Μουσικη

A Hawk and A Hacksaw

Το αμερικανικό ντουέτο φέρνει τη μουσική των Βαλκανίων στην Αθήνα

Γιώργος Δημητρακόπουλος

ΤΕΥΧΟΣ 575

23.06.2016, 20:45 2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Σίγουρα όχι ένα ακόμη συνηθισμένο γκρουπ. Ένα ζευγάρι μουσικών από την Αμερική που διασκευάζει ρεμπέτικα, ψάχνει την παράδοση των Βαλκανίων και εμπνέεται από τον ποιητή των εικόνων Sergei Parajanov, δεν είναι ο μέσος όρος. Ο ακορντεονίστας Jeremy Barnes μαζί με τη βιολίστρια Heather Trost ακολουθούν την αγάπη τους για τη μουσική των Βαλκανίων αρχικά μέσα από τη Leaf και στη συνέχεια με τη δική τους δισκογραφική LM Dupli-Cation, και λίγο πριν την άφιξή τους στην Αθήνα για μια εμφάνιση στην ταράτσα του Ρομάντσο θυμούνται ένα μεταχειρισμένο δίσκο με ρεμπέτικα που τους έβαλε στο δονκιχωτικό αυτό μονοπάτι…

Πώς αναπτύξατε την ιδιαίτερη σχέση σας με τη βαλκανική παράδοση;

Αρχικά άκουσα ρουμάνικη μουσική όσο ζούσα σε μια ουκρανική γειτονιά στο Σικάγο. Πραγματική αποκάλυψη. Λίγο αργότερα μου τράβηξε την προσοχή το εξώφυλλο ενός δίσκου σε έναν πάγκο στο παζάρι της Avenue de Puce στο Παρίσι. Ήταν επανακυκλοφορία με ρεμπέτικα, και μάλιστα αυθεντικά, με ηχογραφήσεις από τη δεκαετία του ’20. Μου κόστισε 10 γαλλικά φράγκα. Δεύτερη αποκάλυψη. Έτσι ξεκίνησα να ψάχνω τις σχέσεις και τις διαφορές από διάφορα σημεία στην ανατολική Ευρώπη, τη Σερβία, την Τουρκία, τη Ρουμανία, τη Βουλγαρία…

Τι ξέρετε για την ελληνική μουσική;

Μας αρέσουν τα ρεμπέτικα, τα ηπειρώτικα και η μουσική παράδοση της Κρήτης. Είμαι σίγουρος φυσικά ότι υπάρχει πολύ ακόμη μουσική που δεν έχουμε ανακαλύψει.

Πώς αντιμετωπίσατε το στοίχημα με το νέο soundtrack στην ταινία «Σκιές των ξεχασμένων προγόνων» του Σεργκέι Παρατζάνωφ;

Με μεγάλο σεβασμό στην ιδιοφυΐα του όσο και στην πρωτότυπη μουσική της ταινίας. Η ταινία του μας ενέπνευσε τόσο πολύ που θέλαμε να την αναλύσουμε, να τη σχολιάσουμε, σαν φόρο τιμής, και με έναν τρόπο να παρακινήσουμε τον κόσμο να ανακαλύψει την τέχνη του.

Υπάρχει κάποιο νέο soundtrack στα σχέδιά σας;

Mόλις τελειώσαμε τη μουσική για τον πρώτο κύκλο ενός αλβανικού τηλεοπτικού σόου, ιστορικού περιεχομένου.

Είναι παράξενο για αμερικανούς καλλιτέχνες σαν και σας και τους Beirut να επιλέγετε ένα πιο βαλκανικό φολκ ήχο από μια ασφαλέστερη ποπ ροκ φόρμα. Σου φαίνεται ότι υπάρχει πολύ βαλκανικός ήχος στους Beirut;

Προσωπικά μου ακούγονται περισσότερο σαν τους Smiths.

Tι ετοιμάζετε για τη συναυλία στην Αθήνα;

Είμαστε χαρούμενοι που ερχόμαστε σαν τρίο με το φίλο μας Issa Malluf (αμερικανο-παλαιστίνιος κρουστός) από την Αλμπουκέρκη (πόλη στο Νέο Μεξικό), που θα παίξει τουμπερλέκι. Και ο καλός μας φίλος Νίκος Τριανταφύλλου, ο αγαπημένος μας ηχολήπτης στην Ευρώπη, θα φροντίζει τον ήχο μας.

Και μετά τη συναυλία;

Μπορεί να κάνουμε κάποιες ηχογραφήσεις. Θα πάμε στα νησιά, θα ψωνίσουμε δίσκους, υπάρχουν και κάποια ωραία, μυστικά εστιατόρια που πρέπει να επισκεφτούμε.

Πόσο διαφορετικές είναι οι εμφανίσεις στις περιοδείες;

Είναι παράξενες και απολαυστικές. Στην πρόσφατη τουρ παίξαμε σε ένα γάμο στο Βουκουρέστι, που ήταν αρκετά ασυνήθιστη εμπειρία, και σε μια ταβέρνα σε ένα χωριό Ρομά, το Zece Prajini, που ήταν πολύ τιμητικό για μας.

Πώς βλέπετε τη συνεχόμενη ένταση και κρίση σε όλο τον κόσμο;

Από πού να ξεκινήσουμε... Θα αναφερθώ σε ένα ζήτημα που έχει επιπτώσεις στην Ελλάδα. Εμείς δεν έχουμε παιδιά. Αν η χώρα μας μάς επέτρεπε να υιοθετήσουμε παιδιά από τη Συρία που χρειάζονται στέγη, θα το κάναμε ευχαρίστως. Οι ΗΠΑ δεν κάνουν αρκετά και είναι πραγματικά ντροπή.

Τι ακολουθεί;

Φεύγοντας από Αθήνα θα πάμε στην Αγγλία και μετά επιστροφή σπίτι, στο Νέο Μεξικό. Το φθινόπωρο θα κυκλοφορήσουμε στη δισκογραφική μας δύο άλμπουμ φίλων μας. Του Thor Harris από τους Swans στο νέο σχήμα Thor & Friends και του John Convertino των Calexico με το ντουέτο Amor-Convertino. Και οι δύο είναι φανταστικοί δίσκοι.