Τα καλύτερα του 2016: Vol: 5- Ελληνικοί δίσκοι

Σε ένα περιβάλλον που δεν βοηθάει, με τα οικονομικά, αισθητικά, κοινωνικά και δημιουργικά δεδομένα να είναι ως και εχθρικά, υπάρχει καθαρό νερό που αναβλύζει, κι όσοι αναζητούν την πηγή μπορούν να τη βρουν και να πιουν φρέσκο, δροσερό νερό. Στο «χώρο του αοράτου» συμβαίνουν ωραία, δημιουργικά και αποτελεσματικά πράγματα στη μουσική (αλλά και στις άλλες τέχνες αντίστοιχα), που δείχνουν πως στην καταρρέουσα χώρα η τέχνη αντιστέκεται κι έχει κάτι να πει. Εδώ μερικοί από τους ενδιαφέροντες ελληνικούς δίσκους του 2016 και αποσπάσματα όσων είχα γράψει γι’ αυτούς μέσα στη χρονιά.  

Chickn- Chickn

Οι Chikn με το ντεμπούτο τους μας προσφέρουν ένα γοητευτικό και πειστικό ταξίδι στο ροκ της δεκαετίας του ’60 και του ’70. Kάνουν ένα μακροβούτι στο παρελθόν αλλά αυτό που φέρνουν στην επιφάνεια είναι σημερινό και είναι δικό τους. Φωνή, ερμηνεία, παιξίματα, ήχοι, συνθέσεις και μελωδίες συμπράττουν δημιουργικά για ένα αποτέλεσμα ενδιαφέρον και γοητευτικό.

Xylouris/White- Black Peak

Σκαρφαλωμένοι τώρα στο «Black Peak» μπορούν να κοιτάζουν τον κόσμο ολόκληρο και να διευρύνουν τον ορίζοντα, δημιουργώντας ένα άλμπουμ σαφώς πιο ενδιαφέρον και ολοκληρωμένο από το «The Goats». Η πιο έντονη παρουσία των κρουστών του Jim White φέρνει ένα rock attitude που παρασύρει και το λαούτο του Ξυλούρη, η έμφαση στα τραγούδια  και όχι στα οργανικά κομμάτια λειτουργεί συνεκτικά, όπου υπάρχουν χαμηλοί τόνοι είναι σαν να ιερουργούν σε μισογκρεμισμένο ορεινό ξωκλήσι, η παρουσία του «Ερωτόκριτου» δίνει χρονικό βάθος και ορισμοί όπως κρητικό post rock ή world free jazz αποκτούν εδώ πραγματικό νόημα.

The Boy - Έτοιμοι Ένα

Ο Αλέξανδρος Βούλγαρης είναι μία από τις πιο σπουδαίες, ενδιαφέρουσες, δημιουργικές, πολυδιάστατες και ιδιαίτερες καλλιτεχνικές προσωπικότητες που δρουν αυτή τη στιγμή. Το καινούργιο του άλμπουμ το επιβεβαιώνει. Ώριμο και ολοκληρωμένο, δουλεμένο στη λεπτομέρεια, με έμφαση στο μουσικό μέρος, με στιχουργία ποιητικού επιπέδου που σπάει κόκαλα και υπαινίσσεται έξοχα, με λυρισμό, ευαισθησία και με τον ίδιο στο πιάνο να αποδίδει θαυμάσια, με σινεφίλ αναφορές και με ήχο που βλέπει το όλον της μουσικής, ο The Boy δημιουργεί ένα δίσκο που τον ωθεί ένα βήμα μπροστά σε όλα τα επίπεδα.

Lumiere- Lumiere 

Ο μέχρι πρότινος Lumier Brother περιέκοψε το όνομα, αλλά η δημιουργικότητά του αυξήθηκε. Το φετινό του άλμπουμ είναι ένα λυρικό κομψοτέχνημα με προσωπικό στίγμα, γεμάτο από όμορφες εικόνες και παιξίματα που σου φτιάχνουν τη διάθεση.

Echo Train- Memento Mori

Ένα κομψό σύνολο από orchestral pop, ψυχεδέλεια, με ρετρό αναφορές αλλά χωρίς κλοπές και εύκολους συνειρμούς, που επιβεβαιώνει με δημιουργικό τρόπο πως το παρελθόν μπορεί να επανέρχεται στο παρόν και να μην είναι «κλοπιμαίο» αλλά ευχάριστο και προσωπικό.

Space Blanket- Καλέμι

Με το «Καλέμι» τους προσπαθούν να σπάσουν τα τείχη της πόλης. Τα συνθεσάιζερ είναι αναλογικά, το τοπίο είναι γκρίζο, ο κόσμος που περιγράφουν με τον ήχο τους είναι εφιαλτικός, διαρκώς υπονομεύουν το υλικό τους και δεν το αφήνουν σε ησυχία, οι εγκεφαλικές διεργασίες είναι διαρκείς, οι Joy Division, το 70s Βερολίνο, οι Suicide, βλέπουν με ευχαρίστηση αυτό το βινύλιο να περιστρέφεται στο πλατό.

Νίκος Φωκάς- The Eternal Creakof the Icebreaker

Το μοναχικό ταξίδι ενός παγοθραυστικού σε ένα τοπίο που φωτίζεται από το λυκόφως και το λυκαυγές γίνεται η αφορμή για μια μουσική περιπέτεια που προσφέρεται για κατ’ ιδίαν ακροάσεις.

OP3- Hope

Οι Omega Project 3 δημιουργούν ένα κόνσεπτ άλμπουμ γεμάτο ονειρικά τοπία, εικαστική αισθητική, ημιφωτισμένες εικόνες και ambient ήχους, με το οποίο μπορείς να ταξιδέψεις.

Daemonia Nymphe- Macbeth

Με αφορμή το «έτος Σέξπιρ» το ελληνικό ντουέτο που εδρεύει στην Αγγλία δημιουργεί ένα θεατρικό άλμπουμ μεσαιωνικής σαγήνης, περιγράφει ένα ζοφερό σύμπαν με ονειρική αισθητική και επαναδιαπραγματεύεται ένα μουσικό πλαίσιο που πριν από χρόνια μάς έδειξαν οι Dead Can Dance ότι υπάρχει. 

She Tames Chaos- Oh Fair Father Where Art Thou?

Η Εύη Χασαπίδου/Watson φτάνει στην ωριμότητά της και χωρίς ποτέ να χάνει το μουσικό της προσανατολισμό, που περιλαμβάνει υλικά από το progressive, την ψυχεδέλεια και όλο το ροκ μεγαλείο του παρελθόντος, δημιουργεί με το καινούργιο της σχήμα She Tames Chaos, ένα στέρεο, πειστικό, πολυδιάστατο ροκ άλμπουμ με τίτλο «Oh Fair Father Where Art Thou?» και με την ίδια να βρίσκεται σε εξαιρετική ερμηνευτική φόρμα. 

Daphne and the Fuzz- Daphne and the Fuzz

Ντεμπούτο άλμπουμ φτιαγμένο με τα στέρεα υλικά του ένδοξου παρελθόντος και γεύσεις από νοσταλγικά πλήκτρα, από soul αναφορές, από pop που μας συνδέει με τα 60s και τα 70s. Η Daphne έχει τις φωνητικές δυνατότητες που είναι απαραίτητες για να είναι το εγχείρημα πειστικό, οι συνθέσεις, οι μελωδίες και οι στίχοι της έχουν τις προϋποθέσεις για να λειτουργούν σαν ευχάριστη παρέα, οι μουσικοί που είναι μαζί της κάνουν το σωστό και με το παραπάνω.

Sissi Rada- Pragma

Αν η μισή της καρδιά στην κλασική μουσική βρίσκεται η άλλη μισή είναι ποπ με ροκ προεκτάσεις, είναι τώρα, έχει καλό γούστο και είναι τολμηρή. Το «Pragma» περιλαμβάνει όλα αυτά τα συστατικά συνδυασμένα σωστά και δικαιώνει απολύτως τον χαρακτηρισμό: «ενθαρρυντικό ντεμπούτο». 

Manos Milonakis- Solfar

Ο Μάνος Μυλωνάκης («Your Hand in Mine») ταξιδεύει βόρεια και συνεργάζεται με μουσικούς από την Ισλανδία για να περιγράψει ένα road trip. Ο ήρωας του Solfar (= the sun voyager) με οδηγό τον ήλιο που δύει, κάνει ένα ταξίδι αυτογνωσίας διασχίζοντας βουνά, δάση, ποτάμια, θάλασσες, αναζητώντας τη χαμένη πατρίδα. Πιάνο, κουαρτέτο εγχόρδων, τύμπανα, λίγα electronics και ο Μ. Μυλωνάκης μετατρέπει αυτό το ταξίδι σε μια καλαίσθητη ακουστική εμπειρία.

Gravitysays_i quantum- unknown

Το σύμπαν των Gravitysays_I διαρκώς διαστέλλεται, καταλαμβάνει όλο και περισσότερο χώρο και ως εκ τούτου βαραίνει, παραμένει όμως γοητευτικό, πρωτότυπο και ιδιαίτερο. Το καινούργιο ταξίδι του μυαλού έχει τίτλο «Quantum Unknown» και συναντά σποραδικά την κομψή λεπτότητα του προηγούμενου δίσκου για χάρη μίας progressive προσέγγισης, είναι όμως ένας καλοφτιαγμένος και αποτελεσματικός μουσικός λαβύρινθος μέσα στον οποίο μπορείς να χαθείς.

Κ. Βήτα- Ομόνοια

Κάνοντας βόλτα στην Ομόνοια του Κ. Βήτα είναι σαν να κοιτάς την πόλη με τα μάτια του, σαν να παρατηρείς τώρα εικόνες που δεν είχες προσέξει, σαν να ξαναβλέπεις τους ανθρώπους και τους δρόμους και με έναν άλλο τρόπο. Ένας πραγματικός καλλιτέχνης, ένας ευαίσθητος άνθρωπος, ένα ποιητικό πλάσμα που κοιτάζει τον εαυτό του, κοιτάζει κι εμάς κι αυτό μπορεί να το μετατρέπει σε τέχνη.

Kid Flicks- Kid Flicks

Το προσωπικό μουσικό όχημα του Νίκου Δεβίση, που στο παρελθόν μάς έχει δώσει δύο πολύ καλούς δίσκους, έχει πια μετατραπεί σε κουαρτέτο και αυτό διευρύνει το μουσικό ορίζοντα των Kid Flicks. Η ψυχεδελική ποπ «παραδοξότητα» συνδυάζεται δημιουργικά με electropop στοιχεία και ανατολίτικες γεύσεις, με αποτέλεσμα το πιο ενδιαφέρον και ολοκληρωμένο τους άλμπουμ, που στέκεται σε διεθνές επίπεδο.

Various Artists- Έλληνες συνθέτες ηλεκτρονικής μουσικής σε πεδία επιστημονικής φαντασίας

Μπορεί η έκδοση της συλλογής σε κασέτα να περιορίζει το βεληνεκές της αλλά αυτό δεν μειώνει την αξία της. Ο τίτλος τα λέει όλα για το περιεχόμενο, ο (και) μουσικός Στυλιανός Τζιρίτας την έχει επιμεληθεί και συμμετέχουν εκτός από τον ίδιο οι: Αντώνης Λιβιεράτος, Bellerophone, Spyros VJ, Αχιλλέας Χαρμπίλας, The Hydra, Right Knider, Joalz, Sone Urbia & Videogame Orchestra, Δημήτρης Καμαρωτός, ΙΟΝ.