Sadahzinia

Διαθέτει εκείνη τη λοξή ματιά για τα πράγματα που μπορεί να αλλάξει το επίπεδο σχήμα της ελληνικής μουσικής πραγματικότητας. Aνήκει στον πυρήνα μιας Active Member κολεκτίβας που με τη low bap μουσική και τους ελληνικούς στίχους ανατρέπουν την κανονικότητα ενός περίκλειστου ψευδο-ευδαιμονικού κόσμου. Η Sadahzinia (Γιολάντα Τσιαμπόκαλου) εμπνεύστηκε από ένα λυπημένο λουλoύδι με το όνομα zinia που ανθίζει στους ήχους της μουσικής, γράφει παιδικά βιβλία και αυτό τον καιρό τα διαβάζει στην κόρη της Maya. Τα νέα λένε πως ετοιμάζεται το επερχόμενο άλμπουμ τους ως Active Member με το όνομα «Σάρμα» ενώ θα  συνεργαστούν με την Όλια Λαζαρίδου για μια θεατρική παράσταση-πείραμα. Μέχρι τότε όμως ετοιμάζει ένα καθώς πρέπει come back με επιλογές από τη δισκογραφία της και μερικά καινούργια με τη σύμπραξη ενός τρίο εγχόρδων, του Κώστα Αναστασιάδη σε τύμπανα, κιθάρα και του B. D. Foxmoor σε sampler και πικάπ.

Πόσο active member θεωρείς πως είναι ο μέσος Έλληνας; Ελαφρώς, κι αυτό μόνο όταν λειτουργεί μέσα σε ομάδα.

Τι ελπίζεις ότι μπορεί να αλλάξει στο μέλλον; Ο τρόπος που αντιλαμβάνεται ο καθένας για τον εαυτό του το κοινωνικοπολιτικό του επίπεδο. Και επιτέλους το επίπεδο να αλλάξει σχήμα.

Πώς βλέπεις την άνοδο των ανεξάρτητων δισκογραφικών και του alternative; Δεν ξέρω αν όλα αυτά τα ανεξάρτητα γκρουπ και οι καλλιτέχνες έχουν συνείδηση της διαφορετικότητάς τους ή ονειρεύονται κρυφά να γίνουν ένα με τις κλίκες αρκεί να τους δοθεί μια ευκαιρία.

Το εμπορικό ελληνικό hip hop μπαινοβγαίνει με ευκολία στις μεγάλες πίστες. Τι σημαίνει αυτό και ποιον εξυπηρετεί; Σημαίνει ότι κύλησε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι. Επίσης, η κατάσταση αυτή εξυπηρετεί τα μεσημεριανάδικα, τα ξέκωλα και κάποια καταστήματα ρούχων όπου ξοδεύουν το χαρτζιλικάκι που παίρνουν απ’ τις πίστες όλοι αυτοί. Αλήθεια, για ποιο εμπορικό hip hop μιλάμε; Και για τι μεγέθη; Όλα αυτά είναι τόσο τρομακτικά ασήμαντα και κούφια...

Τι διαβάζεις αυτό τον καιρό;  «Δραστηριότητες για τον πρώτο χρόνο του μωρού σου» και άλλα τέτοια. Επίσης, το «Κασσάνδρα και ο Λύκος» της Καραπάνου, Λουντέμη και Βάρναλη, συνταγές και εφημερίδες. Τα διαβάζω λίγο πριν πέσω λιπόθυμη απ’ την κούραση για ύπνο.

Υπάρχει κάτι που έχεις μάθει από το παιδί σου; Πώς να γίνω γονιός. Πώς να δείχνω την αγάπη μου. Πώς να γελώ όταν θέλω να κλαίω.

 Tι σε γοητεύει στα παραμύθια; Το ότι τα πάντα μπορεί να συμβούν και στο τέλος τίποτα δεν συμβαίνει. Τέλος καλό, όλα καλά. Αλλά μέσα μου έχουν έρθει τούμπα όλα.

Ποιο είναι το πιο Καταπληκτικόν και το πιο Kαταθλιπτικόν πράγμα στη σύγχρονη πραγματικότητα; Πάντως ένας θείος μου, γέροντας, που τον φέραν απ’ το χωριό να δει την πρωτεύουσα και ήθελε να φανεί στους συγγενείς πως ξέρει όμορφες λέξεις, όταν τον ρώταγαν «Πώς του φαίνεται η Αθήνα», έλεγε με στόμφο «Καταθλιπτικόν, Καταθλιπτικόν». Θέλοντας ο δόλιος να πει «Καταπληκτικόν» για να μην τους κακοκαρδίσει.

Ποιος είναι ο δικός σου σούπερ ήρωας; Ή λογοτεχνικός χαρακτήρας; Σιχαίνομαι τους σούπερ ήρωες γιατί φοράνε το σώβρακο πάνω από το παντελόνι. Λατρεύω τον Μικρό Πρίγκιπα και το λουλούδι, την Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων και τον Καπελά...

Πώς βλέπεις το στιγμιαίο  και επιδερμικό χαρακτήρα των σύγχρονων net σχέσεων αλλά και γενικότερα της ρευστής σημερινής ζωής; Δεν ασχολούμαι καθόλου με τα My Space, Facebook, Twitter κ.λπ. Προτιμώ τους λίγους και καλούς φίλους μου. Το διαδίκτυο είναι σπουδαίο για χιλιάδες άλλους λόγους.

Πόσο δύσκολη είναι πλέον η συνύπαρξη και γιατί; Γιατί σπαταλάμε τη μέρα και τη νύχτα μας... Και γιατί φοβόμαστε μη φάμε το χρόνο μας. Αλλά ο χρόνος είναι για φάγωμα.

Πού αποδίδεις την αύξηση της βίας και τη συνεχή αίσθηση του φόβου; Ίσως ο άνθρωπος διαισθάνεται το τέλος του είδους του και αντιδρά έτσι λόγω του ενστίκτου της επιβίωσης.

Πες  3 λέξεις που σου έρχονται στο μυαλό τώρα. Μαμά, μπαμπά, άτα.