Q&A με τον Μatrixxman

Aκούστηκε με μια σειρά από house-techno κυκλοφορίες και ειδικά με το rework της Sade σε συνεργασία με τον Vin Sol.

O Αμερικανός παραγωγός Matrixxman (a.k.a. Charles McCloud Duff) με έδρα το Σαν Φρανσίσκο έχει επιλέξει όμως πλέον μια καθαρόαιμη techno πορεία που συνδυάζεται ιδανικά με το πρώτο ολοκληρώμενο, νέο του άλμπουμ "Homesick" στην Ghostly Ιnternational.

Σε αυτό συνδυάζει στοιχεία της μουσικής ιστορίας από τις σχολές του Detroit και του Chicago με τις εμμονές του Βερολινέζικου τέκνο, της τεχνητής νοημοσύνης και του science-fiction σε μια αφηγηματική ροή δυστοπικού μέλλοντος.

Με αφορμή την κυκλοφορία του "Ηοmesick" ο Μatrixxman εξηγεί τη δική του space odyssey και στέλνει μια απρόσμενη top 5 λίστα.

Πόσο διαφορετική ήταν η προσέγγιση σου στο ολοκληρωμένο άλμπουμ σου Homesick σε σχέση με τις EP κυκλοφορίες καθώς η dance culture και ειδικά είδη όπως house και techno συνδέονται περισσότερο με maxi κυκλοφορίες;

To ολοκληρωμένο format ενός άλμπουμ έχει την αξία του γιατί σου επιτρέπει να εξερευνήσεις πολλές διαφορετικές μουσικές ιδέες που παρουσιασμένες αυτόνομα μπορεί να κούραζαν τον ακροατή. Ενώ έχει ενδιαφέρον να μπορείς να μετακινηθείς από κλασικά dance floor κομμάτια δοκιμάζοντας ιστορίες που βγάζουν νόημα μόνο ενταγμένα σε ένα άλμπουμ. Έχεις πολύ περισσότερο χώρο για να γίνεις παράδοξος κατά τη γνώμη μου.

Και πως αποφάσισες τη ροή των κομματιών;

Είχα στο μυαλό μου εναλλαγές κορύφωσης και ύφεσης. Έκανα ότι μπορούσα για να συνδέσω τα κομμάτια με τρόπο που θα έβγαζε νόημα μέσα από την αντίστιξη της έντασης αυτής.

Πες μου για την θεματική της τεχνικής νοημοσύνης που διατρέχει το Homesick;

Έχω εμμονή με το κόνσεπτ αυτό οπότε ειλικρινά φαίνεται φυσικό να συνδιαλέγομαι με αυτό. Προφανώς ως υπέρμαχος της τεχνολογίας αυτής βλέπω με καλό μάτι την επίσπευση της έναρξης αυτής της μοναδικότητας με οποιοδήποτε τρόπο. Ακόμη και μέσα από αυτή την περιορισμένης εμβέλειας συμβολή μου αναλαμβάνω το μερίδιο μου για τη διάδοση της ιδέας ότι αυτό δεν είναι κάτι που εντάσσεται στο μακρινό μέλλον αλλά περισσότερο κάτι που όλοι θα γνωρίσουμε στη ζωή μας.

Έχοντας ο ίδιος δισκογραφική πως σου φαίνεται η κουλτούρα του βινυλίου και οι συλλογές που συχνά εκτοξεύουν τις τιμές;

Έχω ανάμικτα συναισθήματα. Από την μία ήταν κολακευτικό να βλέπω έναν από τους δίσκους μου να πουλιέται για 100 δολάρια στις αγορές μεταχειρισμένων από την άλλη όμως δεν δίνω δεκάρα για τέτοιες μεθόδους.

Πες μου για τo rework της Sade και τη συνεργασία σου με τον Vin Sol.

Αντιπροσώπευε τις πιο house διαθέσεις εκείνης της στιγμής. Είμαι σίγουρος ότι θα συνεργαστώ σύντομα ξανά με τον Vin αλλά αμφιβάλω ότι θα ξανακάνω κάτι παρόμοιο για να είμαι ειλικρινής. Aυτό τον καιρό το μόνο που έχω στο κεφάλι μου είναι η techno.

Οπότε αισθάνεσαι καθαρά techno παραγωγός.

Πρώτα και κύρια techno, ωστόσο διαθέτω ένα πιο ευρύ background σε επίπεδο παραγωγής. Με αρκετά αυτοσχεδιαστική διάθεση αυτά τα χρόνια. Στην ουσία από τότε που ξεκίνησα το 1998 ώστε να επικεντρωθώ σε αυτό που απολαμβάνω περισσότερο. Το οποίο μας φέρνει εδώ.

Ποιο είναι το τεχνολογικό σου φετίχ;

Ένας πλήρως λειτουργικός κβαντικός υπερυπολογιστής. Κάτι που δεν υπάρχει ακόμη, αλλά… 

Τι συμβαίνει σήμερα στην Αμερικανική techno σκηνή;

Η Αμερική είναι ενδιαφέρουσα περίπτωση για την techno σκηνή. Αν και αναμφίβολα οι ρίζες της προέρχονται από εδώ, έχει εγκαταλειφθεί. Το καθαρόαιμο είδος είναι λίγο στο ψυγείο. Υπάρχει ασφαλώς μια κινητικότητα Αμερική αλλά ειλικρινά ωχριά μπροστά στη δυναμικής της Ευρώπης συνολικά. Ακόμη και οι Καναδοί το αντιλαμβάνονται περισσότερο από το μέσο αμερικανό. Αλλά δεν πειράζει. Οι Αμερικανοί φέρονται με βάρβαρο τρόπο σε πολλούς τομείς που όντως διαθέτουν ένα φυσικό ταλέντο και κλίση οπότε το έχω δεχτεί πια. Σε αντίθεση με την Ευρώπη που πραγματικά εκτιμά την underground σκηνή. Χωρίς την ευαισθησία της και το σεβασμό για τις τέχνες ο κόσμος θα ήταν πραγματικά χαμένος.

Πως βλέπεις την κουλτούρα των re-edits;

O μόνος που έχει κάνει στα αλήθεια ένα αξιοπρεπές edit ήταν ο DJ Harvey με τις κυκλοφορίες της Black Cock.

Πως προέκυψε η σύνδεση του Σικάγο με την House και του Nτιτρόιτ με την techno. Που αισθάνεσαι πιο κοντά;

 Kαλή ερώτηση. Κάτι για το οποίο δεν υπάρχει μεγάλη συζήτηση είναι πόσο πολύ τα δύο αυτά είδη συνδέονται με τις ρίζες τους. Πάρε για παράδειγμα το "My Medusa" του K-Alexi Shelby. Αν και τεχνικά είναι ένα chicago acid κομμάτι -με αυστηρή κατηγοριοποίηση- από κάτω ακούω ένα techno στρώμα. Κρατώντας τα σύνθια και αλλάζοντας τα ντραμς με kick και high hat στο upbeat το αποτέλεσμα θα ήταν ο ορισμός του σκληροπυρηνικού techno. Έχω μια μεγάλη λίστα από παρόμοια κομμάτια. Δεν είναι εύκολο να διαλέξω πλευρά αλλά σίγουρα ταυτίζομαι με πλευρές τόσο της acid όσο και του techno των δύο περιοχών.

Ποιος ήταν ο πιο επιδραστικός μουσικός στην πορεία σου.

Ο Juan Atkins. Ήταν ένα μιξαρισμένο του CD που πρωτάκουσα πριν από 15 χρόνια που μου γύρισε το μυαλό. Κι από τότε δεν υπάρχει επιστροφή.

Πόσο διαφέρει η σημερινή από την old school σκηνή;

Δεν είμαι ο ειδικός για να μιλήσω εδώ γιατί στα 90’s ήμουν περισσότερο κολλημένος στην D&B σκηνή οπότε έχασα τις εξελίξεις της εποχής.

Tι ακολουθεί;

Πολλά dj gigs και όσο περισσότερο χρόνο μπορώ να διαθέσω στο στούντιο.

Matrixxman 's top five songs

1. My Bloody Valentine - To Here Knows When

 2. Chopin - Raindrop Prelude

3. Visage - The Damned Don't Cry

4. Sugar Minott - She Stays On My Mind

5. Prince Αnd The Revolution - The Beautiful Ones

*To άλμπουμ του Matrixxman με τίτλο Homesick κυκλοφορεί από την Ghostly International.

Tracklist

01. Necronomicon

02. Augmented

03. Red Light District

04. Packard Plant

05. Dejected

06. Network Failure

07. False Pattern Recognition

08. Opium Den

09. Annika's Theme

10. HMU (Hit Me Up) (feat. Vin Sol)

11. Switchlade

12. Earth Like Conditions