Συζήτηση με τον Θάνο Κόη των Lost Bodies

Μία λέξη μόνο για αρχή. «Σωλήνες». Είναι οι Lost Bodies και είναι dada. Δίνουν τις πιο γκαγκάν συναυλίες που παίζουν στην πόλη. Όχι συχνά. Έγραψαν τη μουσική για τη θεατρική παράσταση «Xάρτινα Λουλούδια» του Egon Wolff σε σκηνοθεσία Κώστα Φιλίππογλου με τους Κατερίνα Λέχου και Άρη Σερβετάλη (παίζεται στο Θέατρο Ιλίσια). Ο Θάνος Κόης θα παρουσιάσει μαζί με την Όλια Λαζαρίδου την οπτικοακουστική μουσική παράσταση «Το βαπόρι», βασισμένη σε ποιήματα του Μίλτου Σαχτούρη στο Βios (19-21/10). Στριμωγμένος μεταξύ στούντιο και πρόβας, απαντά σε μερικά θεμελιακά ερωτήματα...

Aπό πού έρχεται το βαπόρι και πού πάει; Από τα βάθη της Περσίας; Από το υποσυνείδητο; Από την αρχέγονη σούπα που όλοι κολυμπάμε μέσα; Tο πού πάμε ευτυχώς δεν το ξέρουμε. Στο άμεσο μέλλον πάμε στο διάολο. Η κάθε γενιά αφοδεύει τα δικά της ιδεολογικά σκατά και μαγαρίζει το κομμάτι που της ανήκει. Ελπίζουμε σε μια γενιά που θα πιστεύει και θα κάνει πράξη την ισότητα, τον ανθρωπισμό και την αλληλεγγύη.

Γράψατε μουσική για το «Βαπόρι», έτσι δεν είναι; Kανονική... Ναι, μας ζήτησε η Όλια Λαζαρίδου να κάνουμε αυτό το αφιέρωμα στον Σαχτούρη, με τον οποίο είχαμε ασχοληθεί ξανά στο CD μας «Όσμωση», και τελικά βγήκε ένα ονειρικό οπτικοακουστικό 50λεπτο ταξίδι με καταλύτη βέβαια την εκπληκτική ερμηνεία της Όλιας και τα μαγικά ποιήματα του Σαχτούρη. Θα ήθελα να πω το πόσο χαλαρωτική και υπέροχη είναι η όλη φάση, αλλά δεν θέλω να σφυρηλατώ τον υπερφίαλο εγωισμό μας, ας μας πει το αποτέλεσμα ο κόσμος μετά την παράσταση.

Υπάρχει θεός; Δεν θα διακινδυνέψω να σου δώσω μια απάντηση που, στην πιο σοβαρή στιγμή της ζωής μου, μέσα στο φέρετρο, να είμαι σαν ρεντίκολο, με ένα ερωτηματικό ή με απογοήτευση στο πρόσωπο. Ας μη χαλάσουμε τη μανέστρα, ας έχουμε και κάποιο σαρπράιζ.

Ποιο είναι το νόημα της ζωής; Εξαρτάται από την ώρα, την ημέρα... Στην ουσία είναι ένα πολυεδρικό πετράδι με πολλά πολλά καθρεφτίσματα σε κάθε του πλευρά, όπως ψάρεμα, σεξ, εξέγερση, χουζούρι, γκουρμεδιά, αλητεία, θλίψη, σεξ, τέχνη, πορνογραφία, καλαμπούρι, ακρεοφαγία, κρεοφαγία, ενδοσκόπηση, σεξ κ.λπ.

Tι κάνει σήμερα στην Αθήνα ένα χαμένο κορμί; Συναντάω τους φίλους μου, πάμε θεατράκι, σινεμά, λουκανικόπιτες, ταβλάκι, καμιά σοκολάτα περίεργη, κάνα βιβλιοπωλείο, διαδηλώσεις, συζητήσεις πολιτικές στα όρια της παράκρουσης, και με προσπάθεια να κρατήσουμε καθαρή τη σκέψη μας και την κριτική μας σε όλη αυτή τη λιθοτριψία, τη σκιά και τον τρόμο που έχει απλωθεί πάνω από την πόλη.

Πώς βλέπεις την Αθήνα; Θλιβερή, σαν βομβαρδισμένη πόλη. Γεμάτη κλειστά μαγαζιά, με ανθρώπους βαθύτατα προσβλημένους, με άστεγους, με ανούσιους διανοούμενους, με πολλά σοβαρά και αποκρουστικά αποστήματα που σπέρνουν το φόβο στην πόλη και με περισσότερο ανάγκη της υπόλοιπης Ελλάδας από κάθε άλλη φορά.

Μάθατε να κάνετε χάρτινα λουλούδια ή μόνο τη μουσική γράψατε; Αστεία αστεία, αδερφέ μου, από τα χάρτινα λουλούδια έχω ζήσει μια εποχή που ήμουνα  άνεργος. Έφτιαχνα origami και πούλαγα στο δρόμο, από café σε café, και κατάφερα να επιβιώσω για ένα χρόνο περίπου. Οπότε μπορείς να πεις ότι η μουσική που γράφτηκε για το θεατρικό είναι σαν να την έγραψε ο Μπαρακούντα (ο ήρωας) ο ίδιος. Η παράσταση είναι καταπληκτική και το σπουδαιότερο όλοι οι συντελεστές, από τον ηχολήπτη μέχρι το σκηνοθέτη, είναι πολύ γλυκείς και ανθρώπινοι, εξού και κατά τη γνώμη μου το πόσο τρυφερά και ακαριαία άγγιξαν το κείμενο του λατινοαμερικάνου.

Πόσο θα πάει ακόμη το ελληνικό ναυάγιο; Πάμε στην καρδιά του κτήνους, ολοταχώς...

Ο καπιταλισμός πέθανε τελικά ή τινάζει ακόμη τα πόδια του; Σκατά. Είναι ολοζώντανος, μας ξεφτιλίζει και μας γ***ει κανονικά.

Ποιο ήταν το τελευταίο πράγμα που σε εντυπωσίασε; Η αθωότητα των ανθρώπων που είχαν κατέβει στο Σύνταγμα, των ανθρώπων που βίαια πολιτικοποιήθηκαν, που αρνήθηκαν να κομματικοποιηθούν, με καθαρό βλέμμα και με τσαλαπατημένη τελικά την αθωότητά τους και τα όνειρά τους. Ωστόσο, κράτησαν έναν αγώνα για τρεις και πλέον μήνες. Πρωτοφανές για την Ελλάδα.

Πότε θα δούμε Lost Bodies; Με την μπάντα κάνουμε συνεχείς πρόβες γιατί μας έφυγε ο ντράμερ για μετανάστης και τον έχει αντικαταστήσει ένα άλλο γατόνι, πράγμα που σημαίνει ότι κάμινγκ σουν, θα είμαστε πάλι στους δρόμους... Ωστόσο, και το τριήμερο στο Bios θα είμαστε εκεί σε πλήρη σύνθεση. Μέσα από το lap top / stradivarius.