11 δίσκοι που δεν είναι σε όλες τις λίστες

Wilco - Star Wars

Ένα από τα πιο συνεπή, στοχαστικά και δημιουργικά συγκροτήματα, διένειμε δωρεάν αυτό το εξαιρετικό άλμπουμ έχοντας κοινωνική συνείδηση του τι σημαίνει να είσαι «εναλλακτικός».

Mbongwana - Star From Kinshasa

Δύο από τα μέλη των Staff Benda Bilili κι ένας Ιρλανδός παραγωγός δημιουργούν το νέο afrobeat. Ένα καταιγιστικό άλμπουμ όπου συνδυάζονται punk, electro, space, ψυχεδέλεια.

Deerhunter - Fading Frontier

Είτε με τους Deerhunter είτε μόνος (ως Atlas Sound) o Bradford Cox εμπνέεται από τις προσωπικές του περιπέτειες και τη λοξή του ματιά και υπονομεύει δημιουργικά κάθε pop, rock, electro «ορθοδοξία».

Protomartyr - The Agent Intellect

Επιβεβαιώνουν πως το Detroit δεν έχει μόνο «ένδοξο παρελθόν» στη μουσική. Με το 3ο άλμπουμ το post-punk δικαιώνεται ως όρος με ένταση και δημιουργικό περιεχόμενο.

Girl Band - Holding Hands With Jamie

Καθώς ο αρχηγός βασανίζεται από ψυχικές διαταραχές, το θορυβώδες και εμμονικό post rock που παράγουν, μαζί με τους φευγάτους στίχους, δεν είναι του κόσμου τούτου.

Titus Andronicus - The Most Lamentable Tragedy

Ένας ακόμη δίσκος, προϊόν ψυχικής διαταραχής του αρχηγού Patrick Stickles, ο οποίος μετατρέπει την πάλη του με

τη μανιοκατάθλιψη σε «ροκ όπερα».

Roots Manuva - Bleeds

Εντελώς cool, καθόλου δήθεν, με τη βεβαιότητα του παλαίμαχου και τη σιγουριά αυτού που το ’χει, μας προσφέρει ένα hip-hop άλμπουμ που δεν συναντάς εύκολα στις μέρες μας.

Max Richter - From Sleep

Όχι meditation, όχι new age, αλλά ambient υψηλού επιπέδου στα χνάρια του Eno και με επιρροές από τον Satie και τον Cage. Μέρος ενός 8ωρου έργου που έχει σκοπό να συνοδέψει τον ύπνο μας.

Young Fathers - White Men Are Black Men Too

Όσα μας υποσχέθηκαν με το ντεμπούτο τους, εδώ επιβεβαιώνονται και με το παραπάνω. Το ιδιαίτερο χαρμάνι τους από hip-hop, rock, funk και urban ήχους λειτουργεί εξαιρετικά.

John Grant - Gray Tickles, Black Pressure

Αφού έφτασε στην κόλαση και οι υπόλοιποι Czars τον παράτησαν γιατί δεν τον άντεχαν, αναστήθηκε και δημιουργεί μικρά, προσωπικά, σκοτεινά, γοητευτικά αριστουργήματα.

Benjamin Clementine - At Least For Now

Το ντεμπούτο ενός Άγγλου που έπαιζε μουσική στους δρόμους του Παρισιού και κέρδισε μόλις το Mercury Prize. Ιδιαίτερος, ποιητικός, μελοδραματικός, στοχαστικός, με προσωπικό στίγμα.