Οι δίσκοι της χρονιάς: Vol. 3

Τα «καλύτερα άλμπουμ της χρονιάς» είναι ένα παραδοσιακό παιχνίδι (όπως η Μονόπολη, το Σκράμπλ ή το Στρατέγκο) που παίζεται κάθε χρόνο τέτοιες μέρες από κάθε σοβαρό «θύμα» της ποπ/ροκ κουλτούρας, όπως άλλοι παίζουν χαρτιά, στολίζουν δέντρα ή σφάζουν γαλοπούλες. Τα δικά μου Χριστούγεννα έτσι έχουν νόημα.

Λίστες με τους καλούς δίσκους της χρονιάς, γράψε-σβήσε ώστε οι 100 να γίνουν 50 και μετά 25, κλεφτές ματιές τι λένε οι άλλοι (μουσικά έντυπα, εφημερίδες και ιντερνετικά site), ανταλλαγές απόψεων και αντιπαραθέσεις με άλλα «θύματα», γνώμες φίλων, γνωστών, ακροατών και αναγνωστών και κάποια στιγμή γεννιέται η πολυπόθητη λίστα με τα καλύτερα για να αρχίσουν αμέσως οι αμφιβολίες γι’ αυτά που έμειναν έξω, γι’ αυτά που μπορεί να μου ξέφυγαν, για όσα δεν άκουσα. Και πριν το καταλάβω, οι γιορτές έχουν τελειώσει, οι λίστες όλων έχουν δημοσιοποιηθεί, οι συγκρίσεις έχουν γίνει και… φτου πάλι απ’ την αρχή για την επόμενη χρονιά. Για να έχετε μια πιο σφαιρική άποψη συγκεντρώσαμε και βίντεο από κάθε δίσκο γιατί όπως έλεγε και ο Jim Morrison: «Το μάτι είναι αχόρταγο».

Olga Kouklaki – I U Need

Νωχελικά beat, λειτουργικός αισθησιασμός , συνεργασίες ουσίας, διεθνείς προδιαγραφές.

Victory Collapse – Convenience Has Poisoned Our Souls

Ενα καθαρόαιμο άτι με rock αντίληψη, punk αισθητική και χορευτικό groove.

Simon Bloom – Hazy Moon

Γλυκόπικρα αστικά blues του 21ου αιώνα με cool διάθεση και τις «ευλογίες» του J.J.Cale.

Yanneis – Yanneis

Θεατράλε μουσική ή θέατρο με ήχο; Το θέμα είναι πως λειτουργεί άψογα.

Illigal Operation – The 3rd Day

Κιθάρες της ερήμου, ηλεκτρικά blues, πειραγμένο garage υπό το πνεύμα του Nick Cave.

Baby Guru – Pieces

Χειρίζονται δημιουργικά και αποτελεσματικά τη λατρευτική τους εμμονή με το παρελθόν.

Nefeli Walking Undercover – Τα Μολύβια-Κομάντος

Οσο κι αν κυκλοφορεί μεταμφιεσμένη, εύκολα διακρίνουμε το πολλά υποσχόμενο ταλέντο.

BLML – The Gift

Ένα καλοδεχούμενο rock δώρο σταθερής αξίας από τον Καρανικόλα και την παρέα του.

Mariza Koch & Filtig – Platonia

Φωνητικές ασκήσεις σε ambient περιβάλλον. Ευτυχής σύμπραξη παλιού και καινούργιου.

Bokomolech – Mass Vulture

Ένα άλμπουμ έμπρακτη απόδειξη πως είχαν λόγους επιστροφής. Δεν τα είχαν πει όλα.

Lee Burton – Busy Days for Fools

Σχηματίζει ατμόσφαιρα και εικόνες ικανές να βάλουν τον ακροατή σε ένα διαρκές τριπ.

Mechanimal – Mechanimal

Electrorock με άποψη, μέτρο, γνώση, καλή χημεία, εμπειρία και σεβασμό στο είδος.

My Wet Calvin – Happened Before

New Wave και Electropop με πληρότητα και δημιουργική ωριμότητα. Στα καλύτερα τους.

Sillyboy – Nature of Things

Γνωρίζει τη φόρμα, την αισθητική και την ιστορία της και τιμά την διεθνή pop παράδοση.

Baby Trio – Urban Jazz

Tο hammond , οι αυτοσχεδιασμοί , τα σόλα , όλα κλειδώνουν άψογα και ο δίσκος ρέει.

Transistor – Resting in the Sade of the Family Tree

Εφτασαν στο maximum της απόδοσης τους με post-rock, trip-hop και progressive υλικό.

Kid Flicks – By Typing ‘I Talk’, You Don’t Talk

Πιο συγκροτημένος και εύστοχος στον 2ο δίσκο, συνεχίζει να δημιουργεί στον 21ο αιώνα.

Sancho 003 – Muzga

Δημιουργεί εικόνες, πλάθει κινήσεις, προκαλεί όνειρα, σημαδεύει στιγμές, κινείται διαρκώς.

Etten – Lappuggla

Εμβαθύνει στην ατμοσφαιρική pop, δημιουργεί εικόνες, στήνει παραμύθια, ξέρει που πάει.

Μανώλης Αγγελάκης – Ο άνθρωπος βόμβα

… εκρήγνυται καθώς τον ακούς. Δεν γίνεται να μην σε πάρουν τα σκάγια.

Ψαρογιώργης/ Χαιρέτης/ Αγγελάκας/ Βελιώτης – Οσο κι αν δέρνει ο άνεμος

Με αγάπη και δημιουργικότητα πλησιάζουν σεβαστικά την κρητική παράδοση.