Κινηματογραφος

(Είμαι ο) Έρωτας απ’ το τηλέφωνο

Η Τίλντα Σουίντον καλεί Athens (Voice) από το κρεβάτι της στη Σκοτία

Γιώργος Κρασσακόπουλος
ΤΕΥΧΟΣ 317
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

● Μας πήρε σχεδόν έντεκα χρόνια να κάνουμε αυτή την ταινία πραγματικότητα, αλλά μέσα σ’ αυτά χτίσαμε με τον Λούκα Γκουαντανίνο μια υπέροχη φιλία. Κουβεντιάζαμε γι’ αυτό το φιλμ με την ίδια θέρμη που άλλοι άνθρωποι μιλάνε με ένα ποτήρι κρασί για τις διακοπές που ετοιμάζουν ή το σπίτι που ονειρεύονται να αγοράσουν. 

● Μου αρέσει να δουλεύω με τους φίλους μου ή με ανθρώπους που θα μπορούσαν να είναι φίλοι μου. Ξεκίνησα κάνοντας εννιά ταινίες με τον ίδιο σκηνοθέτη, κάτι λέει αυτό. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι με όσους σκηνοθέτες έχω δουλέψει έχουμε παραμείνει καλοί φίλοι. 

● Οι περισσότεροι με ξέρουν από τις ταινίες που έχω κάνει στην Αμερική. Συχνά έχουν μια λάθος εικόνα για μένα. Γιατί οι αμερικάνικες ταινίες μου είναι λίγο σαν διακοπές. Είναι λίγο σαν να βλέπεις κάποιον σε ένα ξενοδοχείο και να υποθέτεις ότι ζει εκεί...

● Δεν τα είχα παρακολουθήσει ποτέ τα Όσκαρ, δεν ήξερα τι έπρεπε να κάνω όταν βρέθηκα υποψήφια. Ακόμη δεν ξέρω τι σημαίνει το ότι κέρδισα ένα. Σίγουρα δεν άλλαξε τη ζωή μου, εκτός ίσως από το ότι οι περισσότεροι άνθρωποι με ρωτούν πλέον αν το Όσκαρ άλλαξε τη ζωή μου.  

● Η εμφάνισή μου είναι αυτή που είναι. Δεν κάνω καμιά συνειδητή προσπάθεια να διαφέρω. Απλώς γεννήθηκα έτσι. Και κοιτάζοντας τα δύο μου παιδιά που παίζουν δίπλα μου στο κρεβάτι, μοιάζουν να ήρθαν κι αυτά από τον ίδιο πλανήτη. Μάλλον, εκεί, όλοι είμαστε ακριβώς όπως κι εγώ… 


Πως το έφτιαξαν; 

Το «Είμαι ο Έρωτας» είναι μία από τις πιο εντυπωσιακές ταινίες της χρο­νιάς και μία που δεν ενδιαφέρεται να κρύψει τις πάμπολλες αναφορές και τα υλικά της κατασκευής της. Μετρή­σαμε κάποια από αυτά και τα αποκω­δικοποιήσαμε για σας.

● Τίλντα Σουίντον. Τour de force ερ­μηνεία, ο μύθος που κουβαλά (μούσα του Ντέρεκ Τζάρμαν), style icon, ο­σκαρούχα ερμηνεύτρια, ξωτικό.

● Λουκίνο Βισκόντι. Όχι μόνο το ύ­φος αλλά και το ότι η αριστοκρατική οικογένεια του φιλμ απηχεί αυτή των Σαλίνα στον «Γατόπαρδο». Ένας από τους γιους στην ταινία μάλιστα ονο­μάζεται Τανκρέντι. 

● Vogue Italia. Κάθε πλάνο της ταινίας μοιάζει με σαλόνι από φωτογράφιση μόδας. Τα ρούχα είναι απλά θεϊκά.

● Γυναικεία λογοτεχνία. Από τα Άρ­λεκιν ως τα βιβλία της Μάργκαρετ Άτγουντ το φιλμ περιέχει ψήγματα από κάθε πηγή «γυναικείας ενδυνά­μωσης». 

● Ντάγκλας Σερκ. Τα συγκρατημένα μελοδράματά του, οι συναισθηματι­κοί τυφώνες που τα σαρώνουν, λει­τουργούν εδώ σαν οδηγός. 

● Όπερα. Για την υπερβολή, την έντα­ση, το δράμα. Για τα λαμπερά κοστού­μια και τα μεγαλοπρεπή σκηνικά. 

● Χίτσκοκ. Η ξανθιά διχασμένη ηρω­ίδα, το υπόκωφο σασπένς, το στιλ των μαλλιών που αλλάζει μια γυναίκα. H Τίλντα Σουίντον «Δεσμώτης του ιλίγ­γου» του έρωτα… 

● Food porn. To φαγητό δεν είναι πλέ­ον μόνο τροφή. Εδώ μεταμορφώνεται σε ταξικό οδηγό και κινηματογραφεί­ται σε ρόλο σχεδόν πρωταγωνιστικό. 

Είμαι ο έρωτας (και μερικά ακόμη συστατικά)