Από το Χιλιομόδι Κορινθίας στα ευρωπαϊκά venues. Κυκλοφόρησαν την περασμένη χρονιά το πρώτο τους άλμπουμ και φέτος σκοπεύουν να δώσουν όσες περισσότερες συναυλίες μπορούν. Γιατί τελευταία όλοι μιλάνε για τους 1000mods; Ρωτήσαμε τον ντράμερ τους, Λάμπρο Γερολυμάτο και τη φωνή-μπάσο τους, Δάνη Γαϊτανίδη.
Πότε και πώς ξεκίνησανοι 1000mods και τι μεσολάβησε μέχρι την κυκλοφορία του “Super Van Vacation”;
Ξεκινήσαμε το 2005 αλλά το line up κατέληξε στη σημερινή του μορφή το καλοκαίρι του 2006. Από τότε έχουμε κυκλοφορήσει δύο EP. To “Blank Reality EP”, το οποίο κυκλοφορήσαμε μόνοι μας στις αρχές του 2007, καθώς και το “Liquid Sleep” 7” EP, το οποίο κυκλοφόρησε από τη Suisound/Cts prods τον Δεκέμβρη του 2009. Τον Μάιο του 2010 κυκλοφορήσαμε μια split κασέτα με τους Γερμανούς Wight σε περιορισμένα αντίτυπα με χειροποίητη συσκευασία.
Πώς προέκυψε η συμμετοχή του Billy Anderson στην παραγωγή του άλμπουμ;
Όταν κυκλοφορήσαμε το Blank Reality, ήρθαμε σε επικοινωνία με τον Billy, καθώς ήμασταν μεγάλοι fans των παραγωγών που έχει κάνει, και του στείλαμε μια κόπια του ΕΡ. Αυτός ανταποκρίθηκε με πολύ θετικά σχόλια για τη δουλειά μας και μας είπε ότι θα τον ενδιέφερε να συνεργαστούμε στο μέλλον. Έτσι, όταν σκεφτόμασταν πού και πώς θα ηχογραφήσουμε τον πρώτο μας δίσκο, είπαμε να δοκιμάσουμε να τον προσεγγίσουμε - αν ενδιαφέρεται να έρθει στην Ελλάδα. Τον Οκτώβρη του 2011 ήρθε για 15 μέρες στο home studio μας στην Κόρινθο, όπου και ηχογραφήσαμε το album. To πλάνο ήταν να ηχογραφήσουμε εδώ και να μειξάρει ο ίδιος τo δίσκο στην Αμερική. Τελικά, λόγω προσωπικών προβλημάτων του ίδιου, καθώς και δικής μας χρονικής πίεσης ενόψει της περιοδείας, η μίξη του δίσκου πραγματοποιήθηκε από εμάς και τον ηχολήπτη μας, Γιώργο Λεώδη.
Ζήσατε ως ακροατές την προ social media εποχή και πλέον δισκογραφείτε ως συγκρότημα συνυπάρχοντας σε αυτή. Πώς βλέπετε την εξέλιξη της μουσικής βιομηχανίας;
Ουσιαστικά, εδώ μιλάμε για δύο διαφορετικές εποχές. Την προ social media εποχή, την οποία ζήσαμε για κάποιο χρονικό διάστημα, και μεγαλώσαμε με αυτή, και την εποχή του internet, που πραγματικά μπήκε στις ζωές μας κι άλλαξε κυριολεκτικά τα δεδομένα στη μουσική βιομηχανία, και όχι μόνο! Διότι με την εμφάνιση των social media η μουσική βιομηχανία έχασε τον έλεγχο του να σου «λέει» τι να ακούς. Πλέον, μπορείς να ακούσεις και να δεις πράγματα ενδιαφέροντα, που στην τελική μπορεί ποτέ να μην τα έβλεπες. Προσωπικά, πιστεύω ότι τα social media ώθησαν τους ακροατές και τους καλλιτέχνες στο να ακούνε και να δημιουργούν αντίστοιχα χωρίς διαμεσολαβητή, με ουσιαστική αμεσότητα και ανεξάρτητα από πολυεθνικές εταιρίες, αλλάζοντας τελείως τα δεδομένα της εξέλιξης αυτής.
Οι μειώσεις πωλήσεων σημαίνουν και υποτονικό ενδιαφέρον από την πλευρά του κοινού ή απλώς ο κόσμος εξακολουθεί να παρακολουθεί κατεβάζοντας torrents;
Οι μειώσεις πωλήσεων έχουν να κάνουν με την πώληση κυρίως των CDs. Όμως δε νομίζω ότι το κοινό είναι υποτονικό, μιας και το βινύλιο όχι απλώς ζει και βασιλεύει αλλά κερδίζει σιγά σιγά σε δημοτικότητα και τους πιο νέους μουσικόφιλους. Τα torrents και τα blogspots δεν πιστεύω ότι κάνουν «κακό» σε μια underground μπάντα, ίσα ίσα τη βοηθούν να φτάσει σε αυτιά που ίσως να μην έφτανε ποτέ.
Πόσο σημαντικό είναι ένα βιντεοκλίπ για μια μπάντα στη YouTube εποχή; Έχετε σκοπό να γυρίσετε κάποιο;
Σίγουρα το βιντεοκλίπ βοηθάει στο να κεντρίσεις το ενδιαφέρον περισσότερου κόσμου, καθώς η εικόνα κάνει πιο άμεσο τον ήχο και τραβάει πιο εύκολα το ενδιαφέρον ενός ακροατή, πόσο μάλλον μέσω του YouTube, που αποτελεί μια από τις δημοφιλέστερες ιστοσελίδες παγκοσμίως. Θέλουμε να γυρίσουμε ένα βιντεοκλίπ στο άμεσο μέλλον, αλλά θέλουμε να το κάνουμε λίγο διαφορετικό από τα συνηθισμένα κλισέ. Δε θα θέλαμε κάτι στημένο και κοινότυπο, και γι’ αυτό το λόγο δεν έχουμε μπει ακόμα στη διαδικασία να γυρίσουμε ένα video.
Θεωρείτε πως υπάρχει πλέον κάποια σκηνή στην οποία ανήκετε και ποιες εγχώριες μπάντες θα συγκαταλέγατε σε αυτήν;
Η σκηνή αυτή δημιουργήθηκε στις αρχές των 90s από μπάντες όπως οι Nightstalker και οι Last Drive και εδραιώθηκε τα τελευταία χρόνια, όπου όλο και περισσότερα συγκροτήματα ηχογραφούν ποιοτικούς δίσκους και κάνουν το παραπάνω βήμα προς τα έξω. Μπάντες όπως οι Lucky Funeral, Planet of Zeus, The Bliss προχωράνε ήδη δισκογραφικά και με «ανοίγματα» προς το εξωτερικό αλλά και νεότερες μπάντες όπως οι Last Rizla, Mass Culture, Godsleep δείχνουν ότι θα υπάρξει σίγουρα ανάλογο μέλλον για τη σκηνή.
Υπάρχει κάποιο φιλμ στο soundtrack του οποίου πιστεύετε πως ταιριάζετε γάντι;
Δεν μπορώ να σκεφτώ ένα συγκεκριμένο φιλμ, αλλά πιστεύω πως η μουσική μας θα ταίριαζε στην αισθητική κάποιων σκηνοθετών, όπως οι Jim Jarmush, Quentin Tarantino, αδερφοί Coen και Guy Richie.
Επιμένετε στον αναλογικό εξοπλισμό. Γιατί;
Βασικά, όταν ξέρεις ότι ο ήχος και οι μπάντες από τις οποίες έχεις επηρεαστεί πίσω στα 60s - 70s γεννήθηκαν από αναλογικά μέσα, δεν μπορείς να αναπαράγεις τον ήχο αυτό χωρίς να τα χρησιμοποιήσεις. Η ζεστασιά του ήχου, οι δυναμικές και το συναίσθημα ότι αυτό που παίζεις βγαίνει 100% από το ηχείο σου, είναι κάτι που σε βοηθά ακόμα και να συνθέσεις καινούργια πράγματα. Οπότε επιμένουμε αναλογικά και vidage!
Από τις νέες κυκλοφορίες παίζει αυτή των Sungrazer, των Uncle Acid and the Deadbeats και των Graveyard. Και, φυσικά, Sabbath. Επίσης, τον τελευταίο καιρό έχω κολλήσει με το 7άρι των This is Nowhere από Θεσσαλονίκη.
Τη χρονιά που πέρασε πραγματοποιήσατε την πρώτη σας ευρωπαϊκή περιοδεία δίνοντας 22 συναυλίες. Τι θα θυμάστε;
Ήταν μια πρωτόγνωρη εμπειρία που θα τη θυμόμαστε για πάντα, μιας και ήταν η πρώτη φορά για μας που παίξαμε εκτός Ελλάδας και τόσες πολλές συναυλίες συνεχόμενα. Σίγουρα, θα θυμόμαστε όλους αυτούς που γνωρίσαμε, περάσαμε καλά, μας φιλοξένησαν και μοιραστήκαμε τη σκηνή μαζί τους!
Υπάρχει κάτι που θέλετε να στείλετε στον κάδο ανακύκλωσης από αυτή την περιοδεία;
Εμάς! Χα χα! Δεν νομίζω ότι θα θέλαμε να ξεχάσουμε κάτι. Τα σκασμένα λάστιχα, οι έλεγχοι της αστυνομίας ακόμα και ότι όλοι αρρωστήσαμε στη διάρκεια του τουρ, ήταν όλα μέρος της εμπειρίας.
Τι ορίζετε ως επιτυχία;
Επιτυχία για μας είναι να μπορούμε συνεχώς να εκπληρώνουμε τους στόχους που βάζουμε σαν μπάντα. Η ανταπόκριση του κόσμου μας δίνει σίγουρα κίνητρο να συνεχίσουμε σε νέες ηχογραφήσεις, περιοδείες κλπ.
Ποια είναι τα επόμενα χιλιόμετρα που σκοπεύει να διανύσει το βανάκι των 1000mods τη νέα χρονιά;
Όλη την άνοιξη σκοπεύουμε να παίξουμε όσες περισσότερες συναυλίες μπορούμε ανά την Ελλάδα. Ήδη κανονίζουμε να ανεβούμε ξανά προς βορρά, καθώς και ένα τριήμερο στην Κρήτη. Τον Αύγουστο σκοπεύουμε να βγούμε ξανά για ένα mini τουρ στην Ευρώπη, καθώς έχουμε ήδη κλείσει για το Aquamaria Festival στη Γερμανία με συγκροτήματα όπως οι Colour Haze, My Sleeping Karma κ.α και περιμένουμε και επιβεβαίωση από άλλα δύο.
Η μετακόμιση σε κάποιο άλλο σημείο του χάρτη βοηθά περισσότερο μια μπάντα ή μπορεί κάποιος να δρα εξίσου δημιουργικά με βάση την Ελλάδα;
Σίγουρα, το να ζεις σε κάποια χώρα όπως η Γερμανία ή η Ολλανδία σου δίνει κάποια ατού, καθώς εκτός από το γεγονός ότι αυτή τη στιγμή η καρδιά της ευρωπαϊκής heavy rock σκηνής είναι στην κεντρική Ευρώπη, σου δίνεται και η δυνατότητα να περιοδεύσεις πολύ ευκολότερα. Μπορείς σε ένα τριήμερο να παίξεις, για παράδειγμα, δύο συναυλίες στο Βέλγιο και μία στη Γαλλία, χωρίς να σε νοιάζουν τα χιλιόμετρα που έχεις να διανύσεις. Κάτι τέτοιο δυστυχώς δεν είναι εφικτό στην Ελλάδα. Από την άλλη, υπάρχει και η Σκανδιναβία, όπου το κράτος στηρίζει τους μουσικούς οικονομικά, με αποτέλεσμα να μπορείς να ζεις άνετα μέσα από αυτό που κάνεις, χωρίς να χρειάζεται να εργαστείς σε κάτι διαφορετικό. Έτσι γίνεσαι και πιο παραγωγικός μουσικά.
Μιλήσαμε με τον τραγουδοποιό, μουσικό παραγωγό και γιατρό, Βασίλη Παπαζώτο, για τις πετυχημένες διασκευές στο project Μουσικό Μπαλκόνι και την αγάπη του για τη μουσική και ιατρική
