Oρφέας Περίδης

Φωτοβολίδα νυκτός μεγάλης διάρκειας. Με έτοιμο το νέο του άλμπουμ «Ονειροπόλων μόχθοι», ο Έλληνας τραγουδοποιός συναντά στη μουσική σκηνή «Δίπλα στο Ποτάμι» τους jazz not jazz μουσικούς των Human Touch με διάθεση πειραματισμού και μιλάει στην ATHENS VOICE.

Τι ακριβώς θα είναι oι «Ονειροπόλων μόχθοι»; Ο γενικός τίτλος του καινούργιου μου cd. Ένας κύκλος δώδεκα τραγουδιών, ένα για κάθε μήνα του χρόνου. Προέκυψε από τη μελέτη της σειράς των περιοδικών «Επτά Ημέρες» που εξέδωσε η Καθημερινή το 2000 και ήταν ένα αφιέρωμα στους δώδεκα μήνες.

Πώς προέκυψε η συνεργασία με τους Human Touch και πόσο «ελεύθερη» θα είναι; Οι Human Touch είναι φίλοι απ’ τα παλιά. Έχουμε συναντηθεί πολλές φορές στη σκηνή, καθώς επίσης και στο στούντιο. Οι κοινές παραστάσεις που δίνουμε για πρώτη φορά προέκυψαν απ’ την αγάπη μας στη μουσική. Αυτή η αγάπη μας, καθώς και η συνεργασία, είναι από μόνες τους ελευθερία, κάθε σύμπραξη είναι χαρά δημιουργίας.

Ποια είναι η ιστορία πίσω από το γράψιμο της «Φωτοβολίδας»; Η επανένωση μετά από έναν προσωρινό χωρισμό. Είναι το βήμα που κάνει πίσω ο άλτης για να πάρει φόρα, είναι η δύναμη που παίρνεις για να συνεχίσεις την πορεία σου στη ζωή.

Τι θα ακουστεί δίπλα στο ποτάμι; Μια επιλογή τραγουδιών από την εικοσαετή πορεία μου με τον ήχο που θα προκύψει απ’ τη συνεργασία μας καθώς και οι εκπλήξεις των Human Touch.

Tι διαφορετικό θα υπάρχει σε αυτές τις εμφανίσεις σας σε σχέση με παλαιότερες; Το καινούργιο είναι αυτός ο νέος ήχος που προκύπτει από την παραδοχή, την εκτίμηση και το θαυμασμό μου για τους Human Touch και ό,τι θα γεννηθεί απ’ τη σχέση μας.

Πώς βλέπεις την παρούσα ελληνική κοινωνικοπολιτική πραγματικότητα; Είναι πρωτόγνωρη γιατί μεγάλωσε άξαφνα ο φόβος μας για το αύριο. Οι ειδήσεις –με ρυθμό πολυβόλου όπλου– λένε καθημερινά για καταστροφές, φτώχεια, χρεοκοπία… τρομερά πράγματα. Η Ελλάδα που ποτέ δεν πεθαίνει πώς θα γλιτώσει αυτή τη φορά αφού θα καταστραφεί ο πλανήτης; Εμένα ρωτάτε; Εγώ είμαι απ’ τους πιο αισιόδοξους ανθρώπους στη Γη.

Πώς επιδρά η πόλη στα τραγούδια σας; Είμαι παιδί της πόλης, άσχετα αν πολλά τραγούδια μου μοιάζουν να είναι του βουνού και του λόγγου. Είμαι στιλίστας. Είμαι μίμος και κάποιες μιμήσεις τις πέτυχα, τα στιλ που αγάπησα πολύ τα προσέγγισα με σεβασμό, ανακαλύπτοντας ταυτόχρονα έναν τρόπο έκφρασης.

Ποιο είναι το αγαπημένο σας σημείο της Αθήνας; Τα μέρη της Ακρόπολης, όπως και στους περισσότερους Αθηναίους φαντάζομαι, γιατί είναι μέρη γεμάτα αναμνήσεις, τόπος συνάντησης και ρομαντικών περιπάτων.

Ποιο νομίζετε ότι είναι σήμερα το κοινό σας; Δεν ξέρω, επαναπροσδιορίζεται συνεχώς, όμως μια αίσθηση έχω πάντα, ότι ο κόσμος που έρχεται στις παραστάσεις είναι γνώριμος, οικείος, ζεστός, γλυκός κι αγαπημένος.