Κληρονόμος της βαριάς αξίας ενός Λέοναρντ Κοέν, ο γιος του, Άνταμ, μιλάει μέσω skype με περηφάνια για την Ελλάδα, την αγαπημένη Ύδρα των παιδικών του χρόνων και το νέο του άλμπουμ «We Go Home». Στις 29 Ιουνίου θα βρεθεί στη σκηνή του Ηρωδείου μαζί με τη Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Αθηναίων (μέρος των εσόδων διατίθεται για φιλανθρωπικό σκοπό) και έχει κάθε λόγο να ανυπομονεί.
Τι έχει αλλάξει από το ξεκίνημα της μουσικής σου πορείας μέχρι σήμερα;
Ω θεέ μου, μια πραγματική οδύσσεια. Σαν ένας Έλληνας κυβερνήτης πλοίου σε θαλασσοταραχή... δεν μπορώ να πιστέψω πώς επιβίωσα. Η ουσία για μένα είναι να λειτουργεί η μουσική μου με τον ίδιο τρόπο που επέδρασαν πάνω μου τα τραγούδια αγαπημένων καλλιτεχνών. Είναι ένα ταξίδι. Μαθαίνεις διαρκώς, προσπαθείς να βρεις τη φωνή σου και τον τρόπο να είσαι παράλληλα γενναιόδωρος και λαίμαργος. Γενναιόδωρος γιατί αυτό που θέλεις με τη μουσική σου είναι να προσφέρεις και λαίμαργος γιατί θέλεις ο τρόπος ζωής σου να καλύπτει την ακόρεστη δίψα σου για όλα αυτά που ήθελες να κάνεις στη ζωή σου.
Ποια είναι τα στοιχεία που καλλιεργούν τη δημιουργική σου διάθεση;
Αυτό που κάνω είναι να παίρνω συνεχώς ένα ρίσκο. Κάθε φορά με ενέργεια, ελπίδα, όνειρα… Φαντάσου να μπαίνεις στο αεροπλάνο, μετά σε ένα tour bus, και να ταξιδεύεις κάθε μέρα σε μια διαφορετική πόλη για να σερβίρεις κάθε φορά το καλύτερό σου μουσικό πιάτο στοχεύοντας να δεις τον πελάτη να φεύγει ευχαριστημένος.
Πώς φαντάζεσαι ιδανικά τη σχέση με στο κοινό;
Να μπορείς να γίνεις το soundtrack της ζωής τους. Η μουσική σου να συνοδέψει τη ζωή τους στο πρώτο τους φιλί, ή να κάνει τη δουλειά τους πιο εύκολη, όπως σε ένα οδηγό ταξί για παράδειγμα, ή να απαλύνεις το φόβο ενός επισκέπτη σε μια ιατρική αίθουσα αναμονής. Ή να κάνει παρέα σε μια γυναίκα που ετοιμάζεται για το ραντεβού, χορεύοντας μόνη στον καθρέφτη ενώ διαλέγει τι θα φορέσει. Απλώς θέλω η μουσική μου να υπάρχει.
Λειτουργεί εμμονικά για σένα η δημιουργία κάθε άλμπουμ;
Όταν δουλεύεις είναι πραγματικά σαν να θάβεις το κεφάλι σου στην άμμο. Είναι το αντίθετο της γέννας, προσπαθείς να επιστρέψεις στην κοιλιά της μητέρας σου. Στη σκοτεινή κοιλιά της δημιουργίας.
Πόσο διαφορετικός είναι ο κόσμος στις πόλεις που περιοδεύεις;
Άλλοι επικοινωνούν με τα μάτια και τα χέρια, άλλοι θέλουν να χειροκροτούν και να γελούν διαρκώς και άλλοι είναι πολύ πειθαρχημένοι. Υπάρχουν τα κορίτσια που γδύνονται στο τέλος της συναυλίας και άλλα που δεν το κάνουν. Δεν το κρίνω. Τα έχω συναντήσει και τα δύο.
Κάθε συναυλία είναι διαφορετική;
Κοίτα πώς το βλέπω, σαν ένα ραντεβού. Μερικές φορές σού μένει ανεξίτηλα χαραγμένο γιατί πήγε τέλεια. Θυμάσαι τι φορούσε, τι είπε, τι της είπες, θυμάσαι το εστιατόριο ή το μπαρ να εξαφανίζεται και να μένετε μόνοι στο χώρο. Άλλες φορές είναι το πιο βαρετό πράγμα στον κόσμο και μετανιώνεις την ώρα που ξεκίνησες. Ο σκοπός είναι φυσικά να έχεις περισσότερα καλά ραντεβού.
Πώς αποφάσισες την ηχογράφηση του άλμπουμ «We Go Home» στην Ύδρα;
Ήμουν σε ένα πλοίο μεταξύ Ιθάκης και Κεφαλονιάς, εκεί γεννήθηκε η ιδέα στο μυαλό μου. Είχα ετοιμάσει υλικό που δεν μου άρεσε και έψαχνα μια λύση. Δεν ήξερα τι να κάνω και σε αυτή τη διαδρομή βρήκα τη θεματική. Η ιδέα ήταν να ηχογραφήσω στην Ύδρα και στο Μόντρεαλ, που είναι τα δυο μου σπίτια που μεγάλωσα, ώστε να αισθάνομαι τη ζεστασιά αυτή.
Μaking of video της ηχογράφησης στην Ύδρα>>
To σπίτι είναι στα Καμίνια ή στο κέντρο;
Είναι ανάμεσα στην Ύδρα και τα Kαμίνια.
Θυμάμαι να συναντώ συχνά τον πατέρα σου στα Καμίνια. Τι αναμνήσεις έχεις από την Ύδρα;
Έχει αλλάξει το νησί από τότε και δεν ξέρω αν άλλαξε για καλύτερα, αλλά θα πω ότι πιθανώς θα γίνει revival κάποια στιγμή στο μέλλον. Δεν έχει και πολλή σημασία όμως αυτό γιατί είμαι ερωτευμένος με την Ύδρα. Πάντα θα επιστρέφω. Δεν πάω για nightclub ή ντισκοτέκ, αλλά για να ξαναβρίσκω τις ρίζες μου. Είναι το πηγάδι μου.
Ποιες είναι οι πιο έντονες αναμνήσεις σου;
Η Ελλάδα έχει σημαδέψει τη ζωή μου. Οι πιο σημαντικές μου αναμνήσεις έχουν χαραχτεί εδώ. Πρώτο φιλί, πρώτο τσιγάρο, πρώτος χορός, πρώτο κορίτσι, πρώτο δράμα. Πολλές, πολλές πρωτιές. Η πιο έντονη επίδραση που μου έχει δώσει η χώρα ή η κουλτούρα είναι αυτή που μου έδωσε η ίδια η Ελλάδα. Σίγουρα. Είμαι μεγάλος υποστηρικτής της Ελλάδας, αισθάνομαι πρεσβευτής της. Όπου και να ταξιδεύω αναζητώ ανθρώπους από την Ελλάδα, ελληνικό φαγητό και οτιδήποτε μου τη θυμίζει. Είμαι πιστός των ελληνικών αξιών και του ήθους.
Πώς ήταν η πρόσφατη εμπειρία της Ύδρας στη δημιουργία των τραγουδιών;
Η ιδέα ήταν να γράψω στην Ύδρα ξυπόλητος με τα παιδικά μου ρούχα μέσα στους τοίχους του σπιτιού που μεγάλωσα. Το ίδιο και στο Μόντρεαλ. Με τη διαφορά ότι εκεί κάνει κρύο. Οπότε φορούσα μάλλινες κάλτσες και ρόμπα μπάνιου. Και στις δύο πόλεις ο σκοπός ήταν οι τοίχοι να με κρατήσουν ειλικρινή και να μου θυμίσουν ποιος ήθελα πάντα να είμαι. Και αυτό έκανα. Δημιουργώντας έναν ειλικρινή, όμορφο δίσκο. Στον προηγούμενο δίσκο μου «Like a Man», που ήταν ο πρώτος μου χρυσός και ένας πολύ σημαντικός για μένα δίσκος, βρήκα πραγματικά τη φωνή μου. Σε αυτόν ήθελα να υψώσω τη φωνή μου, να ακουστεί πιο δυνατή, με περισσότερη αυτοπεποίθηση. Είναι μια τριλογία που θα ολοκληρωθεί, ελπίζω, σύντομα με τη νέα μου δουλειά, με μια διαφορετική θεματική από τον ίδιο όμως πάντα άνθρωπο, κι έχω ήδη μια ιδέα για το πού θα πάει…
Πες μου λίγα πράγματα για αυτό τον άνθρωπο…
Είναι Ελληνοκαναδός τραγουδιστής συνθέτης, πολύγλωσσος, κοσμοπολίτης, επικούρειος, μπον βιβέρ, γαλλόφιλος, αγγλόφιλος, φιλέλληνας, γιος φολκ θρύλου που παράλληλα δημιουργεί το δικό του θρύλο, που ζει το ροκ-εν-ρολ όνειρο, που προσπαθεί να τιμήσει την παράδοση που τον ακολουθεί και αν κοιτάξεις την πορεία του, πιστεύω, το κάνει με συνέπεια.
Tι λένε οι φίλοι σου για σένα;
Πρέπει να ρωτήσεις αυτούς. Άκου πώς το βλέπω. Υπάρχουν διαφορετικές κατηγορίες ανθρώπων. Αυτοί που κανείς δεν έχει να πει κάτι για αυτούς γιατί είναι άχρωμοι, αυτοί που κανείς δεν τους γουστάρει και αυτοί που μπορεί να σου αρέσουν ή μπορεί κι όχι αλλά πάντα έχεις να πεις κάτι για αυτούς, κι αυτοί που όλοι τους γουστάρουν. Δεν νομίζω πως ανήκω στην τελευταία κατηγορία που όλοι αγαπούν, αλλά ούτε ότι θα σε αφήσω αδιάφορο. Δεν είμαι toffy.
Ποια είναι η σχέση με τον πατέρα σου;
Είμαι ευτυχής που μεγάλωσα με κάποιον που μου έδωσε όμορφες αξίες, δουλεύει σκληρά και δίνει τόσο πολλά για την τέχνη του. Αποτελεί έμπνευση και καθοδηγητή μου. Όποτε υπήρχε σκοτάδι στη ζωή μου είχα το φως του να με οδηγεί.
Η δική σου σχέση με το γιο σου;
Ξέρω πόσο οι Έλληνες αγαπούν τα παιδιά, οπότε δεν θα ξαφνιάσει το κοινό να πω ότι είμαι ξετρελαμένος μαζί του.
Έχει εμπνεύσει τη μουσική σου;
Σε πολλά τραγούδια του άλμπουμ μιλώ για αυτόν, όπως ο Cat Stevens μιλά για τη σχέση πατέρα και γιου. Κάποια από αυτά τα έγραψα μάλιστα στην Ελλάδα.
Συγγνώμη, αλλά πρέπει να φύγω τώρα. Είμαι πολύ χαρούμενος που μιλήσαμε, πραγματικά αισθάνομαι περήφανος που θα διαβάσουν για μένα στην Ελλάδα. Μιλάω σε δημοσιογράφους από όλο το κόσμο συνέχεια. Το πιο εύκολο θα ήταν να θέλω γυρίσω στο σπίτι με ένα σούπερ μόντελ. Εννοώ με μια συνέντευξη στους «Νew Υork Τimes» ή τον «Guardian» ή στο «ZDF» στη Γερμανία. Αλλά όταν ξέρω ότι θα μιλήσω με Έλληνα δημοσιογράφο και θα με διαβάσει το ελληνικό κοινό αισθάνομαι πολύ μεγαλύτερο ενθουσιασμό!
Μιλήσαμε με τον τραγουδοποιό, μουσικό παραγωγό και γιατρό, Βασίλη Παπαζώτο, για τις πετυχημένες διασκευές στο project Μουσικό Μπαλκόνι και την αγάπη του για τη μουσική και ιατρική
16°
