Κινηματογραφος

H γάτα που δεν φοβόταν το νερό: Μαγικό animation υποψήφιο για 2 Όσκαρ

Ακόμη κι αν δεν είστε φιλόζωοι, τούτη εδώ η ταινία εύκολα μπορεί να σας περάσει σε άλλη… φάση και να αρχίσετε να βλέπετε με διαφορετικό μάτι τα ανυπεράσπιστα αδέσποτα.

324257-668306.jpg
Κωνσταντίνος Καϊμάκης
ΤΕΥΧΟΣ 944
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
Flow

Κριτική για την ταινία Η γάτα που δεν φοβόταν το νερό (Flow). Σκηνοθεσία: Γκιντς Ζιμπαλόντις

Μια μοναχική μαύρη γάτα που ζει ελεύθερη στη φύση έχει βρει τον τρόπο όχι μόνο για να επιβιώνει (τα ψάρια που πιάνει στον ποταμό της περιοχής εξασφαλίζουν την τροφή της), αλλά και να ξεγλιστρά από τους κινδύνους που την περιτριγυρίζουν. Μεγαλύτερος απ’ όλους αυτούς τους κινδύνους μοιάζει να είναι το τσούρμο των αδέσποτων άγριων σκυλιών που την κυνηγούν διαρκώς, αλλά η πανέξυπνη γάτα καταφέρνει, στα αγωνιώδη κυνηγητά που εκτυλίσσονται, να βγαίνει πάντα νικήτρια και κυρίως αλώβητη. Όμως μια μέρα ένας ορμητικός χείμαρρος σαρώνει τα πάντα στο πέρασμά του και απειλεί όλα τα ζώα της περιοχής. Η φοβισμένη γάτα θα βρει καταφύγιο σε μια βάρκα μαζί με έναν στωικό κάστορα και μια νευρωτική μαϊμού που συλλέγει σκουπίδια.

FLOW | TRÁILER

Το πρώτο πράγμα που σε κερδίζει στο φιλμ είναι ότι τα ζώα - πρωταγωνιστές δεν έχουν ανθρώπινη λαλιά. Δηλαδή δεν ακούμε διαλόγους στα αγγλικά, γαλλικά ή… ελληνικά. Από τη στιγμή λοιπόν που μόνο… μιάου ακούμε στην ταινία από τη φοβισμένη ψιψίνα, παραδινόμαστε στον μαγικό ρεαλισμό του animation από τη Λετονία, που είναι, εκτός από εξαιρετικό, και ένα πολύτιμο οικολογικό παραμύθι. Ένα συγκινητικό παραμύθι που εντυπωσιάζει με τον απρόσμενο πολυεπίπεδο ιδεολογικό συμβολισμό του.

Ο 30χρονος Λετονός Γκιντς Ζιμπαλόντιτς εμπνεύστηκε την ιστορία του «Flow» (το οποίο βρίσκεται σε περίοπτη θέση στα φετινά Όσκαρ, καθώς διεκδικεί όχι μόνο το βραβείο για το καλύτερο animation αλλά κι εκείνο του κορυφαίου διεθνούς φιλμ απέναντι στα φαβορί «Emilia Perez» και «Ο σπόρος της ιερής συκιάς») από ένα μικρού μήκους ταινιάκι που είχε κάνει πριν από 12 χρόνια με ηρωίδα μια γάτα που κατάφερε να νικήσει τη φοβία της για το νερό. Ο 18χρονος τότε Ζιμπαλόντιτς έφτιαξε το «Aqua» ενώ ήταν ακόμη μαθητής λυκείου και την ιδέα εκείνου του πρωτόλειου επαναφέρει στο προσκήνιο για να αποδώσει τον επίκαιρο οικολογικό προβληματισμό του. Όμως το τρυφερό «Flow», πέρα από το καμπανάκι που χτυπάει για την κλιματική αλλαγή, εκφράζει έναν βαθύ υπαρξιακό στοχασμό για τη σύγχρονη αγχωτική ζωή (υπέροχα δοσμένη η αγωνία της ανυπεράσπιστης γάτας απέναντι στην καταστροφική μανία της φύσης) και τον καθημερινό αγώνα επιβίωσης. Τα εμπνευσμένα σύμβολα γύρω από την επικείμενη καταστροφή της ανθρωπότητας (ούτε ένας άνθρωπος δεν υπάρχει στην ταινία) είναι τόσο εντυπωσιακά, που προσδίδουν στο ταξίδι της γάτας και των υπόλοιπων επιβατών της σωτήριας κιβωτού χαρακτηριστικά μιας οδύσσειας που ακολουθεί ένα σιωπηλό, τελετουργικό τέμπο. Το μυστήριο που αναδύεται από τα πλημμυρισμένα τοπία (εικόνες από το «Αποκάλυψη τώρα» του Κόπολα μας ήρθαν στον νου) είναι ταυτόσημα με φιλοσοφικές αναζητήσεις που δεν θα περίμενες να συναντήσεις σε ένα animation με ηρωίδα μια φοβισμένη γάτα. Ακόμη κι αν δεν είστε φιλόζωοι, τούτη εδώ η ταινία εύκολα μπορεί να σας περάσει σε άλλη… φάση και να αρχίσετε να βλέπετε με διαφορετικό μάτι τα ανυπεράσπιστα αδέσποτα.

ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ NEWSLETTER ΜΑΣ

Tα καλύτερα άρθρα της ημέρας έρχονται στο mail σου

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.