Κάθε εβδομάδα ζητάμε από κάποιον καλλιτέχνη να γυρίσει πίσω στη «μουσική ζωή του». Να θυμηθεί τι μουσική άκουγε στα 5, στα 10 κ.ο.κ. μέχρι σήμερα και να μας διηγηθεί μια σχετική ιστορία/ ανάμνηση.
Οι Space Blanket είναι δύο. Ο Abdul και ο Bisquit. Mας συστήθηκαν πριν λίγες εβδομάδες στο τεύχος 384 της Athens Voice ως ‘cosmic disco punks’.
Μετά από περίπου 2 χρόνια που το όνομά τους τριγυρνούσε στο μουσικό talk of the town έχουν πια έτοιμη και την πρώτη τους κυκλοφορία, το Cosmic EP που κυκλοφόρησε πριν 2 περίπου μήνες σε 300 βινίλια αυστηρής DIY κοσμοθεωρίας. Και τώρα έχουν βγει από το υπόγειο στούντιο και το υποστηρίζουν με παραληρηματικά live.
Το Σάββατο, μόλις θα έχει τλειώσει τόσο ο τελικός του Champions League αλλά και το live των Moon Duo, ανεβαίνουν στην σκηνή του 6 d.o.g.s. μετά τα μεσάνυχτα παρέα με Rattler Proxy, .message και Trashy Cord στο πλαίσιο του «Μεταμεσονύκτιου Gala Ηλεκτρονικών Ντουέτων» (ελεύθερη είσοδος). Πριν απ’ αυτό τους ζητήσαμε να μας πουν τι μουσική άκουγαν…
Ως πιτσιρικάς τα καλοκαίρια πήγαινα στο χωριό μου, τη Στροφυλιά στη βόρεια Εύβοια. Το χωριό για κάποιο λόγο είχε ροκ κουλτούρα, παρόλο που μιλούσαν βλάχικα. Στην καφετέρια παίζαμε Double Dragon και ο μαγαζάτορας έβαζε cd Doors! Υπήρχε λοιπόν στο χωριό η τοπική μπάντα The Butterflies, η οποία πρόβαρε σε μία τεράστια οικοδομή που προοριζόταν για νοσοκομείο. Στα πολιτιστικά δρώμενα του Αυγούστου και πέρα από τα κορυφαία πανηγύρια (στα οποία έπαιζε ο παππούς μου, μέγας βιολιστής και φωνή), η μπάντα έκανε μια συναυλία στην πλατεία. Εκεί πρωτοάκουσα τo ‘Magic Carpet Ride’ μέσα σε ένα κλίμα ροκίλας παρέα με καπνογόνα. Ένα τεράστιο κλικ συνέβη μέσα μου και την επόμενη μέρα κλείστηκα στο υπόγειο με την ηλεκτρική του θείου μου κι έναν Twin Reverb (χορηγία παππού). Προσπαθούσα επί ώρες να θυμηθώ και να παίξω το κομμάτι...μέχρι που μου ΄βαλε χέρι η γιαγιά γιατί ήταν μεσημέρι.
biscuit
THE CURE - The Forest
Στα 8 άκουγα το ‘The Forest’ μιας και οι Cure ήταν η αγαπημένη μπάντα της αδελφής μου και καθότι μεγαλύτερη η επιρροή της ήταν καθοριστική. Θυμάμαι χαρακτηριστικά τη συναυλία τους στο Καλλιμάρμαρο. Είχα πάει με τους γονείς μου για να την μαζέψουμε, πράγμα βέβαια που δεν έγινε ποτέ. Ήμασταν απ’ έξω σε μια λαοθάλασσα και θυμάμαι πόσο πολύ ήθελα να ήμουν μεγαλύτερος και να την είχα ακολουθήσει. Λίγο αφότου προσεγγίσαμε την είσοδο για τη συναυλία ξέσπασαν και τα πρώτα επεισόδια με γυάλινα μπουκάλια μπύρας να σκάνε δίπλα μας και αναμμένες φωτοβολίδες να δημιουργούν ένα τοπίο έντασης που όμως με είχε ενθουσιάσει... Έτσι η προσπάθεια να βρεθεί η αδελφή μου εγκαταλείφθηκε, ο πατέρας μου μας απομάκρυνε από το χώρο κι εγώ έμεινα να ελπίζω οτι κάποια στιγμή θα μεγάλωνα αρκετά ώστε να πάω στο πρώτο μου live.
Στα 13
abdul
RAGE AGAINST THE MACHINE - Know Your Enemy
Με ένα φίλο γυρίζαμε με τα ποδήλατα από το μπάσκετ της γειτονιάς και μου λέει ότι είχε μια κασέτα από μια μπάντα που σπέρνει. Μου δίνει λοιπόν κασετάρα RATM. Όπως είναι φυσιολογικό την έλιωσα. Μάλιστα είναι η μόνη μπάντα, μαζί με Τρύπες, από τους οποίους έδωσα σημασία και θυμάμαι ακόμα σχεδόν όλους τους στίχους. Εννοείται ότι εκείνη την περίοδο αγοράζαμε σαν τρελοί πετάλια για την κιθάρα και προσπαθούσαμε να γίνουμε Tom Morello...Εννοείται ότι ποτέ δεν τα καταφέραμε...
VAN DER GRAAF GENERATOR – Cat’s Eye/Yellow Fever (running)
Εκείνη την περίοδο η αδελφή μου έβγαινε με έναν τύπο που σπούδαζε μουσικολογία στη Γερμανία και της είχε γράψει διάφορες κασέτες, μια από τις οποίες είχε Van der Graaf Generator και Hawkwind. Το συγκεκριμένο κομμάτι το είχα λιώσει και θυμάμαι οτι βούταγα το walkman της και πήγαινα στο Λυκαβηττό για να το ακούσω πάνω στα βράχια του θεάτρου.
Στα 18
abdul
MOGWAI - Mogwai Fear Satan
Ο μπασίστας της πρώτης μπάντας μου, των Madame, με έσυρε στο Ark6 για να δούμε live τους Mogwai (μέχρι τότε δεν είχα ιδέα περί ποιων πρόκειται). Ο κιθαριστικός post τυφώνας μου διαπέρασε αυτιά και μυαλά. Ήταν η αφορμή για να αρχίσω να γράφω κομμάτια. Και όντως πιστεύω ότι τότε ήταν τα καλύτερα κομμάτια που εμπνεύστηκα και έγιναν πράξη από τους Madame, με την προσθήκη της ιδιαίτερης πινελιάς κάθε μέλους. Τα ακούσματα και οι επιρροές μου τότε ακολούθησαν την post rock κουλτούρα με αποκορύφωμα τους Godspeed You! Black Emperor.
biscuit
THE RESIDENTS – Man's world (James Brown cover)
Οι Residents είναι η μπάντα που άκουγα με τους κολλητούς μου σε όλο το Λύκειο με ευλάβεια. Το συγκεκριμένο κομμάτι είναι ακόμα και σήμερα το αγαπημένο μου και αυτό ίσως έχει να κάνει και με το γεγονός οτι αποτέλεσε το soundtrack ενός από τα πιο όμορφα καλοκαίρια που έχω περάσει. Στην παρέα μας ήταν ο Χρήστος, ένας φίλος που είχε εξοχικό στη Σίφνο και στην Κύθνο και αποτέλεσαν τους προορισμούς εκείνου του καλοκαιριού. Κυρίως ακούγαμε Residents, Mike Oldfield, Diamanda Gallas, Dean Can Dance και Cocteau Twins, πίναμε φραπεδιές και παίζαμε τάβλι με τις ώρες κάνοντας επικές συζητήσεις κοσμογονικού ενδιαφέροντος.
Στα 23
abdul
LES RYTHMES DIGITALES - Soft Machine
Πριν από αυτή την ηλικία ο κολλητός μου (aka Προβολέας) έβαζε στο σπίτι του το cd Darkdancer, στο οποίο δεν έδινα ιδιαίτερη σημασία. Είχα μια απέχθεια στην ηλεκτρονική μουσική γενικά, θεωρώντας ότι δεν είναι ακριβώς μουσική. Στα 23 λοιπόν καταλήγω να ακούω τον Jacques Lu Cont σαν τρελός, με αυτό το disco-dance υβρίδιο του. Το κομμάτι αυτό ήταν και ο συνδετικός κρίκος με τον έτερο Blanket biscuit, παρέα φυσικά με τα μεγαθήρια της electro-rave σκηνής Chemical Brothers, Prodigy κλπ. Η μετάβαση στην ηλεκτρονική πλευρά της μουσικής ήταν αναπόφευκτη. Πάσχιζα να μάθω κάποιο software στο pc μπας και γράψω τίποτα. Εκείνη την εποχή λοιπόν γράφτηκε και η πρώτη version του 'Distorted' των Space Blanket (ναι τόσο παλιό είναι)....
biscuit
UNDERWORLD – Cowgirl
Tο κομμάτι που γούσταρα πιο πολύ από οποιοδήποτε άλλο με διαφορά ήταν το ‘Cowgirl’. Η σχέση μου με την ηλεκτρονική μουσική δεν ήταν τόσο καλή μέχρι που ο κολλητός μου κύριος Μίχος μου έδωσε να ακούσω το Second Toughest Ιn Τhe Infants. Αυτός ο δίσκος ήταν η αφορμή για να ασχοληθώ με την ηλεκτρονική μουσική. Έτσι δεν άργησα να ανακαλύψω και το EP Dubnobasswithmyheadman, από τον οποίο ξεχώρισα το ‘Cowgirl’
17°
