Καθώς χυδαίοι και αμόρφωτοι τύποι ευδοκιμούν παντού και η (χρυσή) μετριότητα κάνει κουμάντο, οι ενδιαφέροντες και δημιουργικοί άνθρωποι κάνουν στην άκρη γιατί η ηλιθιότητα είναι πραγματικά ανίκητη.
Σιωπούν, αποτραβιούνται, κλείνονται στον εαυτό τους και σε στενούς κύκλους, αφού κανείς δεν τους καλεί να βοηθήσουν, να πουν μια γνώμη, να συμμετέχουν. Μικρά ανθρωπάκια, κολλημένοι γεροξεκούτηδες, μέτριοι της προσκολλήσεως, αγωνιστές με περγαμηνές αφισοκόλλησης, μέτριοι αλλά ημέτεροι, πολιτικάντηδες παντός καιρού, κάνουν την αισθητική μας κουρελού. Σε αυτό το διαρκές, παραληρηματικό, ακατάσχετο και (γι’ αυτό) άχρηστο μπλα-μπλα, δεν θα βρεις μια κουβέντα για τον πολιτισμό, για την αισθητική, για τα τοπία, για τα όνειρα, για την ομορφιά. Η ασχήμια και η ασέβεια της ημιμάθειας. Η συνθηματολογία της μετριότητας. Η αισθητική είναι πολιτική, και επειδή χρεοκοπήσαμε σε αισθητικό, μορφωτικό, πολιτιστικό, πολιτισμικό και ηθικό επίπεδο, ήρθε και η οικονομική χρεοκοπία.
Παραπλεύρως της εκτεταμένης σάχλας, όμως, υπάρχουν κρυφοί ναοί και σπουδαίοι άνθρωποι που ιερουργούν. Σεβαστικοί, σιωπηλοί, σοβαροί, μορφωμένοι, με γνώση και αγάπη για το αντικείμενό τους, χωρίς καμία υπεροψία και χυδαιότητα, χωρίς τίποτα αγοραίο και φτηνό, παίρνουν τα υλικά τους και δημιουργούν σαν να κάνουν θείες λειτουργίες. Ακούς την τέχνη τους και καταλαβαίνεις τη διαφορά. Αλλάζει η αύρα, η ποιότητα του αέρα, η ενέργεια. Ένα από τα πολλά δώρα που μου έκανε η ζωή είναι που γνωρίζω αρκετούς τέτοιους ανθρώπους. Υπάρχουν πολλοί, αλλά ποτέ τόσο πολλοί που να μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα.
Είμαι γεμάτος από ευχαρίστηση που πέρασα ένα Σαββατοκύριακο παρέα με τέτοια άτομα και τη δημιουργία τους και που μπορώ εδώ να μιλήσω γι’ αυτό...
Thee Holy Strangers - Thee Holy Strangers
Ο Αλέξης Καλοφωλιάς (Last Drive, Earthbound) είναι ένα άτομο που υπολήπτομαι, για το σεβαστικό τρόπο που έχει πλησιάσει το rock’n’roll, για το ότι είναι θύμα της μυθολογίας του, για το ότι δουλεύει άοκνα γι’ αυτό, γιατί δεν χάνει τη δημιουργική του ενέργεια, παρότι τα χρόνια περνάνε. Εδώ, παρέα με άξιους μουσικούς, όπως οι κυρίες Φλώρα Ιωαννίδη και Τζένη Καπάδαη στα φωνητικά, οι Νίκος Φυσάκης και John Hardy από τους Dustbowl και Τάσος Παλαιολόγου (700 Machines), αφήνονται γλυκά στη γοητεία των blues, του rock της ερήμου, στη soul και στις slide κιθάρες και δημιουργούν ένα παρεΐστικο, σοβαρό, δουλεμένο με μεράκι άλμπουμ, απολαυστικό για όσους έχουν την ίδια πετριά…
Mikael Delta - Life Is Now
Ο Μιχάλης είναι πραγματικός καλλιτέχνης, άνθρωπος που διαρκώς εξελίσσεται και μεγαλώνει ωραία, οργισμένος αλλά και ήρεμος, δημιουργικός και κοσμοπολίτης. Έχει ξεφύγει από τα στενά όρια της electronica και απλώς είναι το εκφραστικό του όχημα για να αναπτύξει τις μουσικές του δημιουργίες που καθορίζονται όλο και πιο συχνά από συναισθήματα, εικόνες, ποιητική και λυρική διάθεση, νυχτερινά τοπία στην Αθήνα, στο Βερολίνο, στον κόσμο ολόκληρο.
Τhe Noise Figures - Aphelion
Η κοσμοθεωρία του «it’s only rock ’n’ roll but I like it» φαίνεται απλή αλλά (γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο) δεν είναι. Το αθηναϊκό ντουέτο γνωρίζει και σέβεται το σπορ της γκαραζοψυχεδέλειας και γι’ αυτό κάνει ένα άλμπουμ που, ενώ φαίνεται απλό, δεν είναι.
18°
