Γράψε ένα σενάριο, μετάφρασέ το στα αγγλικά και πάρε μέρος στο εργαστήριο του The Owl

Ακούγεται ευκολάκι: γράψε ένα σενάριο, ρίξε μια μετάφραση, κατάθεσέ το στο The Owl, κι αν είσαι μέσα στα 10 που θα επιλεγούν, πάρε μέρος στο εργαστήριο για να γίνεις ακόμα πιο αποτελεσματικό άτομο στη συγγραφή σεναρίου… και είναι όντως (κάπως) έτσι. Απλώς όσοι γράφουμε σενάρια, έστω και από χόμπι, ξέρουμε ότι το «ευκολάκι» και το «σενάριο» είναι δύο λέξεις που δεν πέφτουν ποτέ μα ποτέ η μία πλάι στην άλλη, ούτε καν κατά τύχη. Αλλά επειδή όλα τα ρητά ισχύουν (η τύχη βοηθάει τους τολμηρούς, αν δεν μπεις στο νερό δεν πλέεις κ.λπ.), από την ώρα που γράφεις σενάρια, δεν είσαι και τόσο μακριά από το να καταθέσεις το καλύτερό σου στην πλατφόρμα της Κουκουβάγιας. Θα είναι μια πρώτη γραφή, και το εργαστήριο θα σε βοηθήσει να κάνεις μια δεύτερη, και τρίτη, και έκτη, κατά πολύ βελτιωμένη γραφή, να φτάσεις δηλαδή στο Ιερό Δισκοπότηρο που λέγεται Τελικό Σενάριο ή Final Draft.

Μετά την πρώτη επιλογή της δουλειάς σου, σε μια διαδικασία που κρατάει ένα χρόνο, οι καθηγητές και ινστρούχτορες της «Κουκουβάγιας» σε βοηθούν αφενός να σουλουπώσεις το σενάριό σου, αφετέρου να πάρεις μέρος στο «Pitching», που σημαίνει «πέταγμα» ή «ριξιά», από το μπέιζμπολ ή ίσως άλλο θολό αμερικάνικο σπορ στο οποίο ο αθλητής πετάει μια μικρή μπάλα με συγκεκριμένο στόχο. Η έκφραση «how to pitch» όσον αφορά τα σενάρια, έχει να κάνει με τον τρόπο που πλασάρεις, που παρουσιάζεις στο (ειδικό, σχετικό) κοινό το ωραίο σου σενάριο… μέσα σε 5 το πολύ λεπτά. Γιατί αν δεν μπορείς να πεις περί τίνος πρόκειται όταν στέκεσαι όρθια μπροστά σε κόσμο σχετικό με τις σώου μπίζνες, αν δεν μπορείς να περιγράψεις με πειστικό τρόπο το σενάριό σου, δεν ξέρεις από pitch, κι άντε να πουλήσεις μετά τη δουλίτσα σου.

(Παρένθεση: παλιά, που δεν ήξερα από Pitching ντιπ καθόλου, σηκωνόμουν κι έλεγα πέντε πράγματα, ασύνδετα συνήθως και ξεχνώντας τα μισά, με στόχο να μη σκυλοβαρεθεί το κοινό και βασικά να γελάσει λίγο. Τώρα, μετά την σωστή εκπαίδευση, έκανα πάλι τα ίδια – αλλά η Όλγα ανέλαβε τα 3 από τα 5 λεπτά, ώστε να είναι επαγγελματικό το πλασάρισμα. Γιατί το κοινό, επειδή είναι ειδικό, θέλει πραγματικά να μάθει τι είναι το σενάριό σου, κι έχεις 5 μόνο λεπτά να το πεις, οπότε τα αστεία είναι κουκιά μετρημένα και τα λόγια σου ακόμα λιγότερα…)

Το The Owl λοιπόν πιάνει το σενάριο αλλά και το πλασάρισμα του σεναρίου, σε φέρνει σε επαφή με σεναριο-γιατρούς όπως και με ανθρώπους που αποφασίζουν ποιες ταινίες και σειρές θα γίνουν ή όχι. Είναι ένα πολύ διεξοδικό, αποτελεσματικό και ενδιαφέρον εργαστήριο που στήθηκε το 2020 από το Athens Film Office (AFO). Ο διευθυντής, Στάθης Καλογερόπουλος, μου λέει ότι «…ήταν μια ιδέα για να φέρουμε την Ελλάδα στο επίκεντρο, να φέρουμε παραγωγούς και κινηματογραφιστές εδώ – έχουμε υπέροχα μέρη για γυρίσματα στην Ελλάδα, έχουμε την υποδομή να γυρίζονται ταινίες και σειρές στα νησιά, ακόμα και στην Αττική, θέλαμε να ανοίξουμε την Ελληνική καλλιτεχνική παραγωγή στον κόσμο…»

Η AFO ιδρύθηκε το 2020 από The Athens Development and Destination Management Agency (ADDMA), με σκοπό «να στηρίξει τις ταινίες μεγάλου μήκους και τις τηλεοπτικές σειρές που εκμεταλλεύονται τα αβαντάζ που προσφέρει η Αθήνα και η Ελλάδα στην βιομηχανία κινηματογράφου και τηλεόρασης».

Έστω ότι έχεις γράψει ένα σενάριο. Για να το καταθέσεις στην πλατφόρμα της «Κουκουβάγιας» πρέπει να έχεις στο ενεργητικό σου μία αναφορά (του ονόματός σου) σε ταινία ή σε 2 επεισόδια τηλεοπτικής σειράς, να είσαι μέσες-άκρες «του χώρου». Η κατάθεση σεναρίου στην πλατφόρμα κοστίζει 40 ευρώ. Πρέπει να γράψεις στα αγγλικά, ή να μεταφράσεις το σενάριο στα αγγλικά, ή να τσιμπήσεις έναν συνεργάτη που μιλάει και γράφει αγγλικά – όλες οι διαδικασίες στο The Owl, από τα μαθήματα online μέχρι τα workshops και το τελικό pitching, γίνονται στα αγγλικά και το κοινό που σε παρακολουθεί, από όποιο μέρος του κόσμου αν είναι, έχει αυτή τη γλώσσα επικοινωνίας. Καταθέτεις λοιπόν έναν πιλότο (σενάριο) τηλεοπτικής σειράς ή ένα σενάριο ταινίας μεγάλου μήκους. Μια επιτροπή εξετάζει τα πολλά αυτά σενάρια και διαλέγει 10 κάθε χρόνο. Φέτος είχαμε καταθέσει ένα σενάριο με την Όλγα Μαλέα («Dirty Girls», κωμωδία με κοινωνικές προεκτάσεις με ηρωίδες δύο εξηντάχρονες), ενώ η άλλη ελληνική συμμετοχή ήταν του Θοδωρή Παπαδουλάκη με τον Γιάννη Μελιτόπουλο («The Salesman», τηλεοπτική σειρά, κωμωδία με κοινωνικές προεκτάσεις). Τα 8 μη Ελληνικά σενάρια ήταν: μια Ιταλική, μια Αμερικάνικη, μία Γερμανική και μία Καναδέζικη ταινία. Επίσης είχαμε μια τηλεοπτική σειρά από δύο κοπέλες από την Κύπρο, την Αθηνά Ξενίδου και την Leah Kayaleh («Laskarina», πάνω στη ζωή της Λασκαρίνας Μπουμπουλίνας), μία σειρά από δύο παιδιά από την Λιθουανία, μία καναδέζικη σειρά και μία πολωνική.

Όλα αυτά, ταινίες και σειρές, μπορούν να γυριστούν στην Ελλάδα ή έχουν κάποια σχέση με την Ελλάδα – το δικό μας σενάριο π.χ. εκτυλίσσεται σε ένα ανώνυμο ελληνικό νησί. Η σειρά του Πολωνού δημιουργού που έχει φτιάξει σειρές για ξένα κανάλια κι έχει γυρίσει τον κόσμο με τις δουλειές του, επίσης εκτυλίσσεται σε (άλλο) ελληνικό νησί.

Τώρα, με τι κριτήρια διαλέγει η επιτροπή του The Owl τις συμμετοχές: «Με βάση την ποιότητα του σεναρίου, την μοναδικότητα, το στυλ, και concept marketability», δηλαδή πόσο εύκολο είναι να πουληθεί η ιδέα η ίδια, πριν καν φτάσουμε στο σενάριο… 

Εκτός που πέρασα ένα χρόνο με διαδικτυακά μαθήματα σεναρίου, εκτός που γνώρισα καταπληκτικά άτομα, σίγουρα ψήλωσα δύο πόντους μέσα από το The Owl… και η ελπίδα ότι θα γυριστεί η ωραία μας ταινία είναι το κερασάκι στην τούρτα – όλοι οι άνθρωποι που γράφουμε σενάρια ξέρουμε πόση τεράστια αξία έχει αυτό, η ελπίδα ότι μια μέρα οι ατέλειωτες σελίδες που γράψαμε κλεισμένοι σε ένα δωμάτιο πίνοντας καφέδες και τσάγια μέχρι να μας βγούνε από το ρουθούνι, ότι όλες αυτές οι μοναχικές εργατοώρες, θα βρούνε επιτέλους τον δρόμο τους για την λαμπερή μεγάλη οθόνη…

The Owl by Athens Film Office Screenwriting and Workshop and Industry Days (3-4/10 2024)
athensfilmoffice.com
theowl.afo.events/contact/
Theowl.afo.events