Μια όμορφη ιστορία και 5 τραγούδια του Μάρκου Βαμβακάρη

Σαν σήμερα τo 1905 γεννήθηκε ο συριανός ρεμπέτης Μάρκος, ή Πατριάρχης, ή Φράγκος, όπως τον φώναζαν επειδή γεννήθηκε από γονείς καθολικούς, ή Ρόκος, ψευδώνυμο που χρησιμοποίησε για να καλύψει κέρδη και να μη χρειαστεί να τα αποδώσει στη γυναίκα του Ζιγκοάλα μετά το διαζύγιο.

Στην αυτοβιογραφία του εξηγεί πως οδηγήθηκε να γράψει το πιο γνωστό τραγούδι του, τη «Φραγκοσυριανή» που ηχογράφησε ο ίδιος το 1935..... 

 ....αλλά γνώρισε μεγάλη επιτυχία από την εκτέλεση του Γρηγόρη Μπιθικώτση το 1960: 

«Όλος ο κόσμος της Σύρου μ' αγαπούσε πολύ, διότι κι εγώ ήμουν Συριανός και το είχαν καμάρι οι Συριανοί. Κάθε καλοκαιράκι με περίμεναν να πάω στη Σύρα να παίξω και να γλεντήσει όλη η Σύρα μαζί μου. Το 1935 πήρα μαζί μου τον Μπάτη, τον αδερφό μου τον μικρό και τον πιανίστα Ροβερτάκη και πήγα για πρώτη φορά στη Σύρο, σχεδόν είκοσι χρόνια αφ' ότου έφυγα από το νησί. Πρωτόπαιξα, λοιπόν, σ' ένα μαγαζί στην παραλία, μαζεύτηκε όλος ο κόσμος. Κάθε βράδυ γέμιζε ο κόσμος το μαγαζί κι έκατσα περίπου δύο μήνες. Εγώ, όταν έπαιζα και τραγουδούσα, κοίταζα πάντα κάτω, αδύνατο να κοιτάξω τον κόσμο, τα έχανα. Εκεί όμως που έπαιζα, σηκώνω μια στιγμή το κεφάλι και βλέπω μια ωραία κοπέλα. Τα μάτια της ήταν μαύρα. Δεν ξανασήκωσα το κεφάλι, μόνο το βράδυ την σκεφτόμουν, την σκεφτόμουν... Πήρα, λοιπόν, μολύβι κι έγραψα πρόχειρα:

Μία φούντωση, μια φλόγα

έχω μέσα στην καρδιά

Λες και μάγια μου 'χεις κάνει

Φραγκοσυριανή γλυκιά...

Ούτε και ξέρω πώς την λέγανε ούτε κι εκείνη ξέρει πως γι ' αυτήν μιλάει το τραγούδι. Όταν γύρισα στον Πειραιά, έγραψα τη Φραγκοσυριανή.»

ΜΙα θλιβερή λεπτομέρεια που διάβασα καθώς έψαχνα για τη ζωή του, είναι πως όταν πέθανε ο μεγάλος αυτός συνθέτης και πρωτοπόρος του μπουζουκιού, οι συγγενείς του αναγκάστηκαν να ζητήσουν δανεικά για να καλύψουν τα έξοδα της κηδείας.

Το απόσπασμα της αυτοβιογραφίας το βρήκα εδώ