O Κωστής Μαραβέγιας έχει τις εμμονές του. Τις πετάει στον αέρα σε μια φαντασμαγορική μουσική γιορτή. Με χρώμα, ενέργεια και γκάζι. Τελικά καλό είναι να γίνεσαι αυτό που ονειρεύτηκες…
Συναυλία στο Ραδιομέγαρο RBB του Βερολίνου με αναμετάδοση σε οκτώ ευρωπαϊκές χώρες, ένα νέο κομμάτι, το “Rue Madame” που ακούγεται παντού, μια σειρά εμφανίσεων στην Αθήνα από τις 18 Νοεμβρίου στο Kοο-Kοο. Επιστροφή στη δράση δηλαδή. Με τη ρολερκοστερική ορμή ενός μουσικού που δεν λέει να βγει από την κορυφογραμμή των ονείρων του.
Έχεις γίνει αυτό που ονειρευόσουν; Είμαι σχεδόν ευτυχισμένος με ό,τι κάνω, αλλά τα όνειρα πάντα μου ζητάνε περισσότερα. Ονειρευόμουν πιτσιρικάς να κάνω λάιβ και να μπορώ να βγάζω δίσκους και πια το κάνω. Τώρα τα όνειρα με μπερδεύουν και με θέλουν κινηματογραφιστή, να γυρνάω με μια κάμερα στο χέρι και ένα μπλοκάκι για σενάριο. Ειλικρινά παλεύω να αντισταθώ για να μη με αποπροσανατολίσουν, αλλά δεν ξέρω πόσο θα αντέξω. Αχόρταγα όνειρα, με θράσος.
Tι έμαθες από τη συναυλία στο Βερολίνο; Δεν ξέρω ακόμη τι έμαθα, αλλά σίγουρα θα τη θυμάμαι για πολλά χρόνια. Μετά από τη χαρά στο Θέατρο Βράχων ακολούθησε το Βερολίνο τόσο γρήγορα.Μοιάζουν όλα σαν σε όνειρο. Αυτή η συναυλία ηχογραφήθηκε από το RBB και θα κυκλοφορήσει σύντομα δισκογραφικά.
Πώς γράφτηκε το “Rue Madame”; Αμέσως μετά την καλοκαιρινή περιοδεία, πέρασα αρκετό καιρό στο Παρίσι, όπου και έγραψα αυτό το τραγούδι. Έμενα στην οδό Madame και συγκεκριμένα στο Hotel Madame. Στο δωμάτιο 113 έγραψα όλα τα όργανα στο laptop μου, εκτός από το κοντραμπάσο του Άγγελου που πρόσθεσα στην Αθήνα. Μου φάνηκε τόσο περίεργο να μένω σε μια οδό Μαντάμ. Και πριν λίγο καιρό το Daily Motion ζήτησε ακριβώς αυτό το τραγούδι για παγκόσμια προώθηση και διαγωνισμό βίντεο κλιπ.
Ποιο είναι το πιο Ilegal πράγμα πάνω σου; Μάλλον το ότι αντιστέκομαι ακόμη και στήνω γιορτές με ισχυρές δόσεις αισιοδοξίας σε μια μελαγχολική και αβέβαιη περίοδο.
Ποιο είναι το τελευταίο πράγμα (βιβλίο, ταινία, παράσταση) που σου φάνηκε συναρπαστικό; Η ιρανική ταινία «Ποιος φοβάται τους γάτους Περσίας». Θα πρέπει να το δουν όσοι αγαπάνε την περιπέτεια της μουσικής μέσα από μια υπεροχη ντοκουμαντερίστικη αφήγηση και όσοι μπερδεύουν το Ιράν με το Ιράκ.
Ποιο είναι το αγαπημένο σου σημείο της πόλης; Τελευταία η έξοδος από Κατεχάκη προς Αττική Οδό. Με οδηγεί σε φοβερά μακρινά ταξίδια με αυτοκίνητο. Εμπειρίες ζωής. Μακριά από την πόλη. Περνάω περίοδο φευγιού.
Τι θα παίξει φέτος στο Κoo-Κoo; Πολλά καινούργια τραγούδια. Προτροπή να δουλέψουμε χωρίς αντάλλαγμα για να σωθούν και οι τράπεζες. Έκκληση για αυτομαστίγωση, κι αν δεν πιάσει, χαρακίρι. Παράδειγμα. Για ενοχικούς μισθωτούς και άνεργες φοιτήτριες. Εναρκτήριο με ντουντούκα: «Εδώ δεν είναι Άμστερνταμ δεν είναι Βερολίνο/ εδώ τα ήθη άλλαξαν το παρελθόν το σβήνω/ μέσα τα κεφάλια τέρμα αυτά τα χάλια».
Tι σου έκανε κούκου στο Koo-Koo; Για μένα οι χώροι είναι σαν τα σπίτια που μένουμε. Μας φιλοξενούν, κάνουμε μαζώξεις, φαγοπότια, έρωτα, γεμίζουμε με αναμνήσεις και όταν αποχωρούμε γίνεται με συγκίνηση αλλά και με τη χαρά για την αλλαγή και την ανακάλυψη της νέας γειτονιάς. Ήθελα να δοκιμάσω ένα άλλο σπίτι. Είμαι σίγουρος πως στο Κοο-Κοο θα έχουμε μια πετυχημένη συνεργασία.
Πού πάει ο ήχος του επόμενου άλμπουμ; Θέλω να παίξω με κάθε λογής όργανο που ανακαλύπτω, θέλω να πειραματιστώ, να χαθώ σε πιο σκοτεινούς δρόμους και να ρίξω λίγο το τέμπο. Θέλω βρομιά, ήχους από λαμαρίνα και υπόγειο στούντιο.
Ποιο είναι το πιο τρελό σου όνειρο; Να κερδίσουμε το Euro του 2004 και μετά να κάνουμε τους πιο γκλαμουράτους Ολυμπιακούς αγώνες στην ιστορία και μετά να μη χρεοκοπήσουμε. Γίνεται;
INFO
Κοο-Κοο, Ιάκχου 17, Γκάζι, 210 3450.930. Έναρξη 22.30. Είσοδος με ποτό € 14. Κάθε Πέμπτη και Παρασκευή.
14°
