Την παρακάτω επιστολή προς τον υπουργό Πολιτισμού, σχετικά με το νέο νόμο για τα πνευματικά δικαιώματα, υπογράφουν καλλιτέχνες και δημιουργοί του ελληνικού τραγουδιού:
Αξιότιμε κε υπουργέ
Από την θέση σας υπερασπίζεστε τον νεοελληνικό πολιτισμό και το ελληνικό τραγούδι είναι αναπόσπαστο κομμάτι του. Είναι η ίδια η συλλογική μας μνήμη. Αν και είμαστε μια μικρή χώρα, έχουμε τεράστια καλλιτεχνική παραγωγή και σπουδαίους στιχουργούς και συνθέτες, τραγουδοποιούς, τραγουδιστές και μουσικούς εκτελεστές.
Η δουλειά μας βρίσκεται σε κρίση πριν από την έναρξη των μνημονίων. Η δισκογραφία δεν είναι πια μια μεγάλη βιομηχανία. Δεν είναι καν μια μικρή. Στην ουσία οι πωλήσεις δίσκων είναι ελάχιστες όπως και τα μηχανικά δικαιώματα που εισπράττουν οι δημιουργοί.
Οι δίσκοι μας πια ως επί το πλείστον χρηματοδοτούνται από εμάς τους ίδιους.
Συνεπώς οι μόνες πηγές εισοδήματος είναι τα πνευματικά δικαιώματα από την δημόσια εκτέλεση. (Γιατί συναυλίες δεν κάνουν όλοι οι συνθέτες και σίγουρα δεν κάνουν οι στιχουργοί.)
Τα δικαιώματα από τη δημόσια εκτέλεση έχουν μειωθεί δραματικά και αυτά. Όμως αποτελούν το 80% των συνολικών πνευματικών δικαιωμάτων μας. Από αυτά ζούμε και χάρις σε αυτά χρηματοδοτούμε τις παραγωγές των δίσκων μας, το νέο ελληνικό τραγούδι δηλαδή.
Σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία (για όλους τους Έλληνες) επιλέγει το υπουργείο να προωθήσει ρυθμίσεις στον νέο νόμο που απειλούν να μειώσουν περαιτέρω (αν όχι να εξαφανίσουν) τα έσοδα μας από τη δημόσια εκτέλεση. Ενώ ο νόμος υποτίθεται ότι εναρμονίζει το εθνικό δίκαιο με την ευρωπαϊκή οδηγία (κάτι που στηρίζουμε πλήρως) δυστυχώς εισάγει ανάμεσα σε άλλα την υποχρεωτική “διαιτησία” που όμως δεν προβλέπεται καθόλου στην οδηγία. Με τη χρονοβόρα διαδικασία που προβλέπει ( συζητήσεις και διαπραγματεύσεις με επιμελητήρια που δε δεσμεύουν τα μέλη τους) και με τις πολύπλοκες διατάξεις της η “διαιτησία” μας πλήττει ευθέως.Πολύ απλά,για όσο θα διαρκούν οι διαπραγματεύσεις τα έργα μας θα εκτελούνται κανονικά και οι μεν χρήστες θα κερδίζουν από τη χρήση τους, ενώ εμείς δεν θα αμειβόμαστε.
Ακόμα και αν όμως οι διαπραγματεύσεις για το αμοιβολόγιο των ΟΣΔ ή ΑΟΔ ανάμεσα σε αυτές και τα επιμελητήρια καταλήξουν κάπου, κάποτε ( μάλλον δύσκολο αφού οι μεγάλοι χρήστες μουσικής δηλαδή τα μεγάλα ξενοδοχεία, οι τηλεοπτικοί σταθμοί, οι εκδότες, οι ιδιοκτήτες νυχτερινών κέντρων κ.α. έχουν κάθε λόγο να μην βιαστούν να καταλήξουν σε συμβιβασμό ώστε να αποφύγουν την πληρωμή) η συμφωνία φυσικά δεσμεύει τους οργανισμούς που μας εκπροσωπούν, δεν δεσμεύει όμως τα μέλη των ενώσεων των χρηστών.
Επίσης όσο διαρκούν οι διαπραγματεύσεις, οι χρήστες ενώπιον των ποινικών δικαστηρίων θα ισχυρίζονται ότι δεν καταβάλλουν αμοιβή διότι δεν έχουν ακόμα καταλήξει σε συμφωνία και έτσι θα αθωώνονται. Επομένως, στην πράξη η διαδικασία της υποχρεωτικής διαιτησίας θα ακυρώσει και την ποινική διαδικασία.
Για τους λόγους αυτούς θεωρούμε δίκαιο και σωστό οι χρήστες να υποχρεούνται πριν από οποιαδήποτε χρήση να καταβάλλουν το ποσό της αμοιβής που ζητά ο ΟΣΔ και στη συνέχεια είτε μέσω δικαστηρίων, είτε μέσω διαπραγματεύσεων με συλλογικούς φορείς να ορίζεται το οφειλόμενο ποσό.
Σας θυμίζουμε ότι από το 2010 ο ΟΠΙ προσπαθεί να περάσει αυτές τις σχετικές διατάξεις και συνεχώς αποτυγχάνει. Η υποχρεωτική “διαιτησία” είναι μια κατάφωρη αδικία για τους δημιουργούς. Αυτό δείχνει άλλωστε και η ένθερμη υποστήριξή της από τους μεγάλους χρήστες.
Υπάρχουν πολλές λύσεις για να διορθωθεί η κατάσταση στη δημόσια εκτέλεση. Λύσεις που εφαρμόζονται σε πολλές χώρες στην Ευρώπη και αλλού. Δυστυχώς το υπουργείο δεν εξάντλησε τη διαβούλευση. Οι χρήστες μπορούν να επωφεληθούν από συνέργειες ( τύπου “ομπρέλας”) στην είσπραξη των δικαιωμάτων. Ο ΟΠΙ θα έπρεπε να κάνει τη δουλειά του ελέγχοντας τα κακώς κείμενα στη λειτουργία των οργανισμών κι όχι να στηρίζει απροκάλυπτα τις θέσεις των χρηστών.
Το υπουργείο πολιτισμού οφείλει να φέρει νόμο ο οποίος θα προστατεύει το ελληνικό τραγούδι. Και δεν εννοούμε μόνο οικονομικά. Στη Γαλλία και στον Καναδά υπάρχουν διατάξεις και κίνητρα για να υπάρχει ποσόστωση στα ραδιόφωνα υπέρ του τοπικού ρεπερτορίου. Στην Αγγλία υπάρχει νόμος που δίνει φορολογικά κίνητρα στις μικρές μουσικές σκηνές για να βοηθηθούν νέοι καλλιτέχνες και μπάντες στο ξεκίνημά τους.
Έχουμε ιδέες πολλές και σας παρακαλούμε να μας ακούσετε. Δεν πρέπει να εξαφανιστεί το ελληνικό τραγούδι. Σας καλούμε να αποσύρετε τη διάταξη για τη διαιτησία και να ξεκινήσει ένας διάλογος με δική σας πρωτοβουλία για να βρεθούν μέτρα που θα διορθώσουν τα κακώς κείμενα στην δημόσια εκτέλεση. Θέλουμε να συνεισφέρουμε δημιουργικά στο διάλογο αλλά είμαστε και διατεθειμένοι να παλέψουμε με κάθε μέσο για την προστασία του πνευματικού δικαιώματος.
10°
