Είδα τον Δέλτα με ένα καινούργιο βιβλίο γεμάτο αγάπη για την Αθήνα. Έχει τίτλο «Το φως των λέξεων» και είναι μια περιορισμένη έκδοση μόλις 230 κομματιών.
● ● ● Είδα τον Δέλτα μια δύσκολη για μένα ημέρα, και χάρηκα, έχει μία καθοριστική καθαρότητα η παρουσία του που με έφερε στα ίσα μου. Χαμογελαστός, με τη σαν-ασκητική του κιπά στο κεφάλι και το σακίδιό του σαν μοναχός περιηγητής. Ήρεμος και σαφής, με τραγανό, στακάτο, τρυφερό χιούμορ – τόσο όσο. Μιλήσαμε γελώντας με κάθε τι μικροαστικό έπεφτε στην κουβέντα. Κρατούσε το βιβλίο που μόλις κυκλοφόρησε, «Το φως των λέξεων», σε μία κομψά περιορισμένη έκδοση 230 κομματιών, στην «αποθήκη των νεανικών μας ποιημάτων», την Οδό Πανός του Γιώργου Χρονά. Το βιβλίο έχει κείμενα, αποφθέγματα, στίχους και θραύσματα ημερολογίων που διαβάζονται με ευεργετική ευκολία, είναι σαν μικρές επιτόπιες θεραπείες σαν αυτή τη μεγάλη αλλαγή που φαίνεται να βίωσε ο Μιχάλης μέχρι να βρει το φως των λέξεων. Κείμενα - προσωπικά μάντρα, εξορκισμοί και ερωτικά βέλη, αλλά και μία διάχυτη αγάπη για την Αθήνα και τις σκηνές με τους ανθρώπους της. Γράφει, ας πούμε:
● ● ● «Μου αρέσει να χαζεύω τις γυναίκες που ακούνε μουσική στο Μετρό. Ο τρόπος που κοιτάζουν το δάπεδο, σαν να θυμούνται, σαν να θέλουν να ξεχάσουν. Οι αντικατοπτρισμοί στο παράθυρο απέναντι. Μοιάζουν ευάλωτες και αποφασισμένες. Μοναχικές, με μια σκιά σοφίας».
● ● ● Μου αρέσει ο Δέλτα, ωριμάζει όμορφα. Η μουσική του είναι πιο ανοιχτή, είναι «εκεί έξω», έχει αποκτήσει αέρα και συναισθηματική ενέργεια. Δεν είναι χωμένος μέσα στη γυάλα της χαμένης μας τρυφερότητας, αναπολώντας τα καταραμένα 90s. Πέταξε από πάνω του την οργή (είχε αρκετή μαζεμένη μέσα του, παλιότερα) και την κλεισούρα της «παρέας». Βρήκε λέξεις και τις μοιράζεται με αγάπη.
● ● ● Αγάπη θα μοιραστεί και αυτό το Σαββατοκύριακο στο Baumstrasse, παρουσιάζοντας ζωντανά τον τελευταίο του δίσκο «Life Is Now» αλλά και κομμάτια από προηγούμενα έργα του, όπως το «Forbidden Poetry», με ένα μουσικό σχήμα εγχόρδων, πιάνου, κρουστών και αναλογικών συνθεσάιζερ και video, υλικό φτιαγμένο ειδικά για την παράσταση από τον Hior Chronik. Ηλεκτρονική και συναισθηματική καθαρότητα. Διάβασα το βιβλίο του και την επόμενη μέρα τον ρώτησα μερικά πράγματα.
Πες μου με λίγα λόγια την ιστορία έκδοσης αυτού του βιβλίου. Από το συναισθηματικό του κόστος μέχρι τη στέγασή του στις εκδόσεις Οδός Πανός.
Το «Φως των λέξεων» ενσαρκώνει στα συγκεκριμένα κείμενα τις επιγνώσεις μιας μακροχρόνιας αναζήτησης και βαθιάς ενδοσκόπησης στα βασικά υπαρξιακά μου ερωτήματα. Ποιος είμαι, γιατί είμαι εδώ, γιατί ζω. Η ψυχοθεραπεία μου, η φιλοσοφία και ο εσωτερισμός μού άνοιξαν τους ορίζοντες στη διαδρομή αυτή και ενδυνάμωσαν το αντιληπτικό μου πεδίο, σε συνάρτηση με το συναισθηματικό που δύσκολα μπορούσα να διαχειριστώ. Για να φτιαχτεί αυτό το βιβλίο, χρειάστηκε πόνος, κόπος, δύναμη και συνειδητότητα. Πριν από ένα μήνα περίπου περνούσα με τη μηχανή έξω από τις Εκδόσεις Πανός. Δεν ξέρω γιατί, μα κάτι με σταμάτησε, πάρκαρα και μπήκα μέσα. Είχα να δω τον Γιώργο Χρονά από κάποια παλιά έκθεση βιβλίου. Του είπα πως έχω κάποια κείμενα, μου λέει «φέρε τα να τα διαβάσω». Απάντησε σε δύο ημέρες και μέσα σε μια εβδομάδα όλα είχαν τελειώσει. Διόρθωση, φωτογράφιση, προγραμματισμός για την έκδοση, τα πάντα έγιναν με απίστευτη ακρίβεια και συνέπεια. «Τα κείμενά σου θα βοηθήσουν τους νέους» είπε ο Χρονάς και με συγκίνησε αφάνταστα, επειδή από παιδί διάβαζα τα αριστουργήματα που φιλοξενούσε στο πνευματικό του καταφύγιο, στις εκδόσεις του.
Είναι απίστευτο με πόση διαύγεια φαίνεται η κάθαρση μέσα από τις σελίδες του βιβλίου. Είναι για σένα τόσο σημαντικό όσο φαίνεται; Ή έχει τη γοητεία ενός έργου που μόλις τελείωσε;
Πιστεύω ότι τα κείμενα αυτά έχουν μια αφυπνιστική απλότητα. Είναι ένα βιβλίο Συντονισμού. Ή αλλιώς, όπως λες, Κάθαρσης. Μπορεί ο αναγνώστης, αν είναι ανοιχτός, να συνδεθεί με τις δονήσεις του βιβλίου θεραπευτικά ή έστω διερευνητικά. Δεν νιώθω πως είναι κάτι που μόλις τελείωσε, είναι μια καινούργια αρχή.
Το βιβλίο είναι κάτι σαν μίνιμαλ αυτοβιογραφία. Στην αρχή μάλιστα υπάρχει και ένα κεφαλαίο Δέλτα μέσα σε έναν κύκλο. Βρίσκεσαι μέσα σε έναν κύκλο που κλείνει; Μπαίνεις σε νέα φάση;
Το κεφαλαίο Δέλτα είναι ένα Τρίγωνο το οποίο βρίσκεται μέσα στον Κύκλο. Για μένα ο κύκλος, που δεν έχει αρχή και τέλος, έχει το συναισθηματικό εμβαδόν της μοναχικότητας και της εσωτερικής γαλήνης. Στο Τρίγωνο αντανακλάται η Δύναμη. Στον Εσωτερισμό συμβολίζουν την τριαδική υπόσταση του Θεϊκού, την Πηγή, το Τέλειο Ον. Ναι, βρίσκομαι σε ένα νέο κύκλο θα έλεγα δράσης, μια και η γραφή είναι για μένα δράση. Μου είναι ξεκάθαρο το ότι μπορώ να γεφυρώσω, μέσω αυτής, συγκεκριμένες ποιότητες με προσωπικά μου χάσματα και να τα φέρω σε επαφή με εκείνους που διψάνε. Θέλω «Το φως των λέξεων» να εισχωρήσει σαν το πρωινό Φως στις συνειδήσεις όσων ετοιμάζονται για μια καθοριστική εσωτερική αλλαγή.
Υπάρχουν πολλές ερωτικές στιγμές μέσα σε αυτά τα κείμενα. Μου έμειναν σε 2-3 σημεία κάτι αγγίγματα γονάτων που αναφέρεις, για παράδειγμα. Πες μου 2-3 ακόμα ερωτικά φλας που σου έρχονται τώρα.
Σώμα που κοιμάται δίπλα σου ακριβώς και θέλεις να λιώσεις επάνω του, που λιώνει για να το κάνεις αλλά η ενοχή δεν τον ξυπνά. Χνώτα κι ανάσες βαθιές επάνω σε τζάμια αυτοκινήτου σταματημένου σε άγνωστη ζώνη κι απέξω μια καταιγίδα.
Είναι γνωστή η αγάπη προς την Αθήνα, από την εποχή των Στέρεο Νόβα ακόμα. Στο βιβλίο υπάρχει επίσης, σχεδόν έμπρακτα, με πολύ ζωντανές περιγραφές εικόνων. Τη ζεις την Αθήνα ακόμα; Ή την αγαπάς μέσα από έναν κύκλο ασφάλειας, μέσα στο σπίτι ή στο στούντιό σου; Τι αγαπάς από την Αθήνα;
Την πονάω την Αθήνα και ντρέπομαι που επιτρέπουμε αυτή την κατάντιά της. Μπορούμε να τη βοηθήσουμε την πόλη με το να γίνουμε περισσότερο συνειδητοί στην καθημερινότητά μας. Δεν τη ζω μέσα από έναν κύκλο ασφάλειας μέσα στο σπίτι, αφού κι αυτό το χρωστάω στην τράπεζα. Τη ζω ωστόσο άφοβα γιατί είμαι πάνω από τους φόβους και ξέρω ποιος είμαι. Από την Αθήνα αγαπώ την Ακρόπολη και όλη τη γύρω περιοχή.
Πες μου μερικές μουσικές που άκουγες –ή ό,τι άλλο άκουγες– γράφοντας αυτά τα κείμενα.
Άκουγα Autechre, Domenico Scarlatti, Bill Evans, Iskra String Quertet, Aestrid Byrne, Brian Eno, Ben Frost και πολλά Chants.
Με τη δική σου μουσική σε τι φάση βρίσκεσαι αυτό τον καιρό;
Πάντα γράφω κάτι καινούργιο. Μου αρέσει να πειραματίζομαι και να μαθαίνω μέσα από αυτή τη δημιουργική εμπειρία. Ο τελευταίος μου δίσκος «Life is Now» κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 2015 από την Inner Ear Records και αυτή την εποχή βρίσκομαι σε πρόβες για το live στο θέατρο Baumstrasse.
Αποδελτίωσέ μου λίγο τα DJ sets. Δώσε μου την ποιητική τους διάσταση, αν υπάρχει κάτι τέτοιο. Υπάρχει ή δεν ξέρω τι λεω;
Μια χαρά τα λες! Τα DJ sets έτσι όπως τα βιώνω είναι άλλη μια απόδειξη της απόλυτης Παρουσίας του δέκτη μαζί και της δικής μου, στο εδώ και τώρα. Στην καύλα και την ομορφιά της στιγμής μέσα από την ενδυνάμωση των ήχων, των μελωδιών και των ρυθμών.
Θα μοιραστείς μαζί μας αγάπη, το Σαββατοκύριακο στο Baumstrasse; Φτιάξε με λίγο, θέλω να έρθω.
Το Σαββατοκύριακο θα αφεθούμε με εμπιστοσύνη και αγάπη παρέα με τα έγχορδα, το πιάνο, τα κρουστά και τους ηλεκτρονικούς ήχους στο ομορφότερο «μέσα» μας.
Μιλήσαμε με τον τραγουδοποιό, μουσικό παραγωγό και γιατρό, Βασίλη Παπαζώτο, για τις πετυχημένες διασκευές στο project Μουσικό Μπαλκόνι και την αγάπη του για τη μουσική και ιατρική
17°
