»

Στίχοι: Νίκος Μωραΐτης Μουσική: Ευστράτιος Δράκος

Στίχοι:

Πώς είναι αυτοί κρυμμένοι μέσα σου

θέλω να τους δω και να φιληθώ μαζί τους

Να χαϊδέψω κάθε σου προφίλ,

εσύ μετά, εσύ και πριν

Θέλω μια εκδρομή των μυστικών

των φανερών και των χαμένων εαυτών

Να 'μαι και γυναίκα και αγόρι και μωρό

να σ' έχω άντρα και μητέρα και θεό

Σήκω να χορέψουμε μ' ό,τι μπορείς

Μ' ό,τι δεν ξέχασες κι άλλος κανείς

Χιλιάδες πρόσωπα εμείς...

Πιάσε το μαντήλι μου απ' την αρχή

κι από τα χείλη μου μισό φιλί

τ' άλλο μισό για πάντα εσύ...

3. Παύλος Παυλίδης & B-Movies «Μια Πυρκαγιά  Σ' Ένα Σπιρτόκουτο»

Μουσική, στίχοι: Παύλος Παυλίδης

Στίχοι: Σήμερα σκεφτόμουνα το φως 

σ’ εκείνο το παράξενο δεντρόσπιτο 

καθόμουν μέσα με τις ώρες σιωπηλός 

το καλοκαίρι φίδι ήσυχο αργόσυρτο 

Μια καμπάνα που χτυπάει απ’ τον αέρα 

με φέρνει πάλι εκεί που σ’ έχασα 

Σήμερα σκέφτηκα ότι έχω να σε ’δω 

πολύ καιρό 

μια μέρα χάθηκες στο πλήθος κάπου εδώ 

παράξενο 

Σήμερα σκεφτόμουνα το φως 

έτσι όπως έπεφτε στο πρόσωπό σου αλλόκοτο 

καθώς γελούσες και ψιθύριζες διαρκώς 

ότι χωράει μια πυρκαγιά σ’ ένα σπιρτόκουτο 

Μια σημαία που κυματίζει μέσα στη μπόρα 

με φέρνει πάλι εκεί που σ’ έχασα 

Σήμερα σκέφτηκα ότι έχω να σε ’δω 

πολύ καιρό 

μια μέρα χάθηκες στο πλήθος κάπου εδώ 

παράξενο 

Σήμερα σκεφτόμουνα το φως 

έτσι όπως έπεφτε στο πρόσωπό σου αλλόκοτο 

καθώς γελούσες και ψιθύριζες διαρκώς 

ότι χωράει μια πυρκαγιά σ’ ένα σπιρτόκουτο 

Μια καμπάνα που χτυπάει απ’ τον αέρα 

με φέρνει πάλι εκεί που σ’ έχασα 

Σήμερα σκέφτηκα ότι έχω να σε ’δω 

πολύ καιρό 

μια μέρα χάθηκες στο πλήθος κάπου εδώ 

παράξενο

4. Γιάννης Αγγελάκας & Οι 100οC «Μόνο από τη λύπη σου»

Στίχοι - Μουσική: Γιάννης Αγγελάκας

Στίχοι: Θα έπινα απ’ τους φίλους μου

Το πιο πικρό ποτό

Και θα’ λεγα «Θεούλη μου, τι γλύκα, ευχαριστώ»

Και των ανθρώπων θα ’πινα τον πιο βουβό καημό

Και θα ’λεγα «Υπέροχο, βάλτε να ξαναπιώ»

Μόνο από τη Λύπη σου

Μονάχα από τη Λύπη σου

Με τίποτα απ’ τη Λύπη σου

Δεν θα ’θελα να πιω

Όλα τα φαρμάκια θα μπορούσα να τα πιω

Θα κατάπινα ποτάμια από δάκρυα και θυμό

Μόνο από τη Λύπη σου

Μονάχα από τη Λύπη σου

Με τίποτα απ’ τη Λύπη σου

Δεν θα ’θελα να πιω

5. Χάρις Αλεξίου «Ένα Ναι Κρύβει Ένα Όχι»

Μουσική / Στίχοι: Χάρις Αλεξίου

Στίχοι: Ένα «Ναι», γίνεται «Όχι», σε μια στιγμή

Ένα «Φτάνω», γίνεται ξάφνου, «Φεύγω»

Ένα «Σε θέλω», γυρνάει την πλάτη στην πρώτη αφορμή

ένα «Λουλούδι», «Βάζω στραβά το καπέλο»

Αχ οι άνθρωποι αλλάζουμε σαν φεγγάρια

Τα «δεν ταιριάζουμε» φυτρώνουν σαν μανιτάρια

Σαν το ηλεκτρικό, που το κόψαμε για πάντα

Είναι τα «σ’ αγαπώ»

Που τελειώνουν στα τριάντα

Ένα Ναι κρύβει ένα Όχι πάντα

Ένα «δεν υπάρχει άλλος», γίνεται «ποιος είσαι εσύ»

Ένα «στα δίνω όλα» «μ’ έχεις αδειάσει»

Ένα «χωρίς εσένα είναι η ζωή μου μισή»

Γίνεται, «δεν σ’ αντέχω μ’ έχεις κουράσει»

Αχ οι άνθρωποι αλλάζουμε σαν φεγγάρια

Τα «δεν ταιριάζουμε» φυτρώνουν σαν μανιτάρια

Σαν το ηλεκτρικό, που το κόψαμε για πάντα

Είναι τα «σ’ αγαπώ»

Που τελειώνουν στα τριάντα

Ένα Ναι κρύβει ένα Όχι πάντα

Αχ οι άνθρωποι αλλάζουμε σαν φεγγάρια

Τα δεν ταιριάζουμε, φυτρώνουν σαν μανιτάρια

Σαν το ηλεκτρικό, που το κόψαμε για πάντα

Και τα «σ’ αγαπώ»

Που τελειώνουν στα τριάντα

Ένα Ναι κρύβει ένα Όχι πάντα

Ένα Ναι κρύβει ένα Όχι πάντα

Το Νου σου!!!!

6. Sadahzinia «Ο ανθρωπάκος»

Μουσική/στίχοι: Sadahzinia 

Στίχοι: Είμαι απ’ το παλιό και είμαι απ’ το νέο.

Εκφέρω γνώμη κι έχω το φρόνημα κρυφό.

Φορτώνω θάρρος κι αμίλητα ό,τι θέλω λέω.

Κρύβω το ανόητο όσο και το σοφό.

Ανησυχώ για τους άλλους κι αδιαφορώ συγχρόνως.

Μητρική φιγούρα όσο και πατρική,

γυναίκα είμαι, σύζυγος, και κόρη ταυτοχρόνως

γερμένη πλάτη και όψη παιδική.

Προσγειωμένη βλέπω την πραγματικότητα.

Φαντασιώνομαι και ονειροπολώ.

Γοητευμένη από τη στείρα ματαιότητα

υποτάσσομαι στο μέλλον το θολό.

Είμαι από το Νότο γέννημα και το Βορρά,

ζω στην Ανατολή βαθιά ξεκίνησα απ’ τη Δύση.

Ό,τι κι αν γίνεται στον κόσμο με αφορά.

Διαλέγω το ευτελές στου εγκέφαλου την πλύση.

Βοηθώ τον πρόσφυγα και τους ομοίους του,

όμως φοβάμαι μην τυχόν βρεθεί μπροστά μου.

Νοιάζομαι και μπουχτίζω απ’ τους οικείους μου.

Ζω σε μια αντίφαση και είμαι στα καλά μου.

Είμαι μια αντίφαση, των ονείρων μου λάκκος.

Ηγεμόνας, ένας του σύμπαντος δράκος.

Είμαι μια αντίφαση, ένα αιώνιο ράκος.

Αυτός που δεν άκουσε ποτέ είμαι ο ανθρωπάκος.

Διέσχισα την κοιλάδα που μου αναλογούσε.

Κρύφτηκα μέσα στο καβούκι μου σεμνά.

Πάτησα επί πτωμάτων, η ζούγκλα με καλούσε.

Κλείστηκα ολότελα κρατώντας τ’ αχαμνά.

Δεν είμαι βλάκας, δεν άφησα να με γελάσουν.

Έβγαλα νύχια και δόντια για ν’ ανέβω ψηλά.

Δεν είμαι βλάκας, δεν άφησα να με γελάσουν,

μια ζωή την έζησα χωμένος στα κρυφά.

Σύντροφος Ευρωπαίων και Βαλκάνιων ανδρών

σύντροφος αιρετών και εκκαθαρισμένων.

Απουσιάζω μόνιμα, και είμαι πάντα παρών

- ο αχαριστότερος των ευεργετηθέντων.

Ειδήμων στα ζητήματα, κι αρχάριος ξεκινώ.

Κάποιος μέσα μου μιλά και δε σωπαίνει.

Ο πόνος πάλι με κρατάει ζωντανό,

μα είναι απόλυτα κι αυτός που με πεθαίνει.

Κάθε χρώματος και τύπου είμαι εγώ,

κάθε τάξης, γένους, κάθε θρησκείας.

Αντιστέκομαι πάντα σε ό,τι καλύτερο από μένα βρω,

μα παραδίνομαι στο λίκνο της βλακείας.

7. Κ. Βήτα «Μεσάνυχτα»

Μουσική, στίχοι: Κ. Βήτα

Στίχοι: Στη φαρδιά λεωφόρο τα όνειρα πέφτουν.

Από τα μαλλιά κοριτσιών αυτοκίνητα τρέχουν και σαν κόσμημα αρχαίο το φεγγάρι ανεβαίνει, είναι νύχτα στο κέντρο και το μόνο που βλέπει.

Μια εφηβική αυταρέσκεια, παγωτό που κυλάει, ένα εύθραυστο κέλυφος σαν τέχνης κομμάτι. Η σοφία δραπετεύει, εξαπλώνεται ιός, στην οθόνη ανακοινώνεται ένας νέος διαγωνισμός. 

Η αλυσίδα στα πόδια σου τρέμει σαν ήλιος. Άραγε είμαι τόσο ελεύθερος από κοντά σου να φύγω; Τα τατουάζ από το σώμα σου ζητούν απόδραση και όλα απόψε δεσμεύονται σε μια ανόητη υπόσχεση.

Μα ποιος σφυρίζει μες τη νύχτα αυτή 

Αν ο ουρανός ήταν μια δεύτερη γη

Θα σε κρατούσα όλη νύχτα αγκαλιά

Ποιος είσαι, ποιος βλέπει, ποιος ξέρει ποιος τι θέλει, 

Ποια είσαι, ποιον ξέρεις, 

Γιατί περιμένεις;

Η καρδιά σου υδράργυρος, χίλια κομμάτια, χωρίς παρελθόν, χωρίς μέλλον τα μάτια από του Ρίο τη γέφυρα σε ένα αδιέξοδο κόσμο ζητάς τα ύψη μα πέφτεις στον υπόγειο. Φεύγεις, γυρνάς, η ιδία ιστορία, άραγε υπάρχει διαφυγή από τη μονοτονία;

Μπορούμε να αλλάξουμε… αν θέλεις και εσύ και χωρίς αυτοάμυνα να κλείσει η παρακμή. Μπροστά στο παρμπρίζ ο ήλιος βγαίνει, βρες ένα νόημα, η ζωή δεν περιμένει, σαν πετρέλαιο την νύχτα που δε γνώρισε ήλιο 

Είμαι τόσο μόνος στο παλιό μου αυτοκίνητο

8. Κωστής Μαραβέγιας «Ο Φάρος»

Στίχοι - Μουσική: Κωστής Μαραβέγιας

Στίχοι: Θέλω την αγάπη σου για καύσιμο

να δραπετεύω από τις άγουρες τις μέρες

Θέλω την αγάπη σου ορόσημο 

να τη φοράω τις μουντές Δευτέρες

Θέλω να με ρίχνεις μες στα κύματα

όταν στεγνώνει η καρδιά μου από σκέψεις

Θέλω να μου λες πάντα πως μ' αγαπάς

και να μπορείς και να μ' αντέξεις

Αγάπα με όσο μπορείς να παίρνω δύναμη

να σ' αγαπώ κι εγώ να παίρνω θάρρος

Κι όταν σαλπάρω στ' ανοιχτά

όταν τα βράχια είναι κοντά 

Εσύ φως μου να 'σαι ο φάρος

Θέλω την αγάπη σου σαν θάλασσα

που αγκαλιάζει καλοτάξιδα καράβια

Θέλω την αγάπη σου σαν άνεμο

στου Αιγαίου τα φεγγάρια

Θέλω την αγάπη σου για καύσιμο

να εκτοξευτώ ψυχή μου ως το άπειρο

Να σκίσω αιθέρες και στρατόσφαιρα

να γίνω ήλιος, άστρο διάπυρο

9. Νατάσσα Μποφίλιου «Αντιγόνη»

Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος. Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης

Στίχοι: Άλλη μια μέρα από κείνες τις ευθείες

που δε μιλά ελληνικά κάτι σπουδαίο.

Οι εφημερίδες έχουν μόνο αγγελίες

είναι από χρόνια διαβασμένο κάθε νέο.

Άλλη μια μέρα που ξυπνάνε τα θηρία

γίνεται ο κόσμος ο πλανήτης των πιθήκων.

Μια πυρκαγιά ξεσπά στην πολυκατοικία

και διακόπτει τα βαλσάκια των ενοίκων.

Αυτό το έργο έχει μόνο πρώτους ρόλους 

η εποχή αυτή κομπάρσους δε σηκώνει. 

Με δυο γονείς αριστερούς ονειροπόλους

τόσο καιρό κρατούσα μόνο το κοντάρι 

κι ήρθε η στιγμή να βγω να παίξω Αντιγόνη.

Άλλη μια νύχτα που η σκέψη μας φρενάρει

κι η ησυχία μας δεν είναι πια ησυχία.

Βγαίνει το πρόσωπο που κλαίει στο φεγγάρι

κι ό,τι αγαπάμε φακελώνεται σ’ αρχεία.

Αυτό το έργο έχει μόνο πρώτους ρόλους 

η εποχή αυτή κομπάρσους δε σηκώνει 

Με δυο γονείς αριστερούς ονειροπόλους

τόσο καιρό κρατούσα μόνο το κοντάρι 

κι ήρθε η στιγμή να βγω να παίξω Αντιγόνη.

Άλλη μια μέρα από κείνες τις ευθείες

που όσα πιστέψαμε έχουν γίνει ο εχθρός μας.

Κι οι αγαπημένες περιττές μας ασχολίες

έχουνε γίνει η τροφή του τέρατός μας.

10. Παυλίνα Βουλγαράκη, Ψαραντώνης «Φέρ'τα Μου Όλα Πίσω»

Μουσική - Στίχοι: Παυλίνα Βουλγαράκη. Συμμετέχει ο Ψαραντώνης σε φωνητικά & λύρα

Στίχοι: Και με το βήμα μου αργό

Κι είναι τα μάτια μου δεμένα

Κι αχνάρια αφήνω ματωμένα

Τώρα πια φεύγω από δω

Κι αν κάποτε έπινα νερό

Στα χάδια σου τα δοξασμένα

Τώρα με γδέρνουν ένα ένα

Στεγνή καρδιά, κορμί ξερό

Αυτά έχω και αποχωρώ

Εεε γιατί να σ'αγαπήσω

Εεε φέρ' τα μου όλα πίσω

Εεε φέρ' τα μου όλα πίσω

Εεε για να σε λησμονήσω

Μετρούσα μόνη αντοχές

και ξαναζούσα μ' ένα βλέμμα

πάντα ζητούσα ένα ψέμα

να μου μπαλώνει τις πληγές

Στης Γης των πιο ψηλών κορφών

Τώρα θα τρέξω ν' ανασάνω

Ανθρώπους άλλους να μην φτάνω

Θα ‘χω το φως των ουρανών,

Οι ρίζες μου είναι αετών

Εεε γιατί να σ'αγαπήσω

Εεε φέρ' τα μου όλα πίσω

Εεε φέρ' τα μου όλα πίσω

Εεε για να σε λησμονήσω

Άμα σε δω καμιά φορά

Μπορεί και να σε συγχωρήσω

Τι θέλεις να καταλογίσω

Σε μια αγέννητη καρδιά

Τώρα όμως φεύγω μακριά

ΤΡΑΓΟΥΔΙ

Μπορείτε να ψηφίσετε για όλα τα βραβεία εδώ.