Ώριμη φάση

Mechanimal  - Mechanimal  (****)

Δίσκος ωριμότητας, μέτρου, καλής χημείας και απόσταγμα γνώσης, το πρώτο άλμπουμ των νεόκοπων –αλλά φτιαγμένων με παλιά υλικά– Mechanimal. Ο Γιάννης Παπαϊωάννου (ΙΟΝ) και ο Τάσος Νικογιάννης (Make Belive) δημιουργούν ένα σκοτεινό, συμπαγές, electrorock άλμπουμ που πατάει γερά σε ό,τι καλό μάς έχει προσφέρει το είδος (από Suiside μέχρι Joy Division) και δίνουν το λόγο σε ένα μη-τραγουδιστή. Ο φωτογράφος Freddie F με τον τρόπο που λέει/απαγγέλει/τραγουδάει/φτύνει τις λέξεις, αποτελεί το συνεκτικό υλικό που δένει το χαρμάνι. Το σύνολο στέκεται επάξια σαν ένας από τους δίσκους της χρονιάς στη χώρα μας (και όχι μόνο).

Christos Alexopoulos - Mean Time  (***)

Το μουσικό σύμπαν του Χρήστου Αλεξόπουλου είναι ολόκληρο εδώ και μάλιστα στην πιο γοητευτική και ώριμη στιγμή του. Progressive, spoken word, κλασική μουσική, Χατζιδάκις, ποπ και ροκ σε ένα πολυδιάστατο άλμπουμ που δεν χάνει όμως τη συνοχή του, καθώς οι επιδράσεις και οι αναφορές δεν κυριαρχούν επί του δημιουργού, που με τις απλές και όμορφες μελωδίες του έχει τον πρώτο λόγο στο στιλ, το ύφος, την αισθητική, αλλά και το ήθος που εκπέμπει αυτό το άλμπουμ, το οποίο αναμφίβολα είναι από τα καλύτερα του.

Happy Dog Project  - Dog To The Bone  (***)

Οι πειραματισμοί και οι «ανορθοδοξίες» του παρελθόντος μένουν στην άκρη για χάρη ενός groovy, ψυχαγωγικού, ευδιάθετου και κατασταλαγμένου δίσκου, με το «όργανο» του Γιάννη Δημητριάδη να δίνει το ηχόχρωμα, θυμίζοντας κάτι από Brian Auger και Booker T., και την προσθήκη γυναικείων φωνητικών (Νάσσια Γκόφα) στις διασκευές παλιών ελληνικών λαϊκών τραγουδιών του Χιώτη ή του Καζαντζίδη.  Το γκρουπ δουλεύει πολύ καλά και είναι έτοιμο για το επόμενο jazz/funk/soul/rock/groovy πάρτι.

Etten  - Lappuggla  (****)

Αν στο προηγούμενο άλμπουμ επεκτάθηκε κατά πλάτος της ποπ διάστασής της, εδώ είναι το βάθος της μουσικής δημιουργίας που κυριαρχεί. Όπως και η σοφή κουκουβάγια που δίνει το όνομα του τίτλου, έτσι και η Ελένη Τζαβάρα σκέφτεται, παρατηρεί, δοκιμάζει, τολμάει, χρησιμοποιεί νέα όργανα και δημιουργεί εικόνες από ένα υγρό δάσος τυλιγμένο στην ομίχλη, από έναν κόσμο παραμυθένιο, από μια electropop ατμόσφαιρα που έχει καλή αύρα. Ένα άλμπουμ στο οποίο η Bjork, η Bat for Lashes και η Joanna Newsom θα έκαναν like.